สายลับจับแอ๊บ

พรนางฟ้าเศร้าลงเมื่อแพรพิณถามจี้ใจว่าดีใจจริงหรือที่จับแอ๊บบลูปรินซ์ได้ บัวบุหงาเห็นบรรยากาศไม่ดีรีบทำตัวคึกคักสร้างบรรยากาศให้เพื่อนๆสนุก พรนางฟ้าถามถึงชยุตบ้าง แพรพิณหน้าเจื่อนลงไม่อยากพูดถึงหันมาเล่าว่าคุณหญิงย่ายอมรับอันนาแล้ว สองเพื่อนยินดีด้วย

สามสาวพยายามทำตัวให้สนุกสนาน แม้ในใจจะมีแต่เรื่องขุ่นมัว หลังกินเสร็จแพรพิณให้บัวบุหงาขี่รถไปส่งที่โรงเรียน พรนางฟ้ารู้ว่าเพื่อนยังเสียใจเรื่องชยุต

ก็พอดีคนจากโรงแรมโทร.มาเตือนว่า บัตรรางวัลทานฟรีจะหมดเขตวันพรุ่งนี้ พรนางฟ้านึกได้จะต้องทำให้ทั้งแพรพิณและชยุตไปกินด้วยกันให้ได้ จึงโทร.หาพาทีขอกลับไปนอนคอนโดเพราะมีธุระต้องทำ

ด้านหมอไทยเห็นอันนากับคุณหญิงย่าเข้ากันได้ดีก็ยิ้มมีความสุข พรนางฟ้าโทร.เข้ามาขอความร่วมมือ หมอไทยรับคำแล้วปรึกษาอันนาอยากให้ชยุตกับแพรพิณคืนดีกันไหม คุณหญิงย่าได้ยินเหน็บ น่าสงสารชยุตถ้าไปชอบผู้หญิงไร้สติแบบนั้น หมอไทยกับอันนาขำ...

อันนาบอกหมอไทยว่า ตนมีเรื่องสำคัญของน้าสาวควรให้ชยุตรู้ หมอไทยแปลกใจว่าเรื่องอะไร

บ่ายวันนั้นพรนางฟ้ามาพบหมอไทยที่คลินิก เพื่อวางแผนที่จะพาเพื่อนของตนไปเจอกันที่บุฟเฟ่ต์โรงแรม จากนั้นพรนางฟ้าก็เดินมาหาแพรพิณที่โรงเรียนสอนพิเศษ เห็นเธอตรวจงานกองโต และบ่นว่าเพราะจีสแกนทำให้งานค้างมากมาย พรนางฟ้าโต้มาโทษได้อย่างไร เธอเองที่อยากสืบเรื่องหมอไทยให้หลาน ไม่ได้มีใครบังคับ

แพรพิณทำหน้าเซ็ง

พรนางฟ้าทำทีปลอบใจไม่อยากให้เพื่อนเครียด ชวนไปกินอาหารบุฟเฟ่ต์นานาชาติที่ได้รางวัลมา แพรพิณครุ่นคิด พรนางฟ้าจึงบอกว่าให้เวลาคิดระหว่างที่ตนไปเข้าห้องน้ำ...แพรพิณคิดว่าเพื่อนต้องมีแผนอะไรแน่ จึงแอบเปิดไลน์ในมือถือของพรนางฟ้าดู เห็นการสนทนากับหมอไทยก็ลังเล รู้ว่าจะต้องไปเจอกับชยุตแน่ แต่ด้วยหัวใจร่ำร้องจึงทำทีไม่รู้ไม่เห็น พอพรนางฟ้ากลับมา แพรพิณก็ทำทีตอบตกลงเพราะรำคาญที่เพื่อนรบเร้า

พรนางฟ้าจึงไปรอที่รถสักพักแพรพิณตามออกมา พรนางฟ้าตะลึงที่เพื่อนแต่งหน้าเข้มหวีผมเรียบร้อย แพรพิณอ้างว่าไปโรงแรมระดับห้าดาวต้องแต่งนิดหนึ่ง

ด้านหมอไทยเอาคลิปที่อันนาฝากมาให้ชยุตดู เป็นคลิปงานแต่งงานแพรพิณ แล้วจู่ๆมีชายคนหนึ่งมาทวงสามีกลางงาน สร้างความอับอายและเสียใจแก่แพรพิณมาก ชยุตทำทีไม่สนใจเพราะตอนที่ตนถามเธอว่าเคยมีแฟนมาก่อนไหม เธอตอบว่าไม่เคย หมอไทยคิดว่าเธอคงไม่อยากพูดเรื่องอดีตให้ช้ำใจ ชยุตแย้งว่านั่นไม่ใช่เหตุผลที่จะเอาอดีตมาทำร้ายคนอื่น

หมอไทยทำเป็นนึกได้ชวนชยุตไปกินบุฟเฟ่ต์นานาชาติที่เขามีบัตรฟรี ส่วนของตนจะออกเอง ชยุตตอบตกลง...

ที่โรงแรม พรนางฟ้ากับแพรพิณมาถึง พรนางฟ้าบอกเจ้าหน้าที่ว่าพาเพื่อนมาส่ง เดี๋ยวอีกคนที่ได้บัตรจะตามมาสมทบ แพรพิณร้องเฮ้ย...พรนางฟ้าหันมาดักคอ

“แหม...ไม่ต้องมาแอ็กติ้งตกใจหรอก ฉันเห็นตอนที่แกแอบดูมือถือฉันในห้องเรียนแล้ว เพราะฉะนั้นการที่แกยอมมากับฉันที่นี่ แสดงว่าแกก็อยากเจอคุณชยุตเหมือนกันใช่ไหม” เห็นแพรพิณนิ่ง “โอเค งั้นฉันไปล่ะนะ คุณนกฝากดูเพื่อนแองจี้ด้วยนะคะ”

แพรพิณหน้าเสียดึงมือเพื่อนไว้บอกตนกลัว

พรนางฟ้าปลอบใจอย่ากลัว แค่ซื่อสัตย์กับความรู้สึก รู้สึกอย่างไรก็พูดไปอย่างนั้น แต่แพรพิณกลัวชยุตไม่เข้าใจและไม่ยกโทษให้ พรนางฟ้าเชื่อว่าชยุตจะเข้าใจและบอกรักเธอด้วยซ้ำ

ด้านหมอไทยกับชยุตมาถึงโรงแรมเร็ว หมอไทยจะรั้งชยุตไว้แต่เขาเดินจ้ำเข้าไปที่ห้องบุฟเฟ่ต์แล้วต้องชะงักเมื่อเห็นแพรพิณอยู่กับพรนางฟ้า ชยุตต่อว่าหมอไทยทันที

“ผู้หญิงคนนี้ทำร้ายมึงกับกูมากขนาดไหน มึงยังหลอกกูมาเจอเขาอีกเหรอ” ชยุตจะกลับ

พรนางฟ้าขวางหน้าขอร้องให้อยู่คุยกับเพื่อนตนก่อน หมอไทยก็ว่าเพื่อนจะหนีทำไม ชยุตโวยว่าไม่ได้หนีแล้วผลักพรนางฟ้าเซไป แพรพิณตะโกนขึ้นว่า “ถ้าไม่ได้หนีก็หันมาคุยกันตรงๆสิ เลิกทำอะไรคลุมเครือแบบนี้สักที”

ชยุตโทษแพรพิณต่างหากที่คลุมเครือ เธอเลือกที่จะอยู่กับจีสแกนมากกว่าตน ชอบที่จะล้วงความลับคนโน้นคนนี้ สืบว่าเขาเป็นเพศอะไร หากินกับการโกหกไม่พอ ยังหลอกให้ตนหลงรัก เพื่อให้ได้ข้อมูล แน่ใจแล้วหรือว่านี่เป็นงานที่ควรทำ

แพรพิณตะลึงกับคำว่าหลงรัก น้ำตาร่วงพรูออกมา พรนางฟ้าตกใจที่ชยุตรู้เรื่องจีสแกน ชยุตหันมาเยาะ “ผมรู้เรื่องกลุ่มสายลับจับแอ๊บบ้าๆของพวกคุณมาตั้งนานแล้วครับ คุณแพรไม่ได้รายงานคุณหรอกเหรอครับ คุณหัวหน้ากลุ่ม” พรนางฟ้ามองแพรพิณอย่างตำหนิ

ชยุตตอกย้ำ

“มีอะไรจะพูดกับผมไหม ผมขอบอกไว้ตรงนี้เลยนะ ว่าสิ่งที่พวกคุณทำมันเป็นอะไรที่ไร้สาระที่สุด ถ้าคุณจะต้องลำบากขนาดนี้เพื่อหาให้ได้ว่าผู้ชายคนไหนเป็นตุ๊ด งั้นผมก็ขอบอกเลยว่า พวกคุณมีปัญหาเรื่องการไว้ใจคนอื่น พวกคุณไม่เคารพความคิดและตัวตนของคนอื่นเลยสักนิด ผมถามจริงๆคุณทำทั้งหมดนี่ก็เพื่อเงินเหรอครับ คุณทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อน คุณทำเพื่อนผมเกือบต้องเลิกกับแฟนที่มันรักมากแค่เพราะเงินเหรอ ถ้าอยากได้เงินผมมีให้แต่อย่าทำบาปอีก”

พรนางฟ้าร้องไห้ตัวสั่นสะท้านเมื่อโดนแฉความผิด แพรพิณเข้าปกป้องเพื่อนต่อว่าชยุต เพราะเขารวยถึงคิดแบบนี้ แล้วชวนพรนางฟ้ากลับ ชยุตกลับหาว่าทั้งสองรับความจริงไม่ได้ หมอไทยปรามเพื่อนให้พอได้แล้ว ชยุตหันมาโวยเพื่อนจะเอาอย่างไร อยากให้ตนพูดตรงๆ ตนก็พูดแล้ว พรนางฟ้าร้องไห้โฮวิ่งหนีออกไป แพรพิณเป็นห่วงเพื่อนแต่พอชยุตตอกย้ำ

“เป็นไงครับคุณแพร ผมชัดเจนพอไหม”

แพรพิณเข้ามายืนตรงหน้าแล้วตบหน้าเขาอย่างแรง พลันรู้สึกผิดรีบจับมือเขาขอโทษๆซ้ำๆเพราะรู้สึกผิดและขอบคุณที่เขาพูดชัดเจน ชยุตอึ้งไม่รู้ว่าควรให้อภัยหรือโกรธดี...ในขณะที่พรนางฟ้าวิ่งขึ้นมาร้องไห้บนดาดฟ้าโรงแรม แพรพิณ ชยุตและหมอไทยตามขึ้นมา แพรพิณขอบคุณที่ทั้งสองขึ้นมาด้วย แต่พอชยุตจะกลับลงไป เธอก็พูดขึ้น

“ถ้าฉันยังพอมีพื้นที่ในความทรงจำดีๆของคุณอยู่บ้าง คุณจะรอฉันสักเดี๋ยวนึงได้ไหม”

ชยุตหยุดเดิน แพรพิณกล่าวขอบคุณก่อนจะเดินไปหาพรนางฟ้า ปลอบเธอให้หายใจเข้าลึกๆ พยายามคุมสติตัวเองให้ได้ พรนางฟ้าสะอื้นพร่ำพูด

“ที่ฉันทำมันผิดมากใช่ไหมแพร มันต้องผิดแน่ๆฉันรู้ ฉันไม่เคยมีความสุขเลยจริงๆตั้งแต่ทำงานบ้าๆนี่ ฉันเครียด ฉันกังวล ขนาดคุณพาทีฉันยังหลอกใช้เขาเลยแพร”

“อย่างน้อยตอนนี้แกก็รู้ตัวแล้วนี่จริงไหม กับเรื่องทั้งหมดหลังจากนี้ที่แกต้องทำคือ ทำตามที่แกบอกฉันตอนที่อยู่หน้าห้องอาหารข้างล่าง...คิดแล้วก็พูดตามที่แกรู้สึกจริงๆไง”

แพรพิณกอดปลอบ พรนางฟ้าร้องไห้สักพักก็ผละตัวออกแล้วบอกเพื่อนว่า ตั้งแต่วันนี้ตนไล่เธอออกจากจีสแกน แพรพิณหัวเราะทั้งน้ำตา พรนางฟ้าให้ไปหาชยุตที่รออยู่ แพรพิณพยักหน้าแล้วลุกเดินมาประจันหน้าชยุต ขอบคุณเขาอีกครั้งด้วยสายตาเป็นประกาย บอกเขาว่าตนถูกไล่ออกแล้ว เป็นการถูกไล่ที่มีความสุขที่สุด ชยุตยิ้มสวมกอดเธอ พรนางฟ้ามองอย่างยินดี

ชยุตกล่าวขอโทษที่พูดรุนแรง แพรพิณยื่นหน้าไปจูบแก้มเขาโดยที่เขาไม่ทันตั้งตัว แถมบอกว่าขอบคุณที่รักกัน ชายหนุ่มเขินแก้เก้อด้วยการชวนเธอไปกินบุฟเฟ่ต์ที่เราได้วอชเชอร์มา

พรนางฟ้าหันมาขอโทษหมอไทยที่ทำให้เขาเจอปัญหามากมายกับอันนา เขายิ้มให้ไม่ถือสา...เมื่อพอจะทำใจได้บ้าง พรนางฟ้าก็ฮึดสู้ หยิบมือถือมากดโทร.หาชลลัมภีร์

“พรนางฟ้านะคะ...ฟ้าได้หลักฐานว่าใครในบลูปรินซ์เป็นเกย์มาอย่างชัดเจนแล้วค่ะ พรุ่งนี้เย็นเรานัดเจอกันได้ไหมคะ...ค่ะ เจอกันค่ะ”...

ด้านบัวบุหงาเดินเข้าบ้านด้วยท่าทางห่อเหี่ยว อารมณ์เสียมากขึ้นเมื่อพบว่าไฟบ้านถูกตัดและมีจดหมายทวงหนี้หลายฉบับบนโต๊ะ จึงไลน์ไปถามพรนางฟ้าว่าจะได้เงินปิดคดีเมื่อไหร่ แต่เน็ตหมดส่งไม่ได้ จึงโมโหปาดกองจดหมายหล่น ก็เห็นว่ามีซองจดหมายแปลกๆซองหนึ่งยังไม่ได้เปิดผนึก จึงรีบเปิดดู เป็นภาพถ่ายตนกับพันธิตสนิทสนมกันและมีจดหมายแนบมาด้วย

“ขอบใจที่ทำให้ฉันยังมีความหวัง ฉันมีความสุขมากที่ได้เห็นลูกชายของฉันเป็นผู้ชาย ขอบใจเธอจริงๆ แต่ฉันอยากขอให้ผู้หญิงที่ลูกฉันชอบไม่ใช่เธอได้ไหม หวังว่าเธอคงจะเข้าใจสิ่งที่ฉันเขียนนะ ปล.ส่งเลขบัญชีเข้ามาที่ไลน์ฉันแล้วฉันจะโอนเงินค่าจ้างไปให้...อรนาฏ”

บัวบุหงาขยำจดหมายและปารูปทั้งหมดทิ้ง ทันใดเสียงพันธิตร้องเรียก เขาถือถุงอาหารเดินเข้าบ้านมา บัวบุหงาน้ำตาคลอรำพึง...หนูจะทำอย่างไรดี หนูคิดถึงพ่อ

บัวบุหงาฝืนยิ้มแย้มแจ่มใส ทานอาหารที่พันธิตซื้อมามากมายจนอิ่มแปล้ เขาดีใจที่เห็นเธอเจริญอาหาร แล้วอาสาล้างจานให้แต่น้ำไม่ไหล บัวบุหงารีบบอกว่าลืมไปท่อน้ำหมู่บ้านแตก พันธิตจึงกลับมานั่งข้างเธอเอนหัวซบไหล่เธอปลอบไม่ต้องเครียด พ่อเต่าคงกำลังมีความสุขกับสิ่งที่อยากทำ บัวบุหงาเอ่ยขึ้นว่า วันนี้อยากอยู่คนเดียว ขอให้เขากลับไปก่อน พันธิตงงแต่ก็ยอม เมื่อพันธิตกลับไป เธอก็ร้องไห้โฮด้วยความอัดอั้นตันใจ

ooooooo

อรนาฏยังคงนั่งรอพันธิตกลับมา จนเกิดอาการหน้ามืดเป็นลมพับไป สาวใช้ตกใจ พอดีเควินโทร.เข้ามา สาวใช้รีบรายงาน เขาตกใจมากคิดหาวิธีไปช่วยอรนาฏทันที

วันนี้เป็นวันว่างของบลูปรินซ์ พาทีออกไปประชุม แองจี้ก็ไม่อยู่ เควินจึงแอบออกจากบ้านได้สะดวก มาช่วยปฐมพยาบาลอรนาฏจนฟื้น เธอตำหนิสาวใช้ว่าไปรบกวนคนอื่น เควินจึงบอกว่าน้องเขาพยายามโทร.หาพันธิตแล้วไม่ได้ เผอิญตนโทร.มาจึงรู้เรื่อง อรนาฏรำพันเป็นห่วงพันธิต เควินหลุดปากออกมาว่าไม่ต้องห่วง เขามีแฟนคอยดูแล เธอรีบถามว่าใคร เควินชะงักเมื่อรู้ว่าเธอยังไม่รู้เรื่อง จึงบอกให้เธอไปถามพันธิตเอาเอง

อรนาฏผิดหวัง

เย็นวันนั้นเฌอเบลล์กินข้าวกับเพื่อนๆ และได้รู้จักเพื่อนใหม่ชื่อแอนเป็นพนักงานอยู่ที่ตึกเอ็มไพร์เรคคอร์ด คุยกันไปมาก็พูดถึงพาทีขึ้นมา แอนจึงเล่าว่าวันก่อนมีผู้หญิงปลอมตัวเป็นคนทำความสะอาดเข้ามาหาเจ้านายและเอ่ยชื่อพาที เฌอเบลล์รีบเปิดรูปแองจี้ให้ดู แอนพยักหน้า

ส่วนพรนางฟ้ากลับมาที่คอนโด จัดการปริ๊นต์เอกสารเข้าเล่มเรียบร้อย หยิบบุ๊กแบงก์ที่มีเงินสองล้านของชลลัมภีร์มาวางรวมกัน เขียนหน้าซองว่า เอกสารหลักฐานจับแอ๊บนักร้องวงบลูปรินซ์...แล้วนั่งมองโฟลเดอร์ชื่อจีสแกนในคอมพ์อย่างมุ่งมั่นว่ามันกำลังจะจบแล้ว

ค่ำนั้นเควินโทร.ให้พาทีมารับที่บ้านพันธิต พาทีตำหนิที่ออกมาไม่ขออนุญาต เควินแก้ตัวว่าถ้าบอกก่อนพี่คงไม่อนุญาต ตนตกใจที่อรนาฏเป็นลมเลยรีบออกมา แล้วถึงให้พี่มารับนี่ไง

“พี่เคยบอกแกหลายครั้งแล้วใช่ไหมว่าไม่อยากให้แกไปสนิทกับเขา แล้วนี่แกมาหาเขาถึงบ้านดึกๆดื่นๆ เกิดเขาใช้ประโยชน์จากแกไปสร้างข่าวให้ตัวเองมีงาน แกจะทำยังไง”

เควินไม่เชื่อว่าอรนาฏจะทำอย่างนั้น พาทีหลุดปากไปว่ามากกว่านี้ยังทำ เควินมองหน้า พาทีตัดบทสั่งให้เลิกยุ่งกับเธออีก เควินไม่เถียงแต่น้ำตาไหลออกมา รำพันว่าตนโตมาโดยไม่มีแม่ ขอโอกาสพูดคุยมีความสุขใกล้ๆเธอเป็นการทดแทนสิ่งที่ตนขาดตั้งแต่เด็กเท่านั้น พาทีตกใจดึงน้องชายมากอดและว่า พี่แค่เป็นห่วงความรู้สึกเอาเป็นว่าอยากทำอะไรก็ทำตามใจ เควินยิ้มรับ

ooooooo

เช้าวันใหม่ พรนางฟ้าในชุดสวยเก๋ท่าทางมั่นใจ จองห้องในร้านอาหารไว้ประชุม เธอถือซองเอกสารมาวางบนโต๊ะพร้อมสมุดบัญชีและมือถือ แล้วนั่งรออย่างใจเย็น สักพักชลลัมภีร์เดินเข้ามานั่งแล้วชมว่าเป็นทางการมากเลย หญิงสาวรับว่าใช่ เพราะเป็นการส่งหลักฐานชิ้นสำคัญ

ชลลัมภีร์มองสมุดบัญชีที่วางอยู่ ยิ้มเยาะว่าวันนี้เป็นวันที่เธอจะได้ใช้เงินสองล้านในบัญชีโดยไม่ต้องห่วงว่าตนจะใช้เส้นสายทำอะไรเธอกับเพื่อน พรนางฟ้ายอมรับว่าการรับเงินสองล้านของเขามาก่อน มันเหมือนกับกอดระเบิดเวลาไว้ตลอดเวลา

“แต่มันก็เป็นแรงผลักที่ดีในการทำงานไม่ใช่หรือ ไม่งั้นคุณอาจจะทำงานไม่สำเร็จก็ได้”

“จริงค่ะ เพราะทุกครั้งที่ฉันเริ่มลังเล แค่หยิบสมุดบัญชีนี้ขึ้นมาดู ฉันก็มีกำลังใจทำงานต่อทุกครั้ง”

ชลลัมภีร์ตัดบทก่อนเข้าเรื่องตนขอให้ลูกน้องเข้ามา ดูหลักฐานนี้ด้วย ว่าแล้วก็ตะโกนว่าเข้ามาได้ พรนางฟ้านิ่วหน้าแต่พอเห็นว่าเป็นนาเดียร์กับพวกอีกสองสาวก็เข้าใจทุกอย่างในทันที ว่าทำไมเพจทำลายบลูปรินซ์ของเธอถึงเงียบหายไป ในขณะที่ข่าวไลออนจูบสาวใน
งานเลี้ยงยังดังอยู่ ชลลัมภีร์รับว่าใช่ตนเป็นคนสั่ง และก่อนจะ จบงานตนเลยอยากให้เห็นหน้าค่าตากันไว้ ว่าพวกเธอคือคนที่ทำงานให้ตน เผื่อมีอะไรจะได้ช่วยเหลือกันได้ พรนางฟ้ายิ้มหยัน

“ไหนๆคุณชลลัมภีร์ก็พาคนมาเพิ่มแล้ว งั้นฟ้าขออนุญาตพาคนมาเพิ่มบ้างนะคะ”

ชลลัมภีร์ขมวดคิ้ว หญิงสาวตะโกนเชิญ ภาคภูมิเปิดประตูเข้ามา ชลลัมภีร์ลุกพรวดตกใจ ภาคภูมิทักทายแล้วบอกความต้องการว่าอยากรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดของมิลเลนเนียมบอย พรนางฟ้าเสริมว่า ถ้าเขาไม่ให้ความกระจ่างและบอกว่าเจเจอยู่ไหนก็จะไม่ได้หลักฐานบลูปรินซ์

ภาคภูมิยิงคำถาม “ช่วงสามวันก่อนที่พี่จะออกมาแถลงข่าวปิดฉากมิลเลนเนียมบอย จริงๆแล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ครับพี่ชล”

“ภูมิ นี่มันไม่ใช่เวลาที่จะมาถามเรื่องนี้เลยนะ เรื่องมันผ่านมาตั้งนานแล้ว ปล่อยมันผ่านไปไม่ได้รึไง”

“ไม่ได้ครับ ผมติดต่อเพื่อนผมไม่ได้มา 8 ปีนะพี่ ผมมีสิทธิ์จะรู้ว่ามันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น”

ชลลัมภีร์ขอตอบตอนอื่น แต่ภาคภูมิไม่ยอมเพราะทนไม่ได้อีกแล้วที่พวกเราทำเหมือนไม่รู้จักกันมาก่อน ตนต้องใช้ชีวิตโดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเจเจเป็นตายร้ายดีอย่างไร ตอนนั้นตนยังเด็กจึงไม่กล้าถาม แต่ตอนนี้ตนขอถาม ชลลัมภีร์เครียด นาเดียร์กับพวกนั่งงงว่ามันเรื่องอะไร

ภาคภูมิเห็นชลลัมภีร์นั่งนิ่งก็โวยว่าไม่สงสารพวกตน บ้างหรือ เขาจึงตะโกนสวนกลับมาว่า เจเจตายไปแล้ว พอใจหรือยัง ภาคภูมิกับพรนางฟ้าช็อก!

ระหว่างนั้น พาทีประชุมเสร็จกำลังจะกลับ พันธิตเข้ามาขอบคุณที่เขายอมแบ่งเวลาให้บลูปรินซ์มาถ่ายเพิ่ม เขาช่างเป็นอาร์ติสต์ตัวจริงอย่างที่ใครๆบอก พาทียิ้มๆ อยากถามว่าพันธิตรู้เรื่องอรนาฏป่วยบ้างไหมแต่ไม่กล้าถามจึงเลี่ยงว่า เขามีเวลากลับบ้านบ้างหรือเปล่า คนที่บ้านคงเป็นห่วง พันธิตบอกว่าช่วงนี้งานยุ่งนอนบ้านเพื่อนสะดวกกว่า พาทีเปลี่ยนมาคุยเรื่องตามหาพ่อเต่าว่ามีเพื่อนเป็นตำรวจให้ช่วยสืบ พันธิตยิ้มชม

“บัวโชคดีมากเลยนะครับ ที่มีเพื่อนดีๆอย่างคุณพรนางฟ้าแล้วก็คุณพาทีด้วย” พาทีฉงน “ใช่ครับบัวบุหงาเขาเล่าให้ฟังว่าเขา แพรพิณ พรนางฟ้าเป็นเพื่อนรักกันตั้งแต่สมัยมัธยม มีอะไรเหรอครับ” พาทีรีบปัดไม่มีอะไร พันธิตขอตัวกลับ พาทียืนครุ่นคิดถึงชื่อพรนางฟ้ากับแองจี้

ด้านพรนางฟ้ายืนกอดซองเอกสารอยู่นอกห้องประชุมกับนาเดียร์และพวก...ชลลัมภีร์คุยกับภาคภูมิลำพังในห้อง นาเดียร์อยากรู้ว่านี่มันเรื่องอะไรกัน พรนางฟ้าเหน็บไม่รู้สักเรื่องก็ได้ แต่ตัวเองก็อยากรู้ว่าทั้งสองคุยอะไร ทำไมตนฟังด้วยไม่ได้ นาเดียร์ถามโพล่งขึ้นว่าเธอเป็นคนที่จูบกับไลออนใช่ไหม พรนางฟ้าสะดุ้งปฏิเสธเสียงแข็ง และว่าอย่ามาหาเรื่องกัน

ในห้อง ภาคภูมิฟังเรื่องที่ชลลัมภีร์เล่าแล้วร้องไห้ “ผมขอถามให้แน่ใจเป็นครั้งสุดท้ายนะครับ เรื่องทั้งหมดที่เกี่ยวกับเจเจแล้วก็พี่ที ที่พี่ชลเล่าให้ผมฟังเมื่อกี้ เป็นเรื่องจริงใช่ไหมครับ”

“จริงที่สุด” ชลลัมภีร์ทำทีร้องไห้

“ที่ผ่านมาพี่ต้องทนเจ็บมาขนาดไหนเนี่ย ผมเข้าใจแล้วครับ ว่าทำไมพี่ถึงอยากทำลายบลูปรินซ์ อยากทำลายพี่ที เอาเป็นว่าตอนนี้ผมเข้าใจพี่ก็แล้วกันครับ”

ชลลัมภีร์กล่าวขอบใจ ภาคภูมิเน้นว่าตนไม่เห็นด้วย กับทุกอย่างที่เขาทำอยู่ตอนนี้ ไม่เลยสักนิด แล้วตนก็จะไม่ยุ่งกับเรื่องนี้อีก ส่วนเรื่องเจเจ ตนจะลองทำเท่าที่ตนทำได้ แต่ตนก็อยากให้เขาลองเปิดใจคุยกับพาทีตรงๆ

ดูสักครั้ง...ว่าแล้วก็บอกว่าจะออกไปตามพรนางฟ้าเข้ามา ภาคภูมิหยิบมือถือพรนางฟ้าที่วางคว่ำหน้าอยู่ออกไปด้วยทำนองเป็นของตัวเอง
ภาคภูมิเดินออกมาหาพรนางฟ้า นาเดียร์ขยับเข้าฟังด้วย เขาหันมาบอกว่าขอคุยลำพัง เธอจึงเดินไปด้วยสีหน้าไม่พอใจ...ภาคภูมิส่งมือถือให้บอกถ้าอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจเจ ก็เปิดคลิปเสียงที่เธออัดไว้ได้เลย

พรนางฟ้าหน้าเหวอที่เขารู้ เขายิ้มรับว่าถ้าเป็นเขาเขาก็จะอัด

“เอาเป็นว่า ผมได้รู้คำตอบที่ผมอยากจะรู้แล้ว ขอบคุณคุณมากนะครับ ถ้าผมไม่ได้คุณช่วยผมก็คงไม่มีโอกาสได้เจอหรือได้คุยกับพี่ชลลัมภีร์ส่วนตัวตรงๆแบบวันนี้ ผมขอบอกอะไรไว้อย่างนึงนะครับ...คลิปเสียงที่อยู่ในมือถือนี้คุณจะเปิดฟังหรือไม่ก็แล้วแต่คุณ แต่ผมขอแนะนำว่าถ้าคุณไม่อยากให้ความรู้สึกอะไรก็ตามที่คุณมีให้กับพี่พาทีเปลี่ยนไป ลบคลิปเสียงนั้นไปซะ คุณไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องนี้ก็ได้”

พรนางฟ้ารีบถามว่าในนี้มีความจริงอะไรของพาที ภาคภูมิไม่ตอบบอกชลลัมภีร์รอเธออยู่ ตนขอตัวก่อน...

พรนางฟ้ายืนอึ้งสักพักก่อนจะเดินเข้าไปในห้อง ชลลัมภีร์ว่าเธอร้ายมากที่พาภาคภูมิมาเจอตน หญิงสาวสวน หวังว่าเขาจะทำหน้าที่พี่ที่ดีด้วยการพูดความจริงกับภาคภูมิ

“แน่นอนครับ เอาล่ะครับ ในเมื่อผมยอมคุยกับภูมิตามที่คุณขอแล้ว ผมจะขอซองเอกสารนั่นได้หรือยัง”

พรนางฟ้ายื่นซองเอกสารให้ ชลลัมภีร์บอกให้ใช้เงินสองล้านให้มีความสุข เธอย้ำอย่าติดต่อกลับมาอีกว่าแล้วจะเดินออกไป ชลลัมภีร์เปิดซองมีเพียงเช็ค

สองล้านแผ่นเดียวก็โมโหโวยว่านี่มันอะไร พรนางฟ้าหันกลับมาบอกว่า ในวงบลูปรินซ์ไม่มีเกย์ ชลลัมภีร์ตะโกน ลั่น ต้องการจะลองดีใช่ไหม หญิงสาวพูดโดยไม่หันมามอง

“แล้วฉันชนะรึเปล่าคะ สวัสดีค่ะ แล้วไม่ต้องเจอกันอีกนะคะคุณชลลัมภีร์”

นาเดียร์ยุให้ชลลัมภีร์ทำอะไรสักอย่าง เขาจึงสั่งให้เธอเตรียมข้อมูลข่าวฉาวทั้งหมดของบลูปรินซ์ไว้ ตนจะดึงพวกนั้นลงเหวพร้อมจีสแกน นาเดียร์ยิ้มสะใจ

พรนางฟ้าเข้ามานั่งในรถ ถอนหายใจโล่งอกดีใจที่ตัวเองทำสิ่งที่ถูก ไม่ต้องห่วงกังวลอะไรอีก ไม่ต้องรู้สึกผิด เธอมองคลิปในมือถืออย่างลังเล นึกถึงคำเตือนของภาคภูมิ ตัดสินใจจะลบคลิปแต่แล้วเปลี่ยนใจเก็บไว้เผื่อเป็นข้อต่อลองกับชลลัมภีร์ถ้าเขามีอะไรตุกติก เธอตั้งชื่อไฟล์คลิปว่า “ชลลัมภีร์”

พอดีไลออนโทร.เข้ามาเร่งให้กลับบ้าน พรนางฟ้าขอกลับไปเอาของที่คอนโดก่อนแล้ววางสายไป ไลออนน้อยใจที่เธอตัดสายไปดื้อๆ พาทีเดินเข้ามาถามไลออนว่า แองจี้เคยเล่าเรื่องชีวิตหรืออดีตอะไรให้ฟังบ้างไหม และเขารู้บ้างไหมว่าชื่อจริงของแองจี้ชื่ออะไร ไลออนส่ายหน้าไม่รู้อะไรเลยนอกจากว่าเธอเคยทำงานนิตยสารเกาหลีมาก่อน แล้วย้อนถามว่าจะทำไม

“ชื่อจริงที่แองจี้ใช้สมัครงานกับเราคือ พรรัมภา สกุลศรี ชื่อเล่นแองจี้ อายุ 25 ปี เป็นลูกพี่ลูกน้องกับชลลัมภีร์ เจ้าพ่อสื่อออนไลน์ รู้ใช่ไหม” เห็นไลออนทำหน้าไม่รู้ พาทีจึงปัดไม่มีอะไร ตนคงคิดมากไปเอง แล้วไล่ให้ไลออนไปเตรียมตัวเข้าคลาสแอ็กติ้ง

ooooooo

หลังจากคุยกับชลลัมภีร์แล้ว ภาคภูมิกลับมาออฟฟิศ โทร.สั่งคนของตนให้สืบหาที่อยู่เจเจ ทั้งให้หาตามโรงพยาบาลหรือแม้กระทั่งที่วัด...เขาภาวนาขออย่าให้พรนางฟ้าฟังคลิปนั้นเลย

ด้านพรนางฟ้ากลับมาที่คอนโด อาบน้ำสบายใจแล้วมานั่งดูคอมพ์ คลิกโฟลเดอร์จีสแกนตัดสินใจลบทิ้ง ส่วนซองเอกสารหลักฐานจับแอ๊บก็คิดจะทำลายทิ้ง จะเผาก็กลัวสัญญาณไฟในห้องดัง จึงเอาไปซ้อนใต้กองหนังสือไว้ก่อน เธอรู้สึกสบายใจที่ทำสิ่งที่ถูกต้อง พลันเห็นสร้อยสิงโตกับแหวนของไลออนที่วางอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้ง ก็หยิบขึ้นมากำไว้คิดทำบางอย่าง

“ถึงเวลาที่แกจะต้องทำตามหัวใจแกแล้ว ขอโทษนะไลออน...”

พอมาถึงบ้านบลูปรินซ์ พาทีเปิดประตูออกมา ต่างชะงักมองกัน พรนางฟ้าคิด “ทำตามหัวใจตัวเอง แกรักเขาไม่ใช่เหรอ บอกเขาไปเลย ไม่มีจีสแกนอีกต่อไป แกไม่ต้องหลอกใครอีกแล้ว สารภาพเขาไปเลย”

พาทีทำหน้าสงสัยว่าเธอจ้องหน้าทำไม แล้วทั้งสอง ก็พูดพร้อมกัน พรนางฟ้าจึงให้เขาพูดก่อน พาทีเอ่ยมีเรื่องอยากจะถามตรงๆ แต่แล้วเขาก็กลัวคำตอบจึงเปลี่ยนเรื่อง “เปล่า ไม่มีอะไรแล้ว ไปทำงานเหอะ ทำงานของเธอให้ดี แล้วเธอล่ะมีอะไรจะพูดกับพี่”

เสียงหัวใจพรนางฟ้าเร่งให้พูด เธอรวบรวมความกล้าจะบอกว่ารักเขา แต่ไลออนวิ่งออกมาขัดจังหวะเสียก่อน เขาตรงเข้ามาจะกอด เธอเบี่ยงตัวหลบ พาทีแปลกใจก่อนจะขอตัวเลี่ยงไป พรนางฟ้ามองตามอย่างเสียดายโอกาส ไลออนกางแขนบอกไม่มีใครแล้วขอกอดหน่อย

“แองจี้มีเรื่องจะคุยด้วย ไปคุยที่อื่นดีกว่า” พรนางฟ้าตัดบทแล้วเดินนำไป

ไลออนเดินตามอย่างงงๆ พอมาที่ลับตาคน พรนางฟ้าก็หยิบสร้อยกับแหวนออกมาคืนใส่มือเขา ไลออนหน้าเสียถามหมายความว่าอย่างไร เธอรีบบอกว่าเราเลิกกัน ไลออนไม่ได้ทำผิด คนที่ผิดคือตน ตนขอกลับมาเป็นเพื่อนเหมือนก่อน ไลออนงงหนักกว่าเดิมพยายามถาม

“ไลออนเลิกถามเซ้าซี้เราได้ป่ะ เอาเป็นว่าเราไม่ได้รักไลออนเลยตั้งแต่แรก จบไหม” พรนางฟ้าพูดด้วยความรู้สึกผิดมาก พอเห็นไลออนน้ำตาคลอก็รีบขอโทษแต่เขายกมือห้าม

“ไม่ต้องพูดแล้ว...เราขออะไรแองจี้หน่อย อย่าเพิ่งบอกใครเรื่องนี้ได้รึเปล่า ทำเหมือนเรายังคบกันไปก่อน เราไม่อยากให้คนอื่นอึดอัดไปด้วยน่ะ เดี๋ยวจะเสียงานเปล่าๆ ไว้งานหนังจบเราจะบอกทุกคนเอง” ไลออน พยายามกลั้นน้ำตาทำเสียงให้ปกติ

พอทุกคนเห็นพรนางฟ้าเดินเข้ามากับไลออนก็แซวกัน ไลออนเกือบหลุดปากแซวกลับเควินกับจุงเบ

พรนางฟ้าต้องเสียงเข้มให้ทุกคนกลับไปเข้าคลาส แล้วกระซิบเตือนไลออน เขานึกได้สัญญาจะไม่พูดเรื่องสองคนนี้อีก

ด้านบัวบุหงาเครียดจัดกับการถูกตัดน้ำไฟในบ้าน และยังมีเรื่องที่อรนาฏให้เลิกคบกับพันธิต เธอครุ่นคิดตัดสินใจพิมพ์เบอร์บัญชีจะส่งไปให้อรนาฏ แต่ก็ลังเลเพราะรักพันธิตจึงค้างไว้ไม่กดส่ง นั่งคิดถึงพ่อเต่าน้ำตานองหน้า...

ดูจะมีเพียงแพรพิณที่ตอนนี้สมหวังกับความรัก

เช้าวันต่อมา พาทีเห็นสี่หนุ่มบลูปรินซ์กินอาหารมาก ก็เตือนให้เบาๆ พรนางฟ้าขอให้เขายอมๆบ้าง มื้อเช้าไม่ค่อยเท่าไหร่ จุงเบกับคฑาชื่นชมเธอกันใหญ่ แต่พาทีกลับเหม่อใจลอยจนพรนางฟ้าต้องเรียกเสียงดัง เขาสะดุ้งหลุดปากว่า...อะไรพรนางฟ้า ทุกคนหัวเราะครืน

ยกเว้นพรนางฟ้าที่หน้าเสีย เควินแซวที่เรียกว่านางฟ้าหมายถึงเฌอเบลล์หรือเปล่า พาทีกลบเกลื่อนเอ็ดอย่าลามปาม พรนางฟ้ามองพาทีอย่างจับพิรุธ

พอมีโอกาสพรนางฟ้าก็รีบโทร.หาแพรพิณ บอกเรื่องพาทีอุทานชื่อตนออกมา ไม่รู้ว่าเขาไปรู้อะไรมา

แพรพิณแนะให้ทำตัวปกติ ใช้ชีวิตเป็นแองจี้ต่อไป เดี๋ยวไปเจอกันที่กองถ่ายทะเลลาเวนเดอร์ ตนจะไปเป็นเพื่อนชยุต พรนางฟ้ารับคำวางสายแล้วรวบรวมสติ

ที่กองถ่าย พันธิตยืนรอบัวบุหงา พอเห็นเธอเดินมา อย่างเนือยๆก็โผเข้ากอดถามอย่างห่วงใย เป็นอะไรทำไมไม่ขี่รถมา เธอกระชับกอดเขาทำนองอยากได้กำลังใจ ก่อนจะพูดยิ้มๆว่ารถน้ำมันหมด พันธิตบอกถึงข่าวคราวของพ่อเต่าว่า ตำรวจแจ้งว่าเห็นคนหน้าเหมือนแถวท่าพระอาทิตย์ สีหน้าหญิงสาวดีใจขึ้นในทันที พันธิตจับมือเธอเดินเข้ากองถ่ายอย่างมีความสุข

ooooooo