เมียหลวง

อนงค์นารถเดินคุยโทรศัพท์กับพศิน ทันใดเห็นพลเวทย์ถือกระเช้ามากับเพื่อนก็ตกใจรีบหลบ พลเวทย์หยุดเดินดูกระดานหุ้น เพื่อนส่ายหัวเหน็บวันๆเอาแต่จ้องหุ้น เขาตอบว่าต้องขยันเก็บเงินให้ครอบครัว อนาคตไม่แน่นอน สงสารอนงค์นารถ เงินที่หาได้ก็เก็บไว้ให้เธอคนเดียว

อนงค์นารถได้ยินเช่นนั้นก็ใจแป้วรู้สึกว่าตัวเองกำลังทำผิดต่อเขา...ในขณะที่อนิรุทธิ์มานอนกับเมเปิ้ลที่ห้องเธอ เขาหลงกับท่าทีเย้ายวนใจกล้าของเธอโดยไม่เฉลียวสักนิดว่าเธอแอบถ่ายคลิปเอาไว้...ด้านอรอินทร์นั่งรออนิรุทธิ์กลับมาฉลองวันเกิดนิ่มจนดึก นิ่มนอนหลับคุดคู้ อรอินทร์มองลูกอย่างสงสารจึงปลุกชวนกลับห้อง ไปเป่าเค้กกันสองคนแม่ลูก

เช้าวันใหม่ ยุทธการนั่งมองนุดีทานกลางวัน จนเธอแปลกใจว่าเขามีอะไร เขาจึงถามตรงๆว่าคิดอย่างไรกับอนิรุทธิ์ นุดีหลบตาบอกตนเคารพที่เขาเป็นสามีวิกันดา และที่ตนไปพบเขาที่มหาวิทยาลัยเพื่อบอกว่าวิกันดาป่วยอยู่โรงพยาบาล ท่าทีนุดีทำให้ยุทธการยังข้องใจสงสัย
อรอินทร์มาที่ห้องอนิรุทธิ์ เห็นเขานอนหลับในชุดเดิม ที่แก้มมีรอยลิปสติก จึงเปิดม่านปลุกให้รู้สึกตัว

แล้วเอ่ยถามไปไหนมาทำไมไม่กลับมาฉลองวันเกิดนิ่ม อนิรุทธิ์ตอบเสียงแหบพร่าว่าลืม เธอถามย้ำว่าไปไหนไปกับใคร เขาลุกขึ้นนั่งอย่างหงุดหงิด

“จะไปไหนกับใครก็เรื่องของพี่ น้องอรไม่ต้องห่วง ยังไงก็ต้องกลับมานอนนี่ เพราะบ้านตัวเองกลับไปไม่ได้แล้ว”

“แต่อรรับไม่ได้ คราวนังเด็กคนใช้ก็ทีนึงแล้ว นี่ยังมีคนไหนอีก ทำไมคะ แค่เลิกกับคุณพี่ต้องเสียศูนย์ขนาดนี้เลยเหรอ พี่รุทธิ์ยังมีอรทั้งคนยังไม่พอรึไง”

อนิรุทธิ์สวนว่าไม่เหมือนกัน ตนกับวิกันดาผูกพันกันมานาน ไม่มีใครแทนได้ อรอินทร์ปรี๊ดไล่ให้กลับไปแต่งกันใหม่ เขาบอกถ้าวิกันดายอมตนทำแน่ อรอินทร์น้ำตาร่วงเสียงสั่น ไม่คิดว่าเขาจะใจร้ายขนาดนี้ ทำร้ายจิตใจไม่คิดจะปรับปรุงตัว อนิรุทธิ์นิ่งสักพักแล้วพูดเสียงหนักแน่นว่าอารมณ์ดีเมื่อไหร่ค่อยกลับมาคุยกัน จะด่าว่าอะไรก็ตามใจ ตนก็เป็นแบบนี้ รับได้ก็รับ รับไม่ได้ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร อรอินทร์ปล่อยโฮด้วยความปวดร้าวเกินทน

บ่ายวันนั้นอรอินทร์พาใบหน้าเศร้าหมองมาหาวิกันดาที่โรงพยาบาล แกล้งทำร่าเริงว่ามาเยี่ยมในฐานะคนรักกันชอบกัน แล้วเอ่ยถามอนิรุทธิ์มาเยี่ยมบ้างไหม วิกันดาบอกไม่มาและไม่อยากเห็นหน้า ตนยกเขาให้เธอแล้ว หยุดรังควานกันเสียที แถมตอกย้ำ

“บางทีคุณรุทธิ์คงเหมาะกับเธอดี ผู้หญิงที่ชอบไล่จับกับผู้ชายที่ลื่นยิ่งกว่าปลาไหล สนุกให้พอเถอะ
อรอินทร์ แล้วจะรู้ว่าเธอไม่เคยได้หัวใจเขา”

อรอินทร์อึ้งน้ำตาพรั่งพรู “ทุกวันนี้อรไม่มีความสุขเลย ถึงคุณพี่จะหย่ากัน แต่พี่รุทธิ์ยังมีคุณพี่ในใจ เขาประชดทุกอย่าง ออกเที่ยวทุกคืนเหมือนเป็นอีกคนที่อรไม่เคยรู้จัก”

“เขาเป็นแบบนี้มานานแล้ว แต่เธอเลือกที่จะไม่มองเอง”

อรอินทร์คิดว่าคงเป็นกรรมของตน วิกันดาว่าเราทั้งคู่มีกรรมที่รักผู้ชายคนนี้ ยิ่งรักยิ่งเจ็บ ตนจึงถอยออกมา อรอินทร์ฟังอย่างร้าวรานใจ สะอื้นจนวิกันดารู้สึกสงสารปนสมเพช...สักพักอรอินทร์สงบลงมองวิกันดาอย่างขอบคุณและยอมรับที่ตัวเองเลือกชีวิตแบบนี้เอง แต่ขอเตือนให้ระวังนุดีจะแว้งกัด วิกันดายังเชื่อว่านุดีเป็นเด็กดีที่รู้คิด อรอินทร์จึงขอให้ช่วยอวยพรตนด้วย

นวลพาเด็กๆเข้ามา เจออรอินทร์ก็ฉะใส่ทันที

อรอินทร์เชิดปรายตามองเหยียดๆก่อนจะเดินออกไป นวลแปลกใจที่คราวนี้ไม่ตบ...สักพักพอนวลออกมานอกห้อง อรอินทร์ดักรอตบเธอลงไปกองอย่างไม่พูดพร่ำ พอดีมือถือดังขึ้น อรอินทร์เดินคุยโทรศัพท์ไปหน้าตาเฉย นวลเจ็บใจ

วาทินโทร.เข้ามาบอกให้ช่วยแวะมาเอาของขวัญให้นิ่ม ตนเพิ่งรู้จากถาวรว่าวันก่อนเป็นวันเกิดนิ่ม อรอินทร์ทึ่งที่เขาใส่ใจรับคำจะแวะไปหลังเลิกงาน

พออรอินทร์มาหาวาทิน พนักงานกำลังทยอยกลับ เธอเข้ามาในห้องทำงานต้องตกใจเมื่อเห็นวาทินนอนกุมท้องเหงื่อแตกกาฬอยู่กับพื้น เธอรีบเข้าไปประคองศีรษะเขาให้หนุนตัก โทร.เรียกรถพยาบาลมาโดยด่วนแล้วพยายามเรียกให้เขารู้สึกตัว...อรอินทร์กุมมือวาทินไว้ตลอดจนถึงโรงพยาบาลเข้าห้องฉุกเฉิน เธอปลอบเขาไม่ต้องกลัว ตนจะรออยู่ตรงนี้

ooooooo

วิภารดีมาเยี่ยมวิกันดาที่โรงพยาบาล แสดงความเสียใจเพิ่งรู้ข่าวการหย่าร้าง บีบมือให้กำลังใจชื่นชมที่เธอเข้มแข็ง ไม่ร้องแรกแหกกระเชออารมณ์มืดครอบงำ จากผู้หญิงดีๆกลายเป็นคนน่ารังเกียจเหมือนบางคน เป็นตนคงทำไม่ได้อย่างเธอ วิกันดาบอกเตรียมใจไว้ไม่ให้อ่อนแอ

วิภารดีแนะนำอย่าปิดกั้นตัวเองเปิดโอกาสให้คนดีๆเข้ามาใหม่ พิจารณาเจนจบท่าทางเขาเอาใจใส่ดี วิกันดายิ้มๆ ในใจปวดร้าวเกินจะเริ่มต้นใหม่

วาทินฟื้นขึ้นมาพบอรอินทร์นอนฟุบจับมือเขาอยู่ข้างเตียง เขายิ่งประทับใจในตัวเธอมากขึ้น เอื้อมมือจะเอาผ้าห่มคลุมให้เธอ แต่เจ็บแผลร้องโอ๊ยออกมา อรอินทร์สะดุ้งตื่นรีบบอกอย่าเพิ่งขยับ หมอเพิ่งผ่าไส้ติ่งเขาออก วาทินขอบคุณถ้าเธอไม่มาเจอ ตนคงตายไปแล้ว อรอินทร์ติงทีหลังให้เอามือถือไว้ใกล้ตัว เกิดอะไรขึ้นจะได้โทร.เรียกใครมาช่วย...ตนโทร.บอกถาวรให้มาดูแลต่อแล้ว วาทินยิ้มๆ ชมว่าเธอช่างเป็นคนดีจริงๆ

“อรเนี่ยนะ...ถ้าบอกว่าอรอินทร์เป็นคนแรง ทำงานเก่งหรือไอเดียดีอาจจะมีคนเคยพูด แต่บอกว่าเป็นคนดีเหรอ หึ...ไม่ใช่แน่” อรอินทร์ดูแคลนตัวเอง

วาทินยืนยันว่าเธอเป็นคนดีของตน อรอินทร์สบตาเขาอึ้งๆ วาทินหลับไปด้วยฤทธิ์ยา...สายวันนั้น ถาวรมาเยี่ยมวาทิน ทั้งสองคุยกันเรื่องอรอินทร์ ถาวรพูดอย่างจริงใจว่าน้องสาวตนน่าสงสารขาดความรักและผิดหวังในความรัก ถ้าเจอคนที่จริงใจคงดี วาทินจึงขอดูแลและจะทำให้ครั้งนี้เป็นรักสุดท้ายของเธอ ถาวรยิ้มยินดีหวังว่าอรอินทร์จะคิดเลือกเขา

ขณะเดียวกันนุดีมาดักรออนิรุทธิ์บอกให้เขาไปเยี่ยมวิกันดาให้ได้ เขาอ่อนใจกับความดื้อรั้นของเธอ จึงให้เธอไปเป็นเพื่อน ถ้าโดนวิกันดาไล่จะได้โดนด้วยกัน โจเห็นนุดีคุยกับอนิรุทธิ์ก็รีบสะกิดยุทธการให้ดู เขารู้สึกกังวลใจอย่างมาก

วันนี้เจนจบมารับวิกันดาออกจากโรงพยาบาล เขาชมว่าเธอแกร่งทั้งเรื่องงานและเรื่องชีวิต วิกันดายิ้มรับบอกคนเป็นแม่ ต่อให้ท้อแท้ก็ต้องทำเพื่อลูก...อนิรุทธิ์ถือช่อดอกไม้มากับนุดี มองผ่านประตูเข้าไปเห็นท่าทางสนิทสนมของเจนจบกับวิกันดาก็ยืนอึ้ง แววตาเจ็บปวดใจหันหลังเดินกลับไป นุดีแปลกใจชะเง้อมองแล้วรีบวิ่งตามเขาไป

อนิรุทธิ์นั่งเสียใจอยู่มุมหนึ่งของโรงพยาบาล นุดีเข้ามานั่งข้างๆอย่างพูดไม่ออก เขาบ่น “ผู้หญิงนี่ทำใจเร็วชะมัด บอกว่าไม่มองใคร ไม่มีใคร สุดท้ายพอมันทำดีเข้าหน่อยก็ใจอ่อน”

นุดีแก้ตัวแทนว่าวิกันดาไม่ได้คิดอย่างนั้น อนิรุทธิ์ไม่เชื่อ จากนี้ไปตนคงอยู่คนเดียว ตายคนเดียว ไม่มีใครรัก นุดีรีบบอกว่ายังมีตนอยู่ข้างๆ เขาหันมาสบตาเธออึ้งๆ แววตาเจ้าชู้ผุดขึ้นยื่นมือจะไปจับแก้มแต่หักห้ามใจตัวเองไว้ทัน นุดีมองช่อดอกไม้อย่างเสียดาย อนิรุทธิ์จึงยกให้ถ้าเธอไม่รังเกียจ และว่าจะไปส่งที่ทำงาน นุดีกอดช่อดอกไม้ด้วยความดีใจ

พอมาถึงหน้าบริษัท นุดีบอกอนิรุทธิ์ว่าตนไม่ควรถือดอกไม้ขึ้นตึกให้คนสงสัย ว่าแล้วก็ดึงดอกไม้ออกมาหนึ่งดอกเก็บใส่กระเป๋าเป็นที่ระลึกเท่านั้น อนงค์นารถเห็นนุดีเดินไปก็ปรี่เข้ามาต่อว่าอนิรุทธิ์ทำไมมากับนุดี เขาอธิบายว่าไปเยี่ยมวิกันดาแต่เธอออกจากโรงพยาบาลเสียก่อน แล้วนึกได้เตือนอนงค์นารถเรื่องพศิน เธอสะดุ้งแก้ตัวว่าแค่ไปรับรองลูกค้า อย่าคิดมาจับผิด อนิรุทธิ์ส่ายหน้าเซ็งกับผู้หญิงที่หลงผู้ชายไม่ลืมหูลืมตา

นุดีนั่งที่โต๊ะทำงานคิดถึงช่วงเวลาที่เจออนิรุทธิ์แต่ละครั้งแล้วยิ้มกับดอกไม้ในมือ พอคิดได้รู้สึกเศร้าที่หักหลังผู้มีพระคุณอย่างวิกันดา ไม่ทันไรอนงค์นารถเข้ามาต่อว่าทีหลังอย่าไปไหนมาไหนกับอนิรุทธิ์อีก ถึงเป็นผู้ชายที่หน้าตา ชาติตระกูล ความรู้ดีหมด แต่เป็นสามีที่ห่วยแตก อย่าหลงผิดไปมีใจให้จะช้ำใจตาย นุดีแก้แทนว่าเขาก็มีมุมดีๆหลายอย่าง อนงค์นารถชักสงสัย นุดีรีบปัดแค่พูดไปตามที่เห็น นุดีเก็บความรู้สึกไม่ให้ใครจับผิดได้

ในขณะที่วิกันดานอนพักอยู่บ้าน นวลเอาใจใส่ดูแลห่วงใยอย่างจริงใจ และยอมรับตามตรงว่าถึงตนจะดีบ้างไม่ดีบ้าง แต่ตนก็ไม่ลืมพระคุณ แม้จะเตือนให้ตนรักตัวเองอย่างไร ตนเป็นคนดื้อด้าน จะรออนิรุทธิ์ตลอดไป อย่าเตือนอีกให้เหนื่อยเปล่า วิกันดาได้แต่สงสารปนสมเพช

ooooooo

อรอินทร์พานิ่มมาเยี่ยมวาทินที่โรงพยาบาล นิ่มมีท่าทีชอบเขาคุยจ้ออย่างไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน อรอินทร์เกรงใจเผื่อเขาอยากพักผ่อน เขากลับบอกว่าเขาชอบให้นิ่มมาอยู่เป็นเพื่อน และชมเธออีกครั้งที่เป็นคนดีช่วยชีวิตเขาไว้

“คงมีแต่คุณที่เห็นว่าอรดี ใครๆก็ตราหน้าว่าอรทำให้บ้านคนอื่นแตกแยก”

“น้องอรเป็นคนดี แค่ไม่รู้จักวิธีจะรัก” วาทินเอื้อมมือไปจับมืออรอินทร์

“ก็อาจจะใช่ ยิ่งนานไปยิ่งรู้สึกตัวเองไม่มีค่าเลย”

“น้องอรมีคุณค่าเสมอ โดยเฉพาะกับคนที่มองเห็น ไม่ผิดหรอกที่เราจะรักใคร แต่อย่าลืมว่าต้องรักตัวเองด้วย” อรอินทร์ฟังแล้วรู้สึกสงสารตัวเอง เขาย้ำ “เปลี่ยนตัวเองตอนนี้ยังไม่สาย”

อรอินทร์ซาบซึ้งน้ำตาคลอ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ แล้วชวนนิ่มกลับ นิ่มบอกจะกลับมาอีก อรอินทร์มองยิ้มๆ วาทินย้ำอีกครั้งให้เธอลองทำดูแล้วจะรู้ว่าอะไรดีไม่ดี เปลี่ยนตัวเองไม่ง่าย แต่ถ้าทำได้จะมีความสุขกว่าเดิม อรอินทร์ยกมือไหว้รับรู้ถึงความปรารถนาดีของเขา

อรอินทร์กำลังจะหูตาสว่างขึ้น ต่างจากอนิรุทธิ์ที่เจอผลกรรมทันตา เมื่อเมเปิ้ลมานอนด้วยที่คอนโดของเขา เธอลุกขึ้นแต่งตัวจะกลับ เขาเอ่ยปากชวนให้ค้างแต่เธอบอกไม่อยากโดนผู้หญิงอื่นของเขามาอาละวาดใส่ แล้วอ้อนให้เขาซื้อคอนโดใกล้ๆให้ เขาขมวดคิ้วจะต้องเสียเงินทำไม เธออ้างจะได้สะดวกกับการคบหาของเรา เขาแย้งไหนว่าคบกันสบายๆ

เมเปิ้ลเบ้ปากจะสวมถุงน่องเปลี่ยนใจโยนทิ้งและเหน็บแนมเขา “คุณนี่เอาแต่ได้เนอะ หว่านไปเรื่อยไม่ลงทุนอะไรเลย” อนิรุทธิ์ถามหมายความว่าอะไร “ก็หมายความว่าผู้ชายอย่างคุณไม่เห็นน่าแย่งตรงไหนเลย เฮ้อ น่าเบื่อเสียเวลา นึกว่าจะเปย์มากกว่านี้ซะอีก”

อนิรุทธิ์โกรธลุกขึ้นถามพูดอะไร เมเปิ้ลเยาะใครจะมาปลอบใจฟรีๆ งี่เง่าขนาดนี้ตนไม่ยุ่งด้วยแล้ว ให้เขาจ่ายเงินมาหนึ่งล้านบาท เขายิ่งงงทำไมต้องจ่าย ต่างคนต่างได้ประโยชน์ไม่พอใจก็จบกันไป เมเปิ้ลหยิบมือถือเปิดคลิปที่เขานอนด้วยให้ดู ถ้าไม่จ่ายจะเอาลงโซเชียล ตนไม่มีชื่อเสียงไม่มีอะไรจะเสีย แต่เขาเป็นถึงด็อกเตอร์ อนิรุทธิ์ตกใจมากไม่คิดว่าเธอจะแบล็กเมล์

“ถือว่าเป็นค่าชดเชยที่คุณเคยทำผู้หญิงเสียใจแล้วกัน ไปก่อนนะคะ บาย...อย่าลืมเตรียมเงินไว้ล่ะ” เมเปิ้ลทำท่าส่งจูบแตะแก้มเขา อนิรุทธิ์ปัดมือ ก้มหน้ากุมหัวด้วยความเครียด

คืนนั้นอนิรุทธิ์กลัดกลุ้มไม่รู้จะปรึกษาใคร คิดถึงใบหน้าผู้หญิงทุกคนที่พัวพันด้วย แล้วตัดสินใจขับรถไปหานุดีที่หอพัก นุดีตื่นเต้นดีใจที่เขานึกถึง ยินดีจะอยู่เคียงข้างปลอบใจเขา อนิรุทธิ์ไม่ได้เล่ารายละเอียดแค่บอกว่ามีเรื่องเครียด เขาขอมาหาเธออีกถ้าเธอไม่รังเกียจ นุดียินดีแม้ในใจจะรู้สึกผิดแต่ไม่อาจห้ามใจตัวเองได้

อรอินทร์แวะเข้ามาในห้องอนิรุทธิ์ เห็นเตียงนอนไม่ได้เก็บจึงเข้าไปดึงผ้าปูให้ พลันเห็นถุงน่องที่เมเปิ้ลโยนทิ้งไว้ก็ปรี๊ดจะโทร.ไปเอาเรื่อง แต่เห็นชื่อวาทินก่อนชื่ออนิรุทธิ์ก็ชะงัก นึกถึงคำเตือนของเขาแล้วสงบลง พยายามหักห้ามอารมณ์โยนถุงน่องทิ้ง กลับไปห้องตัวเอง

ooooooo

อีกครอบครัวที่มีปัญหาอีกรูปแบบ คือฉวีเพ็ญโดนแม่สามีจงเกลียดจงชังเพราะเป็นสะใภ้คนไทย แม่ของสีหนาทต้องการสะใภ้จีน จึงด่าว่าเปรียบเทียบทุกวัน ฉวีเพ็ญเหลืออดเถียงอย่างรุนแรงแล้วโดนไล่ออกจากบ้าน เธอฮึดปาดน้ำตาหอบข้าวของออกไป สีหนาทหนักใจ

เคนมาสอนภาษานุดี แต่ดูเธอใจลอยไม่มีสมาธิ พอมีโทรศัพท์เข้ามา เธอก็ขอเลิกเรียนเร็วขึ้น เคนชักสงสัยว่าคนที่โทร.มาจะเป็นอนิรุทธิ์ จึงแอบรอดูจนเห็นรถอนิรุทธิ์มารับนุดีออกไปจึงสะกดรอยตามจนถึงคลับแห่งหนึ่งที่อยู่ในโรงแรม เขาชั่งใจจะทำอย่างไรดี...ขณะเดียวกัน นิ้งหน่องเที่ยวอยู่ในคลับนี้ พอเห็นอนิรุทธิ์พาสาวน้อยมาก็รีบถ่ายคลิปส่งไปให้อรอินทร์ในทันที

อนิรุทธิ์แค่พานุดีมาทานข้าวฟังเพลงและหยอดความเจ้าชู้เล็กน้อยให้คลายเครียด พอส่งเธอที่หอพัก กลับมาที่คอนโดต้องตกใจเมื่อเห็นข้าวของในห้องถูกรื้อออกมากระจาย อรอินทร์กำลังล้มโต๊ะและทำลายของตกแต่งห้อง เขาตวาดเสียงกร้าวว่านี่มันอะไร อรอินทร์หันมาปรี่เข้าผลักอกเขา “ยังจะมาถามอีก พี่รุทธิ์ไปกับนังเด็กนั่น ไปแอบกินกันมาแล้วสิท่า ทุเรศทั้งคู่”

“หยุดพูดว่าคนอื่นได้แล้ว อาละวาดอย่างกับคนบ้า เป็นแบบนี้ไงพี่ถึงรักน้อยลง”

“เพราะพี่รุทธิ์ไปสนใจมันมากกว่า อย่ามาโทษกัน สำส่อนมักง่าย อรเกลียดๆๆๆ”

อนิรุทธิ์โกรธผลักอรอินทร์ล้มไปบนโซฟาอย่างไม่ตั้งใจแล้วตกใจถามเธอเป็นอะไรไหม อรอินทร์สะบัดเสียงใส่ “อรพยายามเต็มที่แล้ว วันก่อนพาคนมานอนที่บ้านอุตส่าห์ไม่พูด แล้วนี่อะไร อรเหนื่อย เครียด ปวดหัวไปหมด ทำไมอรต้องพยายามอยู่คนเดียว ทำไมพี่รุทธิ์ถึงเอาแต่ความสุขตัวเอง บอกอรสิ”

“ก็พี่เป็นแบบนี้ เปลี่ยนไม่ได้หรอก”

“พี่ไม่เคยเปลี่ยนอะไรเลย อรทุกข์แทบตายเพราะผู้หญิงคนอื่น พี่รุทธิ์ก็ไปกับอีกคนหน้าตาเฉย” อนิรุทธิ์อ้างตนมีเรื่องเครียดเธอไม่เคยรู้ อรอินทร์ส่ายหน้าหาว่าข้ออ้างไร้สาระ

อนิรุทธิ์พาลถ้าเจอกันมีแต่เรื่องทะเลาะก็แยกกันสักพัก ขอคีย์การ์ดคืน อรอินทร์อึ้งความน้อยใจแน่นอก ควักคีย์การ์ดออกมาโยนใส่ เข่นเขี้ยวอย่ามาเสียใจทีหลัง แล้วกลับออกไป

นิ้งหน่องเป็นห่วงเพื่อนแวะมาหา อรอินทร์เห็นหน้านิ้งหน่องก็โผกอดร้องไห้สะอึกสะอื้น นิ้งหน่องเตือนสติถ้ารักคนนี้แล้วทุกข์ใจขนาดนี้เลิกเสียดีกว่า อรอินทร์สะอื้นฮักว่ารักเขามาก นิ้งหน่องให้ลองคิดดูดีๆว่าเป็นความรักแน่หรือ

ooooooo

หลายวันผ่านไป เคนชวนเจนจบกับวิกันดามากินข้าวฟังเพลงที่คลับในโรงแรมหรู หวังให้ทุกคนเห็นพฤติกรรมของอนิรุทธิ์ แล้วไม่นานเขาก็พานุดียิ้มแย้มเข้ามาที่นี่จริงๆ วิกันดาเห็นแล้วเครียด ผิดหวังในตัวนุดีและอดีตสามี ชวนทุกคนกลับอย่าให้ทั้งสองรู้ตัว

วันต่อมาวิกันดาวางงานให้นุดีทำด้วยท่าทีนิ่งๆ มองเธออย่างห่วงใยจนนุดีแปลกใจ ไม่ทันจะเตือนเลขามารายงานว่ามีคนมาขอพบ...วิกันดากลับมาที่ห้องทำงาน เห็นอรอินทร์ท่าทางอ่อนล้า ดวงตาเศร้าหมองแต่ฝืนเข้มแข็ง ก็เอ่ยถามมีอะไร มาที่นี่ทำไม

“อรก็มีแค่เรื่องเดียว วันก่อนนิ้งหน่องเพื่อนอรจับได้ว่าพี่รุทธิ์ออกไปเที่ยวคลับกับนุดีสองคน พออรเอาไปพูด พี่รุทธิ์ก็โมโหใส่”

วิกันดาปัดว่าเขาไม่เกี่ยวกับตนแล้ว จะทำอะไรให้คิดเอง อรอินทร์ยอมรับว่าหมดหนทาง อยากให้ช่วยนัดนุดีมาคุยกับตนว่าคิดอย่างไรกับอนิรุทธิ์ วิกันดาคิดว่านุดีคงไม่อยากเจอแต่ก็จะบอกให้ และขอร้องอย่ามาที่นี่อีก อรอินทร์สะอึกฝืนยิ้มรับปาก

พอวิกันดามาบอกนุดี เธอตกใจมากที่วิกันดารู้เรื่องแล้ว แต่ก็ปฏิเสธที่จะไปพบอรอินทร์ นุดีกุมมือวิกันดาเสียใจไม่คิดจะแทนที่เธอ ตนพยายามหักห้ามใจแล้วแต่ทำไม่ได้ ตนรู้สึกผิดมาตลอด วิกันดามองอย่างสงสารดึงมือออกแนะนำ “ฉันไม่ได้เกลียดเธอ แต่จะดีกว่านี้ถ้าเธอรักผู้ชายที่จะมีเธอแค่คนเดียว ไม่ใช่คนเจ้าชู้อย่างเขา...กลับไปทำงาน ฉันจะบอกอรอินทร์ให้”

ด้านเมเปิ้ลยังมาทวงเงินจากอนิรุทธิ์แลกกับคลิป ให้หมายเลขบัญชีไว้ เขาไม่ยอมจ่าย เธอเยาะสมัยนี้ไม่ได้มีแต่ผู้ชายหลอกผู้หญิงได้ ผู้หญิงหลอกเนียนกว่า และให้เขาจำไว้เป็นบทเรียน ที่เรียกแค่ล้านเดียวเพราะเห็นแก่วิกันดา อนิรุทธิ์เครียดจัด

วิกันดามาหาอรอินทร์เพื่อบอกว่านุดีไม่ต้องการมาพบเธอ อรอินทร์เข่นเขี้ยวกล้าทำแต่ไม่กล้าเผชิญหน้า วิกันดาโต้ “อย่าพูดอะไรที่สะท้อนถึงจิตใจตัวเอง เลิกประชดประชันแล้วพูดกันดีๆ ตอนนี้ฉันกับเธอไม่ได้เป็นศัตรูกัน จะพูดอะไรรักษาหน้าตัวเองไว้บ้าง”

อรอินทร์กล่าวขอโทษ วิกันดาเหน็บว่าอนิรุทธิ์ทำให้เธอเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ อรอินทร์รำพันว่าอยากกลับมารักตัวเองแต่ทำไม่ได้เพราะรักอนิรุทธิ์เกินกว่าจะถอนตัว วิกันดาสวนว่าตนไม่มีความเห็น อรอินทร์พร่ำต่อ “ขออรพูดเถอะนะคะ มีแต่คุณพี่ที่เข้าใจความรู้สึกอร คนเคยเจอแบบเดียวกัน อรก็เห็นมีแต่คุณพี่”

“เธอเห็นไหมล่ะว่าก่อนหน้านี้ฉันทุกข์แค่ไหน ทั้งเธอทั้งผู้หญิงคนอื่นที่เข้ามาทำลายชีวิตครอบครัว เตรียมใจเอาไว้หน่อย คิดจะใช้ชีวิตอยู่กับคนอย่างคุณรุทธิ์ เธอต้องทำใจ”

อรอินทร์แย็บแต่ก็ทนมาได้ตั้งนาน วิกันดายอมรับว่าตนโง่ อรอินทร์ไม่ยอมแพ้บอกว่าตนก็โง่แต่จะทำให้เขารักตนคนเดียวให้ได้

วิกันดาเหนื่อยล้ากลับมาเจออนิรุทธิ์รออยู่ที่บ้าน เขาตัดสินใจมาขอร้องให้เธอช่วยเรื่องเมเปิ้ล วิกันดาสบถเวรกรรมเมื่อฟังเรื่องราว นี่คือผลของความเจ้าชู้จนเกิดเรื่อง อนิรุทธิ์ขอร้องอย่าเพิ่งซ้ำเติม ตนควรทำอย่างไรดี วิกันดาใจอ่อนยอมจะไปเจรจากับเมเปิ้ลให้ ที่ทำเพื่อลูกไม่ใช่เขา

อรอินทร์แค้นใจเรื่องนุดีไม่หาย ส่งไลน์ภาพนุดีกับอนิรุทธิ์และข้อความไปให้แวววรรณ บ่ายวันหนึ่ง วาทินเชิญอรอินทร์ นิ่มและเจนจบไปทานข้าวที่บ้านเพื่อให้เจนจบได้รับรู้ว่าตนพร้อมจะรับผิดชอบชีวิตอรอินทร์และลูก เจนจบเขม่นในทีแสดงนิสัยส่วนตัว ทำให้วาทินรู้ว่าทำไมอรอินทร์ถึงเลิกกับเขา วาทินทำให้เจนจบเห็นว่าตนสามารถอบรมสั่งสอนนิ่มให้เป็นเด็กดีได้
เจนจบทึ่งยอมรับกับอรอินทร์ว่า วาทินดีกว่าอนิรุทธิ์มากอรอินทร์เหน็บ

“ที่พูดนี่เพราะห่วงคุณพี่ อยากให้เขากับพี่รุทธิ์คืนดีกันหรือไง”

“ไม่ใช่ แต่ผมเป็นห่วงคุณ ห่วงลูก ถ้าคุณรักกับผู้ชายดีๆที่เข้ากับลูกได้ ผมก็ยินดีด้วย”

อรอินทร์รับรู้ว่าเขาห่วงในฐานะเพื่อน...ในขณะที่เคนรุกถามนุดีตรงๆว่าชอบอนิรุทธิ์ใช่ไหม เธอน้ำตาคลอยอมรับว่าหักห้ามใจไม่ได้ แม้จะรู้สึกผิดไม่รู้จะทำอย่างไรดี เคนได้แต่สงสาร

ooooooo