นางบาป
ตอนที่ 1
ทีมงาน บอล รินและเดือนมาถึงห้องประชุมพร้อมหน้า ตอนที่วิษณุเดินหัวฟูเข้ามาเอาธัมบ์ไดรฟ์ยื่นให้ริน ฝากปรินต์ให้ด้วยทั้งหมด 12 ตอน เธออึ้งมากนี่เขาแก้บทเสร็จหมดในคืนเดียวเลยหรือ เขาพยักหน้าไปหาวไปแล้วเหลือบไปเห็นเดือน
“อ้าวเดือน มาแล้วเหรอ...ทุกคนนี่เดือน พีอาร์คนใหม่ของเรา น้องสาวเพื่อนพี่เอง”
เดือนยกมือไหว้ทุกคนอย่างนอบน้อม “พี่ณุไปพักก่อนไหมคะ เดี๋ยวเดือนคุยกับทีมเองก็ได้”
“งั้น พี่ขออาบน้ำแป๊บนึง ประชุมกันไปก่อนเลย เดือนคุยกับรินได้เลยนะ รินเขาตัดสินใจแทนพี่ได้ทุกอย่าง”
พีอาร์คนใหม่มองรินอย่างไม่ค่อยเป็นมิตรนัก คนถูกมองเองก็พอเดาสายตานั่นออก แต่เลือกจะเก็บไว้ ในใจไม่อยากทำให้วิษณุไม่สบายใจ...
ระหว่างรอวิษณุ รินกับบอลเอาธัมบ์ไดรฟ์บทแก้ไขใหม่ไปปรินต์ ต้องแปลกใจเมื่อเห็นชื่อผีร้ายเปลี่ยนจากหยาดมาเป็นหยด บอลตั้งข้อสังเกตวิษณุทำงานดึก จนเบลอ จากนั้นทั้งคู่เอาบทที่ปรินต์เสร็จมาแจกทีมงาน รินมั่นใจบทที่ได้มา 12 ตอนจะทำให้เราเปิดกล้องได้ เดือนแนะหากอยากให้ปลอดภัยน่าจะมีบทให้ได้ 20 ตอน รินทำไม่ได้เพราะคิวดาราให้ได้แค่เดือนหน้า
“โอเคค่ะ...ในส่วนของพีอาร์ เดือนเตรียมรูปแบบงานแถลงข่าวมาแล้ว” พูดจบเดือนแจกเอกสารให้ทุกคนเป็นปรินต์สีรูปแบบเวทีการแสดงโชว์ในวันแถลงข่าวเปิดละคร รินเห็นแล้วไม่ค่อยสบายใจนัก บอลชมเดือนออกนอกหน้าว่าขยันพอๆกับวิษณุเลย เพิ่งรับงานแท้ๆแต่เตรียมงานมาดีมาก
“พี่ณุเป็นพี่ที่เดือนรักและเคารพ จริงๆเดือนอยากทำงานนี้ก็เพราะพี่ณุ”
บอลที่แอบชอบเดือนถึงกับจ๋อยที่เธอออกตัวแรงเรื่องวิษณุ ส่วนรินได้แต่สงสารที่เธอไม่รู้ว่าชายที่เธอหมายปองเป็นเกย์ ช่างเหมือนตนเองตอนก่อนหน้าที่เคยหลงปลื้มเขา รินสลัดเรื่องรกหัวนั่นทิ้งแล้วหันมาสนใจ ปรินต์สีที่เดือนแจกให้ เตือนเธอว่าเราไม่ควรเอาเงินไปถมกับเรื่องนั้น เนื่องจากเรามีงบไม่มาก ในส่วนของพีอาร์ ขอแค่ส่งภาพข่าวก็น่าจะพอ เดือนชักสีหน้าใส่ไม่เชื่อว่าวิษณุจะต้องการแค่นั้น
บรรยากาศเริ่มมาคุ โชคดีที่วิษณุเดินเข้ามาเสียก่อน เห็นแต่ละคนหน้าเครียดถามว่ามีอะไรกัน เดือนเอาแฟ้มงาน ยื่นให้เขาพร้อมกับแจ้งเรื่องที่จะจัดแถลงข่าวเปิดกล้อง ในเมื่อนี่เป็นละครเรื่องแรกของเรา ต้องทำพีอาร์ให้มากเข้าไว้ เขาดูแฟ้มผ่านๆแล้ววางลงบนโต๊ะ
“พี่ว่ามันเสียเงินตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ เราทำงานของเราไปให้งานของเรามันพูดแทนตัวเองดีกว่านะ”
“ถ้าพี่ณุว่าแบบนั้นก็ได้ค่ะ” เดือนหน้าจ๋อยไปถนัดใจ หมายหัวรินไว้ต้องหาทางเอาคืนให้สาสม วิษณุหยิบบทขึ้นมาดู ก่อนจะโวยวายทำไมชื่อหยาดพิมพ์ผิดหมดแบบนี้ รินยืนยันไม่ได้ทำอะไรเลย ได้ธัมบ์ไดรฟ์จากเขาก็เอาไปปรินต์ ยังแปลกใจไม่หาย ทำไมชื่อหยาดถึงเปลี่ยนเป็นหยด...
คืนเดียวกันนั้น วิษณุแก้ไฟล์ในคอมพิวเตอร์จากหยดเป็นหยาดเรียบร้อยก็ลุกออกไป ปรากฏชื่อหยาดที่เขาเพิ่งแก้ ถูกผีหยาดแก้กลับไปเป็นหยดเหมือนเดิม...
ฝ่ายเดือนต้องการแก้แค้นริน จึงเอาเรื่องที่บทถูกแก้ใหม่หมดไปฟ้องคนเขียนบท
ooooooo
