ด้วยความที่มีลูกชายเป็นตำรวจชั้นผู้น้อย
อดีตผู้คุมเรือนจำลาดยาวถึงกังวลชีวิตผู้พิทักษ์สันติราษฎร์มากกว่าอาชีพอื่น และไม่ต้องการให้ทายาทหลงความฟุ้งเฟ้อเดินทางผิด
คิดทุจริตต่อหน้าที่พาเดินทางพลาดหล่นลง “หลุมดำ” ไม่มีความเจริญก้าวหน้า
เจ้าตัวอัญเชิญพระราชดำรัส พระบาทสมเด็จ พระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร พระราชทานแก่คณะลูกเสือชาวบ้านที่มาเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาทในโอกาสเสด็จฯ กลับจากแปรพระราชฐานจากจังหวัดสกลนคร ณ สนามบินดอนเมือง เมื่อวันที่ 2 ธ.ค.2527
ฝากเป็นเครื่องเตือนใจในความเป็นห่วง
ความตอนหนึ่งว่า คนเราที่ฟุ้งเฟ้อ ไม่มีทางที่จะหาทรัพย์มาป้อนความฟุ้งเฟ้อได้ ความฟุ้งเฟ้อนี้เป็นปากหรือเป็นสัตว์ที่หิวไม่หยุด ความฟุ้งเฟ้อนี้อ้าปากตลอดเวลา จะป้อนไปเท่าไรก็ไม่พอ
เมื่อป้อนเท่าไรไม่พอแล้วก็หาเท่าไรไม่พอ ความไม่พอนี้ไม่สามารถที่จะหาอะไรมาป้อนความฟุ้งเฟ้อนี้ได้
ฉะนั้น ถ้าจะต่อต้านความเดือดร้อน ไม่ใช่ว่าจะต้องประหยัดมัธยัสถ์ จะต้องป้องกันความฟุ้งเฟ้อ และป้องกันวิธีการที่มักจะใช้เพื่อที่จะเอามาป้อนความฟุ้งเฟ้อนี้ คือ ความทุจริต ฉะนั้นก็ที่จะรณรงค์ที่จะต่อสู้เพื่อให้คนมัธยัสถ์และประหยัดนั้นก็อยู่ที่ตัวเอง ไม่ใช่อยู่ที่คนอื่น
เมื่ออยู่ที่ตัวตนเองไม่อยู่ที่คนอื่น การรณรงค์โดยมากมักออกไปข้างนอกจะไปชักชวนคนโน้นชักชวนคนนี้ทำโน่นทำนี่ ที่จริงตัวเองต้องทำเอง ถ้าจะใช้คำว่า รณรงค์ก็ต้องรณรงค์กับตัวเอง
ต้องฝึกตัวให้รู้จักความพอดีเหมาะสม
ถ้าไม่พอดีไม่พอเหมาะมันจะเกิดทุจริตในใจได้.
สหบาท
คลิกอ่านคอลัมน์ "ส่องตำรวจ" เพิ่มเติม
...