ตอนที่ 1
“ชาติ” ชายฉกรรจ์ผู้สุขุมมุ่งมั่นรักความยุติธรรม ต้องกลายเป็นคู่ปรับรับมือกับการตามล่าของ “ยอด” ชายหนุ่มวัยไล่เลี่ยกันผู้เต็มไปด้วยไฟแห่งความทะเยอ-ทะยาน หลังจากที่ทั้งคู่เหมือนคนที่ตายแล้วและถูกนำตัวมาฝึกเป็นอีกายมทูต สุดยอดมือสังหารขององค์กรก่อการร้าย “อีกาพญายม”
องค์กรอีกาพญายมมีมาดามหลุยส์ สาวสวยมาดสุขุมลุ่มลึกเป็นผู้นำองค์กรเพื่อเป้าหมายเปลี่ยนแปลงประเทศไทยให้มีอำนาจสูงสุดในเอเชีย
เธอคือเจ้าแม่เครือข่ายอาชญากรรมข้ามชาติ ซ่อนเร้นตัวเองในวงสังคมด้วยการเป็นสาวนักธุรกิจพันล้านในฮ่องกง ความสวยของเธอทำให้ชายหลายคนแทบสยบ ผู้ชายทุกคนต้องอยู่ใต้ฝ่าเท้ายามเมื่อเธอต้องการ ความโหดเหี้ยมมีอยู่ในตัวเธออย่างไม่ต้องสงสัยเพราะไม่เช่นนั้นเธอคงก้าวขึ้นมาเป็นหัวหน้าขององค์กรอาชญากรรมที่เลี้ยงมือสังหารฝีมือดีไว้ใช้งานไม่ได้อย่างแน่นอน เธอจึงทั้งเด็ดเดี่ยวและเด็ดขาดในทุกเรื่อง
ชาติกับยอดถูกจับมาฝึกเป็นมือสังหารอีกายมทูตรวมกลุ่มกับชายหญิงอีกหลายสิบคน ชาติไม่ยินยอมพร้อมใจจึงพยายามหาทางหนีออกจากแหล่งฝึก ในขณะที่ยอดคิดตรงกันข้าม เขาต้องการหลีกหนีชีวิตที่ต้องปากกัดตีนถีบ การเป็นมือสังหารมีรายได้ตอบแทนดีทำให้เสริมความทะเยอทะยานอยากเป็นใหญ่ของเขา
เมื่อชาติพยายามหนีออกจากเกาะอีกาแหล่งฝึกมือสังหาร ยอดขัดขวางทุกทางเพราะต้องการโชว์ความเก่งกาจของตนและต้องการเอาใจมาดามหลุยส์เป็นพิเศษเพื่อให้ตัวเองกลายเป็นคนโปรด แต่ชาติก็ไม่อ่อนข้อให้ยอดง่ายๆ สองหนุ่มจึงมีเหตุห้ำหั่นกันแทบตลอดเวลา ในกลุ่มผู้ถูกจับมาฝึกเป็นมือสังหารอีกายมทูตหลายสิบคนมีเฉินหลงกับแองจี้ที่รับรู้ความบาดหมางของชาติกับยอด
มาดามหลุยส์มีไตรเป็นสมุนมือขวา ไตรในคราบนักธุรกิจหนุ่มเพลย์บอยตัวฉกาจคอยรับคำสั่งและจัดการทุกอย่างแทนมาดาม ทั้งยังเป็นทาสอารมณ์ให้กับเธอในบางโอกาส ฝีมือและชั้นเชิงการต่อสู้ของไตรไม่เป็นสองรองใคร
ชาติทำทุกทางเพื่อให้ตัวเองได้รอดพ้นไปจากเกาะอีกา วันหนึ่งขณะชาติพยายามหลบหนี เขาได้ยินมาดามหลุยส์กับไตรวางแผนวินาศกรรมเชือดรัฐมนตรีปราชญ์ ก่อนที่ชาติจะโดนยอดไล่ยิงเพื่อสร้างผลงานเป็นที่ประจักษ์แก่สายตามาดามหลุยส์
ชาติต่อสู้และพยายามกล่อมยอดให้หนีไปด้วยกัน อย่าเห็นแก่เงินและความร่ำรวย ซึ่งเราต้องแลกมาด้วยการเป็นฆาตกร อย่าเอาชีวิตมาทิ้งไว้บนนรกนี่เลย ชีวิตเราไม่ได้ตายไปแล้วอย่างที่พวกมันบอก พวกมันต่างหากที่พรากชีวิตเรามาแล้วยัดเยียดชีวิตใหม่ที่พวกมันต้องการให้เราเป็น
“ฉันมั่นใจว่าแกจะต้องมีคนที่รอให้แกกลับไปหา เราไม่ควรจะทิ้งให้คนที่เรารักต้องคิดว่าเราตายไปแล้วนะไอ้ยอด”
ยอดขบกรามแน่นยืนกำปืนนิ่งอยู่ตรงหน้าชาติ ท่าทีเขาลังเลย้อนคิดไปถึงรัศมีแฟนสาวลูกเรืองยศซึ่งเป็นมาเฟีย เรืองยศไม่ชอบยอดและกีดกันความรักของเขากับรัศมี จนวันหนึ่งยอดก็ถูกพรากให้พ้นจากรัศมี โดยมีธนาเข้ามาแทรกกลางกลายเป็นคู่หมั้นของเธอ
ชาติเห็นอากัปกิริยาของยอดก็เชื่อว่าเขามีคนที่รออยู่จริง จึงโน้มน้าวให้กลับไปด้วยกันแต่ไม่สำเร็จ
“แกพูดถูก ถ้าออกไปจากที่นี่ได้ ฉันก็อยากเจอหน้าคนที่ฉันรักอีกครั้ง แต่จะไม่ใช่ไอ้ยอดคนเดิมที่จะกลับไป”
ยอดจิกหน้าร้ายเอาเรื่องขึ้นมาทันทีแล้วกระแทกหัวใส่หน้าชาติที่ไม่ทันตั้งตัวจนเซ จากนั้นยอดก็ตามไปเปิดฉากโหมประโคมเชิงหมัดใส่เล่นงานชาติไม่ให้ตั้งตัวจนเสียท่าทรุดลง
“ฉันต้องลากแกกลับไปให้มาดาม เขาจะได้รู้ว่าฉันต่างหากที่จะเป็นอีกาตัวโปรด”
ยอดจับข้อมือชาติจะสับกุญแจมือ แต่ชาติฮึดกลับมาจับมือยอดพลิกแล้วจู่โจมอย่างหนักหน่วงเอาคืน ยอดกลายเป็นฝ่ายโดนชาติเล่นงานไม่ยั้งจนเกือบหมดรูปมวย ระหว่างนั้นทีมอีกายมทูตคนอื่นเข้ามายิงใส่เปรี้ยงๆๆ ชาติกับยอดโดดหลบกระสุน ชาติอาศัยจังหวะนั้นคว้าปืนยิงสวนกลับแล้ววิ่งหนีออกไปทันที ยอดตะโกนก้องอย่างเจ็บใจ
“ไอ้ชาติ!!!”
ชาติกระเสือกกระสนพยายามหนีมาจนถึงบริเวณสะพานหินท่าจอดเครื่องบินเสบียงท้ายเกาะ เขาดูเวลาที่นาฬิกาดิจิตอลบนข้อมือพบว่าเลยเวลาที่ตั้งนับถอยหลังไปนานแล้ว นั่นหมายความว่าหมดโอกาสที่จะหนีไปกับเรือเสบียง
“โธ่เว้ย! มาไม่ทันจนได้”
ชาติตัดสินใจตายเป็นตาย ลุยเดี่ยวเข้าไปที่ท่าเรือต่อสู้กับสมุนของมาดามหลุยส์ ก่อนที่ยอดจะมาสมทบและยิงเครื่องบินที่ชาติอุตส่าห์กระโดดเกาะจนได้ระเบิดเป็นจุลกลางทะเล
ooooooo
ดวงของชาติยังไม่ถึงฆาต เขาได้รับความช่วยเหลือจากไป่หลู ตำรวจสาวสวยหุ่นเซ็กซี่จากฮ่องกงที่มีทักษะการต่อสู้และไล่ล่าอาชญากรเชี่ยวชาญยิ่งกว่าชายอกสามศอก
เรือของไป่หลูลอยลำอยู่กลางทะเลเพื่อจับสัญญาณค้นหาฐานทัพขององค์กรอีกาพญายมแล้วได้พบชายหนุ่มจมอยู่ใต้น้ำในสภาพบาดเจ็บสาหัส ซึ่งเป็นช่วงที่เธอกับผู้ช่วยกระโดดน้ำหนีการไล่ลาของพวกค้ายาเสพติด
ชาติดึงขาไป่หลูยึดไว้แน่นจนหญิงสาวแทบจมน้ำไปด้วย แต่ด้วยความแข็งแกร่งและอึดของเธอจึงพาร่างใหญ่โตนั้นขึ้นมาบนผิวน้ำได้สำเร็จ แล้วร้องเรียกไอ้แสบผู้ช่วยจอมกวนที่ลอยคออยู่กับถังออกซิเจน
“ไอ้แสบ ทางนี้”
“เจ๊...เล่นเอาใจหายใจคว่ำหมด โธ่เอ๊ย”
“อย่าเพิ่งพูดมาก เอาเรือมารับไอ้บ้านี่ขึ้นไปที”
ไป่หลูพูดพร้อมกับประคองชาติที่ช่วยขึ้นมาไม่ให้จมน้ำลงไปอีก แสบชะงักด้วยความตกใจ
“อ้าว...นั่นเจ๊ไปงมไอ้บ้านั่นมาจากไหน คนหรือผีวะเนี่ย”
“ไม่ต้องถาม รีบเอาเรือมารับฉันเร็ว”
แสบเร่งไปเอาเรือแล้วมาช่วยไป่หลูพยุงชาติให้นอนลงที่พื้นเรือ หญิงสาวตรวจสภาพตามตัวพบว่าที่ท้องของชายหนุ่มชุ่มโชกไปด้วยเลือด จึงพยายามแกะผ้าพันแผลออกเพื่อดูให้ละเอียด
“เจ๊นี่ไม่ธรรมดาเลยนะ ตัวเองจะเอาตัวไม่รอดอยู่แล้วยังอุตส่าห์ดำลงไปงมศพคนตายขึ้นมาอีก ถามจริงเถอะ จะใจดีอยากได้บุญช่วยเอาศพไปส่งร่วมกตัญญูเหรอเจ๊”
“หุบปากมากๆไร้สาระของแกซะทีไอ้แสบ ฉันเกือบจะจมเป็นอาหารปลาก้นทะเลก็เพราะไอ้บ้านี่มันจับขาฉัน ฉันถึงต้องลากมันขึ้นมาด้วย”
“อ้าว งั้นมันก็ยังไม่ตายน่ะสิเจ๊”
“ก็ยังน่ะสิ แต่หมดสติไป น่าจะเป็นเพราะแผลที่ท้องนี่”
ไป่หลูแกะผ้าพันแผลออกหมดพบว่าต้นตอของแผลก็คือรอยกระสุนปืน “ไอ้หมอนี่ถูกยิงมา”
“ถูกยิงจมอยู่กลางทะเลเนี่ยนะเจ๊ มาได้ไงวะเนี่ย”
“แทบไม่ต้องคิดเลยไอ้แสบ เรายังเกือบไม่รอดเพราะฝีมือพวกอีกา ไอ้หมอนี่ก็คงไม่ต่างจากเรา เอากระเป๋ายามา ฉันต้องช่วยชีวิตเขา ส่วนแกก็รีบขับเรือขึ้นฝั่งให้เร็วที่สุด”
แสบรีบทำตามคำสั่ง ไป่หลูมองชายหนุ่มด้วยความสนใจ...เขาน่าจะเกี่ยวข้องกับพวกอีกาพญายม
ooooooo
ภายในบ้านพักริมทะเล ยอดยืนสงบนิ่งอยู่ต่อหน้ามาดามหลุยส์ด้วยสีหน้ามั่นใจในการกระทำของตัวเองที่กำจัดชาติได้
“ทั้งๆที่ยังไม่จบการฝึก ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าจะมีชีวิตรอดต่อไปจนถึงวันได้ประทับตรารึเปล่า แต่เธอก็สร้างชื่อสร้างผลงานให้เป็นที่จดจำนะนายยอด”
“เพราะผมเกิดมาเพื่อเป็นอีกายมทูตครับมาดาม”
“เกิดมาเพื่อสิ่งนี้” มาดามหัวเราะชอบใจ
“ผมพูดอะไรผิดไปเหรอครับมาดาม”
“เธอไม่ได้พูดอะไรผิดหรอก แต่คำพูดแบบนี้ไม่ใช่มีเธอคนแรกที่พูดกับฉัน”
“ผมทราบดีครับ ชื่อเสียงของอีกายมทูตคือมือสังหารที่น่ากลัวที่สุด เวลาที่ปรากฏตัวต่อหน้าใคร ชีวิตมันจะต้องถูกกระชากเอาไป จากนั้นอีกาจะหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยและแฝงตัวอยู่กับคนทั่วไปภายใต้การดูแลอย่างดีของอีกาพญายม”
“สมกับที่เธออยากเป็นมือสังหารของฉันจริงๆ แต่คำพูดของเธอฟังเหมือนกับว่าถ้าเธอได้เป็นอีกายมทูตแล้วเธอมีชีวิตนึงที่อยากจะไปล่า”
มาดามหลุยส์มองคาดคั้นยอด แต่ระหว่างนั้นไตรเข้ามาขัดจังหวะ รายงานมาดามว่าตนให้คนของเรา ค้นหาทุกตารางนิ้วแล้วมั่นใจว่าชาติยังไม่ตาย ยอดสวนว่าเป็นไปไม่ได้เพราะตนฆ่ามันกับมือ เห็นมันตายกับตาตัวเอง ไตรโกรธกระชากคอเสื้อยอดสั่งสอนว่าอย่าอวดดีให้มากนัก เขายังเป็นแค่ไอ้อ่อนหัด
“ถ้าผมเป็นแค่ไอ้อ่อนหัด แล้วทำไมคนของหัวหน้าถึงเล่นงานไอ้ชาติไม่ได้เลยสักคน”
เปรี้ยง! ไตรซัดหมัดใส่ยอดจนเลือดกบปาก มาดามหลุยส์สั่งห้ามเสียงดัง
“พอได้แล้ว...ไตร ส่งหน่วยล่าของเราออกไปตามเอาตัวนายชาติกลับมาให้ได้”
“มาดามครับ ผมขอไปด้วย ผมพิสูจน์ฝีมือให้มาดามเห็นแล้ว ผมจัดการไอ้ชาติได้”
“แกยังไม่ผ่านการฝึก กลับไปที่ของแกซะไอ้ยอด ไปสิ”
ไตรผลักอกยอดออกจากห้องแล้วปิดประตูใส่หน้า ยอดแววตาแข็งกร้าว สองมือกำแน่นด้วยความแค้น
ooooooo
4 เดือนก่อนหน้านี้...น้องสาวของชาติผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจใหม่ซึ่งต้องใช้เงินค่ารักษาจำนวนมาก ชาติ แปลกใจว่าพ่อเอาเงินมาจากไหน แต่พ่อไม่ยอมบอกความจริง อ้างว่ายืมเงินจากเพื่อนมา มีเมื่อไหร่แล้วค่อยคืน
“เพื่อนพ่อคนนี้เขาเป็นใครครับ มีทั้งเงินให้พ่อยืม แล้วยังช่วยหาหัวใจมาเปลี่ยนให้ด้วย”
“เพื่อนเก่าพ่อน่ะ ชาติไม่รู้จักหรอก”
“แต่ผมอยากเจอเขานะครับพ่อ อยากขอบคุณเขาที่ช่วยครอบครัวเรา”
“ไว้ชาติฝึกเสร็จก่อนแล้วกันนะ รีบไปเถอะ ทางนี้ไม่มีอะไรต้องห่วงอีกแล้ว”
“ครับ ฝึกหลักสูตรปฏิบัติการพิเศษคราวนี้เสร็จ ผมจะได้กลับมาอยู่กับทุกคนซะที”
ชาติในชุดหน่วยรบพิเศษนาวิกโยธินสวมกอดพ่อ แล้วผละออกไปขึ้นแท็กซี่หน้าโรงพยาบาล ไม่นานรถก็วิ่งออกนอกเมือง เส้นทางค่อนข้างเปลี่ยว ชาตินั่งเบาะหลังเปิดมือถือดูภาพถ่ายครอบครัวพ่อแม่และน้องสาว อย่างมีความสุข
ระหว่างนั้นเองแสงไฟจากหน้ารถบรรทุกคันหนึ่งสว่างจ้าสาดเข้ามาในแท็กซี่ก่อนพุ่งชนดังโครมจนรถหงายท้องควันขโมง ชาติเลือดอาบบาดเจ็บแต่ไม่มีส่วนไหนแตกหัก เขาสามารถลากคนขับออกจากรถได้อย่างหวุดหวิดก่อนที่รถจะไฟลุกท่วมและระเบิดในที่สุด
เมื่อรอดชีวิตด้วยกันทั้งคู่ ชาติค้นตามตัวคนขับแท็กซี่จนเจอมือถือและจะโทร.เรียกรถพยาบาลแต่ไม่สำเร็จ เพราะมือถือถูกหนึ่งในสองชายชุดดำพรางใบหน้ายิงกระจุย แล้วทั้งคู่ยังยิงคนขับรถตายต่อหน้าต่อตา จากนั้นก็ตรงมาที่ชาติใช้ปืนช็อตไฟฟ้ายิงร่างเขาจนชักกระตุก...
เหตุการณ์วันนั้นตามหลอกหลอนชาติในวันนี้ วันที่เขาเกือบเอาชีวิตไม่รอดอีกครั้งถ้าไม่ได้ใครบางคนช่วยเหลืออย่างทันท่วงที
ไป่หลูพาชายหนุ่มมาทำแผลให้อย่างดีในบังกะโลริมทะเล เสร็จแล้วเธอเข้าห้องน้ำชำระร่างกาย พอชาติฟื้น ขึ้นมาได้ยินเสียงน้ำไหลจึงลุกขึ้นถือกรรไกรคืบคลานเข้าไป แต่ไม่พบใคร หญิงสาวหลบอยู่หลังประตูตวัดมีดในมือจ่อคอเขาอย่างว่องไว แล้วเกิดการต่อสู้กันครู่หนึ่งก่อนเจรจา
“ฉันเพิ่งช่วยชีวิตคุณ แต่คิดจะลอบกัดเล่นงานฉันแบบนี้ ไม่ชั่วไปหน่อยเหรอ”
“ผมไม่ได้จะทำร้ายใคร แค่อยากรู้ว่าคุณเป็นใคร”
“ด้วยการถือกรรไกรบุกมาถามตอนผู้หญิงกำลังอาบน้ำเนี่ยนะ ฉันว่าฉันช่วยคนผิดแล้ว”
“ผมพูดจริงๆนะคุณ ผมแค่อยากรู้ว่าคุณเป็นใคร แล้วช่วยผมไว้ทำไม เพราะฉะนั้นอย่าส่งเสียง ไม่งั้นผมต้องทำให้คุณเจ็บตัว”
ไป่หลูพยักหน้าตกลง แล้วเร่งใส่เสื้อผ้าก่อนที่เขาจะเข้ามาเปลี่ยนให้ ระหว่างนี้ชาติก็ค้นพาสปอร์ตของเธอออกมาดู
“มิสไป่หลู โจว...สัญชาติฮ่องกง”
“ใช่...ฉันเป็นลูกครึ่งฮ่องกงกับไทย ฉันถือสัญชาติตามแม่ ฉันเลยพูดไทยกับคุณรู้เรื่อง”
“คุณเป็นนักท่องเที่ยว?”
หญิงสาวหัวไวเล่าเป็นตุเป็นตะว่าตนเคยเป็นนักท่องเที่ยว ก่อนหน้านี้ตนเรียนจบพยาบาลที่ฮ่องกง แต่อยากเที่ยวก่อนเลยแบ็กแพ็กมาเมืองไทย พอเที่ยวจนตังค์หมดก็ติดใจทะเลที่นี่ ตอนอยู่ฮ่องกงตนเคยเรียนดำน้ำ เลยรับจ๊อบเป็นครูสอนดำน้ำหาเงินอยู่เที่ยวต่อ
ชาติพลิกดูพาสปอร์ตของไป่หลูอย่างละเอียด แล้วค้นดูอย่างอื่นในกระเป๋าแต่ไม่เจออะไรนอกจากของใช้ส่วนตัวและกุญแจรถมอเตอร์ไซค์
“วีซ่าฉันหมดไปนานแล้ว พอฉันไปดำน้ำแล้วเจอคุณ ฉันเลยไม่กล้าพาไปโรงพยาบาล ไม่อยากหาเรื่องใส่ตัวให้โดนจับส่งกลับ”
“ขอบคุณมากที่ช่วยชีวิตผม แต่ผมขอยึดกุญแจรถ คุณกับพาสปอร์ตไว้กับผมก่อน คุณจะได้ไม่ต้องพูดเรื่องผมให้ใครฟัง เสร็จธุระของผมแล้ว ผมจะส่งคืนให้ทีหลัง”
ชาติไม่รอช้าเดินกุมแผลออกจากบังกะโลไปสตาร์ตมอเตอร์ไซค์ ไป่หลูตามออกมาโวยวาย
“นี่คุณ...ฉันอุตส่าห์ช่วยชีวิตคุณไว้นะ แต่คุณเล่นยึดพาสปอร์ตแล้วยังขโมยรถฉันอีก แบบนี้มันน่าปล่อยให้เป็นผีอยู่ก้นทะเลจริงๆ”
“ผมเป็นหนี้ชีวิตคุณ สักวันผมต้องชดใช้แน่”
“ฉันไม่ได้อยากได้อะไรจากคุณ ฉันแค่อยากได้ของของฉันคืน”
“คุณได้คืนแน่ ถ้าไม่พูดเรื่องผมให้ใครฟัง จำไว้ คุณไม่เคยเจอหน้าผม เพื่อความปลอดภัยของชีวิตคุณเอง”
สั่งเสร็จชาติบิดคันเร่งพุ่งรถออกไป ไป่หลูฮึดฮัดหัวเสีย แสบโผล่หน้าออกมาจากข้างบังกะโล
“ไหนบอกว่าเอาอยู่ไงเจ๊ เมื่อกี้ตอนสู้กันผมเกือบจะบุกเข้าไปช่วยเจ๊อยู่แล้ว”
“ฝีมือหมอนั่นใช้ได้อยู่ แต่ก็ไม่ได้เกินที่ฉันจะรับมือเขาหรอก ฉันแค่ต้องทำเป็นสู้ไม่ได้ให้เขาตายใจแล้วเชื่อว่าฉันเป็นแค่ครูสอนดำน้ำจริงๆ”
“คร้าบ...ผมเชื่อเจ๊ก็ได้ แต่ยังไงต่อล่ะเจ๊ หนีเตลิดไปแบบนั้นแล้วจะได้เรื่องอะไรจากเขาไหมเนี่ย”
“ต้องได้สิ ฉันแค่ปล่อยให้เขาไปเพื่อให้ตายใจ หมอนั่นมีอะไรหลายอย่างที่น่าสนใจ ยังไงก็ต้องเกี่ยวกับพวกอีกาแน่นอน ฉันไม่มีทางปล่อยให้เขาหลุดมือฉันแน่ๆ”
ooooooo
ยอดมีความหลังทั้งสุขและทุกข์ก่อนหน้าที่จะมาอยู่กับอีกาพญายม เพราะความจนทำให้ยอดต้องกู้หนี้ยืมสินมากินใช้ เขากำพร้าพ่อแม่อาศัยอยู่กับยายตามลำพัง
คืนหนึ่งในผับซึ่งจัดงานเลี้ยงวันเกิดรัศมีคนรักของยอด มีนักเลงทวงหนี้ตามมาทำร้ายยอดหลังผับ แต่ยอดก็เอาตัวรอดเพราะฝีมือเขาไม่ธรรมดา แล้วทำท่าจะกลับเพราะเห็นว่าเพื่อนๆของรัศมีมีแต่คนรวย รัศมีออกมาตื๊อเพราะรักยอดมาก ยอดจึงต่อรองให้เธอออกจากงานเลี้ยงไปกับเขาก่อนจะมีเรื่องทะเลาะวิวาทกับธนาผู้ซึ่งหลงรักรัศมีอยู่
ยอดพารัศมีไปพักบ้านริมทะเลของผู้จัดการโรงงานที่ให้ความไว้ใจฝากยอดดูแลระหว่างที่เขาไปต่างประเทศ การมาในยามค่ำคืนของหนุ่มสาวไม่มีเรื่องเสียหายเพราะยอดรักและให้เกียรติรัศมี สองคนนอนกอดกันอย่างมีความสุขซึ่งเป็นความต้องการของฝ่ายหญิงที่อยากอยู่ในอ้อมแขนแข็งแรงของเขาตลอดคืน
ความหลังอันหวานชื่นทำให้ยอดขมขื่นในวันนี้ เขากับเธอพรากจากกันเพราะมีบุคคลที่สามเข้ามาแทรก ที่สำคัญพ่อของเธอไม่ชอบเขา มันเป็นความเศร้า กดดัน และคับแค้น แล้วหลังจากวันนั้นบ้านยอดก็ถูกวางเพลิงจนยายเกือบไม่รอด
ยอดโกรธแค้นมากลอบเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ของธนาหมายเล่นงานเขาเอาคืน แต่กลายเป็นยอดมาให้ธนากับสมุนรุมกระทืบแทบตายคาตีน ถ้าไม่ได้มือสังหารอีกายมทูตมาช่วยไว้ เหตุนี้เองยอดถือว่าพวกเขามีบุญคุณ
หลังจากยอดพยายามเสนอตัวล่าชาติที่ไตรแน่ใจว่าไม่ตายแล้วมาดามหลุยส์ไม่ยินยอม แต่ไม่ทันข้ามคืน ยอดก็ได้รับอนุญาตจากมาดามเป็นการส่วนตัว ถือเป็นเรื่องท้าทายที่ยอดต้องทำให้สำเร็จ
ชาติใช้มอเตอร์ไซค์คันเก่าของไป่หลูเดินทางเข้ากรุงเทพฯ แต่ด้วยสภาพแย่ๆของรถทำให้ยากลำบากและอาจไม่ถึงจุดหมาย ชาติจึงแวะร้านซ่อมรถริมทางเพื่อแลกมอเตอร์ไซค์มือสองที่ติดป้ายขายโดยแถมเงินให้อีกก้อน ช่างเห็นเงินเป็นปึกก็ไม่ค่อยไว้ใจ แกล้งขอตัวไปหากุญแจในร้านแล้วแอบโทรศัพท์แจ้งตำรวจสายตรวจ
จากนั้นช่างก็กลับออกมาถ่วงเวลารอตำรวจ แต่ตำรวจมาไม่ถึงเพราะโดนมือสังหารอีกายมทูตเป่าดับดิ้น เสียก่อน ชาติไหวตัวเมื่อเห็นรถสายตรวจวิ่งฝุ่นตลบมาหน้าร้าน ทันทีที่ชายชุดดำลงมากราดยิง ชาติเร้นกายหลบซ่อนก่อนหยิบฉวยกุญแจรถที่ร่วงจากมือช่างไปสตาร์ตมอเตอร์ไซค์คันใหม่พุ่งทะยานออกไป ท่ามกลางเสียงปืนที่กระหน่ำและการติดตามไม่ลดละ
ชาติจนมุมจึงต่อสู้อย่างบ้าระห่ำชนิดตายเป็นตาย แต่กลายเป็นพวกอีกายมทูตต่างหากพลาดท่าเสียทีตายคาที่อยู่ในรถ ส่วนชาติก็เจ็บไม่น้อยและคิดว่ารอดแน่ แต่ดันมีมารโผล่มาอีกคน ซิ่งมอเตอร์ไซค์มาจอดพรืดก่อนถอดหมวกกันน็อกเผยให้เห็นโฉมหน้าหล่อเหลาที่ชาติคุ้นเคย
“ไอ้ยอด!!”
“เลิกก่อเรื่องเล่นงานพวกเดียวกันได้แล้วไอ้ชาติ... มาดามมีคำสั่งให้ฉันมาพาแกกลับไป แต่จะลากแกกลับ ไปเฉยๆคงไม่ได้”
ชาติพยายามจะกำหมัดขึ้นมาแต่ความเจ็บทำให้ยกแขนไม่ขึ้น ขณะที่ยอดถือปืนเดินเข้าหาและยิ้มเยาะ
“ยังคิดจะสู้อีกเหรอ ไอ้วิธีการบ้าระห่ำเมื่อกี้นี้มันทำให้แกไม่เหลืออะไรไว้รับมือฉันอีกแล้ว”
“ฉันยอมตายอยู่ที่นี่ดีกว่าต้องกลับไปกับแก”
ชาติง้างหมัดจะต่อย แต่ยอดแค่เอี้ยวตัวหลบนิดเดียวชาติก็เซเกือบหน้าทิ่ม ยอดคว้าตัวกลับมาแล้วประเคนใส่ไม่ยั้งจนชาติโงนเงน
“ถ้ามาดามไม่สั่งให้ลากแกกลับไปทั้งยังมีชีวิตอยู่ล่ะก็ แกโดนฉันระเบิดสมองไปแล้ว...แต่มาดามไม่ได้ ห้ามฉันนี่หว่าว่าลากแกกลับไปในสภาพยับเยินไม่ได้”
ยอดอัดซ้ำอีกหลายหมัดจนชาติหมดสภาพบอบช้ำสู้ไม่ได้ ทันใดนั้นเองเสียงเครื่องยนต์รถดังกระหึ่ม สองหนุ่มหันขวับไปเห็นรถมินิรุ่นเก่าวิ่งพุ่งตรงมาอย่างเร็วและไม่มีทีท่าว่าจะเบรก ยอดจำเป็นต้องผลักชาติออกไป ส่วนตัวเองกระโจนหลบเช่นกัน
รถมินิรุ่นเก่าดริฟต์ปัดท้ายแล้วเบรกเอี๊ยดอย่างสวยงาม คนขับคือไป่หลูนั่นเอง เธอเปิดประตูรถเรียกชาติให้ขึ้นมาถ้าไม่อยากถูกฆ่าตาย จังหวะนี้ยอดลุกขึ้นชักปืนยิงใส่รถหลายนัด ชาติไม่รอช้ารีบกระโจนเข้านั่งในรถคู่กับไป่หลูแล้วพากันหนีไปทันที ทิ้งให้ยอดลั่นกระสุนเก้อ เจ็บใจที่ชาติรอดไปอีกจนได้
ไป่หลูขับรถพาชาติกลับมาหน้าบังกะโล ชาติบาดเจ็บมีแผลถลอกตามแขนเลือดไหลเปรอะ หญิงสาวจะช่วยดูให้แต่ชาติกลับปัดมือเธอแรงๆ แล้วเปิดประตูรถเดินออกมา เสียงไป่หลูเอะอะก้าวตามด้วยท่าทีฉุนๆ
“ฉันเพิ่งช่วยชีวิตคุณเอาไว้นะ ไม่ใช่ครั้งแรกด้วย แต่เป็นครั้งที่สอง ขอบคุณสักคำน่ะพูดเป็นมั้ย”
“คุณไม่ควรทำแบบนี้ ผมสั่งแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้มายุ่งกับผมอีก”
“ฉันไม่ได้อยากจะยุ่ง แต่คุณเล่นปล้นมอเตอร์ไซค์ เอาพาสปอร์ต เอาเงินฉันไป ถ้าฉันไม่ตามคุณ ฉันก็ไม่เหลืออะไรน่ะสิ”
“ผมไม่ได้ปล้นคุณ ผมแค่ยืมไปก่อน เสร็จธุระแล้วผมจะส่งคืนให้”
“เสร็จธุระแล้วส่งคืน...ยังกล้าพูดออกมาอีกนะ ถ้าฉันไม่ตามหาคุณจนเจอมีหวังฉันต้องไปทวงของของฉันคืนจากหลุมศพคุณแทนแน่ๆ”
ชาติไม่พอใจที่เธอเถียงคำไม่ตกฟากเลยคว้าข้อมือเธอขึ้นมา จ้องด้วยสีหน้าดุดัน สั่งให้เอากุญแจรถมาแล้วอย่าตามตนมาอีก
“ทำไม...ถ้ามีอีกครั้งคุณจะขอตายเพราะอีโก้ตัวเองดีกว่าเสียหน้าที่ต้องยอมรับความช่วยเหลือจากผู้หญิงตัวเล็กๆหรือไง...พ่อคนเก่ง”
“ผมไม่อยากเสียเวลากับคุณอีก เอากุญแจรถมาให้ผม” ชาติบีบแขนไป่หลูเต็มแรงจนเธอจำยอมปล่อยกุญแจร่วงจากมือ ชาติไม่ทันระวังประมาทผู้หญิงตัวเล็กบอบบาง จังหวะที่ก้มเก็บกุญแจเลยโดนเธอเสยเข่าเข้าปลายคางจังๆทีเดียวแทบจอด พร้อมสำทับว่าคนอย่างตนไม่ชอบให้ใครมาดูถูก
พอชาติจะเอาเรื่องอีก เธอก็วิ่งเข้าบ้านคว้าสเปรย์พริกไทยฉีดใส่หน้าเขาที่ไล่กวดมา ชาติร้องลั่นแสบตาต้องชำระล้างอยู่พักหนึ่งกว่าจะลืมตาได้
“จำเอาไว้เลยนะ ถ้ามีใครช่วยชีวิตคุณเอาไว้ถึงสองครั้งล่ะก็...ไม่ว่าเขาจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายคุณต้องรู้จักให้เกียรติและรู้จักคำว่าบุญคุณ”
ชาติฉุนกึก ไม่พอใจวาจาอบรมสั่งสอนและสงสัยว่าเธอเป็นใครกันแน่ “ตั้งแต่ที่ขับรถลุยลูกปืนไปช่วยผม แล้วยังรับมือผมได้อีก คุณไม่ใช่แค่พยาบาล ไม่ใช่แค่นักท่องเที่ยวหนีวีซ่าแล้วมาเป็นครูสอนดำน้ำแน่ๆ”
“นี่ฉันกลายเป็นฝ่ายที่ต้องถูกสอบสวนไปตั้งแต่เมื่อไหร่ คุณต่างหากที่ต้องตอบคำถามพวกนั้นกับฉัน คุณเป็นใครทำไมถึงถูกตามล่า”
“ผมเป็นคนที่ตายไปแล้ว รู้จักผมไปก็ไม่ได้เกิดประโยชน์อะไรกับคุณ”
“งั้นฉันก็เป็นแค่นักท่องเที่ยวหนีวีซ่า เป็นผู้หญิงที่ต้องฝึกฝนการเอาตัวรอดไว้รับมือกับผู้ชายอย่างคุณดังนั้นการรู้จักฉันมากก็ไม่มีประโยชน์อะไรกับคุณเหมือนกัน”
“ผมรู้แล้ว...เพราะคุณเลี้ยงหมาอยู่ในปากเป็นแบบนี้ไงถึงต้องแบกเป้มาเที่ยวคนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียวไม่มีใครเอาแบบนี้”
“มันจะมากไปแล้วนะไอ้บ้า นายนั่นแหละที่ปากเหม็นปากเน่า เอาสเปรย์พริกไทยฉีดปากดับกลิ่นซะเลย นี่แน่ะ” ไป่หลูจะฉีดสเปรย์ใส่แต่คราวนี้ชาติไม่ยอมง่ายๆ เธอเลยเป็นฝ่ายโดนเสียเอง
ชาติฉวยโอกาสจับไป่หลูมัดกับเก้าอี้แล้วชิงกุญแจรถยนต์วิ่งออกไปหน้าบังกะโล แต่ครู่เดียวก็ต้องถอยกลับเข้ามาดึงผ้าอุดปากหญิงสาวออกแล้วต่อล้อต่อเถียงกันอีกยกเพราะไป่หลูโมโหจนของขึ้นก่นด่าเขาไม่มีชิ้นดี ก่อนตบท้ายทันทีที่พ้นพันธนาการทั้งมือและเท้า
“ก้าวออกไปยังไม่ทันพ้นบังกะโลฉันก็รีบวิ่งกลับมาแบบนี้ ไปเจอดีอะไรเข้าล่ะ”
ชาติไม่ตอบ กระชากแขนเธอไปดูที่หน้าต่าง ไป่หลูเห็นแสบไล่ถามตามบังกะโลแต่ละหลังโดยเอาบัตรตำรวจให้ดูจนใกล้มาถึง เธอลอบยิ้มชอบใจแล้วทำเป็นตกใจหันขวับมาร้องลั่น
“ตำรวจ!! ความซวยมาเยือนฉันแล้ว”
“หมายความว่าไง”
“ก็เพราะคุณนั่นแหละที่ขโมยของสำคัญของฉันไปหมด ฉันก็เลยต้องไปยืมรถคนอื่นมาไล่ตามเอาของฉันคืน”
“ยืม? ยืมแล้วทำไมต้องมีตำรวจมาตาม”
“ก็ยืมแบบไม่ได้บอกเจ้าของเขาไง”
พูดขาดคำ เสียงเคาะประตูดังขึ้นตามด้วยเสียงแสบแนะนำตัวว่าเป็นตำรวจมีเรื่องอยากสอบถามคนข้างใน ไป่หลูทำทีหวาดกลัวขอให้ชาติเป็นคู่หูพากันหนี ชาติตกลงทั้งที่ยังคาใจว่าเธอเป็นใคร เขาหมายมั่นปั้นมือว่าถ้าพ้นจากที่นี่แล้วต้องรู้ให้ได้
“ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าคุณเป็นใคร แข่งกันไหมล่ะ ใครจะได้รู้จักตัวตนที่แท้จริงกันก่อน”
ชาติหยุดการต่อล้อต่อเถียงแล้วให้หญิงสาวเปิดประตูออกไปเจรจากับตำรวจ ส่วนตัวเองหาจังหวะเล่นงาน ผลปรากฏว่าแสบโดนจัดหนักก่อนที่ชาติกับไป่หลูจะพากันหนีขึ้นรถมินิพุ่งทะยานออกไป แต่หารู้ไม่ว่านั่นเป็นแผนของไป่หลูที่ต้องการเกาะติดชาติเพื่อล้วงความลับของพวกอีกาพญายม ซึ่งเธอเชื่อว่าเขาต้องเกี่ยวข้อง
ooooooo
ณ ตึกที่ทำการสำนักงาน KCAS –King Cobra Agency Service หน่วยงานลับที่ไม่เปิดเผยตัวตนของรัฐบาล ซึ่งมีหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายในประเทศ
ไป่หลูสังกัดกับหน่วยงานนี้และเธอกำลังตามไล่บี้องค์กรอีกาพญายมท่ามกลางความเป็นห่วงและไม่เห็นด้วยของผู้นำ คือ พ.ต.อ.เชิดศักดิ์ ตำรวจตงฉินที่ตามไล่ล่าขบวนการค้ายาเสพติดของมาดามหลุยส์มาตลอด
การกระทำของไป่หลูถือว่าปฏิบัติการนอกเหนือคำสั่ง สร้างความหนักใจให้รองเชิดศักดิ์ไม่น้อย จึงมอบหน้าที่ให้เจ้าหน้าที่ในหน่วยงานรีบติดตามเธอกลับมา
ผู้กองมานพพยายามเสนอตัวในฐานะคนรักที่ได้รับความไว้วางใจจากรัฐมนตรีปราชญ์บิดาของไป่หลู แต่เชิดศักดิ์ไม่ยินยอมเพราะมานพต้องเป็นบอดี้การ์ดให้รัฐมนตรีปราชญ์...
ไป่หลูเกือบจะล่วงรู้ฐานที่ตั้งของพวกอีกาพญายม ถ้าเธอไม่มาพบชาติเสียก่อน แต่กระนั้นการเกาะติดไปกับชาติก็น่าจะสืบทราบได้เหมือนกัน ระหว่างเดินทางด้วยกันสองคนมีปากเสียงกันไม่หยุดหย่อน ฝ่ายแสบยังอยู่บังกะโลที่เดิมและได้เห็นยอดมาตามหาชาติโดยนำรูปถ่ายให้พนักงานบังกะโลดู
แสบแอบมองด้วยความกังวล บ่นพึมพำว่างานเข้าแล้วเจ๊ จากนั้นก็พยายามเร้นกายหนีให้ห่างมือสังหารอีกายมทูตและหาทางส่งข่าวให้ไป่หลูรู้ตัว
ยอดหงุดหงิดที่ตามหาชาติไม่พบ พอเห็นเฉินหลงกับแองจี้ผู้ร่วมทีมอีกายมทูตตามมา สองคนอ้างว่าเป็นคำสั่งมาดามหลุยส์ให้มาช่วยเอาตัวชาติกลับไป ยอด
ไม่เชื่อจึงมีปากเสียงกับเฉินหลงเชิงดูถูกฝีมือ ทำให้เฉินหลงโกรธและอยากเอาชนะยอดให้ได้
แสบพยายามติดต่อไป่หลูทางมือถือแต่เพราะเธออยู่ในรถกับชาติซึ่งกำลังมุ่งหน้าเข้ากรุงเทพฯ จึงไม่กล้ารับสายต่อหน้าเขา เธอทำทีแวะเข้าห้องน้ำแล้วแอบยืมมือถือเด็กปั๊มโทร.หาแสบ พอรู้เรื่องพวกอีกายมทูตกำลังตามหาชาติให้ควั่กก็อึ้งไปเหมือนกัน แต่ที่น่าตกใจคือแสบรายงานไปทางต้นสังกัดของเธอด้วย
“เจ๊อย่าเพิ่งว่าผมเลย ผมเห็นกับตาว่าพวกมือสังหารกำลังตามล่าเจ๊ ฝีมือพวกมันก็รู้อยู่ว่าไม่ธรรมดา ถ้าผมไม่รายงานกลับไปให้ KCAS รู้แล้วส่งคนมาช่วย เจ๊ไม่รอดแน่”
“แต่ถ้าท่านรองรู้ พ่อฉันก็ต้องรู้”
“รู้ก็ดีแล้วไงเจ๊ พ่อเจ๊เป็นถึงรัฐมนตรีจะได้ส่งมือดีมาช่วยเจ๊ไง”
“ดีบ้านแกน่ะสิไอ้แสบ ขืนให้พ่อส่งคนแห่มาช่วย ไอ้หมอนั่นก็รู้น่ะสิว่าฉันเป็นใคร แล้วทีนี้ฉันจะหาทางได้ข้อมูลพวกอีกาพญายมจากเขายังไง”
“แต่ผมเป็นห่วงชีวิตเจ๊นะ เจ๊คนเดียวรับมือกับมือสังหารหลายคนไม่ได้หรอก”
“ขอบใจที่เป็นห่วง แต่ฉันรับมือได้ แกรอให้ฉันติดต่อกลับไปเองแล้วกัน”
ไป่หลูชิงตัดสายจากแสบ เวลานั้นชาติลงรถมาซื้อน้ำดื่ม ดวงตาเขาจับจ้องจอทีวีนำเสนอข่าวเกี่ยวกับ
รัฐมนตรีปราชญ์ที่ร่วมงานการกุศลกับมาดามหลุยส์ ชาติทวนชื่อปราชญ์ไปมาแล้วจำได้ว่าเขาคือบุคคลที่องค์กรอีกาพญายมกำลังวางแผนสังหาร
ooooooo










