พฤติกรรมของมนุษย์มักจะหลีกเลี่ยงการใกล้ชิดกับคนที่เจ็บป่วยด้วยโรคที่แพร่เชื้อได้ ในสังคมของสัตว์บางชนิดก็มีพฤติกรรมไม่ต่างกัน สัตว์ที่ป่วยอาจแยกตัวเองโดยสมัครใจหรือไม่ก็ถูกกีดกันโดยเพื่อนร่วมฝูงหรือร่วมเผ่าพันธุ์ กลไกที่รู้กันง่ายๆว่าการที่จะทำให้เชื้อแพร่กระจายลดลงก็คือ สัตว์ที่ติดเชื้อมักบ่งบอกสัญญาณเจ็บป่วย อย่างง่วงและการนอนหลับมากผิดปกติ การเคลื่อนไหวเพื่อเข้าสังคมก็ลดลงเมื่อเร็วๆนี้มีบท ความใน Behavioral Ecology ของมหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด ในอังกฤษ เผยการทดลองภาคสนามที่ตรวจสอบพฤติกรรมการเจ็บป่วยว่ามีผลต่อความสัมพันธ์เมื่อเวลาผ่านไปอย่างไร โดยศึกษาพฤติกรรมค้างคาวแวมไพร์เพศเมียโตเต็มวัย 31 ตัว ที่ได้มาจากโพรงไม้ในเขตลามาไนยของเบลีซ ทีมแบ่งกลุ่มให้ค้างคาว 16 ตัวได้รับสารลิโพ พอลิแซ็กคาร์ไรด์ (lipopolysaccharide) ซึ่งปกติแบคทีเรียแกรมลบจะมีสารพิษอยู่ด้านนอกของผนังเซลล์ เมื่อเซลล์ถูกทำลายก็จะปล่อยสารพิษออกมาเป็นสารพวกลิโพพอลิแซ็กคาร์ไรด์นั่นเอง ส่วนค้างคาวที่เหลือถูกฉีดน้ำเกลือเข้าไป จากนั้นนักวิจัยก็ติดเซ็นเซอร์เพื่อตรวจจับ ความใกล้ชิดของกลุ่มค้างคาวเมื่อถูกปล่อยกลับไปในโพรงไม้การตรวจจับทำให้นักวิจัยเห็นพฤติกรรมทางสังคมของค้างคาวที่เปลี่ยนไปในช่วงชั่วโมงต่อชั่วโมง หรือแม้แต่นาทีต่อนาทีในตอนกลางวันและกลางคืน ขณะที่พวกมันซ่อนตัวอยู่ในความมืดมิดของโพรงต้นไม้ ทีมพบว่าค้างคาวแวมไพร์ที่เจ็บป่วยก็มีพฤติกรรมเลี่ยงค้างคาวตัวอื่น ซึ่งค้างคาว 16 ตัวที่ป่วยจะใช้เวลาอยู่ใกล้เพื่อนฝูงน้อยลงทำให้โรคแพร่กระจายได้ช้าตามมา.(ภาพ : Credit : Sherri and Brook Fenton/Behavioral Ecology)
