ชวนม่วนชื่นธรรมะบันเทิงหลายเรื่องเล่า เล่มแรก พ.ศ.2549 ผมศรัทธาพระอาจารย์พรหม พระฝรั่งศิษย์หลวงปู่ชา...สมภารวัดไทยในเมืองเพิร์ธ ออสเตรเลีย จากเรื่องก้อนอิฐที่ไม่เข้าที่เข้าทางสองก้อนเรื่องที่เขียนไปแล้วแต่อยากเขียนอีกในวันนี้คือเรื่องหินที่มีค่าหลายปีก่อนที่คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในอเมริกา ศาสตราจารย์คนหนึ่งแสดงเชอร์พิเศษแก่นักศึกษาปริญญาโท วิชาเศรษฐศาสตร์สังคมไม่มีบอกเล่า ศาสตราจารย์จะทำอะไร...ขณะท่านประคองโถแก้วใบหนึ่งเอาไปวางบนโต๊ะศาสตราจารย์เอาถุงที่เต็มไปด้วยก้อนหินออกมา ค่อยๆใส่ก้อนหินทีละก้อนลงไปในโถ จนมันดูเหมือนว่าจะเต็ม ใส่อะไรต่อไปไม่ได้อีก“โถนี่เต็มหรือยัง” อาจารย์ถาม “เต็มแล้ว” เสียงลูกศิษย์ตอบศาสตราจารย์ยิ้ม ดึงถุงที่สองออกมาจากใต้โต๊ะ ถุงนี้เต็มไปด้วยกรวด เขาค่อยๆใส่กรวดลงไป เขย่าจนกรวดเล็กๆเข้าไปอยู่ตามซอกต่างๆระหว่างก้อนหิน“โถนี่เต็มหรือยัง” พวกนักศึกษาเริ่มรู้ทางศาสตราจารย์จึงตอบ “ยังไม่เต็ม”สถานการณ์เป็นเหมือนว่าพวกเขาจะตอบถูก แต่ศาสตราจารย์ ก็ดึงถุงใส่ทรายละเอียดออกมา แล้วค่อยๆจัดการให้ทรายลงไปแทนที่ในช่องว่าง ระหว่างก้อนหินและก้อนกรวด “โถนี่เต็มหรือยัง” คำถาม ยังเป็นเช่นเดิมคำตอบครั้งนี้ “อาจจะยัง” แสดงว่าพวกนักศึกษารู้จักอาจารย์ดีศาสตราจารย์ยิ้มเป็นครั้งที่สอง แล้วก็หยิบเหยือกน้ำเล็กๆขึ้นมา เทน้ำลงไปในโถที่เต็มไปด้วยก้อนหิน ก้อนกรวด และทราย เขาเทน้ำลงไปจนไม่สามารถจะใส่ได้ต่อไป จึงหยุด วางเหยือกลง มองดูลูกศิษย์แล้วถาม“บทเรียนนี้สอนอะไรแก่พวกเธอ”“ไม่ว่าตารางของเราจะแน่น หรือยุ่งขนาดไหน เราก็ยังเพิ่มเติมบางอย่างเข้าไปได้เสมอ”นักศึกษามหาวิทยาลัยมีชื่อทั่วไปก็ตอบออกมาได้ทำนองนี้แหละ“ไม่ใช่” เสียงศาสตราจารย์ดังและเน้นหนัก “มันแสดงให้เราเห็นว่าถ้าเราต้องการที่จะใส่หินก้อนใหญ่ๆลงไปละก็ เราจะต้องใส่มันลงไปก่อนสิ่งอื่นๆ”ความหมายที่แท้จริงของบทเรียนที่ใช้คำพูดไม่กี่คำนี้ก็คือ การจัดลำดับความสำคัญมีคำอธิบายต่อ อะไรล่ะที่เป็นหินก้อนใหญ่ในโถของเรา อะไรเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของเรา จงแน่ใจว่าเราได้ใส่ “หินที่มีค่า” ลงไปในตารางชีวิตก่อนไม่เช่นนั้นเราอาจจะไม่ได้เข้าใกล้ และใส่มันลงไปในชีวิตของเราเลยเรื่องเล่าเรื่องนี้จบแค่นี้ พระอาจารย์พรหมยังคงสอนต่อไป “ก้อนหินที่มีค่า” ที่ว่านั้นคือความสุขภายในตอนเด็กพ่อแม่สอนให้เลิกบ้าเล่นฟุตบอล สอนให้ใช้เวลากับการบ้าน การเรียน เพื่อจะได้สอบได้ที่ดีๆ สอบเข้ามหาวิทยาลัยได้แล้วเรียนต่อไป ก็ถูกสอนให้เลิกจีบหญิง ได้ทำงานดี ก็ถูกสอนให้แต่งงานรับภาระในครอบครัว รอเวลาให้ลูกๆโต จนกระทั่งแก่เริ่มสนใจศาสนา ก็เข้าโบสถ์ถามคนแก่หลายคนเข้าโบสถ์ทำไม คำตอบ ตายแล้วจะมีความสุขพระอาจารย์พรหมสอนว่า ความสุขอย่างที่ว่านี้ก็แค่ความฝันในอนาคต เหมือนสายรุ้งเบื้องหน้าห่างไม่กี่ก้าว แต่เราไม่มีวันเอื้อมถึงผมอ่านเรื่องหินที่มีค่า แล้วนึกถึงรัฐบาลใหม่ที่ได้นายกฯคนเก่าก็นายกฯคนที่มาพร้อมกับเสียงเพลง...เพลงรอ ผมไม่รู้ว่า เราจะต้องรอต่อไปอีกสักแค่ไหน ชาวบ้านจะมีสิ่งที่พอเรียกได้ว่า ความสุข เหมือนบ้านเมืองอื่นๆที่เขาพอมีกันเสียที.กิเลน ประลองเชิง
