ประสบการณ์หลากหลาย ของศาสตราจารย์เกียรติคุณ กุสุมา รักษมณี บันทึกไว้ใน เฟซบุ๊ก กุสุมา 80 (คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร พิมพ์ พ.ศ.2567) ครับ...ผมเคยลอกเรื่อง เสือ แพะ มะเขือ จาก ภาค ฟื้นความรู้ ความจำ เขียนไปแล้ว วันนี้ มีเหตุให้อยากเขียนอีกอาจารย์กุสุมาเริ่มต้นว่า เรื่อง เสือ แพะ มะเขือ สมัยเป็นนักเรียน เคยเล่นหาทางออกให้ชาวไร่ เรื่องเป็นดังนี้ครั้งหนึ่ง ชาวไร่จะต้องนำเสือแพะ และมะเขือ ตะกร้าหนึ่ง ข้ามฟากแม่น้ำ ถ้าปล่อยไว้ลำพัง แพะจะกินมะเขือ และเสือจะกินแพะชาวไร่มีเรือลำเล็กที่จุคนหนึ่งกับสัตว์หรือสิ่งของได้อีกหนึ่ง จุดหมาย จะทำอย่างไร จึงจะลำเลียง เสือ แพะ มะเขือ ข้ามฟากได้ ไม่มีกติกาจำกัดจำนวนเที่ยวเรืออาจารย์กุสุมาจำได้ว่า ตอนนั้นเพื่อนๆต่างคนต่างคิดหาทางออก เอาปากกา ดินสอ ยางลบ แทนทั้งสามสิ่ง แล้วสมมติว่า แต่ละเที่ยวจะพาอะไรไปก่อน อย่างไร?ถ้าเที่ยวแรกเอาแพะข้ามไปก่อน ปล่อยเสือไว้กับมะเขือ ไม่เป็นไร? แต่เที่ยวที่สองสิ! มีปัญหาถ้าเที่ยวนี้เอามะเขือไปวางบนฝั่งที่แพะอยู่ พอชาวไร่คล้อยหลังจะกลับไปรับเสือ แพะก็จัดการกับมะเขืองั้น!เอาใหม่ เที่ยวสองเปลี่ยนเป็นเอาเสือไป แต่พอชาวไร่ข้ามกลับไปเอามะเขือ เสือก็จะจัดการกับแพะในที่สุดก็ได้คำตอบเที่ยวแรกเอาแพะไป เที่ยวที่สองเอามะเขือไป แต่ก่อนกลับเอาแพะกลับไปด้วย เอาไปไว้ฝั่งเดิมเที่ยวที่สามเอาเสือลงเรือข้ามฟากไปอยู่กับมะเขือ เที่ยวสุดท้าย จึงไปรับแพะมาเหนื่อยและเสียเวลา เพิ่มเที่ยวเรืออีกเที่ยว ชาวไร่ก็นำเสือแพะมะเขือข้ามฟากไปได้โดยสวัสดิภาพอาจารย์เล่นเรื่องนี้ มาตั้งแต่สมัยยังเด็ก นึกถึงขึ้นมาเมื่อครู่ (12 ก.ย.2566) หลังคุยกับเพื่อนนัดกันไปเที่ยว แต่ติดตรงที่ในกลุ่มที่มีสามคน ที่เหมือน เสือ แพะ และมะเขือสงสารแต่เจ้ามะเขือ ไม่ได้อะไรกับเขาเลยอ่านเรื่องนี้ได้แต่แง่คิดในชีวิตแค่ไหน อย่างไร...บ้าง...แต่ต้องไม่ลืม นั่นเป็นเรื่องสมมติ เรื่องจริงๆ จะเอาแพะกับเสือไปอยู่ในเรือกับชาวไร่ คงไม่ได้แต่เรื่องสมมตินั้น หากจะเอาไปเปรียบกับการเมืองตอนนี้ ที่ว่ากันว่า มีอยู่สามก๊ก จ้องตาไม่กะพริบ จะหักจะล้มกันทันที เมื่อมีจังหวะก็ใช้ได้เพราะนักการเมืองนั้น สันดานท่านรู้กันมานาน ไม่เคยมีมิตรแท้และศัตรูถาวรแต่หากจะสมมติกันได้...เหมือนในนิทาน อาจารย์กุสุมาท่านค้น รามายณะฉบับเฉลิมพระเกียรติ กัณฑ์ที่ 1 สรรคที่ 7 บทที่ 4-5 บันทึกไว้เมื่อ 25 เม.ย.2556 ชื่อเรื่อง คณะรัฐมนตรีแห่งเมืองอโยธยา“มนตรีเหล่านั้น เป็นผู้มีสิริ มีใจสูงส่ง เป็นผู้รู้ศาสตร์ เป็นผู้กล้าขันแข็ง มีเกียรติยศ มีจิตสงบ”และเป็นผู้ทำตามคำที่พูดไว้เป็นผู้เพียบพร้อม ด้วยยศ เดช และความอดกลั้น ผู้เจรจาด้วยรอยยิ้ม ผู้ไม่กล้ากล่าวคำเท็จ เพื่อประโยชน์หรือเพราะความรัก หรือเพราะความโกรธเรื่องสมมติก็มีแค่ให้รัฐมนตรีมีศีลเคร่งครัดเสมอๆกัน...ชวนท่านลงเรือลำเดียวกัน...กี่คนกี่เที่ยว ก็ไปถึงจุดหมายได้ ท่านไม่ใช่เสือที่พร้อมจะกิน ไม่ใช่แพะที่เป็นเหยื่อนี่นา!ชื่อตำแหน่งรัฐมนตรี แปลตรงตัว ผู้มีความฉลาดที่สุดของแคว้น และของแถมคือซื่อสัตย์ที่สุดของแคว้น...ครับ จะแก้ปัญหาในประเทศ นอกประเทศเขตแดน...แม้จะมี ประเทศพี่ใหญ่ดึงซ้าย ดึงขวาบ้าง ก็มักจะหาข้อยุติได้ไม่ยากข้อย้ำอีกครั้งนะครับ...ที่พูดมายืดยาวเป็นเรื่องสมมติ.กิเลน ประลองเชิงคลิกอ่านคอลัมน์ “ชักธงรบ” เพิ่มเติม
