เรือนริษยา
ตอนที่ 1
ณ ถ้ำกลางป่าแห่งหนึ่ง...สำนักลึกลับเต็มไปด้วยโครงกระดูกกับเขาสัตว์เรี่ยราดตามพื้น พร้อมเสียง บริกรรมคาถาด้วยภาษาประหลาดของพ่อเฒ่า...ชายชราที่ร่ำลือกันละแวกนั้นว่ามีอำนาจลี้ลับทำให้คนสม ปรารถนา
ลิตร...หนุ่มชาวบ้านหน้าตาหมดจดในวัยเบญจเพส ได้ยินชื่อเสียงเลยดั้นด้นมาหาเพื่อความฝันสูงสุดของเขา
ลิตรนั่งพนมมือรอด้วยใจจดจ่อ พ่อเฒ่าท่องคาถาเร็วขึ้นเรื่อยๆ เมื่อถึงที่สุดจึงโพล่งคำทำนายออกไป
“มึง...ไอ้ลิตร คนเลวอย่างมึง ต่อไปชีวิตจะหลงผู้หญิงถึงสามคน!”
ลิตรไม่มีทีท่าสะทกสะท้าน ลำพองใจอีกต่างหาก ตามประสาหนุ่มเจ้าชู้ประจำหมู่บ้าน พ่อเฒ่าหรี่ตาเอ่ยเสียงเบาแต่หนักแน่นว่าผู้หญิงคนแรก ลิตรจะได้เป็นเมียและหลงรักอย่างหัวปักหัวปํา คนที่สองคือลูกสาวที่ต้องชดใช้กรรมให้เขา ส่วนคนที่สามจะเป็นนางมารร้าย คอยเผาผลาญและทำให้ชีวิตของเขาฉิบหาย!
“แปลว่าชีวิตฉันจะหลีกหนีผู้หญิงทั้งสามคนนี้ไม่พ้นใช่ไหมพ่อเฒ่า”
“ไม่พ้น...มึงไม่มีวันหนีพ้น แต่ชะตาชีวิตมึงมีทางให้เลือกสองทาง มึงเลือกทางของมึงเองได้”
“จะทางไหนก็รีบบอกมาเถอะน่า ที่ฉันมาหาพ่อเฒ่าก็เพราะอยากรวย ฉันเบื่อไอ้ความจนเส็งเคร็งนี่เต็มทีแล้ว”
พ่อเฒ่ายิ้มเยาะ หันไปหยิบห่อผ้าสีขาวจากหีบใส่เครื่องรางของขลังมากมายมาวางตรงหน้าลิตร
“ถ้ามึงใช้ของในห่อผ้านี้ มึงจะรวยกลายเป็นเศรษฐีอย่างที่มึงต้องการ แต่มึงต้องแลกด้วยความตายอย่างทรมาน ลูกสาวมึงจะต้องอยู่อย่างรับกรรมกับบาปที่มึงก่อขึ้น”
ลิตรลังเล ตัดสินใจถามถึงทางเลือกอีกทางเผื่อจะดีกว่า พ่อเฒ่าเหยียดยิ้มเย็นแล้วพูดเสียงดัง
“มึงก็ไสหัวกลับไป แล้วตั้งหน้าตั้งตาทำมาหากิน เลิกทำตัวเลวทรามต่ำช้า ผิดลูกผิดเมียชาวบ้าน ชีวิตมึงจะลำบากสาหัสไปอีกยี่สิบปี แล้วมึงจะร่ำรวยด้วยตัวเอง บั้นปลายชีวิตจะมีความสุข อยู่กับลูกเมียและข้าทาสบริวาร”
ลิตรตาเหลือก ไม่เสียเวลาคิดคว้าห่อผ้าทันที ตั้งใจ แน่วแน่จะไม่กลับไปยากจนเหมือนเดิมอีก พ่อเฒ่ามีสีหน้าเรียบเฉย เตือนสติให้คิดดีๆเพราะโอกาสแบบนี้มีแค่ครั้งเดียว ลิตรยืนกรานตามความตั้งใจเดิม ความลำบากที่เผชิญมาตลอดชีวิต ทำให้ตัดสินใจเด็ดขาดต้องรวยล้นฟ้าให้ได้...ทำดีได้ดีมีที่ไหนพ่อเฒ่า ทำชั่วได้ดีมีถมไป!
ลิตรขี่รถมอเตอร์ไซค์คันเก่ามาตามทาง ในใจลิงโลดที่ได้ของขลังมาช่วยให้รวยทันใจ แต่คงเพราะมัวฝันเพ้อถึงโชคชะตามั่งคั่ง เลยไม่ทันเห็นรถยนต์คันหรูแล่นสวนมาพร้อมเสียงบีบแตรสนั่น หนุ่มบ้านนอกแต่หน้าตาดีหักหลบ ส่งผลให้รถแฉลบไปข้างทาง ส่วนตัวเองไถลไปกับพื้น พร้อมห่อผ้าที่กระเด็นหลุดจากมือ
ชิดคนขับรถหรูรีบเปิดประตูมาดู พร้อมด้วยเรไรและรำเพย สองพี่น้องเศรษฐินีเจ้าของโรงสีและกิจการมากมายในตัวเมือง ทั้งสามเห็นชายหนุ่มเจ้าของรถมอเตอร์ไซค์นอนคว่ำหน้าแน่นิ่งบนถนนก็เริ่มใจไม่ดี ตั้งท่าจะไปดูอาการใกล้ๆ แต่ลิตรยันตัวลุกขึ้นเสียก่อน สีหน้าเอาเรื่องเจ้าของรถที่ทำให้เจ็บเช่นนี้ เรไรเห็นท่าทางอันธพาลเลยพูดจาเยาะเย้ยถากถาง ลิตรโกรธมาก ตั้งท่าจะสวนแต่ต้องชะงัก เมื่อสบตากับหญิงสาวอีกคนที่ยืนด้านหลังเรไร
รำเพยมองชายหนุ่มคู่กรณีของพี่สาวด้วยความแปลกใจ หน้าแดงเล็กน้อยที่เห็นเขามองมาไม่วางตา ลิตรตกหลุมรักโครมใหญ่ จนเผลอพูดไปว่าเจอนางฟ้ายืนอยู่ตรงหน้า เรไรได้ยินก็เข้าใจผิด คิดว่าหมายถึงตนเลยเขินจัด เกิดมาเป็นโสดไม่เคยมีใครพูดเกี้ยวเลยเคลิ้มจนอดส่งตาหวานให้ไม่ได้ แถมเสนอตัวพาไปทำแผลและออกค่าใช้จ่ายให้ทั้งหมด ลิตรตาวาว ไม่ได้ยินดีที่มีคนรับผิดชอบ แต่เพราะเห็นเครื่องประดับมีค่าบนตัวสาวใหญ่คู่กรณีต่างหาก
ooooooo
หลังอุบัติเหตุครั้งนั้น เรไรก็หลงเสน่ห์ลิตรจนโงหัวไม่ขึ้น ถึงขั้นแต่งงานให้เขามาอยู่ที่เรือนรัตนะ บ้านหลังใหญ่สมบัติของตระกูลในเวลาไม่กี่เดือนต่อมา หนุ่มบ้านนอกที่เหมือนหนูตกถังข้าวสารตื่นเต้นมากจะได้อยู่เรือนหลังโต มีชีวิตร่ำรวยสุขสบายเหมือนที่พ่อเฒ่าทำนายไว้ไม่มีผิด
แต่แม้จะได้เป็นคุณผู้ชายคนใหม่ของบ้าน มีข้าทาสบริวารคอยดูแลไม่ห่าง ลิตรก็ไม่ลืมหน้าหวานๆของรำเพย หญิงสาวอาศัยในเรือนรัตนะเช่นเดียวกัน ในฐานะน้องสาวคนเดียวของเรไร ลิตรแอบมองตามเธอด้วยสายตาหยาดเยิ้ม ยิ่งได้เห็นท่าทางอ่อนหวานและกิริยานุ่มนวลของเธอบ่อยครั้งก็อดใจไม่ไหว แถมเมื่อได้ยินจากเรไรว่าจะจัดการตบแต่งน้องสาวคนเดียวกับเศรษฐีหนุ่มในเมือง เลยตัดสินใจฉุดเธอไปที่กระท่อมร้างกลางสวนในเย็นวันหนึ่ง
รำเพยนั่งกอดกระเป๋าเสื้อผ้าที่ถูกบังคับให้เตรียมมาบนรถตัวสั่น ส่วนลิตรเหยียบคันเร่งแรงๆเหมือนใจที่รุ่มร้อน เมื่อถึงจุดหมายก็กระชากหญิงสาวที่หลงรักมานานเข้าไปด้านใน เสียงร้องขัดขืนของเธอไม่ได้ทำให้เขาเปลี่ยนความตั้งใจ
“พี่ไม่มีวันปล่อยรำเพยไปแต่งงานกับคนอื่น”
ลิตรเข้าไปกอดจูบ รำเพยขัดขืนเต็มกำลัง “อย่าทำอย่างนี้พี่ลิตร ฉันขอร้อง ปล่อยฉันไป พี่เป็นพี่เขยฉันนะ”
“พี่ไม่เคยรักเรไรเลย รำเพยคือคนที่พี่รักตั้งแต่แรกที่ได้เห็นหน้า รำเพยก็รู้ดีไม่ใช่หรือ ถึงได้คอยหลบหน้าพี่”
“แต่พี่เรไรมีบุญคุณกับพี่นะ ที่พี่สุขสบายทุกวันนี้ก็เพราะพี่เรไร แล้วพี่จะทรยศได้ลงคอหรือ”
“พี่ไม่สน พี่รู้แต่ว่าพี่รักรำเพย พี่ทนไม่ได้ที่รำเพยจะเป็นเมียคนอื่น...รำเพยต้องเป็นเมียพี่!”
นับจากวันนั้นลิตรลอบไปมาหาสู่รำเพยที่บ้านสวนเป็นปีๆจนเรไรเริ่มสงสัย เมื่อส่งชิดไปสืบจึงทราบว่าผัวสุดที่รักแอบได้เสียกับน้องสาวคนเดียว สาวใหญ่หน้าซีดก่อนเปลี่ยนเป็นแดงก่ำด้วยความโกรธ เสียใจมากที่ผัวรักทรยศเล่นชู้กับรำเพย ชิดพยายามปลอบแต่ไม่ได้ผล เรไรอาละวาดทำลายข้าวของอย่างบ้าคลั่ง ความแค้นทำให้บันดาลโทสะสั่งคนขับรถเก่าแก่ไปฆ่ารำเพย... นังน้องทรยศหนามยอกอก...อย่าให้มันมาอยู่เป็นหอก ข้างแคร่ทิ่มแทงหัวใจฉันอีกต่อไป!
แต่เรื่องก็รู้ถึงหูลิตรเสียก่อน อดีตหนุ่มบ้านนอกตัดสินใจขุดห่อผ้าของพ่อเฒ่าที่แอบฝังใต้ต้นรำเพยในอาณาเขตเรือนรัตนะ เมื่อเปิดห่อจึงเผยให้เห็นกิ่งรำเพยแห้งสามสี่กิ่ง พร้อมคำพูดของพ่อเฒ่าย้อนเข้ามาในหัว
“กิ่งรำเพย...ถ้ามึงรู้จักใช้ประโยชน์จากมัน แก้วแหวนเงินทองทุกอย่างที่มึงฝันอยากมีก็จะมาอยู่ในมือมึง”
ความโกรธแค้นที่เรไรคิดร้ายกับรำเพยทำให้ลิตรขาดสติ ยิ้มเหี้ยมและหยิบกิ่งรำเพยมาหนึ่งกิ่ง
“ในเมื่อพี่คิดจะฆ่าผู้หญิงที่ผมรัก ผมก็จำเป็นต้องกำจัดพี่ซะ!”
เรไรตายในบ้านของตัวเองไม่กี่วันต่อมา ลิตรมีท่าทีสลดไม่นานก็พารำเพยกลับมาอยู่ที่เรือนรัตนะ พร้อมกับนันทนัชลูกสาวที่เพิ่งเกิด รำเพยตกใจมากที่รู้ว่าเรไรเสียชีวิตเพราะหัวใจวาย เธอนั่งกอดรูปพี่สาวร้องไห้อย่างน่าเวทนา โดยมีลิตรพร่ำบอกว่าทำดีที่สุดแต่ก็ช่วยเรไรไม่ทัน รำเพยมองหน้าผัวที่ตนจำใจอยู่ด้วยอย่างไม่ไว้ใจ ไม่เชื่อว่าพี่สาวจะตายด้วยสาเหตุที่เขาอ้าง จนถึงขนาดไปคาดคั้นเสียงเขียวให้เขาพูดความจริง
“บอกมาสิพี่ลิตร ฉันอยากได้ยินจากปากพี่ ถ้าพี่รักฉันจริงอย่างที่พร่ำบอกตลอดเวลาที่กักฉันไว้เป็นเมีย พี่ต้องไม่โกหกฉัน พี่ทำอะไรพี่เรไร บอกมาสิ...บอกฉันมา”
รำเพยร้องไห้ปิ่มว่าจะขาดใจ ลิตรรู้สึกแย่แต่ตัดสินใจแล้ว เป็นตายร้ายดีจะไม่บอกความจริงเรื่องการตายของเรไรแน่ รำเพยทนอยู่กับความรู้สึกผิดและหดหู่ได้ไม่นาน ก็เลือกปลิดชีพตัวเองด้วยการยิงตัวตายไม่กี่วันถัดมา ทิ้งลิตรให้ยืนมองตาค้าง เสียใจแทบคลั่งที่ห้ามไม่ทัน ทำให้ต้องสูญเสียผู้หญิงที่เขารักไปตลอดกาล
ooooooo
วันเวลาผ่านไปยี่สิบห้าปี ลิตรใช้ชีวิตเศรษฐีหนุ่มใหญ่อย่างมีความสุข ท่ามกลางกองเงินกองทองมากมายมหาศาลที่เรไรทิ้งไว้ให้ แต่พฤติกรรมมักมากในกามไม่รู้จักพอ แถมยังเห็นแก่ตัวเป็นที่ตั้งไม่เคยเปลี่ยน ทำให้เขาถูกลอบฆ่ากลางดึกคืนหนึ่ง ลิตรกระเสือกกระสนไปข้างหน้าขอความช่วยเหลือ คำพูดของพ่อเฒ่าผุดขึ้นมาอีกครั้ง
“ถ้ามึงใช้ของในห่อผ้านี้ มึงจะรวยกลายเป็นเศรษฐีอย่างที่มึงต้องการ แต่มึงต้องแลกด้วยความตายอย่างทรมาน และลูกสาวมึงจะต้องอยู่อย่างรับกรรมกับบาปที่มึงก่อขึ้น”
ลิตรหมดแรง นอนหายใจรวยรินกลางห้องนั่นเอง คำทำนายน่ากลัวของพ่อเฒ่าทำให้สำนึกในวินาทีสุดท้าย เศรษฐีหนุ่มใหญ่คิดถึงและเป็นห่วงลูกสาวคนเดียวจับใจ ก่อนจะหมดลมขาดใจตายในที่สุด!
ข่าวการตายของลิตรทำให้นันทนัชลูกสาวคนเดียวที่ถูกส่งไปเรียนเมืองนอกเมื่อหลายปีก่อนบินกลับมาเมืองไทยอย่างเร่งด่วน หญิงสาวร่างเล็กหอบใบหน้าสวยใสแต่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาเดินมาตามทางในสนามบิน โดยมีธีร์หนุ่มลูกครึ่งหน้าตาหล่อเหลาที่หลงรักเธอมานานมารับ แต่เขาคงตื่นเต้นมากไปหน่อยจนลืมว่าเธอกำลังเสียใจเพราะสูญเสียพ่อ นันทนัชไม่ถือสา ยิ้มบางๆพลางปลอบ
“ขอโทษทำไมพี่ธีร์ นันสิต้องขอโทษที่โยนภาระทุกอย่างเตรียมแทนนันที่นี่ นันต้องกราบขอบพระคุณพี่มากๆค่ะ”
“ไม่ต้องขอบคุณพี่ขนาดนี้หรอก นันก็รู้ว่าพี่เต็มใจช่วยนันทุกอย่าง”
ธีร์มองมาด้วยสายตาอบอุ่น นันทนัชแกล้งทำดุใส่ รู้มาตลอดว่าเขารู้สึกเช่นไร แต่ฝืนใจตัวเองตอบรับความรู้สึกเขาไม่ได้ หนุ่มลูกครึ่งก็ไม่คิดเร่งรัด ยินดีจะรอจนกว่าเธอจะหันมามองด้วยความเต็มใจ
ในขณะที่นันทนัชกับธีร์มุ่งหน้าไปงานศพของลิตร ระหว่างทางดันโชคไม่ดีเจอกองกำลังตำรวจที่ดักจับแก๊งค้ายาข้ามชาติ กฤตพนธ์ทหารหนุ่มรูปงามสังกัดหน่วยสืบราชการลับจะจับตัวเป้าหมายได้อยู่แล้ว แต่ต้องมาชนกับรถของสองหนุ่มสาวคู่หนึ่ง นันทนัชหงุดหงิดมาก กระชากประตูลงไปดูหน้าผู้ชายที่กล้าวิ่งมาขวางรถ แต่คงรีบร้อนเกินไปเลยชนเขาโครมใหญ่แทน ล้มไปนอนหน้าคะมำจนร้าวระบมไปทั้งตัว
กฤตพนธ์เห็นแก๊งค้ายาจะหนีไปไกล เลยพยายามยันร่างลุกขึ้นแต่ต้องล้มลงอีกรอบเพราะถูกมือหญิงสาวเจ้าของรถดึงไว้ ทหารหนุ่มโกรธมาก โวยวายว่าเธอทำบ้าอะไร นันทนัชไม่ยี่หระแถมตอกกลับไม่ไว้หน้า
“ฉันกำลังสั่งสอนพวกที่ชนแล้วหนี ไม่รับผิดชอบ คำขอโทษจากปากยังไม่มีเลยสักคำ”
“โอเค...ผมวิ่งชนคุณล้ม แต่เมื่อกี้คุณกระชากขาผมล้มเหมือนกัน เป็นอันว่าเราเจ๊ากันแล้ว”
นันทนัชโกรธมากชี้หน้าพร้อมแหว “พูดง่ายๆแบบนี้ คุณเป็นลูกผู้ชายหรือเปล่า”
กฤตพนธ์คว้ามือเธอหมับ เค่นยิ้ม “ถ้าผมไม่เป็นลูกผู้ชาย คุณคงโดนผมสั่งสอนไปแล้วที่มาชี้หน้าผมแบบนี้”
สายตาเจ้าชู้โลมเลียของเขาทำให้นันทนัชขนลุก ขยับหนีโดยไม่ลังเล ธีร์ปราดเข้าขวาง พูดใส่หน้าคู่กรณีหนุ่มให้เลิกทำตัวรุ่มร่ามใส่เพื่อนสาว กฤตพนธ์ยอมปล่อยมือเธอแต่ไม่วายสวนกลับเสียงเข้ม
“ผมปล่อยเธอแล้ว แล้วคุณล่ะ จะปล่อยไหม...ไม่งั้นผมจะถือว่าคุณกำลังขัดขวางการทำงานของเจ้าหน้าที่”
กฤตพนธ์ควักบัตรประจำตัวมาแสดง นันทนัชหน้าเจื่อนที่เข้าใจผิด แต่ยังทำใจดีสู้เสือแขวะกลับ
“อย่ามีเรื่องเลยค่ะพี่ธีร์ เรามีเรื่องสำคัญต้องทำ
มากกว่ามีเรื่องกับคนชอบใช้ตำแหน่งมาอวดเบ่งข่มชาวบ้าน”
คำพูดถากถางของเธอทำให้หัวเสียมาก กฤตพนธ์จะเอาเรื่องกลับ แต่ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงเรียกจากวิทยุให้ไปจับกุมแก๊งค้ายาข้ามชาติ ทหารหนุ่มไม่เสียเวลาคิด ผละจากไปทันทีโดยไม่คิดจะร่ำลา ธีร์มองตามเซ็งๆ รีบพยุงนันทนัชไปขึ้นรถและมุ่งหน้าไปงานศพตามความตั้งใจเดิม
ooooooo
กฤตพนธ์ตามจับแก๊งค้ายาได้ในที่สุด ท่ามกลางความโล่งใจของบรรดาเจ้าหน้าที่ในท้องที่ ลุ้นแทบแย่ว่าทหารหนุ่มสายลับมาดดีจะทำสำเร็จตามที่ได้รับมอบหมายหรือไม่ ภานุทหารสังกัดหน่วยเดียวกับกฤตพนธ์ แถมพ่วงตำแหน่งเพื่อนและคู่หูคนสนิทเข้ามาสมทบเพื่อส่งมอบผู้ต้องหาให้เจ้าหน้าที่
กฤตพนธ์ถอนใจหนักหน่วง แม้จะเบาใจที่ภารกิจลุล่วง แต่อดเคืองเล็กๆไม่ได้ที่ต้องเสียเวลาเพราะหญิงสาวคู่กรณีตัวแสบ ภานุส่ายหน้าขำๆ แซวเพื่อนรักว่าคงไม่ใช่เพราะติดใจจนอยากจีบใช่ไหม กฤตพนธ์ปฏิเสธพัลวัน ตั้งท่าจะบ่นด้วยความเซ็งแต่ต้องยั้งไว้ก่อนเพราะกนกกรหรือกิ๊บแฟนสาวโทร.มาตามให้ไปงานศพพ่อบุญธรรมของเธอ
ใช้เวลาไม่นานทหารหนุ่มก็ไปถึงลานจอดรถหน้าวัด อึ้งไม่น้อยเมื่อได้ยินเหล่าชาวบ้านละแวกนั้นพูดคุยกันเสียงดังว่าสะใจที่ลิตรตาย ไม่ต้องอยู่ทำบาปทำกรรมกับคนแถวนี้
“คนชั่วอย่างมัน สมควรตายไปตั้งนานแล้ว ทำลายชีวิตคนอื่น ไอ้สารเลว...โกงที่ดินกูไปเป็นร้อยไร่”
พระประจำวัดพยายามห้ามและขอบิณฑบาตให้คนตาย อยากให้อโหสิและเลิกแล้วต่อกัน แต่เหมือนจะไม่ได้ผลนัก ความเจ็บแค้นของผู้คนที่สั่งสมมานานทำให้เอ็ดตะโรด่าทอไม่หยุดปาก กฤตพนธ์ได้แต่นิ่งฟังด้วยสีหน้าเคร่งขรึม เพิ่งรู้เหมือนกันว่าพ่อบุญธรรมของแฟนสาวเป็นคนที่ชาวบ้านเกลียดชังจนอยากให้ตาย
ไม่เพียงชาวบ้านเท่านั้นที่อยากให้ลิตรตาย แม้แต่เพื่อนฝูงในแวดวงสังคมคุณนายเศรษฐีของฤทัย เมียคนล่าสุดของลิตรก็ถูกถากถางไม่หยุด โดยเฉพาะเกี่ยวกับสาเหตุการตายของลิตรว่าเป็นเพราะหัวใจวาย หรือว่าตายเพราะอย่างอื่นกันแน่ รณฤทธิ์ลูกชายของฤทัยที่ติดมาจากผัวเก่าอดรนทนไม่ได้ ช่วยแม่ตอกกลับไม่ไว้หน้า
“โอ๊ย...รำคาญ จะถามอะไรกันนักหนา ไม่เห็นหรือไง แม่ผมเสียใจจะตายอยู่แล้ว คนก็ตายไปแล้ว อยากรู้นั่นรู้นี่ งั้นก็ขึ้นไปเปิดฝาโลงถามศพบนเมรุเอาเองเลยดีไหมครับ”
บรรดาคุณนายปากเสียหน้าเจื่อน รีบขอตัวไปทำธุระแทบไม่ทัน ฤทัยตีหน้าเศร้าเคล้าน้ำตา แต่แอบสะใจที่ลูกชายช่วยกำจัดพันธมิตรจอมปลอมให้ สาวใหญ่ตั้งท่าจะไปดูแขกคนอื่น พลันสายตาก็เหลือบเห็นกฤตพนธ์เข้ามาในงานเสียก่อน เธอรีบไปต้อนรับขับสู้อย่างดี จัดแจงให้เขานั่งข้างๆสมุทรชัยและไกรภัทร ทนายประจำตระกูลกับลูกชาย ก่อนจะขอตัวไปตามกนกกรด้วยสีหน้าเซ็งๆ...หายไปไหนนะยายกิ๊บ แฟนมาก็ไม่รู้จักมาดูแล!
กนกกรนั่งแต่งหน้าทาปากสีสดในรถ เปิดแอร์เย็นฉ่ำต่างจากอากาศร้อนอบอ้าวข้างนอก ฤทัยเปิดประตูผัวะ ต่อว่าลูกสาวที่มัวนั่งทำสวย ไม่เข้าไปช่วยรับแขกในงาน กนกกรหันหน้าสวยหมดจดแต่แฝงแววตาร้ายกาจมองมาเซ็งๆ บ่นหงุดหงิดที่ต้องร่วมงานศพ
ทั้งที่ไม่ชอบ ตลอดชีวิตไม่เคยไปงานใครเพราะเกลียดบรรยากาศแบบนี้ ฤทัยหัวเสียมาก อยากจะบ้าตายที่
ลูกสาวเป็นพวกรักแต่ตัวเอง ไม่สนใจคนทั้งโลกแบบนี้
“ฉันรู้...ถึงไม่มีเพื่อนแกโผล่หัวมางานศพพ่อเลี้ยงแกสักคน แล้วดูชุดที่แกใส่สิ จะเป็นบิกินี่อยู่แล้ว แต่งตัวไม่ไว้หน้าฉันเลย แขกเหรื่อออกเต็มงาน เอาเสื้อคลุมใส่ไปช่วยแม่รับแขกเดี๋ยวนี้”
“หนูเบื่ออะแม่ ต้องไปนั่งบีบน้ำตารับแขก ญาติก็ไม่ใช่ ก็แค่ผัวใหม่ของแม่ตายอีกคนก็เท่านั้นเอง”
“ถึงเบื่อแกก็ต้องทน หรือแกจะอยากกลับไปจน ไม่มีบ้านจะอยู่อีก มรดกมหาศาลน่ะไม่อยากได้หรือ แล้วไหนจะคุณกฤตพนธ์...ทายาทคนเดียวของตระกูลอัศวัติอีก”
กนกกรดีใจที่รู้ว่าแฟนหนุ่มมาแล้ว กระวีกระวาดหาเสื้อคลุมและถลาไปที่งานทันที ฤทัยมองตามหน่ายๆ ตั้งท่าจะตามแต่ถูกไม้คนขับรถและชู้รักโผล่มาดักหน้า ดึงกลับเข้าไปในรถเพื่อพลอดรักอย่างเร่าร้อนเหมือนเคย
เวลาเดียวกันที่ศาลางานศพ...กฤตพนธ์พยายามปลอบแฟนสาวที่ก้มหน้าก้มตาร้องไห้อย่างน่าสงสาร โดยมีสมุทรชัยกับไกรภัทรมองหน้ากันเอือมๆ รู้ดีว่าลูกเลี้ยงสาวของลิตรไม่ได้เศร้าอะไร แต่บีบน้ำตาเพื่อเรียกร้องความสนใจเท่านั้น รณฤทธิ์รำคาญเสียงร้องไห้สุดเสแสร้งของพี่สาวเลยโพล่งออกไปอย่างเหลืออด
“พี่กิ๊บทำใจได้ตั้งแต่วันแรกที่พ่อลิตรตายแล้วล่ะคุณกฤต คร่ำครวญไปงั้นแหละ อยากให้คุณปลอบใจ”
กนกกรถลึงตาใส่น้องชาย โทษฐานปากพล่อยให้เธอเสียหน้า แต่ไม่ทันต่อว่าอะไรก็ต้องตาโต เมื่อเห็นทิพย์คนรับใช้เก่าแก่และเมียเก็บของลิตรอีกคนเข้ามาในงาน ท่าทางสงบเสงี่ยมของทิพย์ทำให้ฤทัยซึ่งเพิ่งกลับเข้ามาอารมณ์เสียมาก ปราดไปเอาเรื่องและสั่งลูกน้องของรณฤทธิ์ให้ลากตัวออกไปจากงาน
ทิพย์ถูกหิ้วปีกออกไปอย่างไม่ปรานี แม้เธอจะพยายามอ้อนวอนขอไปเคารพศพลิตรก็ไม่มีใครสน ตวาดไล่ให้ออกจากงานก่อนจะถูกลากไปทิ้ง แต่ก่อนเหตุการณ์จะเลวร้ายกว่านั้น นันทนัชก็ลงจากรถมาขวางและรีบเข้ามาพยุงทิพย์คนรับใช้ที่เลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่เด็ก สองสาวต่างวัยโผกอดกันแน่นด้วยความรักและคิดถึง พร้อมด้วยการมาถึงของสันต์ นายตำรวจใหญ่กับลูกน้องจำนวนหนึ่ง ซึ่งรับแจ้งจากนันทนัชให้มารื้อคดีการตายของพ่อ!
ooooooo
นันทนัชประคองทิพย์กลับเข้าไปในงานทัน เวลา ก่อนฤทัยจะให้จัดการเผาร่างของลิตร รณฤทธิ์กับกนกกรไม่รู้จักนันทนัช ปราดมาต่อว่าและแดกดัน หาว่าใช้มุกเดิมๆหลอกว่าเป็นลูกสาวหวังสมบัติของลิตร แต่แล้วสองพี่น้องก็ต้องหน้าแตกไม่รับเย็บเมื่อสันต์ปรากฏตัวพร้อมหลักฐานว่านันทนัชเป็นลูกสาวคนเดียวของลิตรจริงๆ
ความจริงตรงหน้าทำให้อึ้งกันไปหมด กฤตพนธ์มองมาที่หญิงสาวผู้มาใหม่อย่างตกตะลึง จำได้ดีว่าเธอคือคู่กรณีที่ทำให้เขาเกือบจับแก๊งค้ายาไม่ได้ แต่คนที่ช็อกสุดคงเป็นฤทัย แต่เมื่อรวบรวมสติได้ก็เอ่ยปากเสียงหวาน
“เอ่อ...ตายจริง หนูนันนี่เอง ไม่ได้เจอกันนานน้าจำหนูไม่ได้เลย หนูไปเรียนที่ไหนมาจ๊ะ น้าพยายามติดต่อบอกเรื่องพ่อหนูเสีย แต่ติดต่อยังไงก็ติดต่อหนูไม่ได้”
“อย่ามาเล่นละคร ที่พ่อฉันตายก็เพราะเธอ นั่นแหละ...เธอฆ่าพ่อฉันทำไม!”
นันทนัชไม่รอช้า พุ่งไปจับไหล่แม่เลี้ยงและเขย่าอย่างแรง ไม้แอบดูตลอด ทำท่าจะไปห้ามแต่กนกกรออกโรงแทนเสียก่อน นันทนัชหันไปรับมือได้ทันเวลาแถมตบคืนจนกนกกรเกือบล้มทั้งยืน กฤตพนธ์ถลาไปประคองแฟนสาว รณฤทธิ์โกรธมากจะตบบ้าง แต่ธีร์ซึ่งระวังอยู่แล้ว ปรี่มาจ้องหน้าเอาเรื่อง และก่อนเรื่องจะวุ่นวายไปกว่านี้ สันต์กับเหล่าตำรวจก็เข้ามาไกล่เกลี่ย ปรามไม่ให้มีเรื่องถ้าไม่อยากถูกจับก่อนจะได้ค้นพบความจริง
ฝ่ายทิพย์เห็นผู้คนมีเรื่องกันก็ตีหน้าตื่น ค่อยๆ เล็ดลอดออกจากงานโดยไม่มีใครสังเกต แถมส่งสัญญาณให้สมุทรชัยกับไกรภัทรรับลูกต่อ นันทนัชกับฤทัยเลยถูกจับเข้าไปนั่งคุยกันในศาลา โดยมีสันต์เป็นพยานรับรู้การอายัดศพของลิตรเพื่อสอบสวนอีกครั้งว่าตายด้วยสาเหตุใดกันแน่
ฤทัยปรี๊ดแตก โวยวายเสียงเขียวว่าต้องทำเช่นนั้นทำไม ในเมื่อผลตรวจก็ออกมาแล้วว่าลิตรหัวใจวายตาย สันต์เป็นคนตอบแทนว่าได้รับแจ้งจากนันทนัชซึ่งยื่นขอต่อศาลให้อายัดศพเพราะเชื่อว่าพ่อถูกฆาต– กรรม กนกกรกับรณฤทธิ์เป็นเดือดเป็นร้อนทันที กลัวเรื่องจะยืดเยื้อแล้วจะอดสมบัติ แต่เมื่อถูกสายตาปรามของฤทัย เลยต้องนั่งสงบปากสงบคำอย่างเสียไม่ได้ นันทนัชนั่งฟังฤทัยยืนยันสาเหตุการตายของพ่อด้วยสีหน้าไม่เชื่อถือแม้แต่น้อย
“ตราบใดที่ฆาตกรยังลอยหน้าบีบน้ำตาอยู่อย่างนี้ จะให้พ่อฉันไปสู่สุคติได้ยังไงไม่ทราบ”
“โธ่...น้าพูดความจริง อยู่ๆน้าจะลุกขึ้นมาฆ่าคุณลิตรทำไม ในเมื่อเราอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข”
“เหตุผลง่ายจะตายไป ถ้าพ่อฉันตาย เมียที่เพิ่งจะจดทะเบียนสมรสได้สองวันก็มีสิทธิ์จะได้มรดกพ่อฉันไง”
ความจริงอีกอย่างของวันนี้ทำให้ทุกคนตรงนั้นอ้าปากค้าง ฤทัยรีบกลบเกลื่อนว่าอยู่กินกับลิตรมานานหลายปีก่อนหน้านั้นแล้ว แต่เหมือนจะไม่มีใครสนใจนัก โดยเฉพาะนันทนัชที่ชวนธีร์ไปเคารพศพพ่อก่อนจะลุกออกไปจากงาน
แม้จะสะใจที่ได้วางระเบิดตูมใหญ่ให้คณะเมียใหม่ของพ่อหน้าหงาย แต่นันทนัชกลับไม่สบายใจขึ้นเลย เครียดกว่าเดิมด้วยซ้ำ เพราะเหมือนกำลังต่อสู้เพื่อความยุติธรรมคนเดียว ธีร์มองมาด้วยแววตาสงสาร ปลอบให้เข้มแข็งและอาสาจะช่วยเหลือทุกอย่าง นันทนัชยิ้มรับบางๆ ตื้นตันใจที่เขาเป็นมิตรแท้และยืนข้างเธอตลอด แต่ถึงกระนั้นก็อดเศร้าใจไม่ได้ ยิ่งรถแล่นใกล้ถึงเรือนรัตนะมากเท่าไหร่ก็ยิ่งใจไม่ดี
สองหนุ่มสาวคงจะถึงเรือนรัตนะไม่นานหลังจากนั้น ถ้ารถของธีร์จะไม่ถูกชนจนแฉลบลงข้างทางโดย ไม่ทันตั้งตัว ผลของการชนทำให้ธีร์หัวแตกเลือดอาบหมดสติคารถ ส่วนนันทนัชยังมีสติ แม้จะถูกเศษกระจกบาดทั่วหน้า แต่หญิงสาวก็ดึงตัวเองออกจากรถจนได้ แต่โชคก็ไม่เข้าข้าง เมื่อเธอถูกไอ้โม่งปริศนาลากเข้าไปทำร้ายในป่าละเมาะข้างทาง!
ไม่กี่นาทีหลังอุบัติเหตุสุดสยองของธีร์กับนันทนัช กฤตพนธ์ขับรถผ่านมาพอดี เลยตัดสินใจลงไปดูตามประสาสายสืบที่ดี แต่สิ่งที่พบกลับทำให้ตะลึง ธีร์นอนหมดสติในรถ เขาพยายามปลุกแต่เหมือนหนุ่มลูกครึ่งจะไม่รับรู้ใดๆ ทหารหนุ่มคิดจะพาส่งโรงพยาบาล แต่ไม่ทันขยับก็ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือของหญิงสาวอีกคนเสียก่อน แต่ก็เหมือนจะช้าเกินไป เมื่อเขาเห็นร่างเล็กของนันทนัชกำลังดิ่งลงใต้บึงในป่าอย่างช้าๆ
ooooooo
กว่าจะลงไปช่วยหญิงสาวคู่กรณีปากกล้าได้สำเร็จ ก็เล่นเอาทหารหนุ่มถึงกับหอบ โชคดีที่เขาผ่านการฝึกในหน่วยรบพิเศษมาอย่างเข้มข้น ทำให้นันทนัชได้กลับมานอนบนฝั่งสำเร็จ แต่ถึงกระนั้นก็ยังประสบปัญหาใหญ่ เพราะหญิงสาวยังนอนไม่ได้สติจนเขาเริ่มใจไม่ดี เลยตัดสินใจจะผายปอดให้
ระหว่างความเป็นความตายนั่นเอง...นันทนัชที่ไม่รู้ชะตาชีวิตตัวเอง หวนคิดถึงภาพเหตุการณ์มีปากเสียงกับพ่อในอดีต ช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยความอึดอัดเพราะคิดว่าพ่อรักแต่ตัวเอง ไม่สนว่าเธอซึ่งเป็นลูกสาวคนเดียวจะอยู่ยังไง
“ชีวิตพ่อสนใจแค่สองอย่าง...เงินกับผู้หญิง พ่อหาเงินไว้ซื้อผู้หญิง สักวัน...พ่อจะถูกปอกลอกจนหมดตัว”
“หยุดเดี๋ยวนี้นะนัน แกจะมาพูดกับพ่อและคุณฤทัยแบบนี้ไม่ได้”
“ทำไมจะพูดไม่ได้ ก็พ่อไม่รักนัน ทิ้งให้นันอยู่กับน้าทิพย์ ตัวเองมั่วผู้หญิงไม่ซ้ำ แม่คงเสียใจที่พ่อเป็นแบบนี้”
ลิตรโมโหมากที่ลูกสาวคนเดียวกล้าเอ่ยถึงเมียสุดที่รัก แต่ไม่ทันโต้นันทนัชก็พูดแทรกขึ้นมาก่อน
“ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อยุ่งผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า แม่คงยังอยู่กับนัน ไม่มาตรอมใจตายทิ้งนันไปเร็วขนาดนี้ พ่อไม่รักแม่ พ่อฆ่าแม่...ฆ่าแม่ให้ตายทั้งเป็น เพราะความสำส่อนไม่เคยพอของพ่อ”
ลิตรหมดความอดทน เงื้อมือตบหน้าลูกสาวเต็มแรงจนล้มกองกับพื้น โดยมีฤทัยแอบยิ้มสะใจข้างๆ
“หยุดก้าวร้าวเสียทียายนัน แล้วก็รู้ไว้ด้วย ว่าแม่แกไม่ได้ทิ้งแกไปคนเดียว ฉันก็ถูกทิ้งด้วย ฉันไม่เคยอยากให้แม่แกตาย ฉันทำทุกอย่างเพื่อจะได้อยู่กับแม่แก แต่เขาก็ทิ้งฉันไป แกรู้ไว้ซะด้วย!”
นันทนัชกรีดร้องด้วยความโมโห ไม่เชื่อว่าแม่บังเกิดเกล้าจะใจร้ายและทิ้งเธอกับพ่อไปแบบนั้น ลิตร หมดความอดทนกับความกราดเกรี้ยวของลูกสาว ประกาศกร้าวจะส่งไปเรียนเมืองนอกอย่างไม่มีกำหนด นันทนัชอึ้งแล้วผลุนผลันออกจากห้องไป ทิ้งลิตรให้ถอนหายใจหนักหน่วง กลุ้มใจเหลือเกินที่ลูกสาวคนเดียวไม่เคยเห็นเขาเป็นคนดี ฤทัยคู่ควงคนล่าสุด ปราดมาเกาะแขน ปลอบให้คลายกังวล ทั้งที่ในใจลิงโลด
“สะใจจริงๆ นังลูกเลี้ยงตัวแสบ อยากฤทธิ์เยอะดีนัก แล้วคนที่ต้องกระเด็นจากบ้านก็คือแก...ไม่ใช่ฉัน!”
ภาพอดีตเลือนหายไปแล้ว หญิงสาวกวาดตามองรอบๆ เห็นตัวเองยืนท่ามกลางป่ามืดมิด บรรยากาศสลัวทำให้นึกกลัวจับใจ พลันสายตาก็เหลือบเห็นลิตรมองมาจากมุมไกลๆ หญิงสาวพยายามร้องเรียกและวิ่งไปหา แต่ตามเท่าไหร่ก็ไม่ทันเสียที สุดท้ายแผ่นหลังแกร่งของพ่อก็หายวับไปกับตา!
นันทนัชสะดุ้งตกใจ ป่าทึบรอบตัวมลายหายกลายเป็นหมอกควันจางๆเหมือนเธอกำลังอยู่ในอีกมิติ ฉับพลันนั้นก็ได้ยินเสียงร้องเรียกของชายหนุ่ม หญิงสาวสูดหายใจเฮือกใหญ่ กะพริบตาถี่ๆจนรู้สึกว่ามีน้ำออกจากปาก กฤตพนธ์ลูบหลังให้หายใจสะดวก โล่งใจมากที่เธอไม่เป็นอะไรมาก แต่ไม่ทันขยับปากก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นธีร์เดินกะเผลกมาจากอีกทาง โมโหหึงมากที่เห็นทหารหนุ่มประกบปากผายปอดให้เพื่อนสาว
ส่วนนันทนัช แม้จะฟื้นแต่ยังสะลึมสะลือ ไม่รับรู้ว่าเพื่อนหนุ่มลูกครึ่งมาดูอาการ แต่กลับโผกอดกฤตพนธ์แน่น พร่ำขอโทษพ่อเสียงสั่นเป็นที่น่าเวทนา ทหารหนุ่มพยายามปลุกให้คืนสติแต่ไม่ได้ผล แถมเธอยังสลบในอ้อมแขนเขาอีกต่างหาก รวมทั้งธีร์ด้วยที่หมดสติไปแล้วไม่ไกลกันนั้น เพราะเสียเลือดจากบาดแผลมากเกินไป
ooooooo
นันทนัชกับธีร์ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลไม่นานหลังจากนั้น ชิดคนขับรถเก่าแก่ของเรไรวิ่งหน้าตื่นไปบ้านสวนกลางป่าเปลี่ยว ร้องบอกทิพย์ที่อาศัยหลบซ่อนตัวที่นี่ทราบเรื่องของนันทนัช อดีตสาวใช้เก่าแก่ประจำเรือนรัตนะตกใจหน้าเสีย มุ่งหน้าไปโรงพยาบาลทันที แต่ถูกพวกฤทัยกับลูกไล่ออกไปเสียก่อน ไม่ยอมให้เข้าเยี่ยม
ไม้รับคำสั่งจากฤทัยลากทิพย์ไปขึ้นรถ นำไปปล่อยในซอยเปลี่ยวแห่งหนึ่ง ทิพย์ไม่กลัวท่าทางคุกคามของคนขับรถหนุ่ม แถมโต้กลับเสียงกร้าวว่ายิ่งกว่านี้เธอก็เคยเจอมาแล้ว ไม่มีอะไรต้องกลัว
น้ำเสียงเกรี้ยวกราดของทิพย์ทำให้ไม้ผงะ ภาพในอดีตเมื่อหลายปีก่อนย้อนกลับมาในหัว ตอนเขาหลอกทิพย์ซึ่งกำลังท้องอ่อนๆมาทำร้ายกลางป่า โดยมีฤทัยโผล่มาด่าทอและทำร้ายจนอดีตสาวใช้ล้มกองกับพื้น
“เด็กนี่เป็นลูกแกกับไอ้ชิดคนขับรถของนังเรไรต่างหาก ไม่ใช่ลูกของผัวฉัน”
“เอาอะไรมาพูด ฉันกับนายชิดไม่ได้มีอะไรกัน ฉันท้องกับคุณลิตร เด็กในท้องนี่เป็นลูกของเขา”
ฤทัยกรีดร้องบ้าคลั่ง ประกาศกร้าว “หยุดนะอีไพร่ ขี้ข้าอย่างแกไม่มีสิทธิ์มาท้องกับผัวฉัน จัดการมัน
ไอ้ไม้...สั่งสอนมันให้หลาบจำ จะได้ไม่ต้องเสนอหน้ามายุ่งกับผัวฉันอีก”
ทิพย์ตาเหลือก ขยับตัวหนีแต่ไม้ไวกว่า กระชากมาตบสั่งสอนและทำร้ายจนเธอแท้งลูกในที่สุด!
ครั้งนั้นเธอพยุงร่างโชกเลือดไปตามทางจนเจอกับชิดที่ผ่านมาพอดี เขาพาเธอไปพักรักษาตัวในบ้านกลางสวนหลังที่เธออยู่ในปัจจุบัน และครั้งนี้เธอจะไม่ยอมให้ถูกกระทำฝ่ายเดียวอีกแล้ว ไม้มองแววตาน่ากลัวของอดีตสาวใช้ของเรือนรัตนะแล้วเริ่มประสาทเสีย รีบผลักเธอลงรถและขับจากไปทันที
ฟากกฤตพนธ์หอบร่างสะบักสะบอมไปทำแผล ทั้งของเก่าจากแก๊งค้ายาและของใหม่จากการปะทะกับไอ้โม่งปริศนา ก่อนจะกระโจนไปช่วยนันทนัช กนกกร
มาเยี่ยมพร้อมแม่และน้องชาย รวมทั้งสันต์ สมุทรชัยและไกรภัทร ทหารหนุ่มเล่าเรื่องทุกอย่างคร่าวๆ นึกสงสัยไม่น้อยว่าใครจะมีแรงจูงใจลอบฆ่านันทนัช ต่างจากฤทัยกับลูกๆที่แอบเบ้หน้า เสียดายที่คนร้ายพลาดทำให้นันทนัชรอดมาได้
ความสงสัยทำให้กฤตพนธ์และกลุ่มคนมาเยี่ยมไปดูอาการของนันทนัชหลังจากนั้น สภาพบาดแผลเต็มตัวของเธอทำให้แต่ละคนมีปฏิกิริยาแตกต่างกัน ทหารหนุ่มสงสัยและอยากรู้เรื่องเธอมากขึ้น สมุทรชัยกับไกรภัทรสงสารเธอมากที่ต้องโชคร้ายประสบเคราะห์เช่นนี้ ต่างจากฤทัยกับลูกทั้งสองที่แอบสมน้ำหน้าในใจ แม้จะแสดงออกด้วยสีหน้าเป็นห่วงเป็นใยและถ้อยคำหวานหู แต่ความจริงอยากให้ตาย สมบัติของลิตรจะได้มีตัวหารน้อยลง
กฤตพนธ์สังเกตท่าทางคนรอบตัวนันทนัชเงียบๆ มั่นใจว่าต้องมีอะไรซ่อนอยู่แน่ เช่นเดียวกับสันต์ที่ตัดสินใจประกาศให้ทุกคนรอจนกว่าอาการนันทนัชจะดีขึ้น ค่อยดำเนินการเรื่องรื้อคดีการตายของลิตร โดยมีฤทัยตีหน้าซื่อสนับสนุนเต็มที่ พลางทำทีมาลูบหัวนันทนัช แต่ในใจนึกสาปแช่ง
“ไม่ต้องฟื้นขึ้นมาเลยนะนังมารคอหอย ตายๆไปซะ อยู่ก็เป็นก้างขวางคอฉัน มรดกของพ่อแก มันสมควรจะเป็นของฉัน...ไม่ใช่ลูกนอกคอกอย่างแก!”
หลังแยกจากครอบครัวแฟนสาว กฤตพนธ์เดินคุยกับภานุที่แวะมาเยี่ยม ตั้งข้อสงสัยตามประสาสายสืบมือฉมัง โดยเฉพาะเรื่องฤทัยเป็นภรรยาที่เพิ่งจดทะเบียนเพียงสองวันก่อนลิตรจะตาย แถมลูกสาวคนเดียวยังปักใจว่าพ่อไม่ได้ตายเพราะหัวใจวาย แต่ตายเพราะถูกฆาตกรรมโดยคนในครอบครัวมากกว่า ภานุสันนิษฐานว่าอาจเป็นศึกชิงมรดกของตระกูล และแอบแซวเพื่อนรักขำๆว่าครอบครัวนี้โชคไม่ดีเลย...ดันมาเจอสายลับกัดไม่ปล่อยอย่างกฤตพนธ์
ขณะที่สองตำรวจหนุ่มกำลังถกเถียงกันเรื่องนันทนัช พ่อเฒ่าก็ปรากฏตัวพร้อมคำทำนายสำหรับกฤตพนธ์
“มันเกิดมาเพื่อชดใช้เวรกรรม มันจะต้องทุรนทุรายเจียนตายถ้าแกไม่ช่วยมัน”
กฤตพนธ์มองหาต้นเสียง ทันเห็นหลังชายชราไวๆเลยรีบตาม เกือบจะทันอยู่แล้วที่หน้าลิฟต์ พ่อเฒ่าจงใจหันมาเผชิญหน้าและชี้หน้าบอกว่าเขาคือผู้เปลี่ยนชะตากรรม ทหารหนุ่มตั้งท่าจะถาม แต่ชายชราปริศนาก็หายวับไปแล้ว ภานุตามมาทันไม่กี่อึดใจต่อมา ยืนกรานเสียงแข็งว่าไม่เห็นใคร...เพื่อนรักคงจะถูกหมัดไอ้โม่งจนเบลอแน่ๆ
ooooooo
ธีร์ซึ่งพักฟื้นอีกห้องในโรงพยาบาลไปเยี่ยมนันทนัชทันทีที่เดินไหว เป็นห่วงแทบแย่กลัวเธอจะเป็นอะไรมาก ฤทัยกับลูกๆทั้งสองมองมาด้วยสายตาหมั่นไส้ สมุทรชัยกับไกรภัทรพยายามไกล่เกลี่ยจนสองฝ่ายแยกจากกันด้วยดี สันต์ส่ายหน้าหนักใจ และเริ่มต้นสอบสวนธีร์ถึงเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด
เวลาเดียวกันที่บ้านชานเมืองแห่งหนึ่ง...ไอ้โม่งปริศนาถอดหมวกออกช้าๆ ใส่ยาบนแผลที่ถูกซัดเสียน่วมตอนลอบทำร้ายนันทนัช สมหมายนักฆ่าวัยฉกรรจ์มองตัวเองในกระจกเคืองๆ นึกแค้นชายหนุ่มแปลกหน้าที่ริมาช่วยเป้าหมายของเขาได้ทันเวลา นักฆ่าหนุ่มไม่ทันขยับไปไหน เชนลูกพี่ใหญ่ของเขาก็แวะมาหา ชมเปาะว่าทำงานได้ดี เล่นงานนันทนัชเสียอ่วม แต่เมื่อทราบว่ามีคนมาช่วยก็โกรธมาก...มันเป็นใครวะ ดันมาสอดเรื่องนี้
เชนรีบโทร.ถามผู้สมรู้ร่วมคิดกับแผนลอบทำร้าย สมุทรชัยกับไกรภัทรนั่นเองที่ร่วมมือกับทิพย์วางแผนเพื่อล้างแค้นครอบครัวฤทัย โดยมีส่วนแบ่งในมรดกของลิตรเป็นข้อแลกเปลี่ยน เชนกับสมหมายหน้าเคร่งขึ้นทันทีเมื่อทราบจากสมุทรชัยกับไกรภัทรว่ากฤตพนธ์เป็นทหารสายลับฝีมือดี ถ้าปล่อยไว้คงไม่เข้าท่า...เพราะมันคงสืบไม่ปล่อยแน่!
ฝ่ายชิดเดินไปเดินมาในบ้านสวนด้วยความร้อนใจ เป็นห่วงนันทนัชจะเป็นอันตรายถึงชีวิต ทิพย์เบ้หน้า หงุดหงิดที่พวกฤทัยขัดขวางไม่ให้เยี่ยม แต่รำคาญเสียงอดีตคนขับรถมากกว่าที่โวยวายราวกับนันทนัชเป็นลูกตัวเอง
“หยุดตีโพยตีพายเสียทีเถอะน่า คุณนันไม่ตายง่ายๆหรอก ฉันเลี้ยงเขามากับมือ ฉันรู้จักเขาดี นังฤทัยมันทำชั่วกับพวกเราไว้มาก คนอย่างคุณนันไม่มีวันปล่อยพวกมันเสวยสุขบนกองเงินกองทองในเรือนรัตนะได้สงบสุขแน่”
ทิพย์สะบัดหน้าเข้าไปด้านในแล้ว ชิดได้แต่มองตามเครียดๆ รู้ดีว่าอุบัติเหตุวันนี้เป็นแผนของทิพย์ทั้งสิ้น เพื่อยืมมือนันทนัชล้างแค้นพวกฤทัย แม้เขาจะไม่เห็นด้วยแต่ก็ไม่กล้าขัด กลัวว่าทิพย์จะทำยิ่งกว่านี้
ระหว่างที่นันทนัชพักฟื้นที่โรงพยาบาล กฤตพนธ์แอบเก็บข้อมูลเรื่องครอบครัวเธอ เลยได้รู้ว่าหญิงสาวมีปัญหากับพ่อแท้ๆจนถูกส่งไปเรียนเมืองนอก แถมไม่ค่อยถูกกับฤทัยและลูกๆเท่าไหร่นัก เพราะแดกดันกันไม่หยุดตั้งแต่ที่เขาเห็นครั้งแรก ทหารหนุ่มนิ่งครุ่นคิด หมายมาดในใจต้องสืบเบื้องลึกเบื้องหลังของครอบครัวนี้ให้ได้
ในขณะที่พวกฤทัยกับลูกๆประสาทเสีย ต้องเจอเรื่องวุ่นวายเพราะการปรากฏตัวของนันทนัช ซึ่งเหมือนเป็นลางว่าหนทางครอบครองสมบัติของลิตรคงยากขึ้น สมุทรชัยกับไกรภัทรก็ปรึกษากันเคร่งเครียดเรื่องพินัยกรรมของลิตรที่ยังหาตัวจริงไม่เจอ แต่ก็พอมีเวลา เพราะนันทนัชสั่งอายัดศพลิตรแล้ว เรื่องเปิดพินัยกรรมคงจะไม่ง่ายอย่างที่คิด
ฝั่งธีร์เล่าเรื่องอุบัติเหตุให้สันต์ฟังอย่างละเอียด ไม่ชอบใจนักเพราะดูจากรูปการณ์ กฤตพนธ์จะเป็นพยานคนเดียวที่ยืนยันว่านันทนัชถูกลอบทำร้าย หนุ่มลูกครึ่งตั้งท่าจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ต้องยั้งไว้เพราะแฟนต้าเพื่อนสาวคนสนิทของนันทนัชโผล่มาเยี่ยม แต่ที่ทำให้เขาถึงกับพูดไม่ออกก็เมื่อเธออาสาจะเฝ้าไข้เขาทั้งคืน!
แฟนต้ามองหนุ่มลูกครึ่งที่เธอหลงรักมานานขำๆ รู้ดีว่าเขามีใจให้นันทนัชคนเดียวแต่ไม่ยอมถอดใจ หวังว่าความดีและการตื๊อจะทำให้เขาหันมามอง ธีร์ถอนใจเซ็งๆ อยากไปเยี่ยมนันทนัชแต่สภาพร่างกายไม่อำนวย แฟนต้าต้องปลอบให้ใจเย็นๆและชวนคุยถึงข้อสังเกตของเธอว่าใครส่งข่าวถึงนันทนัชเรื่องลิตรตาย ธีร์บอกว่ามีจดหมายด่วนปริศนาส่งไปหาที่อังกฤษ แฟนต้านิ่วหน้า รู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากล
“แล้วคนคนนั้นรู้ที่อยู่ยายนันได้ยังไง นี่ถ้าเป็นหนังฆาตกรรม ก็ต้องมีใครสักคนแอบส่งคนติดตามชีวิตยายนันทุกฝีก้าว พอพ่อตาย...ยายนันกลับมารับมรดกเลยถูกเก็บ นี่มันยิ่งกว่าหนังศึกชิงมรดกเลือดซะอีก”
คำพูดของแฟนต้าทำให้ธีร์คิดหนัก...นั่นสิ ใครกันนะที่เป็นคนส่งข่าวเรื่องลิตรกับนันทนัช
ooooooo
