ต้องมีสติสร้างสรรค์

โดยเฉพาะละครแนวศึกสงครามรัก ระหว่างรบ รบแล้วมีรัก หรือการแย่งชิงอำนาจ ระหว่างอาณาจักรในยุคนั้นๆ

การเดินเรื่องก็เป็นไปตามแนวละครๆ ล่ะครับ คือต้องมีพระเอก มีผู้ร้าย

ประเทศที่ไม่ได้เป็นผู้สร้างละครดังกล่าว ก็ต้องรับบทผู้ร้ายไปตามธรรมเนียม...

ผู้ชม...ที่ชมแล้วอินไปกับเนื้อเรื่องซึ่งสมมติขึ้นมา ถ้ามีข้อมูลทางประวัติศาสตร์ที่ไม่ถูกต้อง โอกาสที่จะเข้าใจผิดออกทะเล และมีอคติต่อประเทศเพื่อนบ้านต่างๆ ตามจินตนาการของผู้ประพันธ์

บางที...ก็เพียงแค่หยิบยกเหตุการณ์ในพงศาวดารแค่ 5 บรรทัดมาขยายความเสริมต่อ

จึงเป็นเรื่องที่น่าเป็นห่วง!!

เพราะชื่อเมือง ชื่ออาณาจักร ก็ล้วนแล้ว แต่มีอยู่...จนถึงวันนี้ทั้งสิ้น

ผมเข้าใจว่าเรากำลังอยู่ในยุค AEC นะครับ เรื่องราวในอดีตจะมีจริงแท้หรือไม่ ก็ควรเป็นเรื่องของประวัติศาสตร์แต่ละชาติ ซึ่งเขียนไม่ค่อยตรงกันหรอกครับ

สุดแท้แต่ชาติใดเป็นผู้เขียน และอาจมีความจริงบ้างในบางส่วน แต่ส่วนใหญ่ ชาติใดเขียน ชาตินั้นคือผู้ถูกต้องครับ

มีละครพีเรียดหลายเรื่องที่ส่อจะกระทบกระเทือนไมตรีกัน ในยุคที่เทคโนโลยีสุดยอดอย่างในปัจจุบันนั้น เพื่อนบ้านก็ดูละครที่เราสร้างไม่น้อยกว่าที่พวกเราดูกันเอง

ประเด็นเหยียบย่ำหรือเชิดชู แต่ทำให้ร้าวฉาน ต้องพิจารณาให้ดีก่อนนำเสนอ

มีประเด็นหลากหลายที่ควรสร้างเป็นละครในยุค AEC ไม่ใช่วนเวียนแต่เรื่องศึกสงครามปลุกเร้า เรากำลังจะคบค้ากันอย่างเสรีและสร้างสรรค์ มิใช่หรือ??

หยุดประเด็นก่อชนวนให้คนตีกันบ้างเถอะครับ ละครพีเรียดที่รักทุกๆค่าย!!

“สันติพงษ์ นาคประดา”

แจ๋วริมจอ
jaewrimjor@gmail.com