อัลบั้ม: ฟิล์ม-ซูซี่ แท็กทีมประชันบู๊ใน "ร้ายรักพยัคฆ์กังฟู"

ที่ถนนสายหนึ่งในย่านคนจีน...

อัลบั้ม: ฟิล์ม-ซูซี่ แท็กทีมประชันบู๊ใน "ร้ายรักพยัคฆ์กังฟู"

เมลดาบอกบู๊ลิ้มให้กลับไปเรียนหนังสือเสีย เรื่องแค่นี้อย่าให้ถึงกับต้องโดดเรียนเลย ถ้าเจอหลินหลินจะบอกให้ว่าบู๊ลิ้มเป็นห่วง

เมื่อไม่มีโอกาสไปเยี่ยมหลินหลินได้ บู๊ลิ้มจึงฝากเครื่องรางที่แม่ไปไหว้เจ้าแล้วได้มาฝากไปให้หลินหลินติดตัวเพื่อหลินหลินจะได้ปลอดภัย

“หล่อมากศิษย์พี่ ลงทุนแบบนี้จีบไม่ติดก็ให้มันรู้ไป” กังฟูกระซิบแซว

“นี่คุณ สอนเด็กแต่ละอย่างดีๆทั้งนั้น เป็นตัวอย่างที่ดีกับเด็กไม่ได้รึไง” เมลดาดุ

“เอาอีกแล้ว...” กังฟูทำหน้าหน่ายบ่น “ถ้าผมมันเป็นพวกตัวอย่างที่ไม่ดีล่ะก็ ถามหน่อยเถอะ ใครคือพลเมืองดีที่ช่วยกันคุณไม่ให้ไปอยู่ในดงลูกปืน แถมขอบคุณสักคำก็ไม่มี”

“พอได้แล้วศิษย์น้อง ศิษย์พี่หมดธุระแล้ว” บู๊ลิ้มวางมาดขรึมปราม กังฟูไม่วายยักคิ้วกวนๆให้เมลดาก่อนออกไป

เมลดามองตาม ชิ!! ใส่อย่างหมั่นไส้

เมลดาจัดอาหารกินกับพ่อ แต่ไม่ทันได้กิน ชนะก็เกิดอาการหายใจหอบถี่เซจะล้มจนมือปัดจานอาหารบนโต๊ะหกกระจาย เมลดาตกใจสุดขีด รีบวิ่งออกไปขวางหน้ารถติ่มซำของบู๊ลิ้มกับกังฟู ร้องบอกน้ำตานองหน้า

“ช่วยด้วย...ช่วยพาพ่อฉันไปโรงพยาบาลด้วย”

ooooooo

อัลบั้ม: ฟิล์ม-ซูซี่ แท็กทีมประชันบู๊ใน "ร้ายรักพยัคฆ์กังฟู"

บู๊ลิ้มนั่งรอกังฟูอยู่ข้างนอก ครู่หนึ่งกังฟูเดินเซแซดซีดเซียวสูดดมยาฟืดๆออกมา บู๊ลิ้มรีบเข้าไปถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง หมอล้างท้องหรือ

“เขาว่าไม่จำเป็น ให้มันย่อยแล้วออกมาเองตามธรรมชาติ”

“ไม่อยากจะสมเพช ก็ถ้าเชื่อศิษย์พี่ที่ให้แอบฝึกวิชาจากพวกอาจารย์ ไม่ต้องเอาตัวเข้าไปขวาง ศิษย์น้องก็ไม่ต้องมาเจ็บตัวแบบนี้หรอก”

“ในเมื่อเรายังมีความผิดติดตัว ถ้าผิดแล้วแก้ไขถือว่าไม่ผิด แต่ผิดแล้วไม่แก้ไขถือว่าผิด”

บู๊ลิ้มทำปากจู๋บอกว่าฟังแล้วมึน ตัดบทเอาดื้อๆ ว่า “เอางี้ ไหนๆก็มาถึงโรงพยาบาลแล้ว เดี๋ยวเราแวะไปเยี่ยมพ่อพี่เมกันดีกว่า” พลันกังฟูก็เห็นเมลดาวิ่งอย่างตระหนกชนผู้คนที่สวนกันคนแล้วคนเล่า เธอขอโทษแล้วรีบไป ดูรีบๆลนๆไงไม่รู้

บู๊ลิ้มกับกังฟูรีบตามมาถาม เมลดาบอกว่าหลินหลินประสบอุบัติเหตุตนต้องรีบไป บู๊ลิ้มตกใจถามว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน

“ตอนนี้พี่ยังไม่รู้รายละเอียดอะไรมาก พี่ต้องรีบไปก่อนนะ” กังฟูเรียกไว้ ถูกเมลดาไล่ให้หลบไปตนไม่มีเวลาจะมาต่อปากต่อคำด้วย กังฟูบอกว่าตนอยากช่วย “ขอบใจ แต่ฉันไม่อยากเป็นหนี้บุญคุณอะไรนายอีก หลบไป!!”

กังฟูหมั่นไส้เลยชวนบู๊ลิ้มกลับ ถูกโวยใส่ว่าเกิดเรื่องแบบนี้กับหลินหลินแล้วจะให้ตนนิ่งดูดายหรือ ประณามว่า

“ทำแบบนั้นแล้วจะเรียกว่าสุภาพบุรุษหัวใจหล่อได้ไง?!” แล้วทั้งสองก็ขึ้นแท็กซี่แอบตามเมลดาไป

ooooooo

เมฆาไปรายงานจางซื่อที่ศาลเจ้าว่าเรียบร้อยแล้วพลางยื่นซองเอกสารให้ จางซื่อรับไปดูชมว่าทำงานได้ดีมาก

“ผมรอเวลานี้มานานแล้ว ถ้าไม่ได้พ่อมาช่วยผมก็คงมาไม่ถึงเป้าหมาย”

“จากนี้ไป ธุรกิจที่แกยึดมาได้จะเป็นเบื้องหน้าฟอกเงินให้กับเครือข่ายธุรกิจใต้ดินของสำนักอสูรเทวา แล้วเราสองคนพ่อลูกจะยิ่งใหญ่ที่สุดในเอเชีย”

เมฆากระหยิ่มว่า ถ้าจางซื่อช่วยสอนวรยุทธ์ให้ตนเก่งเหมือนพ่อด้วยล่ะก็...

“ไม่ต้องห่วง ยังไงเลือดมันก็ข้นกว่าน้ำ แกต้องได้เป็นผู้สืบทอดของฉันแน่ เหลือก็แต่แม่ของแก จะทำหน้ายังไงเวลาเรา 3 คนได้อยู่ด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูก” พูดแล้วจางซื่อยิ้มร้าย

ที่ลานตู้คอนเทนเนอร์ เมลดามาถึงเธอร้องเรียกหลินหลิน มิเชลออกมาบอกว่าหลินหลินอยู่นี่แล้ว พอเมลดาหันมองก็เห็นลูกน้องมิเชลคุมหลินหลินที่มีผ้าปิดปากอยู่ แต่พอเมลดาจะเข้าไปช่วย ก็ถูกมิเชลขยับเข้าไปขวางพูดเหี้ยม

“เธอจะไม่ได้พาหลินหลินออกไป แต่จะมาตายพร้อมกับหลินหลินที่นี่!” พูดแล้วซัดหมัดไปที่ท้องเมลดาจนเธอจุก

เมลดาถามหมายความว่ายังไง มิเชลพยักหน้าให้ลูกน้องปลดผ้าปิดปากหลินหลิน หลินหลินบอกเมลดาว่าเมฆาฆ่าพ่อกับแม่ตายหมดแล้ว เมลดายังไม่เชื่อ

“ความจริง เธอไม่ควรจะมาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เลยนะเมลดา ถ้าไม่ใช่เพราะเธอเข้ามายุ่งเกี่ยวกับคนในตระกูลนี้มากเกินไป หรือเรียกอีกอย่างว่าเธอมันดวงหาเรื่องตาย!” แล้วมิเชลก็ซัดฝ่ามือใส่เมลดาอีก แต่คราวนี้ถูกเมลดาคว้าค้างไว้กลางอากาศ บีบแน่นจิกตาพูด

“ถ้าคิดว่าฉันเป็นได้แค่ครูสอนพิเศษหลินหลินล่ะก็...เธอดูฉันผิดไปแล้ว มิเชล!!”

ooooooo

กังฟูพาบู๊ลิ้มเดินวกไปวนมาจนบู๊ลิ้มถามว่าตกลงจะเจอเมลดากับหลินหลินไหม กังฟูบอกให้ตามมาติดๆก็แล้วกัน รับรองเจอแน่

บู๊ลิ้มตามไปติดๆ ไม่เจอเมลดากับหลินหลิน แต่เจอลูกน้องมิเชลย่องมาปิดปากลากตัวบู๊ลิ้มไปเงียบกริบ พอกังฟูจะวิ่งกลับไปดู ก็ถูกลูกน้องมิเชลอีกคนชกโครมเดียวกังฟูก็หงายหลัง แล้วชายสูทดำหน้าตาเอาเรื่องก็ถอดเนกไทโยนทิ้ง ย่างสามขุมเข้าหา กังฟูปรี่เข้าไประดมหมัดใส่แต่มันไม่สะทกสะเทือนเลย ซ้ำยังโดนมันสวนหมัดใส่หน้าจนกังฟูผงะกรามแทบหัก

กังฟูหมายตาเนกไทเส้นนั้น พอมันพุ่งเข้าหาอีกที กังฟูก็กลิ้งไปหยิบเนกไทจับสองชายขึงให้ตึง พอมันวิ่งเข้าใส่กังฟูก็กระโจนเข้าหาวิ่งวนจนมันเวียนหัว พอรู้ตัวอีกทีก็ถูกเนกไทมัดมือมัดเท้าไขว้ไปมาอยู่ที่พื้นแล้ว

“เฮ้ย...ทำได้ไงวะเนี่ย” มันงง

“หึ...หนึ่งในวิชาทำมาหากิน วิชามัดขนมบ๊ะจ่าง” กังฟูพยักหน้าเย้ย

วิชามัดขนมบ๊ะจ่างที่กังฟูฝึกจากเฮียเก้าได้ผลจริงๆ เมื่อปราบคู่ปรับได้แล้ว กังฟูมองหาบู๊ลิ้มอย่างเป็นห่วง

เวลาเดียวกัน เมลดากับมิเชลกำลังต่อสู้กันที่ลานตู้คอนเทนเนอร์ มิเชลถูกหมัดของเมลดาเข้าหน้าจังๆ จนผงะถอย

“บอกแล้วไง ถ้าแตะต้องหลินหลิน เธอเจ็บตัวแน่” เมลดายังจ้องมิเชลอย่างพร้อมลุย

“ฝีมือเธอก็พอใช้ได้ สมกับมีพ่อเป็นอดีตนักมวย แต่จะเล่นงานฉัน แค่นี้เอาไม่อยู่หรอก” มิเชลเย้ย

เมลดาโถมเข้าตะลุยมิเชลไม่ยั้งแต่ก็ทำอะไรฝ่ายนั้นไม่ได้มาก หลินหลินที่ดูอยู่ตะโกนเชียร์เมลดาสุดเสียง แต่แล้ว

เมลดาก็เพลี่ยงพล้ำนอนเจ็บ มิเชลกำลังจะปลิดชีพเมลดา หลินหลินตะโกนห้ามพลางดิ้นสุดแรงถูกลูกน้องมิเชลจับตัวไว้

หลินหลินกระทืบเท้ามันขยี้ๆๆๆ จนมันปล่อยมือ

หลินหลินวิ่งเข้าไปจะช่วยเมลดา ถูกมิเชลดึงพลังลมปราณจากภายนอกมากระแทกผ่านมือ ร่างหลินหลิน กระเด็นไปกระแทกตู้คอนเทนเนอร์ตกลงมาแน่นิ่งไป

“หลินหลิน!!!!” เมลดาตะโกนสุดเสียง

ฝ่ายบู๊ลิ้มกัดคนที่ลากตนไปจมเขี้ยว มันสะบัดหลุดแล้วจะเข้าไปจัดการ กังฟูตามมาเจอเลยจัดการมันกระเด็นไป

บู๊ลิ้มเป็นห่วงหลินหลินแต่เหลือบเห็นลูกน้องมิเชลที่ถูกเหวี่ยงไปกำลังลุกขึ้นมา ร้องบอกกังฟูว่า

“ศิษย์น้อง สองประสานเป็นหนึ่งเดียว” กังฟูจับสองมือบู๊ลิ้มเหวี่ยงไปถีบยอดอกมันกระเด็นไปกระแทกตู้คอนเทนเนอร์หลับไปอีกรอบ แล้วทั้งสองก็รีบพากันไปช่วยเมลดากับหลินหลิน

ooooooo

เมลดากอดหลินหลินร้องเรียกจะให้รู้สึกตัว ด่ามิเชลที่ทำร้ายได้แม้กระทั่งเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ

“คำสั่งที่ฉันได้รับคือไม่มีคำว่าปรานี เธอน่าจะขอบใจฉันด้วยซ้ำนะ ที่ฉันลงมือหนักๆครั้งเดียวหลินหลินเลยไม่ต้องทรมาน”

“ฉันจะฆ่าแก!! นังสารเลว!!” เมลดาลุกขึ้นจะเอาเรื่อง ถูกมิเชลซัดมีดสั้นใส่เฉียดต้นแขนจนเลือดไหล

“ความแค้นสามารถทำให้คนเราทำอะไรก็ได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะทำได้อย่างที่คิดไปได้เสียทุกอย่าง ในฐานะที่เป็นผู้หญิงด้วยกัน ฉันสงสารเธอนะ ถูกคนรักทรยศ โธ่ๆคงแค้นจนแน่นอกเต็มที่แล้วสินะ”

เมลดาน้ำตาร่วง รำพึงว่าเมฆาทำอย่างนี้เพื่ออะไร มิเชลเย้ยว่า

“เพราะสิ่งที่เขาอยากได้จริงๆไม่ใช่เธอไงล่ะ เธอมันก็แค่ของเล่นที่เมฆาเล่นจนเบื่อแล้วก็อยากเขี่ยทิ้ง” เมลดาถามว่าเขาพูดหรือเปล่าว่าให้เธอมาฆ่าตน มิเชลยิ้มร้ายบอกว่า “สั่งกับปากเองเลยล่ะเมลดา!”

กังฟูกับบู๊ลิ้มเข้ามาเห็นเมลดากอดหลินหลินร้องไห้อยู่ บู๊ลิ้มจะเข้าไปช่วย ถูกกังฟูรั้งไว้ เตือนว่าอย่าใจร้อน

แต่บู๊ลิ้มตัดสินใจตายเป็นตายแต่ไม่ยอมให้มันฆ่าหลินหลินและเมลดา กังฟูเตือนสติว่า มันมีอาวุธและ เมลดาก็บาดเจ็บ บุ่มบ่ามเข้าไปนอกจากจะช่วยเมลดาไม่ได้แล้ว เราสองคนก็จะไม่รอดด้วย

“แล้วจะให้ทำยังไง?” บู๊ลิ้มชะงัก

“ศิษย์น้องจะต้องถ่วงเวลาให้ศิษย์พี่รีบเข้าไปช่วยพาคุณเมลดาออกมา ทำได้นะศิษย์พี่”

บู๊ลิ้มพยักหน้าเข้าใจ

ooooooo

เมลดากอดร่างหลินหลินที่ยังแน่นิ่ง แม้น้ำตาจะคลอเบ้าแต่แววตาเต็มไปด้วยความแค้นเมื่อรู้ว่าเมฆาเป็นคนสั่งฆ่าตน

มิเชลถามเมลดาว่าก่อนตายจะฝากอะไรไปถึงผู้ชายที่เธอรักแต่สั่งฆ่าเธอไหม

“บาปกรรมจะทำให้เขาไม่ได้ตายดี” เมลดาเอ่ย มิเชลรับฝากแต่บอกว่าคนที่จะไม่ได้ตายดีก่อนก็คือเธอ!

“พ่อ...พ่อจ๋า...เมขอโทษที่ไม่ได้กลับไปทำหน้าที่ลูกให้พ่อได้อีกแล้ว”

อัลบั้ม: ฟิล์ม-ซูซี่ แท็กทีมประชันบู๊ใน "ร้ายรักพยัคฆ์กังฟู"

ด้ายที่ผูกข้อมือกังฟูเชื่อมไปยังหลินหลินสะบัดไปมาเหมือนงู คลื่นพลังพุ่งไปหาหลินหลิน มิเชลชะงัก แต่พอจะกดฝ่ามือลงไป ร่างหลินหลินก็พุ่งขึ้นหลุดจากเงื้อมมือมิเชล