พระอาจารย์พรหมเริ่มต้นเรื่อง “ปาฏิหาริย์” ใน “ชวนม่วนชื่น 2” ว่า ศึกษาฟิสิกส์เชิงทฤษฎี จากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ไม่ค่อยจะยอมรับเรื่องปาฏิหาริย์ แต่มีเหตุการณ์หนึ่งที่ไม่สามารถหาคำอธิบายใดๆได้ในงานฉลองครบรอบ 36 ปี พุทธสมาคมออสเตรเลียตะวันตกของพวกเรา...เราได้เช่าสุพรีมคอร์ท การ์เดนส์ สถานที่กลางแจ้ง ศูนย์กลางธุรกิจเมืองเพิร์ธ และก็บังเอิญวันนั้นว่างเราเช่าพระพุทธรูปใหญ่องค์ใหม่จากเมืองไทย มาตั้งเป็นสัญลักษณ์ เราจ่ายเต็มที่ค่าเวทีใหญ่ เต็นท์ขนาดใหญ่ อาหาร และการบันเทิงต่างๆแน่ละ! ฯพณฯ ดร.เจฟท์ แกลลอพ ผู้ว่าการรัฐฯ เอกอัครราชทูต แขกผู้มีเกียรติมากมาย เป็นแขกรับเชิญเราเจออุปสรรคสารพัดสารพัน แต่ก็ผ่านมาได้จนถึงวันนั้น วันงาน เย็น–ค่ำ วันอาทิตย์ ปลายพฤษภาคม วันสำคัญที่สุดในปฏิทินชาวพุทธก่อนหน้าเช้าวันนั้น ฝนตกหนักมาก พยากรณ์อากาศเตือนเรื่องพายุในเมืองเพิร์ธ และคาดว่าพายุจะรุนแรงสูงสุด เวลาหนึ่งทุ่ม...คุณพระช่วย...นั่นเป็นเวลาที่งานของเราจะเริ่มต้นทุกคนที่ช่วยงานเปียกฝนชุ่มโชกทั้งวัน คนของผู้ว่าการรัฐโทร.สามครั้งเพื่อความแน่ใจ เราก็ตอบไปด้วยความมาดมั่นทั้งสามครั้ง “ไม่ยกเลิก”เพื่อนอาจารย์เคยเป็นกะลาสีเรือ ดูมาตรวัดความดันอากาศที่ตกต่ำลง แล้วเตือน “พายุใหญ่มาแน่” พระลูกวัดดึงแขนท่านห่างออกมา บอกว่า อาจารย์อย่าหลอกตัวเอง อาตมาไม่มีเหตุผลโต้แย้ง แต่ยังยืนยันคำเดิมในบรรยากาศที่ไม่พร้อมไปเสียทุกอย่าง รวมทั้งใจคนที่ดำเนินงาน...ยี่สิบห้านาทีก่อนพิธีเริ่ม...ฝนหยุดตก...จู่ๆมันก็เกิดขาดเม็ดไปดื้อๆสิบห้านาที ก่อนคนสำคัญท่านแรกมาถึง เจ้าหน้าที่จัดงานคนหนึ่งร้องไห้สะอึกสะอื้นเข้ามาหา ตอนนั้นอาจารย์กำลังหยิบโน่นจับนี่...“ออกมาเร็วๆค่ะหลวงพ่อ” เธอละล่ำละลักท่านคิดว่าคงมีเรื่องผิดพลาดสำคัญสักเรื่องเปล่า! เธอแค่ชี้มือขึ้นไปบนท้องฟ้า เมฆดำทะมึน เปิดท้องฟ้ามืด ได้เคลื่อนตัวแยกออกจากกัน เป็นครั้งแรกของวัน เราเห็นพระจันทร์แจ่มจรัสเต็มดวงเหตุอัศจรรย์นั้น ทำให้ความรู้สึกหนักมาทั้งวันคลี่คลาย ผู้ว่าการรัฐฯ และแขกผู้เกียรติมาถึงบริเวณพิธีเจ้าหน้าที่ในคณะถ่ายทำภาพยนตร์คนที่เดินตามหลัง หลุดปากซ้ำแล้วซ้ำเล่าเข้าหูอาจารย์ “ปาฏิหาริย์จริงๆ” พิธีการงานวันสำคัญ ของเรา เดินหน้าไปในอากาศที่แห้งสนิท ภายใต้แสงจันทร์กระจ่างและแล้วพิธีการก็จบลง แขกเหรื่อทยอยกันกลับ จนคนสุดท้าย เรามองท้องฟ้า เมฆดำหนาเคลื่อนตัวเข้ามาปกคลุมท้องฟ้า...มืดครึ้มอีกครั้ง แล้วฝนก็เทลงมาโครมๆทั้งคืน เช้าวันต่อมา น้ำท่วมบริเวณ งานสูงจากพื้นสองนิ้วแขกเชิญหลายคนที่มาจากชานเมือง ทางเหนือ ใต้ ตะวันออก ตะวันตก โทร.บอก ฝนตกหนัก ต้นไม้หักโค่น เดินทางมางานไม่ได้ อีเมลจากคนบริษัทที่เราเช่าที่จัดงาน “พวกผมไม่รู้จักหรอกนะว่า ท่านอาจารย์พรหมเป็นใครแต่พวกเราอยากจะถามท่านว่า วันนี้ ม้าตัวไหนจะเข้าวินในการแข่งขัน”ผ่านช่วงเวลาอันน่าอัศจรรย์นั้น พระอาจารย์พรหมหาข้อมูล พบว่า “ไม่ใช่แค่ฝนจะหยุดตกเท่านั้น แต่พายุลูกมหึมานั้น ก็ไม่ได้เคลื่อนมาข้องแวะสถานที่จัดงานของท่านเลย”เรื่องที่พระฝรั่งศิษย์เคมบริดจ์เล่า “ไม่มีคำอธิบายใดๆ ปาฏิหาริย์มีจริงๆ” เป็นปาฏิหาริย์ที่เกิดจากแรงศรัทธาในวัดพุทธศาสนาแปลก! ผมไม่กล้าหวังคะแนนศรัทธาทางการเมือง 14 ล้าน สร้างปาฏิหาริย์ ให้เราได้นายกรัฐมนตรีหนุ่มๆกับเขาสักคน.กิเลน ประลองเชิง
