ต้องวัดจากของจริง...อีกเกมที่จะวัดความมั่นคงของรัฐบาลจากเสียงสนับสนุนก็คือการที่พรรคฝ่ายค้านจะยื่นเปิดอภิปรายไม่ไว้วางใจที่เตรียมการกันมานานแล้ว
เป็นการยื่นซักฟอกที่ต้องลงมติไว้วางใจหรือไม่ไว้วางใจ
ต่างจากที่ผ่านมา ซึ่งเป็นการอภิปรายทั่วไปแบบไม่ลงมติอันเป็นความต่างกันคือ “เอามัน” กับ “เอาตาย”
การยื่นซักฟอกครั้งนี้ถือว่าเป็นครั้งสุดท้าย เพราะสภาจะครบวาระ 4 ปีที่รัฐบาลจะพ้นจากตำแหน่งอยู่แล้ว
และยังจะได้เห็นของจริงว่าจะอยู่ครบวาระได้หรือไม่
เนื่องจากจะต้องมีการลงคะแนนและพิสูจน์เสียงสนับสนุนว่ายังเพียงพอที่จะเป็นรัฐบาลได้ต่อไปหรือไม่
เพราะ ส.ส.จากพลังประชารัฐได้ออกจากพรรคตาม ร.อ.ธรรมนัส พรหมเผ่า ไปอยู่พรรคเศรษฐกิจไทยส่วนหนึ่ง
และพรรคเล็กพรรคน้อยจะเบี้ยวหรือไม่ หลังจาก พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา และ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ พาไปเลี้ยงข้าวเลี้ยงนํ้ากล่อมให้สนับสนุนกันต่อไป
จนทำให้ “3 ป.” มั่นใจว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไร
ซึ่งดูจากรูปการณ์แล้วน่าจะเป็นไปอย่างนั้น เพราะไม่จำเป็นต้องพึ่งพาเสียงจาก ร.อ.ธรรมนัสที่เคยทำแสบมาแล้ว
หรืออย่างพรรคร่วมรัฐบาลไม่ว่าจะเป็นภูมิใจไทย ประชาธิปัตย์ และชาติไทยพัฒนา ซึ่งมีสัญญาณชัดเจนแล้วว่ายังให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่จนกว่าจะเลือกตั้งกันใหม่
แต่จากนั้นก็ตัวใครตัวมัน ไม่มีการจับมือกันล่วงหน้า ว่าหลังเลือกตั้งแล้วจะจับมือกันตั้งรัฐบาลชุดใหม่
เนื่องจากทุกพรรคต่างหมายชิงธงเก้าอี้ “นายกฯ” กันแล้ว
จริงๆแล้วหาก พล.อ.ประยุทธ์ไม่คิดที่จะเป็นนายกฯต่อไป ป่านนี้คงมีการเลือกตั้งกันแล้ว จึงต้องยื้อกันไปให้นานที่สุด
...
เพื่อหวังว่าจะมีความได้เปรียบในสนามเลือกตั้ง
พล.อ.ประวิตรรับหน้าที่หัวหน้าพรรคพลังประชารัฐเต็มตัว สามารถบริหารจัดการได้อย่างเต็มที่เพื่อสนับสนุน “น้องเล็ก” เป็นนายกฯอีกสมัย
ด้วยหมุดหมาย 150 คนเป็นอย่างตํ่า
การเลือกตั้งด้วยระบบบัตร 2 ใบ ที่กำลังพิจารณากันอยู่นั้นไม่มีเลี่ยงไปเป็นอย่างอื่นได้ แต่เพื่อไม่ให้เข้าทางเพื่อไทยมากนัก
จึงต้องเป็นแบบบัตร 2 ใบ 2 เบอร์
เพราะถ้าเป็นเบอร์เดียวกันทั้งประเทศ พรรคเพื่อไทยจะมีความได้เปรียบอย่างที่พูดกันว่าแลนด์สไลด์มีความเป็นไปได้
แม้ว่าการใช้เบอร์เดียวกันทั้งประเทศจะอำนวยความสะดวกให้กับประชาชนที่จะไปใช้สิทธิแต่ก็ต้องป้องกันไว้ก่อน
ด้วยข้ออ้างว่าป้องกันการ “ทุจริตเลือกตั้ง”
รัฐบาลโดยพลังประชารัฐจึงต้องออกแรงอีกครั้ง เพื่อเอาชนะเสียงในสภา เพื่อให้กฎหมายลูกเป็นไปตามความต้องการ
ทั้งภูมิใจไทย ประชาธิปัตย์ และชาติไทยพัฒนาก็ไม่ต่างกัน.
“สายล่อฟ้า”