ตอนที่ 14
พิชิตหงุดหงิดมากที่เริงวุฒิฉีกหน้าตนต่อหน้าเหล่าพนักงานยอมอนุญาตให้ธนิดากับอติรุจทำบุญบริษัท เริงวุฒิยักไหล่ไม่สะทกสะท้านแถมขู่จะทำทุกทางให้พิชิตกระเด็นจากทิพย์พิมาน
“ที่นี่เป็นของกู เป็นของนวลทิพย์ นวลทิพย์เป็นเมียกูมันก็ต้องเป็นของกู มึงไม่เกี่ยว”
“กูรักนิด...กูจะแต่งงานกับนิด กูจะบริหารทิพย์พิมานกับนิด...พอใจหรือยัง”
ม่านฟ้าอึ้งมากแต่ไม่ทันอ้าปากถาม พิชิตก็ประกาศกร้าว
“มึงไม่มีวันสมหวัง”
“หมาจนตรอกอย่างมึงมีปัญญาอะไรมาขวางกู!”
พูดจบก็ผละไป พิชิตจะตามแต่ถูกธงชักปืนจ่อเอวจนต้องล่าถอย
ม่านฟ้าได้รับสัญญาณจากเริงวุฒิให้เกลี้ยกล่อมพิชิตให้ขายหุ้นทิพย์พิมานแต่พิชิตไม่ยอมยืนกรานจะรักษาทรัพย์สมบัติของนวลทิพย์ไว้เพราะตนมีสิทธิ์!
“ผมไม่มีวันแพ้พวกมัน”
“แต่ถ้าเราพลาดทรัพย์สินเงินทองของคุณก็ต้องถูกมันยึดคืนไปจนหมด อะไรที่เป็นของคุณแล้วโอนเป็นชื่อฟ้าไว้ก่อนดีไหมคะ กันไว้ดีกว่าแก้เพราะเราไม่รู้ว่านังนิดกับไอ้อติรุจมันจะมาไม้ไหนอีก”
ผีนวลทิพย์โกรธมากตามขวางเริงวุฒิกับม่านฟ้าไม่ให้ยึดหุ้นจากพิชิต กระนั้นม่านฟ้าก็ไม่ยอมแพ้ร่วมกับเริงวุฒิวางแผนจะฮุบหุ้นของพิชิต
“มันไม่ยอมเซ็นลาออก มันประกาศว่ามันจะฆ่าคุณ”
“ไอ้หมาจนตรอก ถุย! มันจะมีปัญญาอะไรมาสู้กับกูวะ ดี! กูจะได้จัดการมันให้เด็ดขาดซะที”
“อย่าประมาทนะคะ หมาจนตรอกมันต้องทำทุกวิถีทางที่จะกัดเพื่อป้องกันตัว”
“ก็ลองดู...ขอบใจที่มาบอก...ไปได้แล้ว”
ม่านฟ้าหมุนตัวออกจากห้องทำงานของเริงวุฒิสีหน้า สะใจที่นำหายนะไปสู่ทิพย์พิมานได้ ไม่รู้เลยว่าระวิวรรณกับคมสันจอดรถอยู่หน้าบ้านเตรียมตัวไปเจรจากับเริงวุฒิ
คมสันรู้เรื่องทั้งหมดจากอติรุจจึงนำไปปรึกษาระวิวรรณเพื่อขอความร่วมมือจากเธอ ระวิวรรณคิดหนักก่อนตัดสินใจเกลี้ยกล่อมเริงวุฒิให้ล้มเลิกแผนการทั้งหมด
“ถ้าคุณอายืนยันว่าจะต้องแต่งงานกับนิด วิเชื่อว่าคุณอาต้องทำให้สำเร็จ วิยอมให้นิดตกนรกไม่ได้แล้วก็ทนเห็นพี่รุจผิดหวังไม่ได้หรอกค่ะ วิจะไปพูดกับคุณอาให้รู้เรื่อง”
ท่าทางเข้มแข็งและมั่นใจของระวิวรรณทำให้คมสันชื่นชมจากใจ “ระวังตัวนะคุณวิ อย่าลืมว่าถึงเขาจะเป็นอาคุณแต่เขาก็เคยคิดฆ่าเราสองคนมาแล้ว...ผมจะรอที่นี่ ถ้ามีอะไรร้ายแรงรีบส่งข่าวผม”
ooooooo
ระวิวรรณตัดสินใจเด็ดขาดจะพูดกับเริงวุฒิให้รู้เรื่อง เมื่อเห็นม่านฟ้าเดินสวนจากในบ้านก็อดแขวะไม่ได้
“ไม่คิดว่าจะเจอเธอที่นี่ เธอนี่มันของสาธารณะจริงๆนะม่านฟ้า”










