มารยาริษยา
ตอนที่ 12
ความตรอมใจ ทำให้เพียงดาวเหมือนคนที่เหลือแต่ร่างกายที่ไร้ชีวิตจิตใจ กินอาหารไม่ลง จนร่างกายซูบซีด แต้วกับอู๋พยายามหาของชอบมาหว่านล้อมให้กินก็ไม่สำเร็จ จนเป็นลมล้มลง แต้วกับอู๋รีบพาส่งโรงพยาบาล
หลังการตรวจเช็กร่างกาย หมอบอกว่า คนไข้มีอาการอ่อนเพลียจากการขาดอาหารและเครียด
“ดาวจะเป็นอะไรมากไหมคะ” แต้วถาม
“ถ้าปล่อยให้เป็นอย่างนี้ต่อไป ก็น่ากลัวนะครับ อันตรายทำให้เสียชีวิตได้ ตอนนี้หมอก็ทำได้แค่นี้ให้น้ำเกลือกับสารอาหาร แต่ถ้าคนไข้ยังเครียดไม่ยอมทานอาหาร ไม่ยอมพักผ่อน ก็จะ...คนไข้ต้องปรับเปลี่ยน พฤติกรรมให้ได้นะครับ”
ฟังหมอแล้ว แต้วถามอู๋ว่า “ฉันจะโทร.หาโอมดีไหม?”
“ที่มันเป็นอย่างนี้ก็เพราะโอมไม่ใช่หรอ จะให้โอมมาเร่งให้มันตายเร็วขึ้นรึไง” อู๋ถามประชดหน้าเครียด
ooooooo
คืนนี้ อามรอจนโอมกลับบ้านก็พรวดออกไปขวางถามเสียงแข็งว่า ทำไมทำกับดีนี่อย่างนี้ ถ้าโกรธอะไรก็ให้มาลงที่ตน เพราะตนเป็นคนพาดีนี่ไปพบเขา โอมจ้องหน้าน้องปรามว่า
“ฉันขอสั่งแกเลยนะ เลิกเจ้ากี้เจ้าการเรื่องนี้ แล้วเลิกพาเขามาหาฉันได้แล้ว”
อามบ่นว่าไม่เข้าใจเลย เมื่อไหร่โอมถึงจะตาสว่างเสียที ดีนี่ทั้งสวยทั้งดีมาชอบก็ไม่สนใจ แต่กลับ
ไปหน้ามืดตามัวกับกับเพียงดาวอยู่ได้
“ฉันไม่ได้หน้ามืดตามัว ฉันตาสว่างแล้วต่างหาก” อามถามว่าหมายความว่ายังไง “แกไม่ต้องรู้หรอก รู้แต่ว่ายังไงฉันก็ไม่มีวันรักดีนี่ ฉันรักคุณดาวคนเดียว”
อามมองอึ้ง นิ่งไปครู่หนึ่งจึงบอกโอมอย่างมีเลศนัย ว่า “พี่พูดเองนะ ว่าพี่ไม่ได้รักดีนี่ แล้วต่อไปถ้าผมทำอะไร พี่ไม่มีสิทธิ์มาว่าผม”
“แกจะทำอะไร” โอมเอะใจ
“ผมไม่มีวันทำร้ายผู้หญิงเหมือนพี่โอมก็แล้วกัน” พูดเป็นปริศนาแล้วอามก็ขึ้นข้างบน ทำให้โอมยิ่งเครียด
ooooooo
แต้วพยายามทำอาหารอ่อนๆให้เพียงดาว เตือนว่า หมอบอกแล้วว่าถ้าไม่กินอะไรจะป่วยอีก เพียงดาวไม่กินบอกว่าให้ตนตายๆไปเถอะ ไม่อยากอยู่แล้ว
“ฉันไม่อยากทนแล้วนะ ดาวลุกขึ้นมา!” อู๋พรวดขึ้นมาจับเพียงดาวลุกขึ้น ถามอย่างสุดทน “แกจะเอา
ยังไงกับชีวิตแกฉันเข้าใจว่าแกเสียใจเรื่องโอม แต่แกจะอยู่เป็นซากศพเป็นผีดิบอยู่อย่างนี้ไม่ได้ แกต้องเดินหน้าต่อไป ถ้าคิดจะตัดเขาก็ตัดเขาให้ขาด ไม่ใช่ต่อหน้าก็ไล่เขา แต่พอกลับมาก็นอนตายซากอยู่อย่างนี้ มันไม่ได้ดาว!”
แต้วติงอู๋ว่าดาวกำลังป่วยอยู่ อู๋บอกว่าแบบนี้ต้องให้ยาแรงเสียบ้าง แล้วหันไปใส่ดาวต่อ
“ถ้าแกรู้ว่าแกอยู่โดยขาดโอมไม่ได้ แกก็ต้องให้อภัยเขา มีทางเลือกสองทาง แกเลือกเอา” เพียงดาวบอกว่าตนไม่รู้ “ไม่รู้ไม่ได้ จะเอายังไง ให้ฉันโทร.ตามโอมไหม บอกมา!”
“ดาวไม่รู้...ดาวอยากอยู่คนเดียว” เพียงดาวทำหน้าสับสนแล้ววิ่งขึ้นข้างบนไปขังตัวเองอยู่ในห้องแต่งตัว อู๋กับแต้วเป็นห่วงกลัวเธอจะทำร้ายตัวเอง ตามขึ้นไปเรียกก็ไม่ยอมเปิดประตู จนต้องให้ป้านุชเอากุญแจสำรองมา
เพียงดาวเข้าไปยืนสับสนอยู่หน้าตู้เสื้อผ้าที่มีผ้าใบคลุมอยู่ เห็นกุหลาบช่อหนึ่งอยู่ที่พื้นแถวผ้าใบ เธอสงสัยดึงผ้าใบออก
เพียงดาวมองอึ้ง เมื่อเห็นใต้ผ้าใบนั้นมีกุหลาบหลายช่อวางอยู่ เธอหยิบช่อหนึ่งขึ้น พลิกการ์ดที่ช่อกุหลาบดู...
“สิบสองปีก่อนจนถึงวันนี้ ผมยังรักคุณดาวไม่เปลี่ยนแปลง ให้อภัยผมนะครับ”
แต้ว อู๋ และป้านุชไขกุญแจเข้ามาพอดี เห็นเพียงดาวยืนร้องไห้อยู่ แต้วกับอู๋เห็นกุหลาบหลายช่อที่วางอยู่ก็มองกันงงๆ ในขณะที่ป้านุชสารภาพด้วยสีหน้าไม่สบายใจว่า
“ป้าขอโทษนะคะคุณดาว ตั้งแต่ที่คุณดาวไล่คุณโอมกลับไป คุณโอมก็ส่งดอกไม้มาตลอด ป้าไม่กล้าทิ้งน่ะค่ะ เลยเอามาซ่อนไว้ที่นี่ แต่เดี๋ยวป้าจะเอาไปทิ้งให้นะคะ”
เพียงดาวค่อยๆหันมาถามอู๋ “ถ้าโอมเขากลับมา ดาวจะต้องเสียใจอีกครั้งไหมคะ”
“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน ดาวต้องตัดสินใจเอง ว่ามันจะคุ้มกับที่ดาวจะเสี่ยงรึเปล่า”
เพียงดาวโผเข้ากอดอู๋กับแต้วร้องไห้อย่างเจ็บปวด สับสน...
ooooooo
หลังจากโอมบอกว่าตนรักเพียงดาวคนเดียวเท่านั้นแล้ว อามก็เบนเข็มมาทางดีนี่เพราะชื่นชอบความสวยของเธอมานานแล้ว วันนี้ก็มาหาดีนี่ที่คอนโดฯพร้อมของฝากมากมาย
ระหว่างนั่งคุยกัน อามเห็นบทละครวางอยู่ ดีนี่บอกว่าพรุ่งนี้จะถ่ายแล้วเลยเอาบทมาท่องก่อน แต่ยังจำไม่ได้เลย ขอให้อามช่วยอ่านบทเป็นเพื่อนหน่อยได้ไหม
อามตอบรับด้วยความยินดี แล้วต่างก็สวมบทบาทเป็นพระนางในละคร พูดตอบโต้กัน โดยดีนี่เล่นเป็นมุกและอามเล่นเป็นกฤษณ์ ในบท มุกไล่กฤษณ์ให้กลับไปเสีย กฤษณ์ตัดพ้อว่ารู้ไหมว่ากว่าตนจะได้เจอเธอต้องใช้เวลานานแค่ไหน
“จะตามหาฉันทำไมคะกฤษณ์ คนอย่างฉันไม่มีค่าอะไรเลย ไปอยู่กับคนที่คุณรักเถอะค่ะ”
“ผมเคยหลงผิดคิดว่าผมรักคนอื่น ทั้งที่ตลอดมาผมรักคุณ ผมรักคุณคนเดียว ตอนนี้ผมเจอคุณแล้ว ผมจะไม่ยอมปล่อยคุณไปอีกแล้วมุก”
“คุณรักฉันจริงๆเหรอคะ...”
“แค่คำพูดคงไม่พอ...หลับตาสิ...”
ดีนี่หลับตา อามอ่านบทเห็นเขียนไว้ว่า มุกหลับตา กฤษณ์ค่อยๆยื่นหน้าเข้าไปจูบ สองคนจูบกันดูดดื่ม
อ่านแล้วอามใจระทึก ค่อยๆยื่นหน้าเข้าไปจูบดีนี่ ทันใดนั้น ดีนี่ลืมตาขึ้น อามชะงัก ดีนี่หลุดขำออกมาทำเอาอามเขินสุดๆ
“น้องอามนี่เล่นเก่งนะคะเนี่ย พี่ดีนี่ฝากให้เล่นละครเอาไหม”
“ผมเล่นได้กับเฉพาะบางคนเท่านั้นแหละครับ” อามตอบเขินๆ ดีนี่ถามว่าอะไรนะ อามรีบปฏิเสธว่าไม่มีอะไร แล้วหันไปเทน้ำกินแก้เก้อเก้งก้างเก้กัง จนดีนี่เห็นแล้วยิ้มขำๆแกมเอ็นดู
ooooooo
ในที่สุด เพียงดาวตัดสินใจขับรถไปหาโอมโดยมีช่อดอกไม้ไปขอโทษเขา อู๋กับแต้วลุ้นและให้กำลังใจเต็มที่ เพียงดาวขับรถไปก็เหลือบมองช่อดอกไม้ที่วางอยู่ข้างตัวไป นึกในใจกับคำพูดที่เตรียมไว้...“เราเริ่มต้นกันใหม่นะโอม”
เวลาเดียวกัน โอมกำลังขี่มอเตอร์ไซค์ออกจากบ้านไปสวนสาธารณะที่ดีนี่นัดไว้ เมื่อเจอกัน เธอตีหน้าเศร้าบอกว่าต่อไปจะไม่รบกวนเขาแล้ว เพราะทั้งท้อและเหนื่อยเหลือเกิน โอมดีใจรีบขอบคุณการตัดสินใจของเธอ
“แต่มีเรื่องนึงที่ดีนี่ต้องบอกให้โอมรู้ก่อน เมื่อวาน ดีนี่ไปหาหมอ...ดีนี่ท้องค่ะ”
โอมอึ้งเหมือนฟ้าผ่าลงมาตรงหน้า ถามว่าเธอท้องจริงหรือ ดีนี่ทำเป็นนางเอกที่แสนดีบอกว่าเขาไม่ต้องห่วง ตนไม่เรียกร้องอะไรเพราะถ้าโอมมาอยู่กับตนแต่ตัวก็จะไม่มีความสุข สมัยนี้ผู้หญิงเลี้ยงลูกคนเดียวมีถมไป เห็นโอมอึ้งพูดไม่ออกเธอพูดเสียงเครืออย่างสะเทือนใจว่า
“แต่ดีนี่อยากขออนุญาตโอมอย่างหนึ่ง ดีนี่คงปิดบังลูกไม่ได้ว่าพ่อของเขาเป็นใคร อย่างน้อยให้ดีนี่ได้เล่าให้เขาฟังเถอะนะคะ ว่าพ่อของเขาเป็นคนดีขนาดไหน แล้วแม่ของเขาก็รักพ่อเขามาก”
โอมทรุดนั่งอย่างหมดแรง ดีนี่รู้ว่าได้ผล ทำท่าจะเดินไป แต่แอบมองลุ้นๆว่าโอมจะทำอย่างไร
“เดี๋ยวก่อนดีนี่” โอมลุกขึ้นเรียก เธอหันมาร้องไห้โฮโผเข้ามากอดเขาแน่น โอมกอดตอบด้วยความสะเทือนใจ...
ooooooo
เพราะวันก่อนไม่ได้เอาสมุดบัญชีเงินฝากธนาคารไปด้วย วันนี้ฝ้ายจึงกลับมาเอา แม่บอกว่าอยากให้ฝ้ายกลับมาอยู่ที่บ้าน แต่อามกลับถามว่า ยังลืมอะไรอีกหรือเปล่า เช็กให้ดีจะได้ไม่ต้องกลับมาเอาอีก ทำเอาฝ้ายสะอึก
ฝ้ายยังไม่ทันกลับ เพียงดาวก็มาถึง เธอถามถึงโอม อามแย่งตอบทันทีว่าโอมไม่อยู่แล้วจะปิดประตู เพียงดาวดันประตูไว้ แม่จึงออกมาบอกเพียงดาวว่าโอมไม่อยู่ เธอบอกว่าอามบอกแล้ว แต่ตนรอได้
“คงไม่ได้หรอกหนูดาว” แม่ตอบทันที ทำให้เพียงดาวอึ้งไปอีกครั้ง พอดีโอมขี่มอเตอร์ไซค์กลับมา เขาชะงักเมื่อเห็นเพียงดาว ในขณะที่เธอพยายามชี้แจงกับแม่ว่า
“แม่คะ ที่ดาวมาวันนี้เพราะดาวพร้อมจะเริ่มต้นใหม่กับโอม ไม่ได้จะมาต่อว่าหรือทะเลาะกับโอมนะคะ”
“หนูดาว แม่ไม่ได้เกลียดหนูดาวนะ แต่แม่รับหนูดาวในฐานะคนรักของลูกแม่ไม่ได้ พอมีปัญหาก็ทะเลาะกันจนเลือดตกยางออก ไม่มีแม่คนไหนทนเห็นลูกเจ็บตัวได้หรอก”
เพียงดาวขอโทษแม่ ยอมรับว่าตนทำเกินไปจริงๆ อามถามทันทีว่าแล้วหลังจากมาขอโทษครั้งนี้เรื่องแบบนี้มันจะเกิดขึ้นอีกไหม ย้ำหน้าตาขึงขังว่า “ขนาดพี่ดีนี่ไม่ได้ทำอะไรผิด ยังโดนบีบคอเกือบตายเลย”
“แต่นั่นเพราะผู้หญิงคนนั้นยั่วให้พี่โมโห”
“อย่ามาอ้างเลยครับ พี่ดีนี่เขาจะยั่วเสียขนาดไหนกันเชียว พี่ดาวถึงบีบคอเขาอย่างนั้น”
“เขานอนกับโอม” เพียงดาวหลุดโพล่งออกไป ทำให้ทั้งแม่ อามและฝ้ายต่างชะงัก แต่อามก็ยังแก้ต่างว่าดีนี่ไม่ใช่คนแบบนั้น เธอเข้าใจผิดไปเอง “พี่ไม่ได้เข้าใจผิด เขานอนกับโอมมา ทั้งหมดเป็นแผนของเขา เขาตั้งใจจะทำให้พี่สติแตกกลางเวที!”
อามก็ยังหาว่าเป็นเพราะเพียงดาวคิดมากจน
น่ากลัว แนะนำให้ไปหาหมอเสีย ส่วนแม่ก็บอกให้เธอกลับไปก่อนดีกว่า
“ดาวกลับก็ได้ค่ะ ฝากบอกโอมด้วยนะคะว่าดาวมาหาเขา ไม่ว่าโอมจะเคยทำเรื่องผิดพลาดอะไร ดาวให้อภัยโอมทุกอย่าง ดาวรักเขาค่ะ”
อามปิดประตูใส่หน้าเพียงดาวปัง! โอมแอบดูอยู่เขาอึ้ง สมองอื้ออึง สับสน ยิ่งเห็นเพียงดาวยืนร้องไห้อยู่ตรงประตู เขาก็ยิ่งว้าวุ่นใจ จะเข้าไปหาก็ไม่กล้าเพราะยังสับสนเรื่องดีนี่ท้องอยู่
ฝ้ายเดินมาส่งเพียงดาวที่รถ บอกว่าตนเชื่อว่าทั้งหมดเป็นแผนของดีนี่ เพียงดาวขอบใจที่เข้าใจตน บอกฝ้ายว่าตอนนี้ตนไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว เพราะทั้งแม่และอามต่างเข้าใจตนผิด ฝ้ายปลอบใจว่าอย่าเพิ่งท้อเพราะโอมไม่ได้รักดีนี่
“จริงเหรอคะน้องฝ้าย” เพียงดาวสีหน้าดีใจมาก ฝ้ายยืนยันว่าจริง เชื่อว่าดีนี่ไม่มีทางเอาชนะเธอได้ ทำให้เพียงดาวยิ้มออก จับมือฝ้ายขอบคุณด้วยความดีใจมีความหวังขึ้นมา
ooooooo
เมื่อกลับมาเล่าให้แต้วกับอู๋ฟังที่บ้าน แต้วบอกว่าตนก็เชื่อว่าโอมรักเธอ และไม่มีวันสนใจดีนี่ อู๋ถามว่าแต่เขาก็มีอะไรกันแล้วไม่ใช่หรือ พูดแล้วนึกได้รีบกลบเกลื่อนว่า แต่มันเป็นความผิดพลาด ใครๆก็ผิดพลาดกันได้ ให้กำลังใจเพียงดาวว่า
“ยังไงเธอก็เป็นตัวจริงของโอม คนอื่นก็แค่เถาหมามุ่ยริมทาง...นี่ดาว ถึงวันนี้แม่กับน้องเขาจะยังไม่เข้าใจเธอก็ไม่เป็นไร ถ้าเรารู้เสียอย่างว่าโอมยังรักเธออยู่ เรื่องอื่นก็ไม่มีปัญหาหรอก ฉันสองคนจะช่วยเธอเอง”
“ค่ะ...ดาวกับโอมรักกัน เราสองคนจะต้องผ่านเรื่องนี้ไปให้ได้” เพียงดาวมั่นใจขึ้นทุกที
ฝ่ายโอม คืนนี้ถึงกับนอนก่ายหน้าผาก คิดถึงคำพูดของเพียงดาวที่พร้อมให้อภัยตนแล้ว โอมบอกตัวเองอย่างเจ็บปวดว่า “ถึงคุณจะให้อภัยผม แต่ผมก็ให้อภัยตัวเองไม่ได้” พลันก็มีสัญญาณข้อความจากมือถือดังขึ้น
โอมเปิดคลิปวีดิโอดู เห็นดีนี่นั่งอยู่ “ดีนี่ไปฝากท้องมาแล้วนะคะ โอมไม่ต้องห่วง หมอให้ยามากินเยอะเลย” เธอยิ้มนํ้าตาคลอก่อนพูดต่อ “ขอบคุณนะคะที่โอมไม่ทิ้งดีนี่กับลูก ดีนี่ไม่มีใครแล้วจริงๆ ดีนี่ขอบคุณ...ขอบคุณมากนะคะ”
หลังจากดูคลิป โอมคิดถึงเรื่องเพียงดาวแล้วก็ยิ่งเครียดหนัก
ooooooo
สายวันต่อมา ดีนี่เล่นละครอยู่กับหญิงแก่ ในฉาก ดีนี่กราบตักหญิงแก่นํ้าตาไหลอย่างปลื้มปีติ หญิงแก่ลูบหัวดีนี่พูดอย่างเมตตาว่า
“หมดเคราะห์หมดโศกสักทีนะมุก ในที่สุด คนดีอย่างหนูก็ได้พบกับความสุข”
“มุกเชื่อคำสอนของยาย ให้ยึดมั่นในความถูกต้องและความดีงามค่ะ”
“ตอนนี้ความดีตอบแทนมุกแล้วนะลูก ต่อไปคนดีอย่างมุกต้องพบแต่ความสุขและความสำเร็จ”
เสียงผู้กำกับสั่งคัต ชมดีนี่ว่าเล่นได้ดีมาก ดีนี่ลุกขึ้นช่วยประคองหญิงแก่ลุกขึ้นอย่างมีนํ้าใจ หญิงแก่ชมว่า
“หนูดีนี่ ดีทั้งในจอนอกจอเลยนะ อย่างนี้หนูต้องได้ดีเหมือนในละครนี่แหละ”
“ขอบคุณค่ะยาย” คำชมของหญิงแก่กับความจริงที่ตนกำลังทำกับโอมอยู่ช่างสอดคล้องกันจริงๆ ดีนี่ยิ้มออกมาอย่างมั่นใจว่าตนจับโอมได้อยู่หมัดแล้ว
ระหว่างที่ป้ากบซับหน้าให้ดีนี่อยู่นั้น ดีนี่ถามว่าที่หนังเกาหลีให้ตนไปออดิชั่น เคลียร์คิวให้ตนหรือยังแล้วจะให้ตนไปตอนไหน ป้ากบบอกว่าตนบอกปัดไปแล้ว ดีนี่ฉุนกึกถามว่าทำไม เพราะนี่เป็นโปรเจกต์ใหญ่ทีเดียว
ป้ากบบอกว่ามันใหญ่เกินไปสำหรับเธอ ไม่อยากให้เธอทำอะไรเกินตัว เพราะจะเล่นหนังเกาหลีก็ต้องพูดภาษาเกาหลีได้ไม่ใช่พูดได้แค่ กิมจิกิมจิ เท่านั้น ตนไม่อยากให้ไปทำขายหน้าเขา
“แต่เป็นโอกาสของดีนี่นะคะ แล้วมันก็ไม่ได้มีมาง่ายๆ”
“โอกาส มันมีทั้งโอกาสเกิดแล้วก็โอกาสดับ ตอนนี้หนูงานแน่น ไม่มีเวลาเตรียมตัว ป้าเห็นมานักต่อนักแล้ว เวลาพวกที่ขาขึ้นแล้วรับงานเปรอะไปหมดแล้วก็ไม่มีคุณภาพสักงาน สุดท้ายก็ต้องตกไป หนูอยากเป็นอย่างนั้นรึไง”
ดีนี่หาว่าป้ากบมองตนผิดไปแล้ว บอกว่าตนอยากไปออดิชั่นหนังเรื่องนี้ ป้ากบเสียงแข็งใส่ว่า บอกปัดไปแล้ว ถ่ายละครเรื่องนี้ให้เสร็จก่อนค่อยว่ากัน
นิคเดินเข้ามาถามว่าหนังเกาหลีติดต่อมาหรือขอแสดงความยินดีล่วงหน้าด้วย ดีนี่กระแทกเสียงใส่ว่าไม่ต้องแสดงความยินดีหรอก เพราะป้ากบบอกปัดไปแล้ว นิคเห็นสีหน้าของดีนี่กับป้ากบแล้วก็เดาเรื่องออกรีบขอโทษ ในขณะที่ทั้งดีนี่และป้ากบก็ยังตีหน้าเครียดใส่กัน
ooooooo
เย็นแล้ว ฝ้ายมาเข้ากะทำงาน เจอผู้จัดการกำลังดูแลร้านอยู่ พอฝ้ายมาก็เลยบอกให้ยกลังไปเก็บด้านหลังหน่อย ฝ้ายจึงยกลังหนังสือเอาไปเก็บที่ห้องเก็บของ
อามเข้าไปค้นหาหนังสือที่มีดีนี่ขึ้นปกอยู่ก่อนแล้ว พอเจอก็หยิบดูพึมพำอย่างดีใจ “อยู่นี่เอง หาตั้งนาน” แต่พอเงยหน้าเห็นฝ้ายยกลังเข้ามาก็ชักสีหน้าใส่แล้วจะเดินออกไป
เจ้ากรรม! ประตูล็อกเสียก่อน แม้จะเซ็งที่ออกไปไม่ได้แต่อามก็ทำเป็นไม่สนใจฝ้าย หยิบโทรศัพท์ขึ้นคุยกับดีนี่
“ฮัลโหลครับพี่ดีนี่ หนังสือเก่าที่พี่ดีนี่อยากได้ ผมหาเจอแล้วนะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมเอาไปให้...ครับแล้วเจอกันครับ”
ฝ้ายชะงักกึก ทนไม่ไหวโพล่งออกไปว่ายังติดต่อดีนี่ทั้งที่รู้ว่าดีนี่มีอะไรกับโอมหรือ ถามอย่างรับไม่ได้ว่า
“แกกำลังจะทำอะไร ไอ้อาม!”
“ฉันชอบพี่ดีนี่ แล้วฉันก็ไม่เชื่อด้วยว่าเขามีอะไรกับพี่โอม พี่ดีนี่เป็นคนดีแล้วก็น่าสงสาร ฉันอยากดูแลเขา ปกป้องเขาจากคนอย่างพี่ดาว...แล้วก็แก!”
“อาม...แกไม่ทันเขาหรอก แกก็เห็นว่าชีวิตพี่โอมพังทลายยังไง ถ้าเขาดีจริง พี่โอมก็คงรักเขาไปแล้ว ที่พี่โอม ไม่คบเขา ปฏิเสธเขา เพราะรู้ว่า ผู้หญิงคนนั้นตีสองหน้า ปลิ้นปล้อนหลอกลวง!!”
“พอได้แล้ว!!” อามตวาดตีหน้ายักษ์ใส่ “แกมีสิทธิ์อะไรไปตัดสินคนอื่น ทุกอย่างที่แกพูด ไม่ใช่พี่ดีนี่ แต่เป็นตัวแก!! แกมันปลิ้นปล้อน หลอกลวง แกมันหลอกลวงฉัน!!”
อามพยายามจะเปิดประตูแต่เปิดไม่ออก โมโหเลยเตะประตูโครม จนตัวเองกระดอนล้มไม่เป็นท่า ฝ้ายรีบเข้าประคองอย่างเป็นห่วง ถูกอามสะบัด ผลักฝ้ายกระเด็นออกไป มองด้วยสายตารังเกียจ ฝ้ายยืนอึ้งทำอะไรไม่ถูก
พอดีผู้จัดการเปิดประตูเข้ามา เห็นสีหน้าท่าทางอามที่กำลังโมโหจัดก็มองอย่างสงสัย อามผลุนผลันเดินสวนออกไป ส่วนฝ้ายยืนน้ำตาไหลอยู่ตรงนั้น...
ooooooo
หลังจากดีนี่บอกโอมว่าตนท้องแล้ว ภายนอกก็ทำเป็นเข้มแข็ง แต่ก็สำออยทำเป็นเจ็บนั่นปวดนี่ เวียนหัว อาเจียน จนโอมไม่กล้าทิ้งไปไหน คืนนี้จึงตัดสินใจนอนที่คอนโดฯ
“ขอบคุณนะคะโอม ขอบคุณที่ไม่ทิ้งดีนี่...” พูดแล้วลูบท้องบอกลูก “วันนี้พ่อเขาอยู่กับหนูนะ เดี๋ยวดีนี่หาอะไรให้ทานนะคะ” พูดแล้วลุกเดินเข้าครัวไป
พอดีนี่ลุกไป โทรศัพท์มือถือของโอมก็ดังขึ้น ทันทีที่เห็นชื่อเพียงดาวโทร.มา เขาอัดอั้นจนน้ำตาไหล ตัดสินใจกดทิ้งแล้วปิดเครื่องเลย
ooooooo
เมื่อตัดสินใจลุกขึ้นมาเริ่มต้นใหม่แล้ว เพียงดาวก็เริ่มดูแลตัวเอง วันนี้ก็ไปเข้าสปากับแต้วและอู๋บอกว่าไม่อยากให้โอมเห็นตนในสภาพโทรมๆแบบนี้
บังเอิญป้ากบกับดีนี่ไปที่นั่นเหมือนกัน ป้ากบเจอเพียงดาวก่อน พูดกระแนะกระแหนเหยียดเย้ยเพียงดาวว่ามาสมัครเป็นพนักงานนวดที่นี่หรือ อู๋เลยตอบแทนว่าตนมาสมัครเองเดี๋ยวจะเอาฝ่าเท้านวดหน้าให้ แต้วเห็นบรรยากาศ ไม่ดีถามเพียงดาวว่าจะเปลี่ยนที่ไหม
“เปลี่ยนทำไมคะ ขนาดคนทำเลวยังไม่อายเลย เราไม่ได้ทำอะไร ทำไมต้องหนีด้วย” เพียงดาวไม่แคร์แต่พอไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าก็เจอกับดีนี่จนได้ ดีนี่ยิ้มเยาะ ทักว่า ไม่เจอกันนานท่าทางเพียงดาวดูดีกว่าที่ตนคิดเสียอีก
“ผิดคาดล่ะสิเหมือนที่เธอคาดไว้ว่า ถ้าเธอไปนอนกับโอม แล้วเขาจะเลือกเธอ...จะบอกให้นะ ผู้หญิงที่ผู้ชายเขามีความสัมพันธ์ด้วยมีอยู่สองอย่าง อย่างแรกคือผู้หญิงที่เขารัก อยากจะใช้ชีวิตด้วย อย่างที่สองก็เป็นแค่...” เพียงดาวพูดแค่นั้นแล้วยิ้มเหยียดใส่
ดีนี่ยิ้มอย่างเป็นต่อ สวนไปทันทีว่า ถ้าเพียงดาวคิดว่าตนเป็นได้แค่นั้น คนที่คิดผิดอาจจะเป็นเธอก็ได้ ท้าว่า เดี๋ยวก็รู้ว่าใครจะเป็นอะไร ดีนี่ยิ้มสมเพชแล้วออกไป
เพียงดาวพยายามไม่ใส่ใจให้รกสมอง
ooooooo
เมื่อกลับไปที่ออฟฟิศ อู๋เจอโอมมายืนชงกาแฟท่าทางเครียดๆ พอเห็นโอมอู๋บอกอย่างรู้ใจเขาว่า
“ดาวไม่ได้มาหรอก ตกลงนี่โอมหลบหน้าดาวใช่ไหม ป้าไม่เข้าใจเลย ตอนแรกโอมยังขอร้องให้ป้าช่วยให้ดาวอภัยให้โอมอยู่เลย แล้วตอนนี้ดาวมันอภัยให้โอมแล้วไง ทำไมโอมเป็นฝ่ายวิ่งหนีมันล่ะ หรือว่ามีอะไรที่ป้าไม่รู้”
“ผมทำผิดกับคุณดาวไว้มากน่ะครับ” โอมเสียงอ่อยไม่กล้าสบตาอู๋
“ถ้าเป็นเรื่องดีนี่ ดาวมันทำใจได้แล้ว มันพร้อมจะให้อภัยโอม ป้าก็พูดได้แค่นี้ ยังไงก็ตามใจโอมแล้ว กันนะ แต่ว่าสตูฯถ่ายภาพที่ดาวกับโอมจะเปิดกัน เจ้าของสตูฯเขาบอกว่ามีปัญหา เย็นนี้โอมแวะเข้าไปดูให้หน่อยนะ ดาวเขาไปไม่ไหว”
ดังนั้น คืนนี้โอมจึงไปที่สตูฯ เห็นประตูไม่ได้ล็อกจึงผลักเข้าไป เขามองอึ้ง เพราะภายในตกแต่งไว้อย่าง เรียบร้อยสวยงามแล้ว โอมเดินมองไปรอบๆ เห็นที่ ผนังห้องแขวนรูปเพียงดาวกับเขาถ่ายคู่กันแขวนอยู่ แต่รูปเอียงนิดๆ
ขณะนั้นเอง เพียงดาวในชุดสวยเดินลงมาจากข้างบน โอมชะงักมองอึ้ง เพียงดาวถามว่าสวยไหม แล้วพาโอมเดินดูเฟอร์นิเจอร์ที่ซื้อมาตบแต่ง พลางบรรยายอย่างอารมณ์แจ่มใสว่า
“ฉันจะคอยต้อนรับแขกอยู่ตรงนี้ ฉันมีแฟ้มผลงานภาพถ่ายที่โอมเคยถ่ายด้วยนะ” พลางเปิดแฟ้มให้ดู บอกว่าตนจะบรรยายให้ลูกค้าฟังด้วยว่า แต่ละภาพมีความ เป็นมาอย่างไร เชื่อว่าลูกค้าดูแล้วต้องชมว่าโอมทำงานเก่ง
โอมมองรูปที่แขวนบนผนัง เพียงดาวมองตามบอกว่า “รู้สึกรูปของเราจะเอียงไปหน่อยนะโอม” พูดแล้วเดินไปขยับรูปให้ตรง บ่นตัวเองว่า “ตอนเล็งฉันก็ว่าไม่เอียงนะ แต่พอเอาขึ้นแขวนเอียงทุกทีเลย”
โอมเห็นมือเธอมีพลาสเตอร์ยาติดอยู่หลายที่ เขาจับมือเธอขึ้นดู ติงว่า “มือคุณดาว คุณดาวไม่น่าทำแบบนี้เลย”
“โอม...ความฝันของเรา ความสุขของเรายังรออยู่ที่นี่นะ เหลือแค่โอมกลับมาหาฉัน...เราลืมเรื่องเลวร้ายทุกอย่าง แล้วเริ่มต้นกันใหม่นะโอม...”
ความรู้สึกผิด ทำให้โอมร้องไห้...เอาแต่ส่ายหน้าพูดไม่ออก เพียงดาวถามว่ายังโกรธตนอยู่อีกหรือ
“ไม่ครับ ผมไม่มีสิทธิ์จะโกรธคุณดาว...แต่คุณดาวลืมผมเถอะนะครับ คนเลวอย่างผมไม่คู่ควรกับความรักที่คุณดาวมีให้...ผมทำผิดเกินกว่าที่จะกลับมาเริ่มต้นใหม่ได้...” เพียงดาวรีบบอกว่าตนให้อภัยเขาได้ทุกอย่าง โอมยังคงส่ายหน้าบอกเธอทั้งน้ำตาว่า “แต่ถ้าคุณดาวยังอยู่กับผม คุณดาวจะต้องเจ็บปวด ผมไม่อยากทำร้ายคุณดาวอีกแล้ว”
“ไม่มีอะไรเจ็บปวดเท่ากับการอยู่โดยไม่มีโอมอีกแล้ว...โอมกลับมาเถอะนะ”
“ผมขอโทษครับคุณดาว...ผมขอโทษ...” โอมวิ่งร้องไห้ออกไป เพียงดาววิ่งตามไป แต่สะดุดล้มเลยนั่งร้องไห้อยู่ตรงนั้น แต่เพียงครู่เดียว โอมก็เดินย้อนกลับมา ต่างโผเข้ากอดกัน โอมพูดเสียงเครือสะท้านว่า
“ผมขอโทษครับคุณดาว ผมก็อยู่โดยไม่มีคุณดาวไม่ได้เหมือนกัน”
ooooooo
