ธาราหิมาลัย
ตอนที่ 12
ในขณะที่ภูวเนศต้องจำใจห่างจากทิพย์ธาราเพราะวุ่นวายกับการเตรียมแถลงข่าวต่อคณะทูต และการเปลี่ยนตัวนายกรัฐมนตรี วาสุเทพได้เดินทางไป พูดคุยกับทิพย์ธาราเรื่องความแตกต่างทางฐานะของเธอและเจ้าชาย ประกอบกับเขาได้วางตัวภรรยาที่จะออกหน้าสำหรับว่าราชการไว้ให้ภูวเนศแล้ว ฉะนั้นทิพย์ธาราจึงเป็นได้แค่สนมของภูวเนศเท่านั้น แต่จะจัดงานอภิเษกให้ในวันเดียวกัน ไม่ให้น้อยหน้าไปกว่ากัน
ทิพย์ธารารับฟังอย่างเข้าใจ แต่ในใจนั้นรับไม่ได้ จนเมื่อวาสุเทพกลับไปแล้ว เธอจึงตัดสินใจจะกลับประเทศไทยอย่างเงียบๆ ท่ามกลางความงุนงงสงสัยของพี่ชายทั้งสามคน ว่าท่านพ่อของภูวเนศมาพูดอะไรกับทิพย์ธารากันแน่ ด้านภูวเนศพอรู้จากท่านพ่อว่าทิพย์ธารายอมเป็นสนมแต่โดยดี เขายังไม่ปักใจเชื่อ รีบส่งราจีฟให้ไปเยี่ยมทิพย์ธาราที่โรงพยาบาล และบอกเธอด้วยว่าแถลงข่าวเรียบร้อยเมื่อไหร่เขาจะรีบไปหาเธอทันที
แต่เมื่อราจีฟไปถึงโรงพยาบาล ปรากฏว่าทิพย์ธารากับพี่ๆของเธอหายไปหมดแล้ว ราจีฟจึงกลับมาบอกภูวเนศที่แถลงข่าวเสร็จพอดี ภูวเนศตกใจมากรีบตามไปดักที่โรงแรม แล้วก็เจอเธอจริงๆ เพราะเธอย้อนกลับมาเก็บข้าวของที่ห้องพัก
อัคนีกางกั้นน้องสาวและพยายามจะช่วยเคลียร์ให้ แต่ทิพย์ธาราขอคุยกับภูวเนศเป็นการส่วนตัว โดยเธอบอกกับเขาว่า เธอตัดสินใจแล้วจะเดินทางกลับประเทศไทยพร้อมกับพี่ชาย เพราะเธอมีงานต้องกลับไปทำ ส่วนเขาเองก็มีงานที่ต้องสะสาง เราไม่ควรพูดเรื่องแต่งงานกันอีก
"ไม่...ผมยังยืนยันคำพูดเดิม ผมไม่ยอมให้คุณกลับไปประเทศไทย ผมต้องการแต่งงานกับคุณ"
"ไม่มีใครบนโลกใบนี้จะได้ทุกอย่างตามที่ต้องการ ถึงแม้จะเป็นเจ้าชายก็ตาม ฉันคิดว่าคุณรู้ดีว่าอะไรเป็นไปได้ และอะไรเป็นไปไม่ได้ เมื่อหัวใจกับหน้าที่มันสวนทางกัน คุณก็ต้องเลือก และฉันเชื่อว่าคุณจะต้องเห็นแก่ประเทศชาติและประชาชนของคุณมากกว่าหญิงต่างชาติอย่างฉัน ความรักของคุณ ฉันจะเก็บไว้ในหัวใจตลอดไป คุณจะมีฉันอยู่เสมอ และหัวใจของฉันก็จะคงอยู่กับคุณตลอดไป"
ทิพย์ธารากลั้นน้ำตาไม่อยู่ ภูวเนศจับมือเธอไว้อย่างไม่ยอม
"เราอย่าฝืนทำในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้อีกเลย เพราะสุดท้าย แล้วจะไม่มีใครมีความสุขแม้แต่คนเดียว ปล่อยฉันไปเถอะนะคะ"
ทิพย์ธาราค่อยๆปลดมือภูวเนศออก พร้อมน้ำตาแห่งความเสียใจที่ไหลไม่หยุด ภูวเนศเองก็เศร้าเหลือแสน แต่จำต้องปล่อยเธอไปด้วยความสับสน แล้วกลับไปพูดคุยกับท่านพ่ออีกครั้ง โดยที่ท่านแม่ก็นั่งอยู่ด้วย
เมื่อรู้จากลูกชายว่าทิพย์ธาราเดินทางกลับประเทศไทยไปแล้ว วาสุเทพอดแปลกใจไม่ได้ เพราะตอนไปคุยกันคิดว่าเธอจะเข้าใจในสิ่งที่เขาพูด ถ้าเธอไม่เข้าใจแล้วตอบแบบนั้นทำไม
"ลูกคิดว่าที่เธอตอบว่าเข้าใจมันหมายถึงว่าเธอตัดใจ"
"ทำไม? คราวนี้พ่อเริ่มไม่เข้าใจบ้างแล้ว"
"เธอเคยบอกลูกว่าเธอไม่ต้องการเป็นหนึ่งในสนมที่มากมายนับไม่ถ้วน เธอต้องการเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวของลูก"
"แต่มันเป็นไปไม่ได้"
"เธอบอกว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากใช้สามีร่วมกับคนอื่น"
"ไม่จริง แม่ของลูกยังไม่เคยคิดแบบนั้น"
ท่านแม่ก้มหน้าไม่สบตา เพราะจริงๆแล้วคิดเช่นนั้นตลอดมา แต่การนิ่งของท่านแม่ทำให้ภูวเนศเข้าใจไปตามคำพูดของท่านพ่อ
"การที่ผู้หญิงคนนี้ตัดใจจากลูกอาจจะเป็นสิ่งดี เพราะมันทำให้ลูกเห็นว่าเธอไม่เหมาะกับลูก"
"หรือบางที...ประเพณีเช่นนี้อาจจะไม่เหมาะกับลูก"
"ลูกพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง ลูกจะเปลี่ยนประเพณีนี้เพื่อผู้หญิงคนเดียวไม่ได้ ผู้หญิงคนนี้เป็นคนเข้มแข็ง เด็ดเดี่ยว ถ้าลูกเป็นคนธรรมดา พ่อจะยินดี และดีใจที่ลูกจะได้ผู้หญิงคนนี้ เป็นคู่ชีวิต"
"แต่เพราะลูกเป็นเจ้าชาย ลูกต้องยอมเสียเธอไปอย่างนั้นหรือ"
วาสุเทพชะงักไปอย่างตอบไม่ถูก ท่านแม่มองหน้าภูวเนศด้วยความเห็นใจ และหนักใจแทน...
ทางด้านทิพย์ธารากับพี่ๆ ซึ่งกลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ มีปรียานุชกับณภัทรมารอรับอยู่ด้วย ปรียานุชเห็นทิพย์ธาราแอบร้องไห้ก็รู้สึกได้ว่าการกลับมาโดยไม่มีภูวเนศครั้งนี้น่าจะเป็นต้นเหตุ เธอจึงพยายามซักถามรายละเอียดเอากับสามแฝด โดยมีสุพรรษากับมนตรีร่วมวงคาดคั้นอีกสองแรง แต่สามแฝดก็ปฏิเสธเป็นเสียงเดียวกันว่าไม่รู้จริงๆ รู้แต่ว่าท่านพ่อของภูวเนศมาเยี่ยมน้ำ พอเขากลับไป น้ำก็เศร้า และอยากกลับประเทศไทย
ปรียานุชเดาได้ถูกเผงว่าเขาคงจะมาคุยเรื่องประเพณีประเทศของเขา ที่ไม่ยอมรับชายาที่เป็นชาวต่างชาติ คนที่จะเป็นชายาได้ต้องเป็นชาวปารวัตรเท่านั้น และกษัตริย์ก็สามารถมีพระสนมกี่คนก็ได้
"นึกออกแล้ว น้ำเคยปรึกษาเรื่องนี้เหมือนกัน แสดงว่า เจ้าชายคงไม่ยอมเปลี่ยนประเพณีนี้จริงๆ" วายุภัคเสริมขึ้น
"แม่ก็นึกออกแล้ว น้ำเคยถามว่าจะยอมหรือเปล่า ถ้าพ่อจะขอมีเมียน้อย"
"แล้วคุณตอบว่าไง" มนตรีถามพรวด
"ฉันก็ตอบว่ายอมตาย ถ้าฉันไม่ตาย คุณก็ต้องตาย แต่มันต้องตายกันไปข้างนึง"
มนตรีฟังคำตอบแล้วถึงผงะไปเล็กน้อย "งั้นพ่อว่าคงจะเป็นเพราะเหตุผลนี้แหละ ยัยน้ำถึงกลับมาในสภาพแบบนี้"
"คิดแล้วแค้น ไอ้ปูเป็นมันต้องไม่กล้ามาบอกยัยน้ำเอง เลยให้พ่อมาพูดเอง หน็อย...ถ้ารู้งี้อัดมันสักตั้งก่อนกลับก็ดี" อัคนีออกอาการเจ็บใจ
"เอาน่า เรื่องแบบนี้มันก็เป็นเรื่องละเอียดอ่อน เป็นความแตกต่างของแต่ละสังคม มันไม่มีผิด ไม่มีถูก และมันก็เป็นเรื่องของคนสองคน ในเมื่อพวกเขาตัดสินใจกันแบบนี้ เราก็ต้องยอมรับ บางทีน้ำกับเจ้าชายภูวเนศอาจจะไม่ได้ทำบุญร่วมกันมาจริงๆก็ได้"
สุพรรษาสรุปด้วยความเข้าใจและสงสารอยู่ในที ในขณะที่มนตรีถอนใจเบาๆ ปรียานุชกับณภัทรพยักหน้าเห็นด้วย แต่ปฐพี อัคนี วายุภัค ฟึดฟัดนิดๆ เข้าใจแต่ไม่อยากยอมรับ
ooooooo
เมื่อความจำเป็นทำให้ต้องแยกจากกันไป ภูวเนศ และทิพย์ธาราต่างก็ตกอยู่ในภาวะซึมเศร้าเสียใจ จนคนใกล้ชิดของทั้งคู่มิอาจเฉยอยู่ได้...
ภูวเนศได้ท่านแม่เตือนสติ ท่านยืนยันคำพูดของทิพย์ธาราจริงแท้แน่นอน ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากใช้สามีร่วมกับคนอื่น แม้แต่แม่เอง ถ้าเลือกได้แม่ก็อยากให้พ่อมีแม่เพียงคนเดียว แต่แม่เลือกไม่ได้ เพราะตอนที่แม่รู้จักกับพ่อ ท่านเป็นกษัตริย์ที่เป็นความหวังของชาวปารวัตร แม่ไม่ต้องการเรียกร้องให้ท่านต้องสละบัลลังก์และประชาชนเพื่อแม่ แม่จึงยอมอภิเษกกับพ่อ และยอมให้มีสนมอีกมากมาย เพราะแม่ไม่มีทางเลือกอื่นที่ดีไปกว่านี้ แต่สำหรับลูก ตอนนี้ลูกเป็นแค่องค์รัชทายาท ลูกยังมียังโอกาสเลือก แต่ในอีกไม่กี่วันที่ลูกขึ้นครองบัลลังก์ในฐานะกษัตริย์ โอกาสที่ลูกเคยมีมันจะหมดไป แม่อยากให้ลูกใช้ทั้งสมองและหัวใจไตร่ตรองให้ดีๆ ระหว่างความรักและหน้าที่ ลูกจะเลือกอะไร
คำพูดเหล่านั้นของท่านแม่ทำให้ภูวเนศต้องกลับมาทบทวนความรู้สึกตัวเองอีกครั้งอย่างหนัก สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจสละตำแหน่งกษัตริย์ให้น้องชายที่ใกล้จะเรียนจบกลับมา ส่วนตัวเขาเองขอตามไปอยู่กับทิพย์ธาราที่ประเทศไทย พอวรุณกับราจีฟทราบเรื่องก็ขอติดตามไปกับภูวเนศด้วย
ขณะเดียวกันนั้น ทิพย์ธาราที่บาดแผลถูกยิงหายเป็นปกติดีแล้ว แต่จิตใจเธอยังบอบช้ำและย่ำแย่ แม้พ่อแม่และพี่ๆจะ พยายามปลอบโยนเยียวยาก็ไม่สามารถทำให้เธอดีขึ้นได้ เธอยังคงเหงาหงอยคิดถึงภูวเนศตลอดเวลา ในที่สุดทุกคนก็เห็นพ้อง ต้องกันว่าต้องให้เธอไปเที่ยวพักผ่อนที่อื่นเสียบ้าง เผื่อจะสดชื่นขึ้น และลืมเรื่องราวเกี่ยวกับภูวเนศได้ โดยให้ปรียานุชกับณภัทรที่คบกันในฐานะคู่รักอย่างเปิดเผยทำหน้าที่นำพาเธอไป
เมื่อภูวเนศเดินทางมาถึงที่ไร่พร้อมราจีฟและวรุณ เขาจึงไม่ได้เจอทิพย์ธาราที่เพิ่งออกเดินทางไปสักพัก ทุกคนทั้งตกใจระคนดีใจเมื่อรู้ว่าภูวเนศยอมสละตำแหน่งกษัตริย์เพื่อทิพย์ธารา โดยเฉพาะสุพรรษาถึงกับจะโทร.ตามลูกสาวกลับมา แต่ลูกชายทั้งสามของเธอไม่ยอม ขอทดสอบความอดทนของภูวเนศก่อน แล้วพวกตนจะเป็นคนตัดสินเองว่าจะให้เขาแต่งงานกับทิพย์ธาราหรือไม่
สามหนุ่มหมายหัวอยากเอาคืนภูวเนศมานานแล้วที่กระทำกับน้องสาวของพวกตน แต่ตอนนั้นเขาเป็นเจ้าชายจึงทำอะไรไม่ถนัด ตอนนี้เขาเป็นสามัญชนคนธรรมดาอย่างเราๆแล้ว รับรองว่าไม่มีออมมือแน่
แต่แล้วบททดสอบมหาโหดทั้งสามด่านก็มิได้ทำให้ภูวเนศท้อและถอย ไม่ว่าจะถูกสามแฝดประลองด้วยวิธีหวาดเสียวและเสี่ยงแค่ไหน ภูวเนศก็สู้และเอาชนะทั้งสามหนุ่มได้หมด โดยมีกองเชียร์เกือบทั้งไร่มาเป็นกำลังใจให้ภูวเนศหรือนายปูเป็นคนดีของพวกเขา
เมื่อการทดสอบสิ้นสุดลงแล้วโดยการตัดสินของสุพรรษา ภูวเนศกลับไม่ยอมให้มนตรีโทร.ตามทิพย์ธารากลับมา เพราะเกรงว่าถ้าพูดไปตามจริง เธออาจจะไม่ยอมกลับ เขาจึงเสนอวิธีอื่น โดยขอความร่วมมือจากทุกคนด้วย
จากนั้นไม่นาน ทิพย์ธาราก็ได้รับการติดต่อจากแม่และรีบร้อนกลับมาที่ไร่ทันที สุพรรษาและกันยาช่วยกันหลอกเธอว่าลูกน้อยของนายอินทร์ไข้ขึ้นสูง ถ่ายท้องตั้งแต่เช้า ที่อนามัยไม่มีคนอยู่ ทิพย์ธาราเชื่อสนิท รีบเตรียมอุปกรณ์ขึ้นรถ แล้วก็ต้องแปลกใจเล็กน้อยที่เห็นพี่ๆทั้งสามคนอาสาไปส่งอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา
แต่ด้วยความเป็นห่วงเด็กทำให้ทิพย์ธาราไม่ติดใจ จนกระทั่งนั่งรถไปถึงบ้านนายอินทร์ กลับไม่พบทั้งเด็กและพ่อแม่ พบแต่ภูวเนศเพียงคนเดียว
"เจ้าชาย...นี่คุณหลอกฉันมาที่นี่ใช่มั้ย อย่าบอกนะว่าคุณหลอกแม่ฉัน หลอกพี่ๆฉันด้วย"
"ผมไม่ได้หลอก แต่ทุกคนเต็มใจช่วย พวกเขาเห็นใจที่ผมรักคุณจริง"
"ถึงแม้จะรักจริง แต่ก็ไม่มีประโยชน์ เรื่องระหว่างเรามันจบไปแล้ว อย่าพูดถึงมันอีกเลย ถ้าเด็กไม่ได้เป็นอะไร ฉันขอตัวกลับก่อน"
"เรื่องระหว่างคุณกับเจ้าชายภูวเนศจบไปแล้ว แต่เรื่องระหว่างคุณกับนายปูเป็นยังไม่จบ ตอนนี้ผมไม่ได้เป็นเจ้าชาย หรือมกุฎราชกุมารแห่งปารวัตรอีกต่อไป ผมเป็นแค่ประชาชนคนธรรมดาของประเทศปารวัตร ในเมื่อการเป็นเจ้าชายผมไม่ สามารถแต่งงานกับคุณได้ ผมยินดีจะเป็นแค่คนธรรมดาที่สามารถอยู่กับคุณได้ตลอดชีวิต"
"แต่ฉันเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดา ฉันไม่มีค่ามากพอที่คุณจะต้องเสียสละมากขนาดนี้"
"ถึงคุณเป็นผู้หญิงธรรมดา แต่คุณมีค่าสำหรับผม สิ่งที่ผมสละมายังไม่เท่ากับสิ่งที่ผมได้จากคุณ คุณเคยสละชีวิตเพื่อปกป้องผม วันนี้ผมขอมอบชีวิตของผมเพื่อปกป้องคุณตลอดไป แต่งงานกับผมนะครับคุณน้ำ"
"ฉันจะแต่งงานกับคุณ แต่ห้ามไม่ให้คุณมีพระสนม หรือมีผู้หญิงคนอื่นเป็นอันขาด คุณสัญญากับฉันได้หรือเปล่า ถ้าคุณสัญญา ฉันถึงจะยอมแต่งงานกับคุณ"
"ผมสัญญา ผมจะมีคุณเพียงคนเดียวเท่านั้น ผมสัญญาแล้ว คุณต้องแต่งงานกับผมนะ"
ทิพย์ธาราพยักหน้าทั้งน้ำตา ภูวเนศยิ้มดีใจสวมกอดเธอไว้อย่างอบอุ่น มีความสุขสุดๆ
หลังจากคู่รักตกลงใจกันเรียบร้อยแล้ว พิธีแต่งงาน อย่างเรียบง่ายจึงเกิดขึ้นท่ามกลางความยินดีของทุกคน แม้แต่ สามหนุ่มพี่ชายฝาแฝดของทิพย์ธาราก็ไม่ขัดข้อง แต่ขอย้ำกันอีกครั้งว่า ถ้าภูวเนศดูแลน้องของพวกตนไม่ดี ทำให้เธอต้องเสียใจอีก เขาโดนอัดแน่ ไม่ว่าเขาจะเป็นเจ้าชายหรือไม่เป็นเจ้าชาย ก็ต้องรักน้องสาวของพวกตนให้มากที่สุด
"พวกคุณไม่ต้องห่วง ความรักที่ผมมีให้คุณน้ำ ถึงมันจะไม่ได้มากไปกว่าพวกคุณ แต่ผมมั่นใจว่าไม่ได้น้อยไปกว่ากัน" ภูวเนศรับปากแข็งขัน ส่วนทิพย์ธาราก็ขอบใจพี่ๆทุกคนที่รักและดูแลเธออย่างดีมาตลอด อัคนีซึ้งถึงกับน้ำตาซึม เลยโดนคนอื่นๆแซวกันยกใหญ่
ขณะพิธีรดน้ำสังข์จะเริ่มขึ้น ทุกคนก็แตกตื่นตกใจกันใหญ่โต เมื่อท่านพ่อและท่านแม่ของภูวเนศเดินทางมาที่ไร่ วาสุเทพมาแสดงความยินดีและบอกคืนตำแหน่งให้ภูวเนศ เพราะประชาชนเรียกร้องให้กลับไปเป็นกษัตริย์ และอนุญาตให้เขายกเลิกธรรมเนียมปฏิบัติที่เห็นว่าไม่เหมาะสมกับยุคสมัย ยังความปลาบปลื้มยินดีให้กับทุกคนเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะภูวเนศและทิพย์ธารา
หลังจากแต่งงาน ภูวเนศพาทิพย์ธารากลับไปยังปารวัตร ในฐานะชายาแต่เพียงผู้เดียว ซึ่งทั้งคู่ได้รับการต้อนรับจากประชาชนชาวปารวัตรอย่างอบอุ่น มีความสุขกันถ้วนหน้า
ooooooo
- อวสาน -
