ตำนานสามก๊ก ตอนที่ 30 ภาษาจีน “รู้ดีรู้ชั่วที่กัวต๋อ...” เขียนถึงทัพอ้วนเสี้ยวกับทัพโจโฉตั้งยันกันที่กัวต๋อนั้น มีเหตุการณ์ที่เป็นตัวอย่าง กลยุทธ์สำคัญ “อยู่กลางขุนเขามีแนวเนินเป็นม่านบังตา คนในมืด คนนอกสว่าง” (กลศึกสามก๊ก บุญศักดิ์ แสงระวี แปล สำนักพิมพ์ ก.ไก่ พ.ศ.2537)ฤดูร้อน ค.ศ.200 นั้น อ้วนเสี้ยวกำลังทหารมากกว่า เสบียงอาหารบริบูรณ์กว่าทัพโจโฉหลายเท่า จึงเป็นฝ่ายได้เปรียบศึกสมรภูมินี้ ตอนต้น โจโฉส่งทัพออกโจมตีอ้วนเสี้ยวระยะหนึ่ง แต่ไม่ได้ชัยชนะ จึงถอนตัวกลับมารักษาค่ายไว้มั่นคง อ้วนเสี้ยวได้ทีบุกบ้าง สั่งทัพบุกโจมตีค่ายโจโฉหลายครั้ง แต่โจโฉก็รับมือได้สองฝ่ายทั้งรุกทั้งรับกันอย่างแยบยล ฉกาจฉกรรจ์ แต่ก็เอาชนะกันไม่ได้ จึงต่างยันกันอยู่หลายเดือนเวลาผ่านไป กองทัพโจโฉขาดเสบียงอาหาร ไพร่พลเริ่มอิดโรย ทั้งแนวหลังก็มีเค้าไม่น่าวางใจ สถานการณ์เข้าสู่ความคับขัน โจโฉไม่เพียงหมดความฮึกเหิม ยังลังเล คิดถึงการทิ้งกัวต๋อ ถอนทัพกลับฮูโต๋ (เมืองหลวง)แต่ก็ยังพะวักพะวน จึงเขียนจดหมายไปขอคำปรึกษาจากซุนฮก...ที่ปรึกษาใหญ่ซุนฮก ซึ่งรักษาเมืองฮูโต๋อยู่ตอบจดหมาย “ข้าพเจ้าเห็นว่า ทัพอ้วนเสี้ยวจะมีมาก แต่แม่ทัพบัญชาการไม่เป็น กองทัพท่านแม้กำลังน้อยกว่า ทว่าสามารถที่ต่อต้านป้องกันเมืองไว้ได้”เรากำลังอ่อน แต่ยันข้าศึกซึ่งเข้มแข็งกว่าได้ช้านาน ฉะนั้น ขอให้ตั้งทัพยันอยู่ต่อไป เพราะนานๆไปภายในกองทัพอ้วนเสี้ยวจะเกิดความเปลี่ยนแปลงแล้วท่าน อาจใช้การรบพิสดาร เอาชนะอ้วนเสี้ยวได้ผู้บันทึกประวัติศาสตร์วิเคราะห์ ซุนฮกอยู่ไกลไปถึงเมืองฮูโต๋ เปรียบเหมือนคนนั่งดูอยู่บนภูเขาสูง มีสายตาแหลมคม มองเหตุการณ์ทะลุปรุโปร่ง อ่านสถานการณ์ได้ชัดเจนและก้าวหน้ากว่าโจโฉขั้นหนึ่งในการทำศึก ถ้าทัพสองฝ่ายที่ตั้งยันกัน ล้วนแต่ต้องการแสวงโอกาสบุกเข้าโจมตีอีกฝ่าย หากฝ่ายใดถอยก่อน อีกฝ่ายก็จะตามตี ผลสุดท้ายคือความพ่ายแพ้ซุนฮกมองออก แม้สถานการณ์ฝ่ายโจโฉจะลำบากคับขัน แต่สถานการณ์ฝ่ายอ้วนเสี้ยว น่าจะเพิ่มความลำบากคับขันมากกว่าโจโฉฉลาดและมั่นใจในฝีมือ เมื่อได้คำแนะนำ ให้ดำเนินการรบแบบพิสดาร...ก็เหมือนเมฆดำที่บดบังแสงตะวัน ถูกลมพัดกระจายหาย ความปลอดโปร่งโล่งใจ มาพร้อมกับความฮึกเหิมเดิมๆโจโฉออกคำสั่ง ให้แม่ทัพนายกองไปถึงไพร่พล ป้องกันรักษาที่มั่นเมืองกัวต๋ออย่างสุดกำลังไม่นาน โอกาสแสดงฝีมือรบพิสดารก็มาถึง โจโฉแสดงละครสงครามฉาก ปล้นเสบียงที่อัวเจ๋า ได้ชัยชนะชัยชนะยกแรกจากอัวเจ๋า ทหารโจโฉเพิ่มความเหี้ยมหาญฮึกเหิม ขณะขวัญกำลังทัพอ้วนเสี้ยวตกต่ำ โจโฉไม่ละโอกาส สั่งรบตะลุยรุกไล่ทัพคู่ศึกแตกพ่าย...อ้วนเสี้ยวเหลือทหารกลับเมืองหลวงไม่กี่คนโจโฉแม้หน้ามืดตาลายไปบ้าง เพราะอยู่ในชัยภูมิ “คนในมืด” แต่ซุนฮก ที่ปรึกษาใหญ่ เป็นคนนอก จึงตาสว่าง มองการณ์ไกล อ่านได้ทะลุปรุโปร่ง นี่คือประโยชน์ที่โจโฉได้จากการใช้ที่ปรึกษาเป็นบางบ้านเมืองที่ผมพอรู้จัก ไม่รู้ว่าใช้ที่ปรึกษาแบบไหน... สถานการณ์มีเค้าเพลี่ยงพล้ำ ก็แนะให้แม่ทัพใหญ่ ออกรบแนวหน้า แบบประชิดตัวคลุกวงในที่ปรึกษาพวกนี้ เผลอคิดว่า มีภาพชาวบ้านเอาผ้าขาวม้าคาดพุงแม่ทัพให้มากๆเข้าไว้...แสดงว่าชาวบ้านยังรักใคร่ยังนิยม โธ่ ถัง กาละมัง หม้อ...เอ๋ย! ...ผมได้ข่าวว่า ค่าปรึกษาหน้ากระดาษเดียวเป็นแสน แต่คิดออกมาได้แค่นี้เอง.กิเลน ประลองเชิง
