นิทานเรื่อง ลูกช้างกินนมคน สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ ทรงพระนิพนธ์ไว้ ในหนังสือนิทานโบราณคดี ลำดับเรื่องที่ 20 เอนก นาวิกมูล เขียนใหม่ ในหนังสือ นิทานมิบ (สำนักพิมพ์พิมพ์คำ พิมพ์ครั้งที่ 2 พ.ศ.2557) ลำดับเรื่องที่ 2แม่ไก่ไม่มีนม เวลาลูกหิว แม่ไก่ก็พาไปคุ้ยเขี่ยดินหาหนอนหาแมลงให้กิน แม่แมว แม่หมู มีนม เวลาลูกแมว ลูกหมูหิว แม่แมว แม่หมู ก็ล้มตัวลงนอนให้ลูกดูดนมกินแม่ช้างมีนมไหม แม่ช้างก็มีนมเหมือนกัน นมแม่ช้างอยู่ตรงไหน นมช้างอยู่ที่ตรงโคนขาหน้าเหตุเกิดในป่าเมืองตาก ลูกช้างตัวหนึ่งกำพร้าแม่แต่ยังเล็ก เดินโซซัดโซเซอยู่ลำพังตัวเดียว ชายชาวเมืองตากคนหนึ่งไปพบเข้า มีความสงสารด้วยเห็นว่า ถ้าทิ้งไว้อย่างนั้น ลูกช้างก็คงอดนมตายแน่จึงชวนเพื่อนที่ไปด้วย ช่วยกันเอาเชือกผูกคอช้างจูงพามาที่บ้าน วานให้เมียชื่อนางทองสุกช่วยเลี้ยงนางทองสุกให้กินน้ำข้าวต่างนมกับกล้วยและหญ้าอ่อนเวลานั้นนางทองสุกกำลังมีลูกอ่อน วันรุ่งขึ้นนางทองสุกเห็นลูกช้างกินน้ำข้าวแล้วยังร้องอยู่ นึกว่าคงหิวนม จึงรีดนมตนเองใส่ชามส่งให้ลูกช้างได้กินนมคน ก็ติดใจแต่นั้น อยากกินนมเมื่อใดก็เข้าไปเคล้าเคลียประจบกินนางทองสุกเอ็นดูเลยรีดนมให้กินทุกวันวันหนึ่ง นางทองสุกยืนอุ้มลูกกินนมอยู่ ลูกช้างหิวมาขอกินนมบ้าง จะรีดนมให้เดี๋ยวนั้นก็ไม่ได้ มือไม่ว่าง จึงลองแอ่นอกออกไปให้ลูกช้างดูดลูกช้างก็ชูงวงขึ้นพาดบ่า อ้าปากเข้าดูดนมนางทองสุกเหมือนอย่างเด็กแต่นั้น แม่สุกก็ยิ่งมีความรัก ยอมให้ดูดนมกินจากเต้าด้วยเสมอ ส่วนลูกช้างก็ติดแม่นมเหมือนเด็กติดแม่ แม้เวลานอนก็เข้าไปนอนด้วยที่ในโรงแต่ลูกช้างนอนที่พื้นดิน เอางวงพาดให้ถูกตัวแม่ไว้ที่แห่งใด แห่งหนึ่งเสมอ จนพวกชาวบ้านใกล้เรือนเคียงพากันชมชอบมาช่วยกันเลี้ยง กระทั่งคุ้นเคยสนิทกันวันหนึ่งในปี 2446 เสนาบดีกระทรวงมหาดไทย คือสมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ เสด็จขึ้นไปตรวจราชการที่เมืองตาก ได้ยินข่าวช้างกินนมคน เมื่อทอดพระเนตรก็เห็นจริงจึงสั่งให้พาลงมาถวายพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทอดพระเนตรที่กรุงเทพฯ มาถึงกลางเดือนอ้าย ใกล้กับงานประจำปีวัดเบญจมบพิตรเมื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทอดพระเนตรแล้ว สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ ก็มีรับสั่งให้พาลูกช้างไปกั้นม่านให้คนดูในงานออกร้าน เก็บเงินค่าดูบ้างตามธรรมเนียมทรงขายรูปถ่ายรูปช้างกินนมคนให้มหาชนได้ซื้อไปดูพอเสร็จงาน พ่อเลี้ยงกับแม่เลี้ยงลูกช้าง ก็ได้เงินกลับเมืองตากไปไม่น้อย ได้ยินว่าเขาเลี้ยงดูลูกช้างให้วิ่งเล่นอยู่กับลูกของตนที่บ้าน จนเติบโตก็ฝึกหัดให้ทำงานต่อเอนก นาวิกมูล ทิ้งท้ายเรื่องว่า เป็นอันว่าลูกช้างได้ทดแทนบุญคุณพ่อแม่ของมัน ได้อย่างน่าชมเชยเป็นไง? อ่านเรื่องลูกช้างกินนมคนแล้วชื่นใจนะครับ...ขึ้นชื่อว่าคน มีธรรมชาติของพ่อของแม่ไม่เลือกคนหรือสัตว์ ส่วนช้างเรื่องนี้ก็พิสูจน์ว่า มันมีสัญชาตญาณ กตัญญูรู้คุณคนเต็มที่เรื่องเลวร้ายแบบว่า เลี้ยงลูกไว้ฆ่า ทรมานลูกใช้เป็นสินค้า เคยฟังบ้าง เป็นเรื่องของสัตว์นรกเกิดขึ้นในขุมนรก นรกที่มีคำสร้อยว่า ตก...แล้วหมกไหม้นั่นแหละ.กิเลน ประลองเชิงคลิกอ่านคอลัมน์ "ชักธงรบ" เพิ่มเติม
