เขียนเพลงมาตลอดชีวิต สร้างพิมพ์เขียว “สถาปนิกตัวโน้ต” และร้องเพลงไปในเวลาเดียวกัน ร่วมตั้งวงกับเพื่อน 3 คนชื่อวง “สวัสดี–SAWASDEE” เคยมีเพลง “ลืมได้คงลืมไปนานแล้ว” มียอดวิวสูงถึง 117 ล้านวิว“เบศ นฤเบศ” หนุ่มวัย 27 ปี จากเมืองพัทลุง ผู้มุ่งหวังตั้งมั่นเข้าแข่งขันใน “เวทีเพลงเพราะ–เดอะ โกลเด้น ซิงเกอร์” ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะเป็น “ประตูบานใหญ่” ให้ “เพชรในดวงชีวิต” ของเขาได้มีโอกาสส่องประกายเฉิดฉายไสวเบศเลือกร้องเพลงสุดแสนกรีดกราดบาดเนื้อหัวใจ “เจียมตัว” ของ “ไซ–แอม”(Syam) ออกมา “แบ” จุดที่บอบบางที่สุดของดวงใจดวงชีวิตจนทุกหยดน้ำตาทะลักรินไหลไปพร้อมๆกัน ทั้งกรรมการแพท–พิธีกรตั้มและตัวเบศเอง เป็นการ “แบบอบบาง” ที่แสนอ้างว้างบนเวทีที่อบอุ่นที่สุด“หนูวรรณ กัลยาวรรณ” อายุ 22 ปีจากคณะบริหารธุรกิจ ม.ศรีปทุม ที่เธอทุ่มเทชีวิตร้องเพลงอย่างหนักหน่วงไปด้วย เรียนไปด้วยถึง 17 รอบต่อหนึ่งอาทิตย์/6 โมงเย็นถึงตี 4เธอทำงานหนักมากเพื่ออยากเป็นที่พึ่งให้ทุกคนในครอบครัว ครั้งหนึ่งเธอเคยผ่านการฆ่าตัวตายเพราะโรคซึมเศร้าแต่ฟื้นตื่นขึ้นมาพบว่าเธอยังคงมีแม่อยู่เคียงข้าง เธอจึงได้เริ่มคิด “สร้างดวงชีวิต” ดวงใหม่ในความแร้นคัดขัดสนเศร้าโศกนั้นหนูวรรณร้องเพลง “ไม่แข่งยิ่งแพ้” งานเขียนเพลงชีวิตของ “นิติพงษ์ ห่อนาค” ด้วยความรู้สึกและความเชื่อมั่นลึกซึ้งว่า ในที่สุดเธอก็ยังได้กลับมายืนอยู่ตรงนี้ ได้อย่างสง่าผ่าเผยและภาคภูมิเธอร้องเพลงนี้ด้วยทุกละเอียดเนื้อดวงชีวิต เพื่อตัวเองและเพื่อ “ปลุกชีพชื่น” ให้ทุกลมหายใจของทุกคนครับ.“ดร.ศาสตร์ธนิก จุลมณี”‘‘แจ๋วริมจอ’’jaewrimjor@gmail.comคลิกอ่านคอลัมน์ “ทีวีบันเทิง” เพิ่มเติม
