มือปราบเหยี่ยวดำ
ตอนที่ 16
นพวรรณโล่งใจและสบายใจขึ้นมากที่คดี
ของตี๋ใหญ่จบลง ในที่สุดจอมโจรในตำนานก็สิ้นชื่อและไม่มีโอกาสจะก่อเรื่องปล้นฆ่าใครอีก บรรดล
พาเธอไปทำบุญแต่เช้าและเอ่ยถามอย่างเอาใจ
คนท้องอ่อนๆ
“คุณอยากไปไหนต่อไหมครับ”
“แล้วแต่คุณเลยค่ะ ขอแค่ให้มีคุณอยู่ด้วยเท่านั้น ขอเพียงเท่านี้จริงๆ”
“ขอบคุณนะครับ...ที่ไม่ว่ายังไงคุณก็อยู่เคียงข้างผมเสมอ...ผมรักคุณนะ”
“วรรณก็รักคุณค่ะ”
ประทีปกับเมียมารับเงินรางวัลจากสมศักดิ์
หลายวันต่อมา สีหน้าทั้งคู่ยังไม่ดี รู้สึกผิดกับตี๋ใหญ่
ไม่หาย สมศักดิ์เข้าใจความรู้สึกอีกฝ่ายดี แต่ทำได้แค่ปลอบและขอบใจ
“หวังว่าคราวหน้าคงจะได้ความร่วมมือแบบนี้อีก”
“ไม่มีคราวหน้าแล้วครับ จากนี้ไปผมจะขอ
ไม่ยุ่งเกี่ยวกับวงการนักเลงอีก ไม่ว่าจะทางไหนก็ตาม”
“ให้มันจริงเถอะประทีป” อุดมอดแซวไม่ได้
“จริงสิครับ...ผมไม่อยากเอาชีวิตไปทิ้งแบบ
ไอ้ตี๋หรือคนอื่นๆ ผมยังอยากอยู่กับลูกกับเมียไปนานๆ”
บรรดลนั่งฟังอยู่ด้วย อดไม่ได้จะเตือนสองผัวเมียด้วยความเป็นห่วง
“ยังไงก็ระวังตัวด้วยนะ อย่าเผลอหลุดปาก
เรื่องมาเป็นสายหรือเรื่องเงินรางวัลนำจับเด็ดขาด
พวกตี๋ใหญ่มันมีอยู่เยอะ แต่ละคนเสือร้ายกันทั้งนั้น”
“ครับ...ผมรู้ดีว่าถ้าพวกมันรู้ว่าผมหักหลัง พวกมันไม่เก็บผมไว้แน่...สวัสดีครับ”
ประทีปพาเมียขึ้นรถออกจากสถานีตำรวจ หวังจะเริ่มต้นชีวิตใหม่และหลีกหนีให้ไกลหนทางโจร โดยไม่สำเหนียกเลยว่าทิพย์แอบตามดูพวกเขาห่างๆด้วยความคับแค้นใจ และรอคอยโอกาสจะล้างแค้นให้ตี๋ใหญ่
พวกตำรวจมัวชะล่าใจที่จับตายตี๋ใหญ่ได้ อุดมประกาศแต่งงานกับเนตรดาวและเตรียมตัวอย่างมีความสุข แต่บรรยากาศแสนหวานก็อยู่ไม่นาน เมื่อบรรดลโทร.แจ้งข่าวร้ายว่าประทีปถูกยิงตายคาตลาด!
อุดมตกใจมาก รับปากจะรีบไปสมทบ เนตรดาวเห็นสีหน้าตื่นๆของคู่หมั้นหนุ่มก็อดถามไม่ได้
“ประทีปถูกยิง น่าจะเป็นการล้างแค้นให้ตี๋ใหญ่”
“แสดงว่าคนที่ยิงต้องรู้ว่าประทีปเป็นสายให้ตำรวจ”
“ครับ...ผมสงสัยอยู่คนหนึ่ง”
“ดำเหรอคะ”
“ใช่...ที่จริงถ้าตอนนั้นประทีปไม่ห้ามไว้ ดำคงกลายเป็นศพเหมือนลูกพี่มันไปแล้ว ไม่อยากเชื่อว่าคนที่ประทีปช่วยชีวิตไว้ จะย้อนกลับมาฆ่าเขาเอง”
สมศักดิ์รอบรรดลกับอุดมอยู่แล้วที่ตลาด เมื่อสองหนุ่มลูกทีมมาถึงจึงบอกสถานการณ์คร่าวๆ
“ศพถูกนำออกไปแล้ว ก็อย่างที่เห็นแหละ
ยิงกันกลางตลาดเลย คนเห็นเหตุการณ์เพียบ ถือว่าอุกอาจมากๆ”
“เหมือนมันตั้งใจให้คนรู้” บรรดลสันนิษฐาน
“ก็เป็นไปได้ นี่ไม่ใช่แค่ฆาตกรรม แต่เป็นการลงโทษในหมู่นักเลงเมื่อมีคนทรยศ”
ooooooo
เนตรดาวตามอุดมไปทำข่าวด้วยเหมือนเคย และไม่รอช้าจะทำสกู๊ปพิเศษเกี่ยวกับประทีป
“หากมองย้อนกลับไป...ประทีปถือเป็นหนึ่งในสมาชิกคนสำคัญที่ร่วมงานกับตี๋ใหญ่เป็นเวลายาวนาน เนื่องจากทั้งสองคนเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็ก ทำให้เกิดความคุ้นเคยและไว้เนื้อเชื่อใจกันเป็นพิเศษ จุดเปลี่ยนมาถึงเมื่อประทีปตัดสินใจเป็นสายให้กับตำรวจ อันนำไปสู่การวิสามัญตี๋ใหญ่เวลาต่อมา อย่างที่ทุกคนทราบกันดี...ปมสังหารประทีปจึงเชื่อกันว่าคงเป็นเรื่องอื่นไปไม่ได้ นอกจากการฆ่าเพื่อล้างแค้นให้กับตี๋ใหญ่”
ดำเป็นมือปืนที่ไปดักยิงประทีปตามที่พวกตำรวจคาดไว้ และเป้าหมายต่อไปคือจงหรือบรรดลที่ทิพย์แค้นยิ่งกว่าใครเพราะเป็นสายตำรวจ ดำอาสาจะไปดักยิงให้แต่ก่อนจะถึงเวลานั้นก็ต้องเก็บตัวหนีตำรวจ
พวกตำรวจมีประกาศจับดำลงสื่อแทบทุกสำนัก ดำหนีหัวซุกหัวซุนจนต้องไปพึ่งข้าววัด พระสงฆ์ประจำวัดเห็นรูปภาพเขาในหนังสือพิมพ์ก็หาโอกาสเตือนสติและชวนไปไหว้พระ
ดำปฏิเสธทันควัน “ไม่อ่ะ...พระไม่เคยช่วยอะไรได้หรอก”
“แต่ข้าวที่โยมกินเมื่อกี้ ก็เป็นข้าวที่คนเขาทำบุญให้พระนะ”
“มันไม่เกี่ยวกันนี่ หรือว่าจะเรียกร้องบุญคุณ”
“ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก อาตมาแค่อยากบอกว่าหนทางแห่งความดีก็เหมือนประตูโบสถ์ที่เปิดรอเราอยู่ ขึ้นอยู่กับว่าคนคนนั้นจะเลือกเดินเข้าไปหรือไม่เท่านั้น”
พระสงฆ์ประจำวัดมองตามดำด้วยความอ่อนใจ ก่อนได้ถอนใจปลงๆเมื่อเห็นว่าดำถูกพวกตำรวจดักจับหน้าวัด บรรดลเป็นตัวแทนพวกตำรวจมาขอบคุณ
เพราะคิดว่าพระสงฆ์รูปนี้รั้งตัวดำไว้
“อาตมาไม่ได้ทำอะไรเลย แค่ชี้ความจริงให้เขาเห็นเท่านั้น...ครั้งหนึ่งอาตมาก็เคยทำผิด ต้องติดคุกติดตะราง ก่อนจะมาบวชเป็นพระ คนเราจะเป็นพระหรือเป็นโจรก็เพียงแค่เส้นแบ่งบางๆเท่านั้น”
ดำให้การสารภาพและถูกจับส่งดำเนินคดีหลังจากนั้น ทิพย์ฟังข่าวดำด้วยความแค้นใจ ก่อนจะลงมือฆ่าจ่ายะที่เป็นสายข่าวให้พวกตำรวจ ด้วยการทำให้เป็นอุบัติเหตุบังหน้า
ไม่มีใครคิดถึงทิพย์...สมาชิกผู้หญิงเพียงคนเดียวของแก๊งตี๋ใหญ่ และสมาชิกแก๊งคนสุดท้ายที่ยังมีชีวิต โจรสาวตามสืบเรื่องบรรดลเงียบๆ จนได้รู้ว่าตำรวจหนุ่มแต่งงานแล้วและมีเมียเป็นพยาบาลกำลังตั้งท้อง
นพวรรณถึงกับหน้าซีด เมื่อมีโทรศัพท์ถึงบ้าน เป็นเสียงผู้หญิงขู่จะฆ่าเธอกับสามี เมื่อบรรดลรู้เรื่องก็กังวลมาก และตัดสินใจอนุญาตให้ภรรยาคนสวยซ้อมยิงปืน หลังจากร้างมานานตั้งแต่เรียนจบ
“เรื่องยิงผมไม่ห่วงหรอกครับ ห่วงตรงพอถึงสถานการณ์จริงๆ ใจคุณจะนิ่งพอหรือเปล่ามากกว่า”
“อันนี้ก็บอกไม่ได้เหมือนกันค่ะ แต่อย่างน้อย...
ถ้าเกิดอะไรขึ้นตอนคุณไม่อยู่ วรรณคงพอเอาตัวรอดได้”
บรรดลยังไม่วางใจ แต่ไม่นานภรรยาคนสวยก็ได้พิสูจน์ฝีมือตัวเอง เมื่อทิพย์บุกมายิงแบบอุกอาจ แต่ดันเข้าผิดบ้าน บรรดลกับนพวรรณเลยรอดตาย แต่โจรสาวถูกนพวรรณยิงตายอย่างน่าเวทนา
ในที่สุดแก๊งตี๋ใหญ่ก็จบสิ้น สมาชิกแก๊งไม่ถูกจับตายก็ถูกจับดำเนินคดีไม่มีเหลือ ทีมตำรวจทุกคนภาคภูมิใจมากและปฏิญาณจะปฏิบัติหน้าที่ต่อไปอย่างสุดความสามารถ...ให้สมกับที่เป็นผู้พิทักษ์สันติราษฎร์
ooooooo
-อวสาน-
