สะใภ้หัวแดง
ตอนที่ 8
ครู่ต่อมา เมื่อลิฟต์มาถึงล็อบบี้ของโรงแรม มิคาอิล ลากตัวอีริน่าออกมา เจอเจตรินที่ตามมาช่วยพอดี
“นักการทูตแฟนแกนี่เอง นี่ไอ้นักการทูต ถ้าแกไม่อยากให้อีริน่าตาย หรือกลายเป็นคนติดยา แกรีบไปให้พ้นเธอซะ ฉันจะพาเธอไปหาพ่อของเธอ ใช่ไหมอีริน่า บอกเขาสิ” มิคาอิลพูดพลางเอาปืนจี้อีริน่าไว้
“คุณเมเพื่อนของคุณดา โดนมันเล่นงานอยู่ในห้อง ถ้าคุณไปช้าจะช่วยเธอไม่ทัน เธอจะถูกมันส่งไปขายตัวที่มอสโกค่ะ คุณต้องรีบไปช่วยเธอ ไม่ต้องห่วงฉัน”
“ไม่นะ ผมไม่มีวันทิ้งคุณ”
“ฮ่วย...อีหยังซื่อบื้อนัก ข้อยหลอกให้มันตายใจบ่ฮู้ดอกหรือ เว้าขนาดนี้ยังบ่เข้าใจก็ไปตายซะ มันบ่ฮู้ดอกว่าข้อยมีมือถือ เฮาสิส่งข่าวหากันได้เข้าใจบ๋อ...บักซื่อบื้อ” อีริน่าเว้าอีสานปร๋อ เพราะแหววเคยสอนให้ มิคาอิลฟังไม่ออกว่าเธอพูดอะไร อีริน่าโกหกว่าพูดภาษาไทย แต่บังเอิญพูดไม่เก่งก็เลยพูดผิดๆถูกๆ แล้วขยิบตาให้เจตรินซึ่งขยิบตาตอบอย่างรู้กัน ก่อนจะทำทีเดินออกไป อีริน่าบอกให้มิคาอิลพาเธอไปพบพ่อของเธอได้แล้ว
“ถึงแฟนของแกจะรีบไปช่วยผู้หญิงนั่น แต่นังนั่นก็ไม่มีวันพ้นเงื้อมมือคนของฉันที่กำลังจะมาถึง และถ้าคนของฉันเจอแฟนแก ก็จะฆ่ามันทิ้ง” มิคาอิลหัวเราะสะใจ อีริน่าสบช่องเตะหน้าแข้งเขาสุดแรงจนเซ ปืนหลุดมือ
“คุณเจตกลับมาก่อน” หญิงสาวตะโกนลั่น
มิคาอิลรีบพุ่งไปหาปืน อีริน่าไวกว่าเตะปืนกระเด็นไปทางเจตรินที่วิ่งกลับมา มาเฟียจอมโฉดชักมีดที่ซ่อนไว้ตรงข้อเท้าขวางใส่เขา อีริน่าพุ่งตัวผลักเจตรินหลบได้ทัน แขกของโรงแรมกลุ่มหนึ่งเดินมาที่ลิฟต์ มิคาอิลเห็นท่าไม่ดีรีบวิ่งหนี อีริน่าเป็นห่วงเมทินี ชวนเจตรินตามไปช่วย...
ขณะเจตรินกับอีริน่าเกือบจะถึงห้องเป้าหมาย เขมชาติเดินนำสมุนของมิคาอิลเลี้ยวมุมตึกมาเจอกัน เขาจำหน้าเธอได้จากรูปภาพที่มิคาอิลส่งมาให้ ไม่ทันเห็นเจตรินที่ยืนอยู่ด้านหลัง ร้องเรียกชื่ออีริน่าดังลั่น เด็กสาวแปลกใจ รู้จักตนเองได้อย่างไร เขมชาติยังไม่ทันจะอ้าปากอธิบาย เจตรินชิงพูดขึ้นก่อนว่าเขมชาติเป็นเพื่อนของอารดาและจิตรดารา แต่ก็อดแปลกใจไม่ได้เช่นกัน ทำไมเขาถึงรู้จักอีริน่าทั้งๆที่เพิ่งพบกันครั้งแรก
“ผม...เอ่อ...คืออารดากับเพื่อนให้ผมดูรูปอีริน่าจากมือถือของพวกเธอครับ”
“โอเค เข้าใจแล้ว ขอตัวก่อน เชิญคุณเขมชาติกับเพื่อนตามสบาย เราสองคนมีธุระ” เจตรินว่าแล้วดึงอีริน่าไปที่ประตูห้องเป้าหมาย เขมชาติคว้าแขนสมุนของมิคาอิลไว้ บอกว่าอย่าเพิ่งทำอะไรตอนนี้ เจตรินเป็นนักการทูตเคยประจำอยู่ที่มอสโก ถ้าทำอะไรบุ่มบ่าม อาจเกิดเรื่องใหญ่ได้ เขารู้จักกับสินค้าของเรา และเธออาจบอกเขาว่าเราคือใคร ดังนั้นเราควรหลบไปก่อน แล้วค่อยชิงตัวสินค้าจากเขา สมุนพยักหน้ารับรู้ ทั้งคู่ทำทีเดินไปทางห้องอื่น แต่สายตาจับจ้องมาที่เจตรินกับอีริน่าที่กำลังเคาะประตูห้องเขม็ง...
เมทินีมองทางช่องตาแมวที่ประตู เห็นเจตรินและอีริน่า แต่ไม่ยอมเปิดประตูรับ เนื่องจากอับอายขายหน้าเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเอง เลือกที่จะอยู่เฉยๆหวังจะให้ทั้งคู่เลิกราไปเอง โดยไม่รู้ว่าเสี่ยสามคนลูกค้าของมิคาอิลซึ่งถูกมัดอยู่ในห้องน้ำ กำลังพยายามแก้เชือกที่พันธนาการตัวเองออก
ooooooo
อีริน่ากับเจตรินแปลกใจทำไมเมทินีถึงไม่เปิดรับ หรือว่าจะหนีไปเองแล้ว เพราะอับอายไม่อยากให้ใครรู้เรื่องที่เกิดขึ้น อีริน่ายังไม่ยอมแพ้ ลองเคาะดูอีกครั้ง
“ออกมาเถิดค่ะคุณเม เรามาช่วย เราไม่เอาความลับของคุณไปเปิดเผยหรอกค่ะ” อีริน่าพยายามเกลี้ยกล่อม แต่แล้วนึกอะไรขึ้นได้ หน้าตาตื่นทันที “คุณเมขารีบออกมา
นะคะ ในนั้นยังมีผู้ชายสามคนโดนมัดอยู่ในห้องน้ำบางทีพวกเขาอาจแก้เชือกออกมาทำร้ายเอานะคะ”
เมทินีรีบหันไปทางห้องน้ำ ต้องตกใจกรีดร้องลั่นเมื่อเห็นชายสามคนยืนจังก้าอยู่ เธอพุ่งไปที่ประตูห้อง แต่ทำได้แค่ปลดล็อก พวกนั้นมาถึงตัวเสียก่อน เสียงร้องกรี๊ดๆของเมทินีทำให้เจตรินกับอีริน่าตกใจ รีบขยับลูกบิดประตูดู ปรากฏว่าเปิดเข้าไปได้ เห็นชายสามคนกำลังช่วยกันฉุดกระชากลากถูเมทินีไปที่เตียงนอน
“ปล่อยผู้หญิงเดี๋ยวนี้” เจตรินตะโกนลั่นไม่มีใครฟัง อ้างว่าเสียเงินไปคนละครึ่งแสนจะปล่อยให้สินค้าหลุดมือได้อย่างไร ขณะเกิดชุลมุนขึ้นในห้อง สมุนของมิคาอิลซึ่งคอยคุมเชิงอยู่ชวนเขมชาติไปชิงตัวสินค้า เขาขอผ่าน เนื่องจากมีคนรู้เห็นมากเกินไป ถ้าสมุนอยากได้สินค้าก็เชิญจัดการไปคนเดียว ส่วนเขาจะไปรอที่รถคอยช่วยอยู่เบื้องหลัง แล้วจ้ำพรวดๆจากไป...
เจตรินกับอีริน่าช่วยเมทินีรอดพ้นเงื้อมมือลูกค้าจอมหื่นของมิคาอิลออกมาได้ แต่กลับเสียท่าถูกสมุนชิงตัวไป พร้อมกับขู่ถ้าเจตรินกับอีริน่าเข้ามาใกล้จะฆ่าเธอทิ้ง เจตรินแอบใช้มือถือถ่ายรูปสมุนเก็บไว้เป็นหลักฐาน อีริน่าไม่รู้ถึงแผนการของเขาจะเข้าไปช่วยเมทินีให้ได้ แต่เขาดึงแขนไว้
“นายอยากได้เธอก็เอาไปเลย...อีริน่าอย่าไปยุ่งไม่ใช่เรื่องของเรา”
อีริน่าฮึดฮัดจะไม่ยอม เจตรินกระซิบบางอย่างเธอจึงยอมปล่อยให้สมุนเอาตัวเมทินีไป...
ระหว่างออกจากลิฟต์มาที่ห้องล็อบบี้ เจตรินเล่าให้อีริน่าฟังว่าที่ทำแบบนั้นเพราะแอบถ่ายรูปสมุนของมิคาอิลไว้ เพื่อจะส่งไปให้เพื่อนของเขาที่กองปราบฯให้ช่วยส่งคนไปดักรวบตัวหมอนั่นที่สนามบินแบบเงียบๆ และให้ควบคุมตัวไว้ จะได้สาวไปถึงตัวมิคาอิลได้ อีริน่ากลัวเรื่องนี้จะเป็นข่าวใหญ่ อาจทำให้เมทินีอับอายได้
“ผมจะบอกว่าอย่าให้เป็นข่าวเพราะอาจจะกระทบต่อความสัมพันธ์ระหว่างประเทศได้”
อีริน่าไม่ได้คิดถึงเรื่องนั้น คิดแค่จะช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกันไม่ให้โดนทำร้าย เจตรินชมว่าเธอเป็นคนมีน้ำใจงามและขอบใจแทนเมทินีด้วย แต่เขาอยากให้พักเรื่องคนอื่นไว้ก่อน อยากจะคุยเรื่องของเราสองคน
“อีริน่าอยากไปสังเกตการณ์การจับตัวผู้ชายที่จับคุณเมไปค่ะ เรื่องของอีริน่ามันเล็กน้อย เอาไว้ก่อน”
“โอเค ต่อไปนี้จะไม่ขัดใจคุณอีกต่อไป” เจตรินดึงเธอมากอดเอาหน้าเธอซบกับอกตัวเอง แล้วก้มลงไปจูบผมนุ่มสลวยของเธอ พร้อมกับกระซิบข้างหูให้อยู่นิ่งๆ ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น
ที่อีกฟากหนึ่งของล็อบบี้ นิโคลัยถูกมิคาอิลตามประกบเข้ามา สะดุดตากับคู่ชายหญิงที่กำลังยืนกอดกัน แต่รีบปรับสีหน้าเป็นปกติเพื่อไม่ให้มิคาอิลผิดสังเกต
เจตรินคอยเหลือบมองไปทางสองคนนั่นตลอด พอเข้ามาใกล้ เขารีบก้มหน้าก้มตาแนบชิดกับอีริน่ากันไม่ให้เป็นที่สงสัย สักพักอีริน่าเริ่มรู้สึกว่านานไปแล้ว ถามว่าทำอะไร ทำไมนานนัก เจตรินเห็นมิคาอิลเพิ่งเดินผ่านไปเมื่อครู่นี้เอง โชคดีที่มันไม่เห็นเราสองคนเพราะเขาจูบผมเธออยู่
“บ้า...เอาเปรียบ ล่วงเกินกันง่ายๆ”
“ทำเพื่องาน ไม่ได้ล่วงเกินโดยพลการ”
อีริน่าอยากรู้ว่ามิคาอิลมาคนเดียวหรือเปล่า เจตรินโกหกว่ามากับสมุน แล้วชวนเธอไปร่วมสังเกตการณ์การจับตัวสมุนของมิคาอิลที่จับตัวเมทินีไป ภาวนาให้เขาซัดทอดมาถึงมิคาอิล จะได้โดนเนรเทศออกจากแผ่นดินไทย อีริน่าผละจากอ้อมกอดเจตริน ตาประสานตากันอย่างลึกซึ้ง เขาดึงเธอมากอดไว้อีกครั้ง
“พวกมันหันกลับมามองเรา เบียดตัวมาชิดๆผม เบียดแน่นๆ”
หญิงสาวทำตามอย่างว่าง่าย เจตรินอมยิ้ม เพราะไม่มีใครหันมา แล้วเชยคางเธอขึ้นมาจูบหน้าผากด้วยความรักเต็มหัวใจ
ooooooo
ณ สนามบินสุวรรณภูมิ เมทินีถูกเขมชาติฉีดสารบางอย่างเพื่อทำให้สงบ จะได้สะดวกต่อการพาขึ้น เครื่องบิน แล้วให้สมุนของมิคาอิลประคองเธอในสภาพเหม่อลอยไปยังช่องเช็กอินตั๋วเครื่องบิน โดยมีตำรวจนอกเครื่องแบบดักรออยู่ อีกมุมหนึ่งห่างออกมาไม่มากนัก เจตรินและอีริน่าคอยสังเกตการณ์อย่างใจจดจ่อ
“ผู้ชายคนที่มาทักอีริน่าแล้วเรียกชื่อถูกคนนั้น เขาพาคุณเมมาขายให้มิคาอิลและเสี่ยสามคนนั่น”
“มารสังคมแท้ๆ...ดูนั่น สองคนเข้าใกล้ตำรวจกองปราบฯนอกเครื่องแบบแล้ว”
ทั้งคู่คอยลุ้นเอาใจช่วย ในที่สุดสมุนก็ถูกควบคุมตัว หนึ่งในตำรวจกองปราบฯโทร.แจ้งเจตรินว่าทุกอย่างเรียบร้อย เมทินีปลอดภัย และไม่ต้องถูกนำตัวไปสถานีตำรวจเพื่อจะได้ไม่เป็นข่าวให้อับอาย งานสำเร็จด้วยดี เจตรินจัดแจงจะคว้ามืออีริน่ามากุมไว้ เธอรู้ทันโดดหนี เขาจึงคว้าได้แต่ลม
“เรายังมีปัญหากันอยู่ไม่สมควรทำสนิทสนมกันโดยไม่จำเป็น คนร้ายโดนจับตัวได้แล้ว เราโกรธกันต่อ โป้ง” อีริน่ายกนิ้วโป้งขึ้นมาชูให้เจตรินประกอบคำพูด เขาแกล้งบอกว่ามิคาอิลมา เธอตกใจรีบโดดมาหลบหลังเจตรินซึ่งคว้าตัวเธอมากอด พอรู้ว่าถูกหลอก อีริน่าไล่ทุบเขาอุตลุด...
สักพัก เจตรินกับอีริน่าไปรับตัวเมทินีมาจากตำรวจจะพาไปส่งบ้าน ระหว่างเดินไปที่รถ มีเสียงปืนดังขึ้น เจตรินกับอีริน่ารวบตัวเมทินีหลบเข้าที่กำบัง ขณะที่รถของคนร้ายแล่นหนีไปจากที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็ว
ooooooo
กว่าจะพาเมทินีมาส่งบ้านฟ้าก็สว่างแล้ว แม้จะได้รับการรักษาอาการบาดเจ็บภายนอกเรียบร้อย แต่อาการทางจิตใจของเธอยังบอบช้ำอย่างหนัก เมทินีซาบซึ้งใจที่อีริน่าช่วยเหลือทั้งๆที่ตนเองเคยทำร้ายเธอมาก่อน และจะไม่ลืมบุญคุณของเธอในครั้งนี้ หากมีโอกาสจะทดแทนให้
“ระวังตัวให้มากๆนะคะ ไอ้คนที่มันลอบยิงเราที่แอร์พอร์ตนั่น ฉันมั่นใจว่ามันเจตนาจะฆ่าปิดปากคุณ”
“เธอก็เหมือนกันนะอีริน่า อารดาใจดำใจแคบเห็นแก่ตัว เธอรักเงินมากกว่าตัวเจตริน อย่าไว้ใจมัน มันร่วมมือกับไอ้พวกนี้ทำร้ายฉัน”...
เสร็จสิ้นภารกิจช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ อีริน่าขอร้องให้เจตรินไปส่งที่สนามบิน เพราะจองตั๋วไปมอสโกเอาไว้แล้ว เขาไม่ยอมให้เธอไป ถ้าจะกลับจริงๆ เขาจะไปด้วย และจะได้กลับมาด้วยกัน อีริน่ายังงอนไม่หาย ขอร้องว่าอย่ามายุ่งกับชีวิตของเธอ เราสองคนแต่งงานกันแค่ในนาม ความจริงแล้วเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน
“นี่คุณงอนผมจนลืมไปว่าพ่อของคุณอยู่ที่นี่แล้วหรือ”
“ไม่แน่หรอกค่ะ บางทีมิคาอิลอาจยกเมฆขึ้นมาเพื่อหลอกอีริน่าก็ได้ เพราะอีริน่ายังไม่เห็นปาปากับตา”
เจตรินจำต้องเล่าความจริงให้เธอฟังว่าเห็นนิโคลัยมากับมิคาอิลที่โรงแรม ก่อนเราจะไปสนามบิน อีริน่าต่อยหน้าเขาทันทีโทษฐานโกหก ทั้งๆที่รู้ว่าเธออยากเจอพ่อมากแค่ไหน ไม่น่าจะทำกันแบบนี้
“ถ้าเจอตอนนั้นแล้วจะเกิดอะไรขึ้น วุ่นวายแน่ๆ ผมถึงเงียบไม่บอก แล้วเราจะช่วยกันสืบหาว่าแก๊งของพวกมันอยู่ที่ไหน ไม่ยากหรอกอีริน่า อย่างน้อยวันนี้นายรัสเซียคนนั้นต้องเปิดปากบอกอะไรตำรวจได้บ้าง แล้วเราจะได้เบาะแสของพ่ออีริน่า” เจตรินอธิบาย...
เหตุการณ์ไม่เป็นอย่างที่เจตรินหวัง สมุนของมิคาอิลปิดปากเงียบไม่ยอมให้การใดๆ ครั้นถูกตำรวจเค้นมากๆ เข้า เขาตัดสินใจกินยาพิษที่ซ่อนไว้ในตัว ยอมตายดีกว่า จะให้การปรักปรำมิคาอิล และโทษของคนทรยศจะต้อง ชดใช้ด้วยความทรมานของลูกเมียและครอบครัวของมันผู้นั้น...
ในเวลาต่อมาเจตรินขับรถมาจอดหน้าประตูรั้วบ้านไอศูรย์ศรินทร์ พยายามเกลี้ยกล่อมอีริน่าที่นั่งนิ่งไม่พูดไม่จาให้อยู่เมืองไทยเพื่อตามหานิโคลัย เธอตกลงใจจะอยู่ช่วยพ่อ แต่ไม่อยากอยู่ที่นี่ เพราะทุกคนในบ้านเกลียดเธอ ยกเว้นแหวว แจ๋ว จิ๋ม และศรี นอกจากนี้อารดายังคอยจ้องจะหาเรื่องเธออยู่ตลอด และทุกคนก็เชื่อยัยปรี๊ดแตกนั่นรวมทั้งเขาด้วย เจตรินสัญญาว่าจากนี้ไปจะไม่เชื่อใครทั้งนั้น จะถามจากปากอีริน่าก่อนทุกครั้ง
“โอเคไหม ผมกำลังพยายามทำให้อารดากลับไปบ้านของเธอสักทีด้วย” เจตรินพูดจบรวบมืออีริน่ามา จูบแล้วเอาไปทาบตรงหัวใจตัวเอง เธอแทบละลายไป กับความหวาน ยอมทำตามที่เขาขอร้อง แต่ถ้าเขาผิดคำสัญญาเธอจะไปจากที่นี่และจะไม่มีวันหวนกลับมาอีก เขาขอบใจเธอมากที่ให้โอกาส แล้วยื่นข้อเสนอบางอย่าง
“เรามาเรียกชื่อกันและกันใหม่ว่าฮันดีไหม ฮันมีความหมายที่ดีมากนะ เหมาะสำหรับภรรยาสามีจะเรียกกัน ตกลงนะ” เจตรินเจ้าเล่ห์ไม่ยอมบอกอีริน่าว่าคำว่า “ฮัน” ย่อมาจาก “ฮันนี่” ซึ่งแปลว่าที่รัก เธอเข้าใจว่า“ฮัน” เป็นภาษาไทยคำหนึ่งที่ดูดีมากๆ จึงตกลงจะใช้คำนี้ตามที่เขาเสนอ เจตรินเอามือเสยผมอีริน่าที่ปรกหน้าผาก ยิ้มให้ด้วยสายตารักใคร่ แล้วยื่นหน้ามาจูบหน้าผากเธอ
นิกกี้ขับรถเข้ามาเห็นพอดี เส้นริษยาแตกที่มีคนมาแสดงเลิฟซีนให้ดู บีบแตรรถดังสนั่น ครั้นเห็นว่าเป็นเจตรินถึงกับหน้าจ๋อย ขอโทษแทบไม่ทัน จากนั้นเขาขับตามรถของเจตรินเข้ามาจอดหน้าตึกใหญ่ จิตรดาราจำเสียงบีบแตรรถของนิกกี้ได้ออกมารอต้อนรับ พอเห็นเจตรินเดินจูงมืออีริน่าเข้ามาถึงกับตะลึงคาดไม่ถึง
หวินกับสมรก็ตกใจเช่นกัน จะคาบข่าวไปรายงานเจ้านายตัวเอง แต่ถูกแหววกับศรีสกัดเอาไว้พากันล้มกลิ้งล้มหงาย พอตั้งหลักได้รีบโกยอ้าว ด้านนิกกี้ทนเห็นเจตรินกับอีริน่าหวานใส่กันไม่ได้รีบเข้าไปแทรกระหว่างกลาง จิตรดาราตกใจกระชากแขนเขาออกมา แล้วตบบ้องหูสั่งสอน...
อารดาถึงกับกรี๊ดสนั่นเมื่อรู้ว่าอีริน่ากลับมา ศรินทิพย์ทนเสียงแปดหลอดของเธอไม่ไหวต้องเอามืออุดหู
ooooooo
อีกมุมหนึ่งของบ้าน จิตรดาราลากนิกกี้มาต่อว่าเรื่องที่ไปวุ่นวายกับครอบครัวของเจตริน เขาสารภาพความจริงว่าชอบอีริน่ามาก และที่สำคัญเขากับจิตรดาราก็ไปกันไม่ได้ สู้เรามาเป็นเพื่อนกันดีกว่า
“นิกกี้ได้ยินว่าคุณหญิงแม่อยากจะเขี่ยอีริน่าให้กระเด็นจากคุณเจต ทำไมไม่ให้นิกกี้ช่วยเป็นสะพานเชื่อมต่อ จะได้สมใจหมายกันทั่วหน้า” คำเสนอแนะของนิกกี้ ทำให้จิตรดาราคิดแผนชั่วขึ้นมาได้...
ตำรวจกองปราบฯโทร.มาแจ้งเจตรินว่าสมุนของมิคาอิลฆ่าตัวตายโดยที่ไม่ยอมให้การใดๆ อีริน่าถึงกับหน้าเสีย แล้วแบบนี้จะตามหาพ่อของเธอเจอได้อย่างไร เจตรินยังไม่ทันจะพูดอะไร อารดาและศรินทิพย์เข้ามารุมหาเรื่องอีริน่าแบบไม่ให้ตั้งตัว ก่อนเรื่องราวจะบานปลาย จิตรดาราเข้ามาขอคุยกับศรินทิพย์เป็นการส่วนตัวแล้วดึงตัวออกไป อารดามองตามไม่พอใจ เพราะคิดว่าสองแม่ลูกต้องมีอะไรปิดบัง แอบตามไปห่างๆ...
หลังจากได้ฟังแผนการจากจิตรดาราแล้ว ศรินทิพย์ไม่ขัดข้อง นิกกี้ต้องการจะรวบหัวรวบหางอีริน่าก็เชิญได้เลย แต่ต้องไม่ให้เธอออกหน้า จิตรดาราอาสาจะสนับสนุนเขาเอง อารดาซึ่งแอบฟังอยู่ไม่ห่าง ยิ้มดีใจ
“ที่แท้ก็แบบนี้เองหลงไม่พอใจอีแก่”
แต่ความดีใจของอารดาอยู่ได้ไม่เท่าไหร่ ก็เปลี่ยนเป็นอารมณ์บูด เมื่อแอบได้ยินสองแม่ลูกนินทาเรื่องที่ตนเองคิดจะเอาเอกสารการฮั้วประมูลมาแบล็กเมล์ และยังคิดจะกำจัดเธอหลังจากเล่นงานอีริน่าแล้ว
“สำหรับฉันแล้วมันไม่ง่ายอย่างที่แกสองคนแม่ลูกวางแผนหรอก แต่มันคงง่ายมากสำหรับนังอีริน่า ดีล่ะฉันจะร่วมมือกับพวกแกเรื่องอีริน่า” อารดายิ้มร้าย...
ศรินทิพย์เดินตามแผนการที่วางไว้กับจิตรดารา โดยแสร้งทำดีกับอีริน่าเพื่อให้ตายใจ อนุญาตให้เธอกินข้าวร่วมโต๊ะด้วย และยังเรียกให้มานั่งใกล้ๆ แถมยังพูดกับเธอแบบชื่นชมอีกด้วย อารดาทนฟังไม่ได้ หันไปสั่งหวินกับสมรช่วยเอาแกงไปอุ่น เอาแบบเดือดจัดๆ แหววกับศรีมองหน้ากัน รู้สึกทะแม่งๆ
“วันก่อนยังด่าเรา หาว่าจะฆาตกรรม เอาของร้อนมาให้กิน” แหววแอบนินทา
นิกกี้เห็นว่าศรินทิพย์เปิดไฟเขียวเรื่องอีริน่า จึงเอาอกเอาใจเธอจนออกนอกหน้า คอยตักกับข้าวใส่จานให้ ตักเสร็จเอาช้อนมาเลียอย่างไร้มารยาท อารดาแทบแหวะ ขณะที่ศรินทิพย์ต้องเบือนหน้าหนี...
ทางฝ่ายมิคาอิลกลัวความลับจะแตก สั่งให้เขมชาติตามไปปิดปากเมทินี เขาจัดการแล้วตั้งแต่เมื่อคืน แต่พลาดไปเพราะเจตรินมาช่วยไว้ มิคาอิลสั่งให้เก็บไอ้หนุ่มนักการทูตไปพร้อมกันเลย แต่ห้ามแตะต้องอีริน่า ตนจะให้นิโคลัยเป็นคนล่อเธอกับไอ้หนุ่มนั่นออกมาเอง นิโคลัยประกาศกร้าวจะไม่ยอมทำร้ายลูกตัวเองเด็ดขาด มิคาอิลไม่พอใจที่เขากล้าหือ จับมาซ้อมแทนกระสอบทราย แล้วสั่งให้สมุนไปเอายาเสพติดมาฉีดให้
ooooooo
ขณะที่นิโคลัยถูกทารุณกรรมอยู่ที่เซฟเฮาส์ของมิคาอิล อารดาวางแผนกลั่นแกล้งอีริน่า โดยทำทีให้หวินยกชามแกงจืดร้อนๆไปวางใกล้ๆ หวังจะทำหกรด แต่นิกกี้รู้เท่าทัน ยื่นจานข้าวตัวเองมารองรับชามแกงไว้ แล้วเอียงชามเทราดอารดาแทน วงกับข้าวแตกฮือ อารดาโกรธจัดหาว่าอีริน่ากลั่นแกล้ง ตบหน้าหัน
“เจตขาช่วยดาด้วย ดามองไม่เห็น น้ำแกงมันร้อนมันแสบพริกไทยค่ะ”
“หวิน สมร จัดการดูแลคุณดาสิ มัวยืนงงอยู่ทำไม” เจตรินสั่งการ ทั้งคู่จำใจพาเจ้านายตัวเองออกไป
ศรินทิพย์เดินตามแผนการขั้นต่อไปทันที ทำเป็นป่วยไม่สามารถไปประชุมที่บริษัทวันนี้ได้ ขอร้องให้เจตรินไปทำหน้าที่แทน เขาปฏิเสธว่าไปไม่ได้ นัดจะพาอีริน่าไปซื้อเสื้อผ้าใหม่ จิตรดาราอาสาจัดการให้
“เงินทองมาเอาที่แม่ แม่จ่ายให้อีริน่าเอง ทำขวัญที่โดนตบหน้า”
อีริน่าแปลกใจที่อยู่ๆ ศรินทิพย์กับจิตรดาราเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือมาทำดีกับตนเอง แต่ก็ยกมือไหว้ขอบคุณศรินทิพย์ ขณะที่นิกกี้กับจิตรดาราลอบสบตากันอย่างรู้กัน...
ครู่ต่อมา อีริน่ามาส่งเจตรินที่รถ เขาอดดีใจไปกับเธอไม่ได้ที่แม่กับน้องสาวของเขาหันมาญาติดีกับเธอแต่พอเห็นเธอมีสีหน้าไม่สบายใจ ปลอบว่าถ้ายังเป็นกังวลเรื่องอารดา เขารับรองจะไม่ยอมให้ผู้หญิงคนนั้นมาทำร้ายเธอได้อีก และกำลังหาทางให้อารดากลับบ้านตัวเอง อีริน่า ขอบคุณที่เขาคอยปกป้อง แล้วบอกให้ขับรถดีๆ
“เอ่ยคำว่าฮันด้วยสิ”
“ขับรถดีๆนะคะฮัน”
“ฮันก็เหมือนกัน ไปซื้อของดีๆนะ” เจตรินพูดจบดึงอีริน่ามาจูบหน้าผาก ศรินทิพย์แอบดูอยู่กับจิตรดารา และนิกกี้ อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมเจตรินกับอีริน่าเรียกกัน และกันว่าฮัน จิตรดาราอธิบายว่า ฮัน ย่อมาจากคำว่าฮันนี่ นิกกี้ทนดูภาพบาดตาไม่ไหว ผวาจะเข้าไป จิตรดารา รีบกระชากตัวกลับ สั่งให้หยุดบ้าเสียที ไม่เช่นนั้นอาจจะเสียการใหญ่ได้ อดทนอีกไม่กี่ชั่วโมงเขาก็จะสมใจอยากแล้ว
อารดาตามมาสมทบ แจ้งจิตรดาราว่าพงษ์ธรโทร. ติดต่อเธอไม่ได้ ก็เลยฝากตนมาบอกว่าอยากพบเธอมาก มีข่าวดีจะบอก จิตรดาราคงไปหาพงษ์ธรไม่ได้เพราะต้องพาอีริน่าไปซื้อของตามแผนการที่วางไว้
“จะยากอะไร เธอก็บอกให้พงษ์ไปรอพบที่ห้างสรรพสินค้านั่นสิ ทำให้มันเนียนๆหน่อย ยินดีด้วยนะนิกกี้พวกเราทุกคนยินดียกอีริน่าให้...ให้ขาดไปเลยอย่าให้มันกลับมาทำความเดือดร้อนรำคาญให้คุณแม่อีก”
นิกกี้อยากได้ตัวอีริน่าใจแทบขาด เร่งให้จิตรดารารีบไป...
แผนการดำเนินไปด้วยดี จิตรดาราพาอีริน่าไปที่แผนกเสื้อผ้าสตรี ทำทีเจอเพื่อน ก่อนจะขอตัวไปทักทายแล้วแอบหนีไปหาพงษ์ธร ทิ้งอีริน่าไว้ตามลำพังกับนิกกี้...
ทางด้านพงษ์ธรทำตามคำแนะนำของอารดาที่ให้ปอกลอกจิตรดาราแบบไม่ต้องเม้ม จึงปะเหลาะเธอว่าอยากได้คอนโดฯหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยาไว้เป็นรังรักของเราสองคน แต่เขาไม่มีเงินสดไปวางดาวน์ เนื่องจากเอาเงินไปลงทุนทำกิจการกับเพื่อน ทีแรกจิตรดาราอิดออด แต่เจอลูกล่อลูกชนของพงษ์ธรเข้าไป สุดท้ายก็ยอมออกเงินให้ พงษ์ธรดีใจจนแทบเก็บอาการไม่อยู่ที่เธอหลอกง่าย จิตรดารามีบางอย่างจะขอร้องเขา
“พี่ดาไม่ชอบจิต คิดร้ายกับจิตเสมอ จิตอยากให้พี่ดาได้พบเจออะไรร้ายๆบ้าง พี่ดากำลังเอาเรื่องเก่ามาข่มขู่คุณแม่ และกล่าวหาคุณพงษ์ให้คุณแม่ฟัง พี่ดาจะไม่ยอมให้คุณพงษ์เป็นผู้จัดการแทนพี่จี จิตพยายามล็อบบี้ แต่พี่ดากำลังใช้วิธีสกปรก แทงข้างหลังคุณพงษ์ ทั้งๆที่ปากบอกว่าคุณพงษ์เป็นเพื่อน”
พงษ์ธรคิดคล้อยตามคำพูดของจิตรดารา
ooooooo
ระหว่างที่จิตรดาราตกเป็นเหยื่อให้พงษ์ธรเชือดนิ่มๆอีกครั้ง อีริน่าเริ่มกระสับกระส่ายเพราะจิตรดาราหายไปนานเกินเหตุ บ่นว่าออกมานานแล้วอยากกลับบ้าน นิกกี้อาสาจะไปส่งให้เอง
“แต่เรายังไม่ได้บอกคุณจิต อีริน่าอยากจะโทร.หาคุณเจต แต่ลืมเอามือถือมา ขอยืมมือถือคุณนิกกี้โทร.หาคุณเจตได้ไหมคะ”
นิกกี้ยังไม่ทันจะต่อสายให้จิตรดาราโทร.เข้ามาขอพูดกับอีริน่าเสียก่อน เธอแต่งเรื่องว่าพอดีเพื่อนของเธอคลอดลูกจึงชวนให้ไปดูหลาน บ้านเพื่อนของเธออยู่แถวนี้เอง วานนิกกี้พาอีริน่ามาส่งให้หน่อย อีริน่าไม่มีทางเลือกจำต้องไปหาจิตรดาราที่นั่น...
ศรินทิพย์เพิ่งวางสายจากจิตรดาราซึ่งโทร.มารายงานว่าทุกอย่างเป็นไปตามแผน ตอนที่อารดาเข้ามาทวงสัญญาที่เธอให้ไว้กับแม่ของตนว่าจะให้แต่งงานกับเจตริน แล้วเตือนว่าอย่ารอให้วิญญาณแม่ของตนเฮี้ยนขึ้นมา เอกสารที่ว่าอาจจะถูกเปิดเผย เท่ากับไอศูรย์ศรินทร์จะหมดสิ้นชื่อเสียงและเกียรติยศ ศรินทิพย์แค้นใจมากที่ถูกเด็กคราวลูกข่มขู่ แต่ไม่กล้าทำอะไรเพราะอีกฝ่ายถือไพ่เหนือกว่า
“ทำไมหนูดาไม่ลองพูดกับเจตเขาเองก่อนล่ะ แล้วแม่จะเป็นฝ่ายสนับสนุนให้”...
ไม่นานนัก นิกกี้ขับรถพาอีริน่าเข้ามาในบ้านหลังหนึ่งซึ่งดูเงียบเชียบไร้ผู้คน และไม่มีรถจอดแม้แต่คันเดียวทั้งๆที่ควรจะมีรถมาเยี่ยมทารกแรกเกิด หญิงสาวมองไปรอบๆ บ้านอย่างไม่ค่อยสบายใจนักจึงไม่ยอมลงจากรถ จะขอรอจิตรดาราในนี้ นิกกี้พยายามหลอกล่อให้เธอเข้าบ้านแต่ไม่สำเร็จ...
จิตรดาราไม่รอช้ารีบโทร.ไปใส่ไฟเจตรินว่าอีริน่าขอไปกินข้าวกับนิกกี้ตามลำพัง เพื่อตอบแทนที่เขาช่วยเธอให้พ้นจากการที่อารดาพยายามเอานํ้าแกงสาดใส่ แล้วอาจจะเลยไปชมกรุงเทพฯกันต่อ
“สนุกสมใจแล้วก็คงกลับบ้านเองแหละค่ะ พี่เจตไม่ต้องห่วง นิกกี้เขาไว้ใจได้ค่ะ” จิตรดาราพูดจบรีบวางสาย พงษ์ธรที่ยืนอยู่ข้างๆถึงกับหูผึ่ง ถามว่ารู้จักอีริน่าด้วยหรือ เธอหันขวับมองเขาด้วยสีหน้าไม่พอใจ ก่อนจะแดกดันว่าทำไมผู้ชายเกือบทั้งกรุงเทพฯถึงได้รู้จักนังนั่นกันหมด หล่อนก็แค่นางสาธารณะกลางเมืองที่มีไว้ให้ผู้ชายหยิบฉวยไปนอนด้วย พงษ์ธรรู้ว่าเธอไม่พอใจรีบออกตัวว่าไม่รู้จัก แค่ได้ยินชื่ออีริน่ามาจากเขมชาติ
“ต๊าย ต้องรีบไปเตือนพี่เมแล้วว่าคุณเขมแอบรู้จักนังอีริน่า ประเดี๋ยวเกิดไปหลงรักมัน”
พงษ์ธรรีบตัดบทชวนจิตรดาราไปดูคอนโดฯหรูของเรากันดีกว่า...
ทางฝ่ายอีริน่าสังหรณ์ใจว่าต้องมีเรื่องไม่ดี ขอร้องให้นิกกี้ช่วยต่อโทรศัพท์หาเจตริน เขาทำเป็นกดเบอร์แล้วโกหกว่าติดต่อไม่ได้เจตรินปิดมือถือ เธอเริ่มระแวง บอกให้นิกกี้กดรีโมตฯเปิดประตูรั้วให้ เขากลับยืนนิ่ง
“ฉันบอกให้เปิดประตูหรือว่าจะให้ฉันแย่งรีโมตฯนั่น” อีริน่าไม่พูดเปล่า ตรงเข้าแย่งรีโมตฯจากมือนิกกี้จนล้มกลิ้งไปด้วยกัน กล้องวงจรปิดภายในบ้านจับภาพไว้ได้ แต่กลับดูคล้ายทั้งคู่กำลังนอนกอดกันมากกว่า...
ฝ่ายศรินทิพย์ใส่ความอีริน่าให้เจตรินฟังซํ้าอีกว่าแม่นั่นให้นิกกี้โทร.มาขออนุญาตไปเที่ยวกันต่อ เธอยังแปลกใจไม่หายทำไมอีริน่าถึงกล้าขนาดนั้น อารดานั่งฟังอยู่ด้วยถึงกับยกนิ้วให้ที่ศรินทิพย์โกหกได้เนียนมาก...
อีริน่ายังคงต่อสู้ยื้อแย่งรีโมตฯจากนิกกี้ซึ่งพรํ่าบอกความในใจที่มีต่อเธอไปด้วย หญิงสาวทนฟังไม่ได้ถีบเขาเต็มแรงหงายหลังตึง นิกกี้ยังไม่ยอมแพ้ชักปืนขึ้นมาขู่บังคับให้เธอยอมเป็นของเขา อีริน่าเตะทั้งปืนทั้งคนกระเด็น ก่อนจะโดดขึ้นคร่อม ระดมกำปั้นใส่ไม่ยั้งจนหมดสภาพ จากนั้นเธอจับเขาถอดเสื้อผ้าเหลือแค่กางเกงบ็อกเซอร์ แล้วมัดมือมัดเท้า เอากุญแจรถโยนทิ้ง นิกกี้ได้แต่มองตามอีริน่าที่เดินออกจากบ้านตาปริบๆ
ooooooo
อีริน่าเดินมาถึงถนนใหญ่อย่างงงๆเพราะไม่รู้จักเส้นทางแถวนี้ จะถามใครก็บอกเขาไม่ถูกว่าจะไปไหน
“นอกจากแอร์พอร์ตแล้ว เราจะกลับบ้านยังไง เงินก็ไม่มี ป่านนี้ฮันคงหาว่าเราเหลวไหล คุณจิตร่วมมือกับไอ้นิกกี้นั่นแน่ๆ นี่หรือผู้ดี ทำไมใจร้ายกันนัก” อีริน่าถึงกับน้ำตาซึม แล้วนึกอะไรขึ้นมาได้ รีบค้นดูในกระเป๋าถือหยิบกระดาษจดที่อยู่บ้านคุณหญิงพรรณรายขึ้นมาดู ยิ้มใจชื่นโบกเรียกแท็กซี่ เอากระดาษแผ่นนั้นให้ดู...
ทางฝ่ายเจตรินกลับถึงบ้านด้วยสีหน้าไม่สบายใจนัก ผิดกับศรินทิพย์กับอารดาที่ดูจะหน้าชื่นตาบานเป็นพิเศษ เขาบ่นให้แม่ฟังว่าการที่อีริน่าทำแบบนี้ต้องมีเบื้องหน้าเบื้องหลังแน่นอน ศรินทิพย์บอกให้ใจเย็นๆวัยรุ่นก็เป็นแบบนี้ ให้เขาปล่อยๆไปบ้าง เจตรินเอ็ดตะโรลั่นจะไม่ยอมปล่อยเด็ดขาด แล้วเดินออกมาโทร.หาจิตรดาราให้ไปตามหานิกกี้ให้เจอว่าพาอีริน่าไปกินข้าวถึงไหน ทำไมนานนัก
จิตรดารากำลังเดินดูคอนโดฯหรูอยู่กับพงษ์ธร อยากให้เขาเห็นว่าอีริน่าเลวมาก ใส่ความว่าพี่ชายของเธอกำลังคลั่งเพราะมั่นใจว่าเมียเด็กสวมเขาให้ พงษ์ธรไม่อยากจะเชื่อว่าเป็นความจริง จิตรดาราแหวใส่ทันที
“นี่คุณพงษ์...ไหนบอกว่าแค่เคยได้ยินชื่อ ทำไมถึงเชื่อว่ามันเป็นคนดีคะ”
“ผมขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจ” จังหวะนั้น เชอร์รี่ส่ง ข้อความมาในมือถือของพงษ์ธรว่า “รออยู่นะคะ ดาหลิง” เขาอ่านเสร็จรีบยัดใส่กระเป๋า จิตรดาราถามเสียงเขียวว่าใครส่งข้อความมา
“พวกที่ออฟฟิศน่ะสิครับ บอกให้ประชุมกันไปก่อน ก็ดันรออยู่ ผมขอตัวก่อน”
จิตรดารามองอย่างสงสัย แต่ก็พยักหน้าให้ไป เพราะตัวเองกำลังใจจดจ่อเรื่องนิกกี้กับอีริน่า...
ไม่นานนัก อีริน่ามาถึงบ้านนิมิตภูวนาถ โชคดีที่นายพลกันต์กับคุณหญิงพรรณรายอยู่บ้านไม่ได้ไปไหน เธอจึงมีเงินจ่ายค่าแท็กซี่ คุณหญิงดีใจที่เธอมาหา ลูบหน้าลูบหลังอย่างรักใคร่ราวกับเป็นลูกหลานแท้ๆของตัวเอง นายพลกันต์เห็นสภาพมอมแมมของอีริน่าแล้ว อดถามไม่ได้ว่าไปฟัดกับใครมา
“นั่นสิหลาน เกิดอะไรขึ้น หรือว่านายเจตรินมันทุบตีเอา ยายจะบุกไปจัดการให้ถึงบ้าน ด่าแม่มันด้วย”
นายพลกันต์เห็นเมียรักของขึ้น ต้องปรามให้ ใจเย็นๆ อีริน่าไม่อยากให้ท่านทั้งสองเป็นกังวล จึงบอกว่าโดนหมาบ้ากัดก็เลยกัดตอบ ในที่สุดเธอก็ชนะ นายพลกันต์ฟังแล้วรู้สึกทะแม่งๆไม่อยากจะเชื่อ แต่คุณหญิงพรรณรายกลับเชื่อทุกคำพูด...
จิตรดาราเห็นสภาพนิกกี้ที่ถูกมัดมือมัดเท้านุ่งกางเกงบ็อกเซอร์ตัวเดียวแล้วอดสมเพชไม่ได้ รีบเข้าไปช่วยแก้มัดแล้วพาเข้าไปในบ้าน สักพักนิกกี้เปิดภาพเหตุการณ์ที่บันทึกไว้ได้จากกล้องวงจรปิดภายในบ้านให้ดู จิตรดาราด่าเขาว่าแย่มาก ไหนคุยหนักหนาว่ามีกำลัง ภายใน แค่ผู้หญิงคนเดียวยังสู้ไม่ได้
“ถ้าใครเห็นภาพในกล้องนี่ นายจะอับอายไปถึงชาติหน้า”
“โธ่...ก็นิกกี้ออมมือออมเท้าไม่อยากทำร้ายอีริน่าให้หมดสวย...นิกกี้นึกออกแล้ว เราก็ตัดต่อภาพสิ ตัดต่อให้กลายเป็นว่าอีริน่าอยากมีอะไรกับนิกกี้ ปล้ำนิกกี้”
“เฮ้ย...นิกกี้คิดได้ไง เลวได้ใจ เลวได้โล่สุดๆ” จิตรดาราชมไม่หยุดปาก นิกกี้ชี้ชวนให้ดูภาพจากกล้องวงจร ปิดตอนที่อีริน่าโดดคร่อมเขา แล้วจับมือสองข้างกดไว้
“ภาพนี้ทีเด็ดมาก ตัดเสียงทิ้งไป ภาพก็บรรยายชัดเจนแล้ว” นิกกี้หัวเราะสะใจ...
เจตรินเป็นห่วงอีริน่ามากข้าวปลาไม่ยอมแตะ
ศรินทิพย์เข้ามากอดเอาใจ ถือโอกาสเผาอีริน่าไปในตัว
“ลูกรักใคร แม่ก็รักด้วย ใครที่ลูกรักทำผิดพลาดไปแม่ก็พร้อมอภัยให้ เพราะแม่รักลูกเกินกว่าจะไปทำลายความรักของลูกให้พังทลาย ถ้าหากว่าอีริน่าไปทำผิดพลาดมา แม่คนนี้รักลูกเกินกว่าจะชิงชังรังเกียจเธอนะ”
“คุณแม่พูดราวกับอีริน่าอาจพลาดพลั้งอะไรไปแล้ว”
ศรินทิพย์ไม่ได้หมายความอย่างนั้น แค่พยายามจะทำให้ลูกมั่นใจในความรักของเธอที่มีต่อลูก และขอให้เชื่อว่าเธอรักเขาเสมอ เจตรินซาบซึ้งในคำพูดของแม่โดยไม่รู้ว่านั่นเป็นแค่การเสแสร้ง...
ในเวลาเดียวกัน นายพลกันต์เตือนอีริน่าว่าโทร.หาเจตรินหรือยัง ป่านนี้เขาคงเป็นห่วงเธอแย่แล้ว เด็กสาวบ่นอย่างน้อยใจว่าโทร.ไปหาแล้ว นอกจากจะไม่รับสาย เขายังไม่ยอมโทร.กลับ
“ตอนนั้นเขาอาจไม่ว่าง แล้วหนูใช้เบอร์อะไรโทร. หาเขาล่ะ ตาไม่เห็นหนูมีโทรศัพท์ติดมานี่นา”
“จริงสิ อีริน่าเอามือถือของ...เอ่อ ของคนอื่นโทร.ค่ะ คุณเจตอาจโทร.กลับหาคนนั้นก็ได้”...
เป็นอย่างที่อีริน่าคาดการณ์ไว้ไม่มีผิด เจตรินเห็นเบอร์แปลกๆเบอร์หนึ่งในมือถือแต่ไม่รู้ว่าเป็นของใคร ลองโทร.กลับ จิตรดารากำลังดูนิกกี้ตัดต่อภาพจากกล้องวงจรปิดเห็นเบอร์พี่ชายโชว์หน้าจอมือถือของนิกกี้ร้องบอกด้วยน้ำเสียงตื่นๆว่าแย่แล้ว พี่เจตโทร.มา
“ไม่แย่หรอก เพราะนี่คือหลักฐานที่จะยืนยันว่า
อีริน่าอยู่กับนิกกี้จริงๆ เพราะอีริน่าขอให้นิกกี้ต่อหาคุณเจตเอง แต่นิกกี้โกหกอีริน่าว่าสายไม่ว่าง แล้วรีบวางสาย”
“รับสิ แล้วรีบฟ้องที่เจตเลยนิกกี้” จิตรดารายุส่ง นิกกี้จะไม่ฟ้องเขาด้วยคำพูด แต่จะฟ้องด้วยภาพ โดยจะรอให้สายตัดก่อน แล้วค่อยโทร.กลับไปพร้อมด้วยภาพตัดต่อนี่...
ขณะที่เจตรินพยายามโทร.กลับไปยังเบอร์ปริศนา อีริน่าก็กำลังโทร.เข้ามือถือของเขา สายจึงไม่ว่าง คุณหญิงพรรณรายรำคาญ บอกหลานรักว่าไม่ต้องโทร.แล้ว นอนค้างที่บ้านนี้ก็แล้วกัน ที่นี่มีแต่คนหวังดีกับอีริน่า ไม่เหมือนบ้านโน้น มีแต่คนใจร้าย แล้วชวนเธอย้ายมาอยู่ที่นี่ถาวรไปเลย
“อ้าวคุณหญิง ไงไปยุแบบนั้น ผัวเมียเขามิแตกกันหรือนั่น” นายพลกันต์ทักท้วง
ooooooo
เจตรินถึงกับตะลึงเมื่อเห็นคลิปตัดต่อที่เบอร์ปริศนาส่งมาให้ เป็นภาพอีริน่ากำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับนิกกี้อยู่บนสนามหญ้าของบ้านหลังหนึ่ง แต่ละคลิปล้วนเป็นภาพของอีริน่าที่เป็นฝ่ายนัวเนีย รุกไล่เขาตลอด นักการทูตหนุ่มไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง
“อีริน่ากับนิกกี้ นี่มันอะไรกัน อีริน่าคุณทำอย่างนี้กับผมได้อย่างไร ทำไมถึงทำอย่างนี้” เจตรินสะเทือนใจมาก มีเสียงสัญญาณเตือนว่ามีข้อความส่งมายังมือถืออีกครั้ง เขารีบกดดู
“ตอนนี้นิกกี้กับอีริน่ากำลังสนุกอยู่ด้วยกัน”
เจตรินทนไม่ไหว ขว้างมือถือทิ้ง เป็นจังหวะเดียวกับศรินทิพย์และอารดาเดินเข้ามาพอดี ศรินทิพย์หลบทัน มือถือกระแทกหน้าอารดาเต็มๆถึงกับร้องโอ๊ยลั่น
“เจตโกรธใครอยู่หรือคะ แล้วมาลงที่ดา เอามือถือมาปาหน้าดาทำไม” อารดาทำท่าจะชักดิ้นชักงอ
ศรินทิพย์เห็นแล้วอดหมั่นไส้กับความเว่อร์ของเธอไม่ได้ ยัยปรี๊ดแตกยังคงร้องโอดโอยเรียกร้องความสนใจจากเจตริน พลางกระซิบบอกศรินทิพย์ให้จับมือกันดราม่าเพื่อผลประโยชน์ร่วมกัน
“นั่นสิเจต ลูกโกรธใครน่ะ อ๋อ หรือว่าโกรธอีริน่าที่ไม่ยอมกลับมา เพราะมันไปสนุกอยู่กับ...เอ่อ คือแม่พูดแล้วก็อายปาก นิกกี้เพิ่งโทร.มารายงานว่าอีริน่ากำลังสนุกอยากให้พาไปท่องราตรี”
“เขาหมายถึงผับน่ะค่ะเจต...โอ๊ย ดาอยากไปเอกซเรย์ค่ะ”
เจตรินพยักหน้า อารดามารยาทำท่าจะเดินไม่ไหว เขาบอกให้นั่งลงก่อน เดี๋ยวจะเรียกสมรกับหวินมาช่วย เธอรีบเกาะแขนเขาแน่นยิ่งกว่าตุ๊กแก เจตรินจำใจประคองเธอออกไป ศรินทิพย์เห็นมือถือของลูกชายตกอยู่ หยิบขึ้นมาดู เห็นคลิปที่นิกกี้ส่งมาให้ถึงกับตะลึง เป็นจังหวะเดียวกับอีริน่าโทร.เข้ามาพอดี ศรินทิพย์ได้ทีด่าไม่มีเม้ม
“ผู้หญิงโสเภณียังดีกว่าแกด้วยซ้ำ โทร.มาทำไม ลูกชายฉันเขาพาคู่หมั้นที่ชอบธรรมของเขาไปเที่ยวข้างนอกแล้ว แกพอใจมีชู้ก็อยู่กับมันไปเลย อย่ากลับมาทำความเสื่อมเสียให้พวกฉันเด็ดขาด”
อีริน่าอธิบายว่าไม่ได้อยู่กับชู้ แต่อยู่กับคุณตาคุณยาย ศรินทิพย์ไม่อยากฟังคนโกหกกระแทกสายใส่ สีหน้ายิ้มกริ่ม ชมจิตรดารากับนิกกี้ว่าทำดีมาก รับรองนังสะใภ้หัวแดงของเธอไม่ได้ผุดได้เกิดก็คราวนี้...
ด้านนายพลกันต์เห็นอีริน่าเงียบไป ถามว่าตกลงเจตรินจะมารับเธอแล้วใช่ไหม เธอจำเป็นต้องโกหกว่ายังไม่ได้ทันได้พูดกับเจตริน สายหลุดไปเสียก่อน คุณหญิงพรรณรายอยากให้เธออยู่ที่นี่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ตะโกนเรียกนิ่ม เด็กรับใช้ให้ไปจัดห้องพักรับรองแขกให้อีริน่า โดยไม่ฟังคำทักท้วงของสามี...
ศรินทิพย์เจ็บใจที่อีริน่าไปหาคุณหญิงพรรณรายอดีตเพื่อนเคยรัก รีบโทร.หาจีรณัทย์เอามาเป็นตัวช่วย
“ฮัลโหล จีใช่ไหมลูก แม่อยากให้ลูกกลับบ้านมาช่วยกันตามหาอีริน่าให้เจตที อีริน่าหายไป แม่สงสารเจตมาก แม่เป็นห่วงอีริน่าด้วย”
“คุณแม่ไม่โกรธจีแล้วหรือคะ” จีรณัทย์น้ำตารื้นด้วยความดีใจ ศรินทิพย์ดราม่าใส่ทันที ตั้งแต่ลูกหนีไปตนนอนไม่หลับแม้แต่คืนเดียว จีรณัทย์หลงเชื่อคำโป้ปด ขอโทษแม่ที่ทำให้ไม่สบายใจ
“จีลองโทร.ไปตามหาอีริน่าที่บ้านยัยพรรณรายสิ เผื่อมันจะไปหาเธอ แค่นี้นะ แม่จะรอจีกลับบ้าน”
จีรณัทย์น้ำตาไหลพราก ปลื้มที่แม่ให้อภัย กมล–กันต์ถือถ้วยกาแฟเข้ามา เห็นเธอร้องไห้ ตกใจว่าเกิดอะไรขึ้น ได้ความว่าแม่ของเธอยกโทษให้เธอแล้ว และท่านอยากพบเธอมาก กมลกันต์ไม่ค่อยอยากจะเชื่อว่าศรินทิพย์จะให้อภัยจีรณัทย์ง่ายดายเช่นนี้ แต่ก็ยินดีไปกับเธอด้วย จังหวะนั้น นายพลกันต์โทร.มาหากมลกันต์ถึงได้รู้ว่าอีริน่าไปหาพ่อกับแม่ของเขาที่บ้าน...
ในเวลาเดียวกัน ที่หน้าอาคารฉุกเฉินของโรง พยาบาล อารดาทำท่าราวกับบาดเจ็บมาก ทั้งๆที่หมอตรวจ อย่างละเอียดแล้วไม่พบกระดูกส่วนไหนหัก แค่มีรอยช้ำที่แก้มเท่านั้น เธอพยายามจะให้เจตรินประคองขึ้นรถ เขากลับทำไม่รู้ไม่ชี้ เธอจึงต้องขึ้นรถเอง พอเขาหย่อนก้นลงนั่งเท่านั้น อารดารีบเอียงมาซบไหล่ออเซาะเต็มที่เจตรินขยับหนี เธอก็ขยับตาม นายเมฆแอบส่ายหน้า เหนื่อยใจแทนเจ้านาย ก่อนจะขึ้นนั่งประจำที่คนขับ
ooooooo
ไม่นานนัก กมลกันต์ขับรถมาส่งอีริน่ากับจีรณัทย์หน้าประตูรั้วบ้านไอศูรย์ศรินทร์ เนื่องจากรู้ดีว่าขืนเข้าส่งถึงในบ้านต้องเกิดเรื่องแน่ๆ พอศรินทิพย์เห็นหน้าลูกสาวคนโต ปั้นหน้าดีใจสุดๆ รีบถลาเข้ามากอด ให้อภัยลูกทุกอย่าง ส่วนเรื่องงานก็ให้เธอกลับมาทำงานในตำแหน่งเดิม
“แต่จิตบอกจีว่าแม่จะรับคุณพงษ์มาทำแทนจี”
“แม่ก็พูดเอาใจยัยจิตมันไปอย่างนั้นแหละ เดี๋ยวจะว่าแม่ไม่รักแฟนใหม่มัน”
“คุณแม่ขา โชคดีที่อีริน่าไปหาคุณ...เอ่อ บ้านโน้นจริงๆด้วยค่ะ จีก็เลย...เอ่อ...ไปรับมา”
ศรินทิพย์ทำตาเขียวใส่อีริน่า แต่พอจีรณัทย์มอง เธอรีบเปลี่ยนเป็นยิ้มแย้ม “กลับมาแล้วก็ดี อยากกลับไปที่ห้องก็รีบไปสิ เดี๋ยวเจตพาหนูดากลับมาเองแหละ”
อีริน่างงที่ไม่โดนศรินทิพย์ด่าว่าหรือกระแนะกระแหน รีบกลับห้องตัวเอง จีรณัทย์เองก็แปลกใจเช่นกันที่แม่เลิกรังเกียจอีริน่า เธออ้างว่าแก่แล้วไม่อยากชิงชังใครให้ใจมัวหมอง จากนั้นบอกลูกให้ไปพักผ่อนก่อน เธอจะรอเจตรินกับอารดาอยู่แถวนี้ แล้วนึกขึ้นได้ว่ามีเรื่องสำคัญเกี่ยวกับอารดาที่ลูกสาวคนโตยังไม่รู้
“แม่มันอีเพื่อนทรยศ มันหักหลังแม่ มันเอาเอกสารการฮั้วประมูลงานใหญ่เมื่อหลายปีก่อนซ่อนไว้ให้ลูกผัวมันมาแบล็กเมล์แม่กับพวกเรา” ศรินทิพย์ไม่ลืมย้ำว่าอย่าเพิ่งกระโตกกระตากอะไรไป...
เวลาต่อมา นายเมฆขับรถมาจอดหน้าตึกใหญ่บ้านไอศูรย์ศรินทร์ อารดาทำเป็นหลับไม่ยอมลงจากรถ ศรินทิพย์ต้องการกลั่นแกล้งอีริน่า จึงบอกให้เจตรินช่วยอุ้มอารดาไปส่งที่ห้อง เขาลำบากใจมาก แต่ก็ขัดแม่ไม่ได้ อีริน่ามองลงมาจากหน้าต่างห้องนอน เห็นสามีตัวเองอุ้มหญิงอื่นเข้าบ้านถึงกับน้ำตาซึม...
ศรินทิพย์ยังไม่สาแก่ใจ ระหว่างที่เจตรินอุ้มอารดาไปส่ง ตัวเองมาหาอีริน่าที่ห้อง บอกว่าเจตรินคงอีกนานกว่ามาหาเธอ หรือบางทีอาจจะไม่กลับมาเลยก็ได้ ตนก็เลยจะมาปลอบใจ อีริน่าปดว่าสบายดีไม่ได้เป็นอะไร
“เด็กเอ๋ยเด็ก หลอกตัวเองทำไม ฉันน่ะแก่คราว ยายเธอ มีหรือจะดูไม่ออกว่าเธอเสียใจมากแค่ไหนที่ในที่สุดเจตก็เลือกอารดา เขาสองคนรู้จักกันมาตั้งแต่เด็กนี่นา” ศรินทิพย์พยายามหลอกล่ออีริน่าให้บอกเหตุผลว่าทำไมเจตรินถึงยอมแต่งงานกับเธอทั้งๆที่ไม่ได้รัก และที่สำคัญเธอเป็นตัวถ่วงอนาคตของเขาด้วยซ้ำ
“ถ้าอีริน่าคือตัวถ่วงอนาคตของคุณเจต อีริน่าก็จะไม่ถ่วงอีกต่อไปค่ะ อีริน่าจะขอหย่ากับเขา”
ศรินทิพย์แทบจะซ่อนความดีใจไม่มิด “ขอบใจมาก แต่ตอนนี้อย่าเพิ่ง ถึงเวลาแล้วฉันจะบอกเธอเอง ขอเพียงให้เธอเชื่อใจฉันเท่านั้นก็พอแล้ว ฉันเอ็นดูเธอนะอีริน่า” ศรินทิพย์ตีบทแม่ผัวผู้มีเมตตาแตกกระจุย ดึงอีริน่ามากอดไว้ “ตอนนี้เธอยังเป็นภรรยาของเจตอยู่ ฉันต้องปกป้องเธอ ฉันจะไปเรียกเจตก่อนที่เขาจะสนุกกับอารดาจนเกินเลย ถึงขั้นที่กลายเป็นชู้ของสามีเธอ” ศรินทิพย์ลุกออกไปอย่างสะใจ...
ทางด้านอารดาใช้มารยาร้อยเล่มเกวียนดึงตัวเจตรินไว้ในห้องตัวเองให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ จังหวะนั้นศรินทิพย์ส่งคลิปตัดต่อภาพอีริน่ากับนิกกี้มาที่มือถือของอารดาซึ่งรีบเปิดดูแล้วทำเป็นตกใจ ก่อนจะส่งต่อให้เจตรินดูเพื่อตอกย้ำความเลวของอีริน่า เขาถึงกับหน้าเครียด อารดาฉวยโอกาสกอดปลอบใจ แถมจูบปากอีกหนึ่งจ๊วบ เขาถึงกับตะลึง ก่อนที่จะเกินเลยไปมากกว่านี้ ศรินทิพย์เคาะประตูห้องเรียกเจตรินเสียก่อน
“คุณแม่เรียกแล้ว ผมขอตัวก่อน ขอโทษด้วยที่ผมไม่ยับยั้งชั่งใจเมื่อสักครู่” เจตรินพูดจบลุกหนี
ooooooo
