“สื่อมวลชน” กับ “ตำรวจ” เหมือนลิ้นกับฟัน ทำงานร่วมกัน มันก็มีความเห็นไม่ตรงกันบ้าง?ปกตินักข่าวมีหน้าที่ถ่ายทอดเหตุการณ์ ความเป็นไปในสังคมแต่ละวัน วันนี้ขอเอาเสียงสะท้อนจากสื่อมวลชนถึงตำรวจ กรณีแถลงผลงานจับกุมคดีอาชญากรรมที่ทำอยู่ช่วงนี้เห็นความเปลี่ยนแปลงในสาระสำคัญ มันกระอักกระอ่วนยังไงชอบกล?อาทิ คดีจับยาเสพติดรายใหญ่แจ้งรายละเอียดในคดีครบถ้วน ทั้งที่เกิดเหตุ พฤติการณ์ของคดี จำนวนของกลางที่น่าตกใจ!แต่ขอสงวนชื่อ–นามสกุลผู้ต้องหา!?ข้ออ้างยอดฮิตคือ ขอเก็บไว้ขยายผลต่อ...หรืออ้างข้อกฎหมายตามหลักสิทธิมนุษยชน ถ้าศาลยังไม่ตัดสินต้องถือว่าเป็นผู้บริสุทธิ์ เลยห้ามหิ้วผู้ต้องหามาแถลงข่าว เปิดเผยรูปภาพ ชื่อนามสกุล!แผ่นชาร์ตคดีที่นำมาเผยแพร่ ต้องคาดหน้าผู้ต้องหา รูปถ่าย รูปกล้องวงจรปิด ต้องเอารูปใบหน้าการ์ตูนมาแปะ เพื่อปิดบังไม่ให้รู้ว่าเป็นใคร?ส่วนคดีที่มีผู้เสียหาย แทนที่จะปกปิดเพื่อความปลอดภัยมากกว่า กลับพาแถลงข่าวชี้รูปผู้ต้องหาต่อหน้าสื่อมวลชน เห็นแล้วไม่ห่วงความปลอดภัยเหยื่อบ้างหรือ?ที่น่าขันกว่าคือ คดีฉ้อโกง คดีต้มตุ๋น คดีหลอกขายของออนไลน์ คดีล่อลวงทางเพศ มีผู้เสียหายตกเป็นเหยื่อจำนวนมาก ตำรวจต้องออกโรงแถลงข่าวเตือนภัยวันละหลายๆเรื่อง แต่ปิดบังผู้ก่อเหตุชาวบ้านชาวช่องที่ไหนจะตรัสรู้ ขนาดลงรูปโต้งๆ ประจานกันเกือบทุกวัน มิจฉาชีพพวกนี้ยังไม่สลด ไปหลอกซ้ำหลอกซากหากินต่อได้อีก?!ถ้าตำรวจเลือกใช้นิติศาสตร์สำหรับกรณีนี้ ก็ไม่ผิดแต่ถ้าดูในแง่ของรัฐศาสตร์ การเตือนภัยผู้คนในสังคม มันจะผิดตรงไหน?ทีทำอย่างอื่นที่สุ่มเสี่ยง น่ากลัวกว่าเอาผู้ต้องหามาแถลง ข่าวตั้งเยอะ ยังไม่เห็นกลัว...สหบาท
