เดือนแรก ปลายปี 2509 ฝึกวิชาทหารใหม่ อยู่โรงเรียนพลทหาร เกล็ดแก้ว ชลบุรี เพื่อนสอนให้ผมรู้จักเพลงสุนทราภรณ์ หัดร้องเพลง กลิ่นราตรีเสียงครูเอื้อ “ลมพระพายชายชื่น ในคืนนี้ กลิ่นราตรีหอมระรื่นชื่นใจแสน”...เพลงนี้เนื้อยาว ผมร้องได้ไม่จบแต่พอมาฟังอีกเพลง...รวยรินกลิ่นแก้ว แผ่วโหยโชยมา ชื่นในอุรา หอมดอกแก้วพารำพึง...ครูเอื้อร้องเหมือนกัน เพลงกลิ่นแก้วเนื้อไม่ยาว เดินผ่านต้นแก้วทีไร อารมณ์แจ่มใส ร้องจบได้สบายๆปี 2526 ผอ.กำพล ซื้อทาวน์เฮาส์ หลังสถานี บขส.หมอชิตเก่า ให้ผมอยู่ วันออกเวรข่าว ผมก็มักเข้าสวนจตุจักร ริมทางเดินใกล้ถึงวงกลม บอกระยะ 1,300 เมตร มีต้นแก้วใหญ่ยักษ์ ยืนทะมึน เรียงรายหลายต้นบริเวณนี้พ้นแนวตึกสูง บังลมพัดแรง ทุกครั้งที่ผมเดินถึง กลิ่นแก้วก็โหยโชยมาแต่อารมณ์ “ชื่นในอุรา” ก็สะดุดทันใด...ด้านขวามือ กลิ่นโชยจากห้องน้ำ ก็มักโชยมา กลบกลิ่นแก้วไปทุกทีเรื่องกลิ่นส้วม...เป็นเรื่องพะอืดพะอมอมตะ เพียงแต่จะพูดกัน ถึงส้วมที่ไหน ใครดูแลกว่ายี่สิบปีมานี่ ผมวิ่งถี่ครับ...ตอนเรี่ยวแรงยังดี วิ่งผ่านสวนจตุจักร ทะลุเข้าสวนรถไฟ เลี้ยวเข้าสวนสิริกิติ์ คงไม่ต้องบรรยาย...สวนสิริกิติ์ ต้นไม้ทุกต้นหลากหลายพันธุ์ งดงามเหลือเกินแต่ระดับคุณภาพห้องน้ำ ทั้งสามสวนไล่เลี่ยกัน...ถือเป็นข้อสังเกตจากผม...ก็ได้ ห้องน้ำที่มีคนใช้มาก กทม.จัดผู้หญิงดูแล มีกระดาษ มีน้ำดื่มขาย บางห้องน้ำเก็บเงินเรื่องมันน่าขัน กลิ่นกลับแรงกว่า ห้องน้ำที่ไม่มีคนดูแลขอข้ามกำแพงสามสวน เข้าตลาดจตุจักร ห้องน้ำในตลาดหนังสือ คนแน่นตลอดทั้งห้องน้ำหญิงห้องน้ำชาย ผมคุ้นเคยกลิ่นห้องน้ำนี้ เพราะปกติไปยืนอุดหนุนแผงพระเครื่องติดๆกันคนระดับไพร่สามัญ...กลิ่นส้วมจะอะไรนักหนา...เราก็อยู่กันมาได้ จนถึงวันนั้น...วโรกาสวันสำคัญของพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 บ้านเมืองเรามี กษัตริย์จากหลายประเทศเสด็จมาเป็นแขกเมือง วันนั้นผมเดินดุ่มเข้าไป ...ก็เห็นเจ้า...กษัตริย์ประเทศเล็กหนึ่ง จำได้จากการดูถ่ายทอดสดเสด็จเป็นการส่วนพระองค์กับผู้ติดตามสี่ห้าคนผมหยุดเดิน ลมแรงพัดผ่าน กลิ่นที่เคยชิน ก็โชยมา ผมรู้สึกไม่ดีเอาเสียเลย อายแทนคนไทย อายแทน กทม. อายแทนรัฐบาลลองลำดับ...ความรู้สึกเรื่องห้องน้ำ เอ้า! เริ่มสมัยที่ พลตรีจำลอง ศรีเมือง เป็นผู้ว่าฯ กทม.ก็ได้ ตอนนั้นถนนสะอาด...กว่าที่แล้วๆมา “พี่ลอง” ยกย่องให้คุณค่า พนักงานกวาดถนน เป็นข่าวหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์วัดด้วยระดับกลิ่นห้องน้ำ...ผมขอให้คะแนน แบบครูประถม...ให้ ก็แค่พอใช้ กลิ่นห้องน้ำอยู่ในขั้นปานกลาง ผ่านๆมาอีกหลายสมัย...ก็ยังไม่ดีขึ้นเท่าไหร่เกณฑ์วัดชัดเจนของผม ก็ตรงระยะ 1,300 เมตร ข้างห้องน้ำ สวนจตุจักร นี่ล่ะ...หอมกลิ่นแก้วได้วูบเดียว กลิ่นส้วมก็กลบหายจนมาถึง กทม.ยุคคุณชัชชาติ นี่เอง ผมขอประกาศเสียงดังๆให้ฟังทั่วกันว่า กลิ่นแก้วแผ่วโหยโชยมา ชื่นอุรา โดยไม่มีกลิ่นห้องน้ำปนเลย...คุยเรื่องนี้กับเพื่อนนับครั้งไม่ถ้วน นี่คือผลงานของคนที่คนกรุงเลือกมาพลอยให้คะแนนไปถึงเรื่องอื่น...ทุกอย่างคงคลีนมีกลิ่นสะอาด มาตรฐานชัชชาติ เท่ากันหมดจะมาสะดุดอารมณ์ก็ตรงข่าวอุปกรณ์ออกกำลังกายสวนรถไฟ ราคาแพงกว่า แบบไม่น่าเชื่อนี่ล่ะ?แต่คนเรา ลองเมื่อใจรักกันเสียแล้ว ผมก็ยังตั้งหลักขอให้กำลังใจ ถ้าไม่มีเรื่องเลวๆมาสลับไว้บ้าง เรื่องดีที่ทำกันมา ก็จะกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปขอฝากท่านผู้ว่าฯอีกเรื่อง เรื่องธนารักษ์ตีตั๋ว บขส.เวนคืนซอยวิภาวดีฯ 5 ทำถนนลอยฟ้าหลังหมอชิตเก่า ช่วยพ่อค้าเขารวย ...กทม.ก็เป็นตัวการ...ถ้าท่านจะสั่งให้ลูกน้องเลิกได้ ผมจะรักท่านเพิ่มขึ้น.กิเลน ประลองเชิงคลิกอ่านคอลัมน์ “ชักธงรบ” เพิ่มเติม
