สะใภ้หัวแดง
ตอนที่ 13
มิคาอิลต่อว่าเขมชาติที่ไม่สามารถส่งสินค้าให้ได้แม้แต่รายเดียว เขารับปากต่อไปจะไม่ให้พลาดอีก และจะส่งสินค้าที่ดีที่สุดให้ได้ในเร็ววัน มาเฟียโฉดดักคอสินค้าที่เขาว่าคงไม่ได้หมายถึงอีริน่าใช่ไหม
“เราจะร่วมมือกัน ตกลงไหม คนที่จะทำให้อีริน่ามาติดกับเราก็คือ พ่อของเธอ”
“ใช่ นิโคลัยนี่แหละ แต่ครั้งก่อนที่โรงแรมนั่นทำสำเร็จแล้ว แต่ไอ้นักการทูตคนนั้นมันย้อนรอยเอา ยังโชคดีที่ไหวตัวทัน มันเอาพ่อมันไปไม่ได้”
นิโคลัยที่นั่งอยู่ด้วยเริ่มอยากยา อ้อนวอนขอร้องมิคาอิลให้เอายาเสพติดให้ เขารับปากจะเอาให้ แต่ย้ำว่าเมื่อนิโคลัยได้เจออีริน่า อย่าลืมบอกด้วยว่าเขาส่งคนไปจับพริมมาได้อีกครั้งหนึ่งแล้ว และถ้าเธอเรื่องมาก เขาจะให้สมุนข่มขืนพริม เอื้อที่นั่งฟังอยู่ด้วยอดเป็นกังวลแทนอีริน่าไม่ได้...
ศรินทิพย์ไม่อาจปล่อยให้เรื่องเงียบไปเฉยๆได้ เรียกอารดากับพงษ์ธร อีริน่าและจิตรดารามาสอบถามถึงเหตุการณ์เมื่อคืน อีริน่าชี้แจงว่าในผับเกิดชกต่อยกันวุ่นวายทุกคนต่างแยกย้ายกันหนี เธอก็เลยหลงทางกับคนอื่น ส่วนจิตรดาราถูกคนใจหมาลากออกมานอกผับจับใส่รถหมายจะเอาไปข่มขืนแต่โชคดีมีคนมาช่วยไว้ทัน
“ต๊าย ใครกัน จำหน้ามันได้ไหมลูกจิต”
“จำไม่ได้หรอกค่ะ แต่จิตก็กำลังพยายามนึกอยู่ค่ะ แต่ก็ช่างเถิดค่ะ นึกว่าให้ทานหมาฝูงนั้นไป เพราะจิตปลอดภัยแล้ว ว่าแต่มีบางคนอาจไปไม่รอดปลอดภัยเพราะเวรกรรมมันตามทันเอานะคะ” จิตรดาราแดกดันจบปรายตามองอารดา อีริน่าเล่าเพิ่มเติมว่าตัวเองเจอเหตุการณ์คล้ายๆจิตรดาราเช่นกัน แต่บังเอิญหมาขี้เรือนที่คิดร้ายกับเธอแพ้ภัยตัวเอง ทำร้ายพวกเดียวกัน หลังจากพวกแว้นสามคนนั่นช่วยเธอหนีรอดมาได้
“แล้วใครช่วยน้องจิตไว้คะ” จีรณัทย์ซัก
จิตรดาราขออุบไว้ก่อน ไม่อยากให้ใครคนนั้นโดนทำร้าย แล้วหันไปถามพงษ์ธรทำไมต้องไปล่อนจ้อนกับอารดาด้วย ศรินทิพย์เองก็อยากรู้เช่นกันว่าเกิดอะไรขึ้น อารดาและพงษ์ธรมองสบตากัน ก่อนจะช่วยกันแต่งเรื่องว่า ระหว่างเราสองคนขับรถตระเวนหาจิตรดารากับอีริน่าถูกพวกโจรจี้จับตัวไปขังไว้ที่บ้านหลังหนึ่งจนสว่างคาตา
ขณะที่อารดากับพงษ์ธรโกหกเพื่อเอาตัวรอด จิตรดารากับอีริน่าคอยป่วนอยู่ตลอดจนศรินทิพย์ฟังไปฟังมาเริ่มปวดหัว บ่นอุบแค่มาที่นี่คืนเดียวยังปั่นป่วนขนาดนี้ เสนอให้กลับกรุงเทพฯกันดีกว่า อารดาร้องห้ามเสียงหลงให้อยู่ต่ออีกวันหนึ่งก่อน แล้วกระซิบกับศรินทิพย์ เรายังจัดการกับอีริน่าไม่สำเร็จจะกลับได้อย่างไร
“จิตก็ว่าอยู่ต่อเถิดค่ะ เรายังไม่ทันได้ไปกินซีฟู้ดนอกบ้านกันเลยนะคะ” จิตรดาราพูดจบ หันไปกระซิบกับแม่ เรายังไม่บรรลุเป้าหมายเรื่องอีริน่า ศรินทิพย์เห็นคล้อยตามที่ลูกแนะ เปลี่ยนใจอยู่พัทยาต่อไป...
ระหว่างที่ศรินทิพย์ อารดาและจิตรดาราวางแผนจะจัดการกับอีริน่าขั้นเด็ดขาด การสืบหาตาและยายของอีริน่าต้องชะงัก เมื่อเจตรินทราบข่าวจากยูริว่าติดต่อพริมไม่ได้เพราะถูกสมุนของมิคาอิลในมอสโกจับตัวไป
อีกครั้งหนึ่ง ดังนั้นหากจะช่วยพริมก็ต้องตามหาตัวมิคาอิลให้เจอเสียก่อน และคนเดียวที่จะช่วยได้ก็คือเอื้อ
เจตรินจนด้วยเกล้าไม่รู้จะติดต่อเขาได้อย่างไร กมลกันต์แนะให้ติดต่อผ่านทางจ่าเหวงพ่อของเอื้อซึ่งก็รับปากจะช่วยกล่อมลูกชายให้ยอมร่วมมือด้วย
ooooooo
ขณะที่อีริน่ามาเดินหลบๆแถวมุมสงบของบ้าน เพื่ออ่านข้อความที่เจตรินส่งมาในมือถือ
“ที่รักจ๋า ไอมิสยูมากนะจ๊ะ ดูแลตัวเองดีๆ พรุ่งนี้พวกเราก็จะกลับบ้านกันแล้ว เจอกันที่บ้านนะจ๊ะกำลังตามสืบเรื่องคุณตาคุณยายและตัวตนที่แท้จริงของคุณพริม เพียงแค่รู้ว่าชื่อจริงนามสกุลจริงเท่านั้น มันจบทันที”
อารดาย่องมาทางด้านหลังกระชากไหล่อีริน่าให้หันมา สั่งให้เอาของที่ขโมยไปมาคืน เธอปฏิเสธว่าไม่ได้แตะต้องอะไรในกระเป๋าทั้งสิ้น อารดาด่าสวนทันทีว่าโกหก อีริน่ายอกย้อน ใครกันแน่ที่โกหกเป็นตุเป็นตะว่าโดนจี้ ทั้งๆที่อารดากับพวกต่างหากที่จี้ปล้นคนอื่น เธอยังสงสัยอยู่ว่าเขมชาติพาจิตรดาราหายไปไหน
“แต่เท่าที่ดูหน้าตายังบ่งบอกว่าคุณจิตรอดปลอดภัย ผิดกับใครบางคนที่อาการไม่ค่อยจะดี”
อารดาปรี๊ดแตก ตบอีริน่าหน้าหันโทษว่าเป็นต้นเหตุ ทำให้ตนต้องเป็นแบบนี้ แล้วสั่งให้เอาเอกสารสำคัญนั่นคืนมา อีริน่าตีหน้าตายไม่รู้ไม่ชี้ อารดาเหลืออดคว้ามีดขึ้นมาขู่ จังหวะนั้น จีรณัทย์เดินเข้ามาพอดี ถามว่าทำอะไร นังแม่มดถึงกับหยุดกึก แก้ตัวว่าล้อเล่นกันอยู่ แล้วรีบชิ่งทันที...
อีกมุมหนึ่งของบ้านพักตากอากาศ จิตรดารายังข้องใจไม่หายทำไมพงษ์ธรถึงไปล่อนจ้อนอยู่กับอารดาปล่อยให้อีริน่ารอดปลอดภัยกลับมาได้ เขาแก้ตัวว่าแม้จะล่อนจ้อน แต่ไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วยเป็นแค่ตัวประกอบในเหตุการณ์เท่านั้น เขมชาติต่างหากที่จัดการอารดาแก้แค้นแทนเธอเรียบร้อยแล้ว หลังจากเขมชาติเสร็จกิจก็แยกไปกับคนสนิท และยังถ่ายคลิปของอารดาเก็บไว้ด้วย จิตรดาราตื่นเต้นดีใจที่แก้แค้นนังแม่มดสำเร็จ
พงษ์ธรได้ที แบมือขอเงินค่าจ้างส่วนที่เหลือ
จิตรดาราให้ไปกดเงินเอาเอง เขาเอาบัตรเอทีเอ็มของเธอไปแล้ว พงษ์ธรกดเงินในบัญชีหมดแล้ว ต้องการเงินเพิ่มเติมเป็นค่าใช้จ่ายมาพัทยา เธอไม่มีจะให้ ถ้าอยากได้ต้องรอให้แม่ใส่เงินเข้าบัญชีให้ใหม่ เขาไม่ต้องการรอ อยากได้เดี๋ยวนี้ ถ้าไม่อยากให้เขาลงไม้ลงมือ
“โอ๊ย จะบ้าตาย นี่มันคุกคามกันเกินไปแล้วนะ จิตชักทนไม่ไหวแล้ว เห็นว่ารักมากเลยข่มกันใหญ่”
แมงดาปีกเพชรจับจิตรดาราเหวี่ยงลงไปกองกับพื้น ฐานขึ้นเสียง เธอตาลายทำท่าจะอาเจียน เขาตกใจเมื่อเธอบอกว่าท้องกับเขา สั่งให้ไปเอาเด็กออกและห้ามบอกใครเด็ดขาด จิตรดาราทั้งน้อยใจทั้งเสียใจ
“นังอารดาใช่ไหม นังอารดามันหลอกให้ฉันมารู้จักกับแก หลอกให้แกมาปอกลอกฉัน”
พงษ์ธรยอมรับหน้าชื่นว่าเป็นความจริง แล้วตบหน้าจิตรดาราฉาดใหญ่ก่อนจะผละจากไป...
ในเวลาต่อมา อารดานัดพงษ์ธรมาเจอกันนอกรอบ เพื่อเร่งให้จัดการอีริน่า เขากลับขอเลื่อนเรื่องนี้ออกไปก่อน กำลังมีปัญหาอื่นให้แก้ไขเนื่องจากจิตรดาราท้อง แล้วเตือนอารดาอย่าเกิดท้องขึ้นมาอีกคน
ด้วยความหงุดหงิดที่ต่างฝ่ายต่างไม่ได้ดั่งใจ ทำให้เกิดมีปากเสียงกัน อารดาโมโหตบเขาหน้าหัน พงษ์ธรตบกลับ ขู่ถ้ากล้าหือกับเขาอีกจะเอาคลิปเด็ดของเธอมาแฉ แล้วสั่งให้เธอไปหาเงินมาให้สองแสนบาท
“นังอีริน่าเพราะแก เพราะแกทำให้ฉันกลายเป็นอย่างนี้ ต้องเป็นแกแน่ๆที่ขโมยเอกสารสำคัญของฉันไป ฉันต้องทำลายแกให้ยับเยินให้ได้” อารดากรีดร้องด้วยความเจ็บใจ
ooooooo
มิคาอิลขอให้เขมชาติช่วยติดต่อกับเพื่อนของเขา หาทางล่อหลอกอีริน่าออกมานอกบ้านตามลำพังเพื่อจะได้จัดการได้ง่ายขึ้น เขารับปากจะจัดการให้ แล้วเดินออกไปโทร.หาพงษ์ธร
เอื้อที่ยืนฟังอยู่โดยตลอดฉุกคิดถึงคำพูดของพ่อตัวเองขึ้นมา “ไอ้เอื้อ พ่อจะไม่ยื่นคำขาดกับแก แต่พ่อขอบอกว่าถ้าแกยังยึดแนวทางชั่วๆดำเนินชีวิต แกไม่ใช่ลูกของฉันอีกต่อไป จำไว้”...
หลังฟังแผนการจากพงษ์ธรเรียบร้อย อารดานำมาถ่ายทอดให้ศรินทิพย์ผู้ร่วมขบวนการทำลายอีริน่าฟังอีกต่อหนึ่ง จิตรดาราซึ่งตามมาสมทบอดแดกดันอารดาไม่ได้ สองสาวเปิดฉากด่าทอกันไปมา ศรินทิพย์รำคาญสั่งให้ทั้งคู่หยุดจิกตีกันไว้ก่อน เวลานี้เราต้องร่วมมือร่วมใจกันจัดการอีริน่าให้สำเร็จเสียก่อน
จังหวะนั้น อีริน่าเดินเข้ามากับจีรณัทย์พอดี ถามศรินทิพย์ว่ามีอะไรให้เธอรับใช้ ศรินทิพย์อยากให้เธอช่วยไปดูที่หน้าบ้านทีว่ารถที่ตนสั่งอาหารทะเลไว้มาส่งหรือยัง ถ้ามาแล้วให้ช่วยรับของมาให้ด้วย
“จีไปด้วยค่ะ จีจะได้ไปช่วยอีริน่าถือค่ะ”
ศรินทิพย์ร้องห้ามเสียงหลงไม่ให้ไป อีริน่าจึงออกไปตามลำพัง พอเธอลับสายตา จิตรดาราบอกกับแม่ว่าเปลี่ยนใจไม่ขอเป็นแนวร่วมทำร้ายอีริน่าอีกต่อไป เธอกลัวเวรกรรมจะตามทัน แล้วเดินน้ำตาซึมจากไป ศรินทิพย์มัวแต่มองตามลูกสาวคนเล็ก พอหันมาอีกทีจีรณัทย์หายไปแล้ว ถึงกับตกใจ...
ทางด้านอีริน่าออกมาหน้าบ้านกวาดสายตามองหารถตู้ส่งอาหาร กลับเจอรถตู้ที่มิคาอิลมาดักรออยู่กับบูคาตอฟสมุนของเขาเคลื่อนมาจอดตรงหน้า มาเฟียโฉดสั่งให้ขึ้นรถถ้าไม่อยากให้แม่ของเธอที่เขาสั่งให้สมุนไปจับตัวไว้อีกถูกข่มขืน นิโคลัยที่อยู่ในรถด้วยถึงกับน้ำตาไหลพรากขอโทษที่ทำให้ลูกต้องมาตกอยู่ในสภาพแบบนี้
“อีริน่าไม่โกรธปาปา อย่าร้องไห้ มิคาอิลฉันจะขึ้นรถ แกจะพาฉันไปไหนก็ได้ทั้งนั้น” อีริน่าว่าแล้วก้าวขึ้นรถ จีรณัทย์มาทันเห็นเหตุการณ์พอดี ตะโกนลั่นว่าอย่าไป อย่าไว้ใจใครทั้งนั้น มิคาอิลหันปากกระบอกปืนใส่เธอ
“อย่าสาระแน แกไม่เกี่ยว”
“อย่าห่วงอีริน่าเลยค่ะพี่จี อีริน่าเต็มใจไปเองค่ะ ลาก่อนพี่จี เข้าบ้านนะคะ” ขาดคำ ประตูรถตู้ปิด ก่อนรถจะแล่นออกไป เอื้อหย่อนเศษกระดาษแผ่นหนึ่งลงมาทางหน้าต่าง ปลิวมาแปะที่ตัวจีรณัทย์ซึ่งปัดทิ้งไม่ได้สนใจ จึงไม่เห็นข้อความบนกระดาษที่เขียนว่า “จะส่งข่าวให้ทราบ บอกคุณกมลกันต์ด้วย”...
ฝ่ายศรินทิพย์กับอารดาแอบมองจากในบ้านต่างดีใจที่กำจัดเสี้ยนหนามไปพ้นจากชีวิต อารดารีบทวงสัญญาที่ศรินทิพย์เคยให้ไว้ว่างานสำเร็จจะจัดการให้แต่งงานกับเจตริน เธอถึงกับอึกๆอักๆ จิตรดาราเข้ามาห้ามแม่อย่าทำอย่างนั้นเด็ดขาด เพราะเท่ากับจะเอาหอกมาไว้ข้างแคร่ อารดาขู่ศรินทิพย์ถ้าผิดสัญญาจะเอาเอกสารมาแฉ จิตร–ดาราฉีกหน้าเธอด้วยการหยิบเศษกระดาษที่หลงเหลือจากไฟไหม้ขึ้นมาโชว์
“เอกสารสำคัญอันนี้ใช่ไหมที่พี่ดาตามหา จะเอามาขู่พวกเรา”
“แก นังจิตรดารา แกขโมยเอาไปเผา แกตาย” อารดาถลึงตาใส่อย่างอาฆาตแค้น จิตรดาราถอยหนึ่งก้าวเพื่อตั้งหลัก อ้างว่าเทพารักษ์ต่างหากที่เผาเป็นเถ้าถ่านเหลือไว้แค่นี้ แล้วหัวเราะสะใจ ศรินทิพย์พลอยหัวเราะไปด้วย อารดาโกรธจัดกระโจนใส่จิตรดาราซึ่งสู้สุดฤทธิ์ ศรินทิพย์เข้าไปช่วยลูกตบตีนังแม่มดอีกแรงหนึ่ง
ทันใดนั้น จีรณัทย์วิ่งหน้าตื่นเข้ามาบอกว่าอีริน่าถูกจับตัวไป ให้หาทางช่วยเธอด้วย อารดาด่าสวนว่านังหน้าโง่ แม่ของตัวเองเป็นตัวตั้งตัวตีให้รถคันนั้นมาจับตัวอีริน่าไปยังไม่รู้อีก ศรินทิพย์กับอารดาต่างโยนความผิดเรื่องนี้ให้กันไปมา จิตรดาราทะลุกลางปล้องว่าผิดด้วยกันทั้งคู่
“จีรู้มาตลอดว่าคุณแม่ไม่ชอบอีริน่า รังแกกันเล็กๆน้อยๆก็ช่างเถิดค่ะ แต่นี่ทำลายชีวิตกัน มันน่าเสียใจจริงๆ คุณแม่ทำได้ยังไงคะ คุณแม่ทราบไหมคะว่าใครเป็นคนเสี่ยงตายไปขโมยเอกสารที่มันอาจจะทำลายวงศ์ตระกูลเรามาให้จีเผาทำลาย...อีริน่าค่ะ” จีรณัทย์มองแม่ด้วยสายตาผิดหวังก่อนจะเดินจากไป
ooooooo
จากนั้นไม่นาน เจตริน อิทธิและกมลกันต์ซึ่งสวมหมวกกันน็อกขี่มอเตอร์ไซค์มาจอดหน้าบ้านพักตากอากาศของไอศูรย์ศรินทร์ จีรณัทย์ซึ่งรอท่าอยู่รีบวิ่งออกมาหา ดีใจที่น้องชายแอบตามพวกเรามาด้วย
เจตรินเห็นกระดาษแผ่นหนึ่งตกอยู่ หยิบขึ้นมาอ่าน “จะส่งข่าวมา ฝากบอกคุณกมลกันต์ด้วย”
สามหนุ่มรู้ทันทีว่าเอื้อเป็นคนทิ้งโน้ตนี้ไว้ให้ จังหวะนั้น ศรินทิพย์กับจิตรดาราวิ่งออกมาจากบ้านจะช่วยจีรณัทย์ตามหาอีริน่าอีกแรงหนึ่ง เธอไม่อยากพูดกับคนใจร้ายรีบโดดขึ้นซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ของกมลกันต์ก่อน รถทั้งสามคันจะเร่งเครื่องออกไป ศรินทิพย์อดแปลกใจไม่ได้ทำไมจีรณัทย์ถึงไปกับพวกนั้น
“สงสัยจะมีเงื่อนงำค่ะ อีริน่าก็บอกว่าพวกแว้น พาหนีรอดมาได้” จิตรดาราพูดยังไม่ทันขาดคำ นิกกี้สวมหมวกกันน็อกขี่มอเตอร์ไซค์เข้ามาจอดเทียบ ถามว่ามีใครอยากเป็นสก๊อยประจำรถคันนี้บ้าง จิตรดาราจำรถของเขาได้โดดเกาะท้ายออกไปทันที ปล่อยให้ศรินทิพย์ยืนงงอยู่ตรงนั้นเพียงลำพัง...
ครู่ต่อมา ศรินทิพย์กลับเข้าบ้านเสียใจในสิ่งที่ตัวเองกระทำกับอีริน่า อารดาเข้ามาเยาะเย้ย ทำไมทำหน้าแบบนั้น น่าจะดีใจที่ได้กำจัดเสี้ยนหนามชีวิต ศรินทิพย์หมดความอดทน ไล่เธอขนข้าวของกลับบ้านตัวเองได้แล้ว อารดาไม่ยอมไปไหนทั้งนั้น ถ้าขืนไม่ให้เธออยู่ที่นี่ต่อไป เธอจะฟ้องเจตรินว่าศรินทิพย์ทำอะไรไม่ดีไว้กับอีริน่าบ้าง เธออยากจะรู้นัก เขายังจะกราบกราน ยังจะเรียกศรินทิพย์ว่าแม่ได้เต็มปากเต็มคำอีกไหม
“แกเริ่มต้นขู่ฉันอีกแล้วนะ จำไว้ไอ้เรื่องแต่งงานน่ะ หมดหวังไปแล้ว”
“สงครามยังไม่จบ อย่าเพิ่งนับศพง่ายๆสิคะ คุณแม่ไม่เคยได้ยินหรือคะว่าเขาต้องเอาศัตรูไว้ใกล้ตัวที่สุด ถ้าคุณแม่ปล่อยดาออกไปนอกบ้าน ดาทำอะไรเลวร้ายให้ครอบครัวคุณแม่ได้อีกเยอะแยะ” อารดายิ้มอย่างถือไพ่เหนือกว่า ศรินทิพย์รีบเอามือปิดหูไม่อยากได้ยินคำพูดใดๆจากปากเธออีก...
ในขณะเดียวกัน ที่เซฟเฮาส์ของมิคาอิลในพัทยา อีริน่าขอร้องมิคาอิลให้โทร.ไปบอกสมุนว่าอย่าทำร้ายแม่ของเธอ แล้วเธอจะยอมกลับมอสโกกับเขา แต่เขาต้อง
หาพาสปอร์ตให้เธอก่อน เขมชาติเสนอตัวจะจัดการเรื่องนี้ให้ ขอแค่มีเงินสองแสนบาท ทุกอย่างจะเรียบร้อย แล้วเปิดกระเป๋าสะพายหยิบพาสปอร์ตเล่มหนึ่งออกมา
“เดี๋ยวจัดให้ ไปในนามของแอนนาลูกครึ่งคนนี้ เดี๋ยวจะส่งไปเปลี่ยนรูปให้เป็นรูปของอีริน่า...อีริน่าต้องถ่ายรูปกันหน่อยแล้วนะ”...
ที่หน้าเซฟเฮาส์ เอื้อกลุ้มหนักไม่รู้จะทำอย่างไรดี ถ้ารีบส่งข่าวไปให้กมลกันต์ตามที่ทิ้งโน้ตไว้ แล้วเกิดเจ้านายจับได้คงจะหัวขาด จังหวะนั้น เขมชาติโทร.มาสั่งให้เขาเอาพาสปอร์ตไปใส่รูปอีริน่าแทนรูปเดิม เอื้อรับคำแล้ววางสาย มีเสียงมือถือดังขึ้นอีก จ่าเหวงโทร.มาทวงสัญญาจากลูกชาย
“ครับพ่อ ผมไม่ลืมที่รับปากพ่อไว้ครับ ผม เอ่อ
ผมทำไปแล้วและผมกำลังจะทำขั้นต่อไปครับ” เอื้อตัดสายแล้วโทร.หากมลกันต์ แจ้งที่อยู่ที่กักขังตัวอีริน่าและนิโคลัยให้ทราบ
ooooooo
มิคาอิลพอใจพาสปอร์ตปลอมของอีริน่าที่เอื้อนำมาส่งให้ หันไปบอกอีริน่าว่าเหลือแค่รอเวลาเดินทางไปสนามบินสุวรรณภูมิเท่านั้น เธอก็จะได้ไปอยู่ที่มอสโกอย่างพร้อมหน้าพ่อแม่ลูกและเพิ่มตนเองในฐานะสามีของเธออีกคนหนึ่ง อีริน่าเหลืออดถ่มน้ำลายใส่ มาเฟียโฉดเงื้อมือจะตบ เธอยื่นหน้าให้อย่างไม่เกรงกลัว
“เชิญมาทำร้ายฉันไอ้คนหน้าไม่อาย ไอ้คนไม่มีความเป็นคน”
“ฟังนะอีริน่า กล้าด่าฉันหนึ่งครั้ง แม่เธอโดนข่มขืนหนึ่งหน”
อีริน่าถึงกับอ้าปากค้างไม่กล้าด่า เขมชาติหัวเราะชอบใจ เธอเลยหันไปด่าเขาแทนว่าไอ้แมงดาสารเลว นิโคลัยขอร้องให้หยุดได้แล้ว ตนกำลังจะลงแดงตาย อ้อนวอนมิคาอิลจะยอมทำทุกอย่างถ้าเอายาเสพติดให้
“ขอลูกสาวแกสิ ถ้ามันยอมให้แก ฉันจะให้ ถ้ามันไม่ ฉันก็เสียใจด้วย”
“ปาปาต้องเอาชนะใจตัวเองให้ได้ ปาปาต้องทำได้”
“ถ้าปาปาเธอไม่ได้ยา ปาปาเธอจะไปมอสโกไม่ได้ มันจะลงแดงตายอยู่ตรงนี้ และเธอก็จะไม่ได้พบแม่เธออีก ฉันจะสั่งฆ่ามันอีกคน” คำขู่ของมิคาอิลทำให้
อีริน่าจำใจให้พ่อเสพยา เขมชาติส่งยาเสพติดให้นิโคลัยฉีดเข้าเส้น อีริน่าเห็นพ่อตกเป็นทาสยานรกแล้วถึงกับน้ำตาไหลพราก มิคาอิลกับพวกกลับหัวเราะเยาะเย้ยเขา อยู่ๆนิโคลัยลุกพรวด เอาเข็มฉีดยาปักหลังบูคาตอฟ แล้วประกาศลั่น
“ในเมื่อเลิกเป็นทาสยานรกไม่ได้ ฉันยอมตาย”
มิคาอิลยินดีจัดให้ ชักปืนยิงเขาทรุดฮวบ บูคาตอฟเองก็บาดเจ็บ แต่ยังใจแข็งชักปืนออกมาจะยิงนิโคลัยซ้ำ อีริน่าเตะปืนให้มือเขาแล้วคว้ามายิงเจ้าของตายคาที่ มิคาอิลโกรธที่สมุนถูกสังหารต่อหน้าต่อตา หันปืนเล็งใส่เธอ เขมชาติเห็นท่าไม่ดี ชวนเอื้อหนีแล้วโกยอ้าวไม่เหลียวหลัง เอื้อกลับยืนนิ่งไม่ขยับไปไหน
“ทิ้งปืนนะอีริน่า ไม่ทิ้งฉันจะยิงพ่อเธอตายแน่” มิคาอิลขู่เสียงเข้ม
“ถ้าฉันวาง แกก็จะฆ่าพ่อฉัน เรามาตายด้วยกัน ตายพร้อมกัน นายเอื้อเราเป็นคนไทยด้วยกัน ถ้าฉันตายให้พาปาปาฉันไปหาหมอ แล้วติดต่อคุณเจตบอกว่าฉันลาก่อน” อีริน่าลั่นกระสุนใส่มิคาอิล เป็นจังหวะเดียวกับเขายิงเธอเช่นกัน นิโคลัยผวาบังลูกสาวไว้กระสุนถูกกลางหลัง ขณะที่กระสุนของอีริน่าถูกอกมิคาอิลถึงกับทรุด
อีริน่าถลาประคองพ่อไว้ โดยมีเอื้อเข้ามาช่วยอีกแรงหนึ่ง จังหวะนั้นเจตริน อิทธิ จีรณัทย์และกมลกันต์ตามมาช่วยพอดี เจตรินขอให้อิทธิ กมลกันต์และเอื้อพานิโคลัยไปหาหมอ แล้วดึงอีริน่ามากอดไว้ด้วยความดีใจที่เห็นเธอปลอดภัย แต่แล้วต้องตกใจแทบช็อกเมื่อเห็นมิคาอิลเล็งปืนใส่อีริน่าทางด้านหลัง เขาผลักเธอพ้นวิถีกระสุน ก่อนจะยิงสวนถูกมาเฟียโฉดล้มตึง จีรณัทย์ตะโกนเรียกอีริน่าให้มาดูพ่อที่อาการเพียบหนัก
“อีริน่า...อย่ากลับไปมอสโกเด็ดขาดนะลูก”
“อีริน่าจะไปหาแม่พริม”
นิโคลัยแอบได้ยินมิคาอิลกับสมุนพูดกันว่าแม่พริมฆ่าตัวตาย เขาไม่กล้าบอกลูกต่อหน้าพวกนั้น อีริน่าถึงกับปล่อยโฮ นิโคลัยฝากเจตรินช่วยดูแลอีริน่าแทนเขาด้วย ชายหนุ่มรับปากจะรักและจะดูแลเธอตลอดไป
“อีริน่า พ่อไม่มีอะไรจะให้ลูกนอกจากสิ่งนี้” นิโคลัยยื่นจดหมายให้อีริน่า “ลาก่อน...ลูกรัก” พูดได้แค่นั้นเขาก็สิ้นใจ อีริน่าโผกอดร่างไร้วิญญาณของพ่อไว้ ร้องไห้ปิ่มว่าจะขาดใจ...
ขณะพงษ์ธรสนับสนุนให้อารดาอยู่ในบ้านไอศูรย์–ศรินทร์ต่อไป เพื่อให้บรรลุจุดมุ่งหมาย เขมชาติส่งข้อความเข้ามือถือของเขาว่าอีริน่าก่อเหตุอีกแล้ว คราวนี้ยิงมิคาอิลกับสมุนตาย ส่วนนิโคลัยก็โดนฆ่าตายเช่นกันเป็นข่าวฮอตประเด็นร้อน ออกทีวีทุกช่อง อารดาเจ็บใจ นี่เท่ากับนังมารหัวใจนั่นรอดไปได้อีกครั้ง
“ไอ้เขมมันบอกว่า มันจะไม่พูดอะไรทั้งสิ้น ไม่ปรักปรำเราด้วย แต่มันต้องการ...”
“เงิน...อย่าลืมนะว่าฉันกำความลับแกเหมือนกัน แกฆ่าคนตาย”
ระหว่างนั้น จิตรดาราเดินเข้ามากับนิกกี้ แดกดันทั้งคู่ว่าเมื่อคืนอิ่มเอมกันยังไม่พออีกหรือ วันนี้ถึงมาหาเศษหาเลยกันต่อ อารดาไม่พอใจด่าเธอกลับว่าเป็นเด็กใจแตก เที่ยวคว้าคนโน้น เดี๋ยวกินคนนี้ นิกกี้เถียงว่า ตนเองไม่ใช่ขนมจะได้ให้ใครมาหยิบกิน ตนเป็นสุภาพบุรุษไม่ใช่พวกแมงดาสาไถย พงษ์ธรฉุนขาดจะเอาเรื่อง
จิตรดาราตะโกนลั่นร้านให้ผู้คนหันมาดูแมงดากับนังแม่มดที่ชอบใส่ร้ายคนอื่น อารดาโกรธจัดลุกพรวดจะตบคนปากเสีย นิกกี้ผวามากันไว้ แจ้งว่ามีข่าวร้ายมาบอก พงษ์ธรขู่จะชกหน้า ถ้าเขาไม่หยุดพูด
“คนมองกันทั้งร้านนะไอ้แมงดา แกกล้าเหรอ...ฟังนะพี่ดา พ่อพี่ฆ่าตัวตายที่โรงแรมใหญ่ในเมืองนอก อะไรที่เขาซ่อนเร้นไว้ พี่ดาคงไม่ได้ทั้งหมดหรอกนะ เสียใจด้วย” จิตรดาราพูดจบ ชวนนิกกี้กลับ อารดายืนตะลึงอยู่อึดใจก่อนจะปล่อยโฮอย่างไม่อายใคร
ooooooo
สายวันรุ่งขึ้น ที่บ้านไอศูรย์ศรินทร์ในกรุงเทพฯ ขณะอีริน่าในชุดดำไว้ทุกข์นั่งน้ำตาไหลพรากที่ต้องมาสูญเสียทั้งแม่และพ่อไปพร้อมๆกัน เจตรินดึงเธอมากอดปลอบใจ สัญญาว่าจากนี้ต่อไปจะไม่ทำให้เธอเสียใจ จะดูแลและรักเธอตลอดไปอย่างที่รับปากพ่อของเธอเอาไว้
“อีริน่าคิดถึงปาปา คิดถึงแม่พริม ไม่มีแม้แต่โอกาสจะตอบแทนพระคุณ แม้กระทั่งตอนที่ท่านตายแล้ว”
“ตอนนี้ศพปาปาของอีริน่าอยู่ที่นี่ อีริน่ามีโอกาสดูแลปาปา ไปทำพิธีฝังศพปาปากันเถิดอีริน่า” เจตรินประคองภรรยาสุดที่รัก ซึ่งยังเศร้าโศกออกจากห้อง เมื่อทั้งคู่ลงมาถึงห้องโถง ต้องแปลกใจที่เห็นศรินทิพย์ จิตรดารากับนิกกี้ในชุดดำเข้ามาแสดงความเสียใจกับอีริน่า และขอไปร่วมงานฝังศพนิโคลัยด้วย เธอไม่มั่นใจว่าพวกนี้จะมาไม้ไหน แต่ก็ขอบคุณทั้งสามคนมาก จีรณัทย์เองก็แปลกใจเช่นกัน แอบกระซิบกับน้องชาย
“หมีจะมีเขา เต่าจะมีหนวดหรือเปล่าเจต เหลือเชื่อมาก”...
งานเผาศพของพิทักษ์มีเพียงอารดาลูกสาวกับสมรและหวินเท่านั้นที่มาร่วมงาน อารดายังเสียใจไม่หายที่พ่อมาชิงฆ่าตัวตาย ทำให้เธอไม่รู้จะมีหน้าไปสบตาใครได้ อีกทั้งเงินทองที่ท่านซุกเอาไว้ เธอก็ไม่สามารถนำมาจับจ่ายใช้สอยได้ ยังไม่รู้ด้วยซ้ำจะเอาเงินที่ไหนมาจ่ายเงินเดือนให้หวินกับสมร จึงตัดปัญหาโดยไล่ทั้งคู่ออก
เหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมซัด พงษ์ธรและเขมชาติตามมาทวงเงินที่อารดาค้างชำระถึงเมรุเผาศพ เธอไม่มีอะไรจะให้ ขอร้องให้สองหนุ่มเลิกยุ่งกับเธอ สองแมงดาปีกเพชรช่วยกันไล่ตะเพิดหวินกับสมรไปพ้นทาง แล้วย่างสามขุมเข้าหาอารดา
“ไปกับเรา ไปเอาเงินมาให้เรา”
ป่วยการที่อารดาจะปฏิเสธ ทั้งพงษ์ธรกับเขมชาติไม่สนใจ ช่วยกันหิ้วปีกเธอคนละข้างออกจากที่นั่น...
หลังพิธีฝังศพนิโคลัย เจตรินแจ้งอีริน่าว่าพรุ่งนี้ยูริจะส่งศพแม่พริมจากมอสโกมาให้ทำพิธีทางศาสนาที่กรุงเทพฯ เธอน้อยใจในโชคชะตาตัวเอง ที่แม้แต่รูปถ่ายสำหรับตั้งหน้าศพแม่ยังหาไม่ได้ ถึงกับน้ำตาคลอเบ้าคุณหญิงพรรณรายดึงเธอมากอด สัญญาว่าเธอจะไม่โดดเดี่ยว พวกตนจะช่วยตามหาตากับยายของเธอให้เจอ
กมลกันต์เล่าความคืบหน้าให้ฟังว่า “คุณพ่อได้เรื่องราวของพวกอดีตหน่วยความมั่นคง บอกว่าพ่อของอีริน่าพาแม่ของอีริน่าไปรัสเซียจากทางประเทศลาว แต่ทุกคนไม่อาจสืบได้ว่า ชื่อจริงของแม่อีริน่าชื่อว่าอะไร”
ศรินทิพย์เห็นพวกนิมิตภูวนาถรายล้อม อีริน่าทำราวกับเป็นญาติผู้ใหญ่ของเธอ ชักสีหน้าไม่พอใจ เข้ามาเรียกลูกสะใภ้ให้กลับบ้านกันได้แล้ว เพราะเรามีเรื่องต้องคุยกันยาว เดี๋ยวจะไปหลงคารมแวะไปบ้านคนอื่นเสียก่อน นายพลกันต์เห็นท่าไม่ดี ชวนคุณหญิงพรรณรายกลับ ศรินทิพย์ไม่วายขุดเรื่องที่พรรณวดียิงจิรายุตายขึ้นมาต่อว่าอีก เจตรินขอให้แม่ใจเย็นๆ อย่าลืมว่าตอนนี้เราอยู่ในงานศพ
“ไม่เป็นไรเจต อ้อ อีริน่า ถ้าอยากเห็นหน้าลูกสาวของตาล่ะก็ ตาคิดว่าตาน่าจะนึกออกแล้วว่าเก็บรูปเธอไว้ที่ไหน” พูดยังไม่ทันขาดคำ ศรินทิพย์แขวะว่ารูปฆาตกรใช่ไหม นายพลกันต์ไม่อยากมีเรื่องรีบพากันกลับ...
ในเวลาไล่เลี่ยกัน พงษ์ธรและเขมชาติหิ้วปีกอารดากลับไปที่บ้านพ่อของเธอเพื่อขนทรัพย์สินมีค่าจำพวกของเก่าทั้งหลายใส่ลังจะเอาไปขาย อารดาพยายามขัดขวางก็โดนแมงดาทั้งสองคนช่วยกันทุบตีจนหมดเรี่ยวแรงจะยื้อแย่ง แทนที่เธอจะโทษตัวเองที่ไปคบเพื่อนชั่ว กลับหาว่าอีริน่าทำให้เธอต้องเป็นแบบนี้ คิดหาทางแก้แค้น
ooooooo
ด้วยความดีที่อีริน่าช่วยขโมยเอกสารสำคัญจากอารดา ทำให้ศรินทิพย์และจิตรดารายอมรับเธอเป็นสมาชิกคนหนึ่งของครอบครัว นิกกี้เองก็ได้ใจ
ศรินทิพย์ไปเต็มๆที่ช่วยเหลือจิตรดาราให้รอดพ้นจากคนเลวมาได้ จิตรดาราสำนึกผิด สัญญาว่าจากนี้ไปจะทำตัวดี จะไม่เป็นเด็กนรกให้แม่ต้องกลุ้มใจอีก
“ผมขอถือโอกาสพาจิตไปฉลองมิตรภาพของเราสองคนนะครับ คุณแม่”
ศรินทิพย์ไม่ขัดข้อง เจตรินขอตัวพาอีริน่าไปพักผ่อน จีรณัทย์จะลุกบ้าง ศรินทิพย์เรียกไว้ สองแม่ลูกได้คุยเปิดใจกันและปรับความเข้าใจกันได้ในที่สุด แหววแอบมองอยู่พลอยตื้นตันใจไปด้วย อยู่ๆมีมือมาสะกิดทางด้านหลัง เธอหันไปมอง แปลกใจที่เจอหวินกับสมรยืนอยู่ ทั้งคู่ยกมือไหว้แหววอย่างนอบน้อม จะมาขอทำงานที่นี่ด้วยคน สัญญาจะไม่ทำตัวเลวทรามหาเรื่องใส่ร้ายใครอีก
“แต่พวกแกต้องรอก่อน มันต้องไปยังขั้นตอนขออนุมัติจากเจ้านายก่อน”...
ฝ่ายอารดายังไม่หมดเคราะห์กรรม เจ้าหน้าที่พิทักษ์ทรัพย์มายืนเหล่อยู่หน้าบ้าน เห็นรถของเธอจอดอยู่ตรวจทะเบียนแล้วตรงกับรถในบัญชีอายัดทรัพย์สิน จัดแจงให้รถมาลาก แล้วเอาโซ่คล้องประตูรั้วล็อกกุญแจพร้อมกับปิดหมายไว้ อารดาได้ยินเสียง ออกมาดูเห็นประตูรั้วโดนล็อกโวยวายลั่นว่าทำอะไรกัน
“มาพิทักษ์ทรัพย์ตามหมายศาลครับ”
“ไม่นะ ฉันไม่ให้มายึดอะไรทั้งนั้น เอาโซ่ออกไปจากหน้าบ้านฉันนะ แล้วเอารถลากนั่นออกจากรถฉันด้วย”
เจ้าหน้าที่ฯยอมไขกุญแจประตูรั้วให้ แต่รถยังคงถูกลากต่อไป เธอได้แต่มองตามน้ำตาไหลพราก...
ตั้งแต่กลับจากงานศพ อีริน่าเอาแต่นั่งซึมข้าวปลาไม่ยอมแตะ คิดถึงพ่อกับแม่ที่จากไป เจตรินสงสารจับใจเข้ามากอดเธอไว้ ขอร้องให้กินอะไรบ้างเดี๋ยวจะไม่สบาย เธอกินไม่ลง เห็นแต่ภาพของพ่อกับแม่มาวนเวียนอยู่ในความคิดตลอดเวลา เจตรินนึกขึ้นได้ว่าก่อนนิโคลัยตาย
เขามอบซองอะไรบางอย่างให้ ทำไมเธอไม่เอามาเปิดดู
“จริงสิคะ อีริน่าลืมสนิทเลย อีริน่าเอาไว้ที่ไหนนะ... ใช่แล้วค่ะ ในกระเป๋ากางเกง”
นึกได้ดังนั้น อีริน่ารีบค้นในตะกร้าผ้าใช้แล้วแต่ไม่พบ สองสามีภรรยารีบตามไปที่ห้องซักรีด เห็นศรีกับแหววกำลังสั่งการให้หวินและสมรคัดแยกผ้าสีออกจากผ้าขาวเตรียมจะเอาไปซัก เจตรินตวาดลั่นว่าคนของอารดามาทำอะไรที่นี่ ได้ความว่าทั้งคู่จะมาทำงานเป็นคนรับใช้
“แหววสมเพชพวกมันค่ะ มันลงทุนสาบานว่าสำนึกผิดแล้ว แหววบอกว่าให้แหววบอกเจ้านายก่อนว่าจะอนุมัติรับมันสองคนไหม” แหววรีบออกตัว ทั้งเจตรินและอีริน่าไม่ขัดข้อง แต่ตอนนี้ต้องการให้ทุกคนช่วยกันหากางเกงตัวที่อีริน่าใส่กลับจากพัทยาก่อน...
ครู่ต่อมา อีริน่ากับเจตรินนำซองที่นิโคลัยมอบให้ก่อนตายมาเปิดดูพบว่า มีรูปถ่ายของพริมอยู่ข้างใน เธอดีใจจะได้มีรูปแม่มาตั้งหน้าโลงศพและจะได้เก็บไว้ดูต่างหน้า เจตรินแนะให้เอารูปนี้ไปให้นายพลกันต์กับคุณหญิงพรรณรายดู จะได้รู้ว่าใช่คนที่ท่านรู้จักไหม
“ค่ะ คุณเจตไม่ว่าใช่ไหมคะ ถ้าอีริน่าจะขอไปหาคุณตาคุณยายบ้าง”
“ไม่มีปัญหา ผมจะไปรับไปส่งอีริน่าเอง”
ooooooo
โชคไม่เข้าข้างคนชั่ว พงษ์ธรและเขมชาติเอาข้าวของที่ได้จากบ้านอารดาไปขายให้ร้านแอนทีครับซื้อของเก่าโบราณ ซึ่งบังเอิญเป็นร้านของเตี่ยของนิกกี้ เจอนิกกี้พาจิตรดารามาไหว้เตี่ยพอดี ทั้งคู่ช่วยกันยุไม่ให้เตี่ยรับซื้อของจากพวกนี้เพราะกลัวจะเป็นของโจร พงษ์ธรโกรธจัดชี้หน้านิกกี้อย่างเอาเรื่อง
“ไอ้ตี๋มึงอย่ากำแหง มึงไม่รู้หรือว่านังจิตรดาราคนนี้มันท้องกับกู ในท้องมันมีลูกกูอยู่ มันกำลังล่อลวงเอาลูกของกูไปหลอกว่าเป็นลูกมึง”
เตี่ยของนิกกี้ถึงกับร้องไอ้หยาลั่น จิตรดาราไม่พอใจแกล้งเตะโต๊ะที่วางข้าวของของสองแมงดาล้ม ข้าวของตกแตกไม่มีชิ้นดี พงษ์ธรเงื้อมือจะตบสั่งสอนแต่ต้องเงื้อมือค้างเมื่อได้ยินเตี่ยของนิกกี้สั่งการให้หลงจู๊ไปตามตำรวจ สองแมงดาเห็นท่าไม่ดีพากันชิ่งออกจากร้านแทบไม่ทัน...
ค่ำวันเดียวกัน อารดาแกล้งเมาแอ่นมายืนกดกริ่งหน้าบ้านไอศูรย์ศรินทร์ แต่พอเห็นหวินกับสมรเดินมาเปิดรับถึงกับตกใจมาได้อย่างไร ได้ความว่าทั้งคู่มาขอทำงานที่นี่ เธอผลักพวกนั้นพ้นทางจะเข้าข้างใน สองสาวขวางไว้ เกิดการยื้อยุดฉุดกระชากกัน เจตรินออกมาเห็นร้องถามว่าเกิดอะไรขึ้น อารดาปล่อยโฮผวามากอด เขาพยายามแกะมือเธอออกแต่ไม่สำเร็จ อีริน่ามองมาจากในบ้านเหมือนทั้งคู่กำลังกอดกันนัวเนีย น้อยใจน้ำตาซึม
“คุณอารดา...ไหนคุณเจตว่าจะเอารูปของแม่พริมไปให้พี่อิฐขยายในงานศพ”...
เจตรินไม่มีทางเลือก จำต้องพาอารดานั่งรถไปหาอิทธิด้วยกัน เธอพยายามทำตัวให้น่าสงสาร เล่าเรื่องที่โดนเจ้าหน้าที่พิทักษ์ทรัพย์ยึดทุกอย่างไปหมด บ้านก็ไม่มีจะอยู่ รถก็ไม่มีใช้ ขอร้องให้เขาอนุญาตให้เธอนอนค้างที่บ้านไอศูรย์ศรินทร์ เจตรินยังให้คำตอบไม่ได้ต้องขอปรึกษาแม่ของเขาก่อน...
ด้วยความน้อยใจที่เห็นสามีตัวเองกอดกับหญิงอื่นแถมออกไปข้างนอกด้วยกัน อีริน่าจึงขออนุญาตศริน–ทิพย์ไปค้างคืนที่บ้านนิมิตภูวนาถ จีรณัทย์ทักท้วง น่าจะรอให้เจตรินกลับมาก่อน เขาจะได้ไปส่งด้วยตัวเอง
ศรินทิพย์รีบตัดบท “เอาเถอะ อยากไปมาก รักพวกเขามาก ฉันจะให้นายเมฆไปส่ง”
อีริน่าเกรงใจแม่สามีจะขอไปเอง ศรินทิพย์ไม่ยอมเพราะเห็นว่าดึกแล้วไม่อยากให้ไปไหนคนเดียว...
ทางฝ่ายอิทธิตำหนิเพื่อนรักที่ไม่รู้จักหลาบจำ คิดจะเอางูเห่ามาไว้ข้างกายอีก แล้วปรายตามองอารดาที่ทำท่าระทดระทวยอยู่ที่มุมหนึ่งของห้องอย่างไม่ไว้ใจ
“แล้วแกจะให้ฉันเอาไปไว้ที่ไหน ในเมื่อเธอไม่มีที่ไป หรือแกจะรับดูแลไว้เอง”
อิทธิส่ายหัวแทนคำตอบ “เอาล่ะ แกเอารูปแม่ของอีริน่ามาให้แล้วก็รีบกลับไปหาอีริน่าซะ หวังว่าอารดาคนนี้คงไม่ไปทำให้บ้านแกป่วนเป็นสึนามิถล่มอีกครั้งนะ”...
คุณหญิงพรรณรายดีใจมากที่อีริน่ามาขอค้างคืนด้วย รีบไล่นายพลกันต์ไปนอนห้องอื่นจะขอนอนกอดเธอให้ชื่นใจทั้งคืน อีริน่าอยากเห็นรูปพรรณวดีที่นายพลกันต์บอกว่าหาเจอแล้ว เขาขอผัดเป็นพรุ่งนี้เช้าเพราะยังนึกไม่ออกว่าเอารูปลูกสาวไปซ่อนไว้ที่ไหน
“อีริน่ามีข่าวดีจะบอกค่ะ อีริน่ามีรูปแม่พริมไปตั้งที่งานศพแล้วค่ะ ปาปาแอบเก็บไว้แล้วให้อีริน่าก่อน...” พูดได้แค่นั้น อีริน่าก็ร้องไห้ คุณหญิงพรรณรายดึงเธอมา
กอดปลอบว่าไม่ต้องร้องไห้ พรุ่งนี้ท่านก็จะได้เห็นหน้าแม่ของเธอแล้ว ท่านดีใจกับเธอด้วยที่มีรูปแม่เอาไว้ดูต่างหน้า
ooooooo
พอจีรณัทย์รู้จากแหววว่าเจตรินออกไปกับอารดา สรุปทันทีว่าที่อีริน่าขอไปบ้านนิมิตภูวนาถกะทันหันเพราะสาเหตุนี้นี่เอง ได้แต่ภาวนาให้น้องชายพาตัวป่วนบ้านไอศูรย์ศรินทร์ไปไว้ที่อื่น
คำอธิษฐานของจีรณัทย์ไม่เป็นผล เจตรินพาอารดากลับมาด้วย แถมเธอแกล้งเมาเพื่อที่เขาจะได้ไม่จับเธอโยนออกไปนอกบ้าน ศรินทิพย์ถามลูกชายเสียงเขียวไปคว้ายัยตัวหายนะมาได้อย่างไร
“เอาไว้ผมจะอธิบายให้คุณแม่ฟัง เอ่อ อีริน่าอยู่ไหนครับ”
“ไปบ้านพวกฆาตกรแล้ว นั่นก็ไม่เห็นหัวคนแก่ นึกอยากจะไปก็มาขอไปเอาดื้อๆ” ศรินทิพย์บ่นอุบ
จีรณัทย์ตั้งข้อสังเกต อาจเป็นเพราะอีริน่าเห็นอารดาออกไปกับเจตรินก็ได้ แล้วถามเขาว่าจะให้ทำอย่างไรกับยัยหายนะ ศรินทิพย์สั่งให้เอาไปโยนทิ้งนอกรั้ว เจตรินขอร้องแม่ไม่ให้ทำอย่างนั้น แล้วหันไปสั่งให้แหววกับศรีพา
อารดาไปพักห้องเก่าที่เธอเคยอยู่ พรุ่งนี้หายเมาแล้วเขาจะพูดกับเธอเอง
“แต่แม่ต้องพูดกับเจตคืนนี้และเดี๋ยวนี้” ศรินทิพย์สั่งเสียงเฉียบ...
ขณะที่บ้านไอศูรย์ศรินทร์กลับมาสู่โหมดวุ่นวายอีกครั้ง พงษ์ธรร้อนเงินมาก เนื่องจากชวดเงินก้อนโตที่จะได้จากการขายของเก่าที่ยึดมาจากบ้านอารดา จำต้องหยิบยืมเงินเขมชาติมาใช้ก่อนห้าแสนบาท เขาไม่ให้เพราะตัวเองต้องสำรองเงินไว้เผื่อฉุกเฉิน ทำให้พงษ์ธรไม่พอใจมาก...
หลังจากอธิบายสาเหตุที่ต้องให้อารดาพักอยู่ที่บ้านของเราให้แม่กับพี่สาวและน้องสาวฟังแล้ว เจตรินขอเวลา 7 วัน เพื่อให้เธอไปหาที่อยู่ใหม่ ศรินทิพย์ไม่ค่อยชอบใจนักที่ต้องเลี้ยงงูเห่าไว้ในบ้าน แต่เพื่อไม่ให้ตกเป็นขี้ปากชาวบ้านว่าพวกเราใจไม้ไส้ระกำกับอดีตคู่หมั้นของลูกชาย เธอจึงต้องยอมตามที่เขาร้องขอ...
ดึกมากแล้ว อีริน่ายังไม่ยอมหลับยอมนอน เฝ้าแต่เห็นภาพเจตรินกับอารดาโอบกอดกัน น้ำตาจากไหนไม่รู้ไหลอาบแก้ม คุณหญิงพรรณรายแอบสังเกตอาการอยู่ตลอดเข้ามากอดปลอบใจว่ามีเรื่องอะไรกับเจตรินหรือเปล่าถึงได้หนีมาที่นี่ เธอปดว่าไม่มีอะไร คุณหญิงพรรณรายไม่อยากเซ้าซี้ แต่ให้คำแนะนำว่าสามีของเรา อย่าให้ใครมาฉกฉวยเอาไปง่ายๆ เราเป็นภรรยาต้องอยู่กับสามี ไม่ใช่ปล่อยให้คนอื่นมาชุบมือเปิบ
“เรื่องแบบนี้ทิฐิไม่ได้ เชื่อยายนะหลาน พรุ่งนี้ถ้าเจตรินมารับก็กลับไปกับเขาซะ”
ooooooo
เช้าวันรุ่งขึ้น เจตรินผิดเวลานัดกับอีริน่าเพราะต้องอยู่ช่วยชีวิตอารดาที่แกล้งฆ่าตัวตาย โดยเอาสายไฟรัดคอตัวเอง หวังเรียกร้องความเห็นใจจากเขา นายพลกันต์เห็นเจตรินเลยเวลานัดนานแล้ว จึงให้เอื้อซึ่งหนีกลับมารับใช้พวกนิมิตภูวนาถ ขับรถพา
อีริน่าไปรับศพพริมที่สนามบินแทนที่ โดยมีกมลกันต์อาสาไปเป็นเพื่อน...
พอเห็นอารดาอาการดีขึ้น เจตรินฝากจีรณัทย์ช่วยดูแลเธอต่อ ต้องรีบไปรับอีริน่าไปสนามบิน จังหวะนั้นแหวววิ่งกระหืดกระหอบเข้ามารายงานว่าอีริน่าเพิ่งโทร.มาสั่งให้บอกเจตรินว่าไม่ต้องมารับ เธอไปรับศพแม่กับกมลกันต์แล้ว อารดาแอบยิ้มสะใจ เสแสร้งคร่ำครวญว่าใครก็ได้ช่วยทำให้ตนเองตายด้วย
“ก็อยากจะช่วยนะ ถ้าไม่กลัวจะติดคุก” จิตรดาราถลึงตาใส่ ศรินทิพย์สั่งให้พาอารดาไปตกลงกันที่ห้องนั่งเล่น แล้วแจกแจงรายละเอียดให้ฟังว่าจะยกของหมั้นที่อารดาฝากเธอไว้ในธนาคารให้ และจะแถมเงินสำหรับใช้ตั้งตัวอีกหนึ่งล้านบาท แต่มีข้อแม้ว่าเธอต้องไปหาที่อยู่ใหม่ให้ได้ภายใน 7 วัน
“เป็นพระคุณอย่างสูงค่ะ ที่เมตตาดาขนาดนี้ ดาสัญญาว่าใน 7 วันที่อยู่ที่นี่ ดาจะเจียมเนื้อเจียมตัว รับใช้คุณแม่ กินอาหารในครัวที่เหลือมาจากที่พวกคุณแม่กินค่ะ”...
อารดารับปากไม่ทันจะข้ามวัน ก็โทร.ไปยุให้พงษ์ธรเรียกจิตรดาราไปรีดไถเงิน ดีกว่าจะมารีดเลือดกับปูอย่างเธอ พงษ์ธรทำตามคำชี้แนะของอารดา โทร.กล่อมจิตรดาราจนใจอ่อน...
ขณะจิตรดาราแต่งตัวสวยจะออกไปหาพงษ์ธร ศรินทิพย์เห็นใบเรียกเก็บเงินจากบัตรเครดิตของลูกสาวคนเล็กแล้วลมแทบจับ เรียกเธอมาเฉ่งว่าทำไมใช้เงินมากมายตั้งล้านกว่าบาท แล้วขอบัตรเครดิตคืน ต่อไปจะให้เธอใช้เงินแค่เดือนละห้าหมื่นบาท ถ้าอยากได้มากกว่านี้ต้องหัดทำงาน จิตรดาราถึงกับหน้าจ๋อย...
ที่ศาลาสวดศพ เจตรินพยายามจะง้ออีริน่าที่ผิดนัดเมื่อเช้า เธอยังน้อยใจเขาไม่หาย ไม่ยอมคืนดีด้วยหนำซ้ำจะขอไปค้างบ้านคุณหญิงพรรณรายจนกว่าอารดาจะไปจากไอศูรย์ศรินทร์แล้ว...
แม้ศรินทิพย์จะยอมรับอีริน่าเป็นลูกสะใภ้ แต่ชาติกำเนิดของเธอทำให้คิดหนัก ปรึกษากับจีรณัทย์ว่าท่านจะอุปโลกน์ให้อีริน่าเป็นลูกท่านลอร์ดหรือเจ้าชายที่มาพบรักกับสาวไทยที่ไปเรียนบัลเล่ต์ในรัสเซียดีไหม
“เยอะไปหรือเปล่าคะคุณแม่ แค่พ่อเธอเป็น เคจีบีนี่มันก็มีเกียรติมีศักดิ์ศรีมากพอแล้วนะคะ”...
ฝ่ายอารดาโทร.หาพงษ์ธรเนื่องจากต้องการยาแบบที่เขาชอบใช้กับผู้หญิงที่เป็นเหยื่อ เขายินดีจัดให้ แต่เธอต้องจ่ายห้าหมื่นบาทสำหรับยาสองซอง อารดาไม่มีทางเลือก สั่งให้เขาเอายามาให้ที่บ้านไอศูรย์– ศรินทร์ทันที
ooooooo
