วัสดุที่ประกอบเป็นดวงอาทิตย์และส่วนที่เหลือของระบบสุริยะของเรานั้น มาจากการสลายของเมฆก๊าซและฝุ่นขนาดใหญ่เมื่อประมาณ 4,500 ล้านปีก่อน นักดาราศาสตร์ได้สังเกตระบบดาวฤกษ์อื่นๆ ที่ก่อตัวคล้ายกับระบบสุริยะของเราก็คาดการณ์ได้ว่าการสลายของเมฆและการระเบิดของดาวฤกษ์อาจใช้เวลาประมาณ 1-2 ล้านปี อย่างไรก็ตาม กรอบเวลาของการก่อตัวระบบสุริยะของเรานั้นก็ยังไม่เป็นที่รู้แน่ชัด
ล่าสุด นักจักรวาลวิทยาของห้องปฏิบัติการแห่งชาติลอว์เรนซ์ลิเวอร์มอร์ ในสหรัฐอเมริกา ได้วิจัยใหม่เกี่ยวกับช่วงเวลาการก่อตัวของระบบสุริยะ โดยพิจารณาไอโซโทปของธาตุโมลิบดีนัมที่พบบนอุกกาบาต นั่นคือการรวมตัวของแคลเซียมอะลูมิเนียม (CAIs) อุกกาบาตขนาดไมโครเมตรจนถึงเซนติเมตรเหล่านี้ก่อตัวขึ้นในสภาพแวดล้อมที่มีอุณหภูมิสูงมากกว่า 1,300 เคลวิน อาจอยู่ใกล้ดวงอาทิตย์ในช่วงวัยเยาว์ จากนั้นพวกมันก็ถูกขับออกไปด้านนอก ไปยังบริเวณที่มีอุกกาบาตชนิดคอนไดรต์คาร์บอน คืออุกกาบาตคาร์บอนมีสีคล้ำเพราะมีองค์ประกอบเป็นคาร์บอนจำนวนมาก การวิจัยพบว่าแคลเซียมอะลูมิเนียมส่วนใหญ่เกิดขึ้นเมื่อ 4.567 พันล้านปีที่แล้ว
นักจักรวาลวิทยาเผยว่าการสลายของเมฆก๊าซและฝุ่นขนาดใหญ่ที่นำไปสู่การก่อตัวของระบบสุริยะนั้นเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วภายในช่วงเวลาไม่ถึง 200,000 ปี และหากปรับขนาดมาเทียบกับอายุขัยของมนุษย์ การก่อตัวของระบบสุริยะก็เปรียบได้กับการตั้งครรภ์ประมาณ 12 ชั่วโมง แทนที่จะเป็น 9 เดือนเหมือนมนุษย์ ซึ่งนี่ถือเป็นกระบวนการที่รวดเร็ว.
(ภาพ : Credit : NASA)