ตุ๊กตาผี

ธงโดนเริงวุฒิด่าอีกรอบโทษฐานเผาโรงงานของทิพย์พิมานไม่สำเร็จ เริงวุฒิคิดเอาโรงงานนี้ทำฐานผลิตยาเสพติดเลยส่งธงไปแก้มือ ธงลำบากใจเพราะไม่มีเบี้ยแก้แล้ว

เริงวุฒิส่ายหน้าหน่ายๆก่อนมอบสร้อยประคำไว้ให้ป้องกันตัวจากผีนวลทิพย์และผีธาดา ธงรับแล้วรีบไปทำตามคำสั่ง เริงวุฒิมองตามแล้วหันไปปิดลิ้นชัก พลันก็สะดุดตาห่อผ้ายันต์สีแดงในนั้น

“ดินเจ็ดป่าช้า...เราลืมไปได้ยังไง อากงเคยเล่าว่าให้คนไปซ่อนไว้ใต้ถุนบ้านนวลทิพย์ หลังจากนั้นทิพย์พิมานก็ย่ำแย่ แม้จะมีตุ๊กตาหยกคุ้มครองก็ยังช่วยอะไรไม่ได้”

การค้นพบดินเจ็ดป่าช้าของขลังของอากงทำให้เริงวุฒิย่ามใจ ไม่รู้เลยว่าผีนวลทิพย์กับผีธาดากำลังตามหาแหล่งที่มาของพลังงานลึกลับในบ้านนวลทิพย์

“พลังของไอ้สมิงหรือเปล่า”

“ไม่ใช่...ผมอยู่กับมัน ผมรู้...พลังของมันไม่กล้าแข็งอย่างนี้หรอก”

“ทิพย์สงสัยมานาน เรามีตุ๊กตาหยกแต่ทำไมทิพย์พิมานถึงตกอยู่ในสภาพอับจน ไม่รุ่งเรือง มีแต่ เรื่องยุ่งๆ หรือว่าเป็นเพราะทิพย์แต่งงานใหม่กับนายพิชิต สิ่งศักดิ์สิทธิ์ถึงลงโทษเรา พอทิพย์ตายทิพย์ก็เคยสัมผัสพลังนี้...ทิพย์ขอโทษ”

“อย่าโทษตัวเองสิ...มันเป็นพลังไสยดำที่แข็งแกร่งเหนือกว่าวิชาไอ้สมิง แต่ผมไม่รู้ว่ามันคืออะไรแล้วอยู่ตรงไหน”

“ธาดา...เราต้องค้นหามันให้เจอ!”

อำนาจของดินเจ็ดป่าช้าแผ่กระจายทั่วบ้าน เหล่าตุ๊กตาผีก็เคยสัมผัสได้ถึงพลังงานลึกลับนี้แต่หาแหล่งที่มาไม่พบ ธนิดากับอติรุจไม่รู้เรื่องดินเจ็ดป่าช้า มัววุ่นวายกับงานขายสินค้าซึ่งขายเกลี้ยงในไม่กี่วัน

ธนิดากับอติรุจเป็นปลื้มมาก สั่งอาหารเลี้ยงเหล่าพนักงานเพื่อตอบแทนความร่วมแรงร่วมใจจนสินค้าขายหมด พิชิตกับม่านฟ้าเฝ้ามองด้วยสีหน้าเรียบเฉยก่อนรวมหัวกันโกงเงินบริษัท!

“ให้พวกมันทำงานกันไป พอได้เงินผมก็โยกมาเข้าบัญชีผมซะ”

“เงินตั้งเยอะ ต้องแบ่งฟ้าด้วยนะคะ”

“คราวก่อนที่ขายหุ้นผมก็ให้ฟ้าตั้งเยอะ อย่าบอกนะว่าใช้หมดแล้ว”

ม่านฟ้าแก้ตัวแกนๆว่าจะเก็บเงินตั้งตัว เสถามถึงธนิดากลัวรู้เรื่องแล้วจะขัดขวาง

“ถึงรู้ก็ทำอะไรไม่ได้...ไม่ใช่แค่เงินนี่ แต่จี้หยกที่คอยัยนิดก็ต้องเป็นของผม ไม่ได้ตุ๊กตาหยกผมต้องได้จี้หยกแทน”

“คุณต้องทำได้แน่ค่ะฟ้ามั่นใจ แต่ตอนนี้ฟ้าอยากเห็นหน้านังนิดนัก ถ้ามันรู้ว่าเงินหายมันจะทำหน้ายังไง”

“อยากรู้ก็กลับไปรอที่บ้านสิ เดี๋ยวก็คงแล่นไปหาเรา”

ooooooo