ความเชื่อเรื่องกาบอกข่าว มีในหลายๆบ้านเมือง ในเมืองไทย สมัยก่อน มีคำร้องเล่น “กาเอ๋ยกา บินมาไวไว มาจับต้นโพธิ์ โผมาต้นไทร บอกข่าวร้ายบินหนี บอกข่าวดีบอกไป”
คนเป็นโหร ไม่ใช่เก่งแต่ผูกเลขยามเป็นดวงชะตา ทำนายทายทัก จะต้องเก่งในเรื่อง ฟังเสียงกาด้วย
(สัตวนิยาย ส.พลายน้อย สำนักพิมพ์รวมสาส์น พิมพ์ครั้งที่ 3 พ.ศ.2541)
ในคำกลอน เรื่องสังข์ศิลป์ชัย บางตอน เล่าว่า ชาวสิงหล ประเทศศรีลังกา เก่งทางฟังเสียงกา ลองอ่านกันดู
จึงพระโหราเฒ่า ทูลฉลองไปเล่า แต่ตามตำรา...ข้าจักพรรณนา สิงหลภาษา การ้องมากมี
การ้องอะแน คือคนเฒ่าแก่ เจรจามุสา ขุนนางนี้หนอ จักฉ้อ อาณา คนยากนักหนา จักมาได้ดี
การ้องกะระ จักได้ชมพระ มาต่างบูรี คนจักฉ้อมาก ความยากจะมี ทั้งชาวบุรี จักกล่าวมุสา
การ้องตอยตอย กานั้นบอกถ้อย ไว้เป็นปริศนา ฝูงคนขณะนี้ จักมีฉันทา ทั่วทุกภาษา ไม่มาเว้นคน
การ้องเราเรา ทั้งหลายกินข้าว สายทุกตำบล มีบุญจักมา ภาราชุมพล การ้องสิงหล ประเสริฐนักหนา
ถ้าการ้องร้าย จักกราบทูลถวาย แต่ตามตำรา การ้องโสวะ จักมีพงศา ร่วมยายชายคา เป็นผัวเมียกัน
รูปร่างก็ด้อย อายุก็น้อย ทรัพย์สินสูญพลัน การ้องสะเวโว ชุมพวกพลขัณฑ์ รบต่างภาษา
การ้องออมออม สงฆ์ทั้งหลายย่อม ไม่อยู่ศีลา แขกฝรั่งครั้งนี้ ได้ดีนักหนา ส่วนหญิงจักมา เกี้ยวชายมากมี
การ้องอาพา ซึ่งความมรณา เกิดมากแสนทวี ทั้งโจรผู้ร้าย วุ่นวายธรณี ทั่วทิศทั้งสี่ จักมีพ้นใจ
การ้องกะถา หญิงทั้งหลายค้า จักขาดทุนไป ฉ้อฉุนกันกิน สิ้นทุนกำไร จะร้อนรนใจ ด้วยทรัพย์ของค้า
การ้องอาพา หญิงชายจักมา ยากแค้นเมามัว ผัวจักพลัดเมีย เมียจะพลัดผัว ทรัพย์ออกตัว สุดสิ้นนักหนา
การ้องเอาเอา เป็นคำให้เล่า แล้วกลับร้องมา เป็นเสียงกระเหว่า ร้องเล่าเป็นกา เอาคนยากมา เป็นนายประกัน กระเหว่าเอากา เป็นข้าไทมัน ใครเป็นนายประกัน อย่างนั้นแลนา
...
จบคำทำนายเสียงกา ฉบับสิงหล ซึ่งว่ากันว่า เป็นต้นตำรับ เพราะบ้านเมืองนี้อยู่ที่เกาะลังกา ฟังชื่อก็น่าจะรู้ว่ามีกามากกว่าบ้านเมืองอื่น
คราวนี้ มาฟังเสียงกาฉบับญี่ปุ่น คนญี่ปุ่นถือว่ากาเป็นนกร้าย นำเรื่องไม่เป็นมงคลมาให้ เมื่อได้ยินเสียงการ้องอยู่บนหลังคาบ้านใด ก็เชื่อกันว่า ความตายจะเกิดขึ้นในบ้านนั้น
ความเชื่อนี้ คนญี่ปุ่นจึงพยายามที่จะไม่ได้ยินเสียงกา โดยเฉพาะในเวลาเย็นใกล้ค่ำ
แต่เสียงร้องของกา ก็ใช่ว่าจะมีแต่เรื่องร้าย เรื่องดีๆก็มี แต่อยู่ที่เวลา ถ้าการ้องตอนหกโมงเช้า เขาเชื่อกันว่าหมายถึงสมบัติ พัสถาน ถ้าการ้องตอนเที่ยงวัน คนฟังจะมีแต่ความสุขความเจริญ
ความเชื่อเรื่องเสียงกาในทางร้าย วันนี้คนญี่ปุ่นก็ยังเชื่อกันอยู่ เมื่อเกิดเรื่องของหาย จับมือใครดมไม่ได้ ไม่มีใครยอมรับ เขาจะเขียนรูปกาลงบนกระดาษสีขาว ซึ่งเรียกว่า กยุ-โอะ แล้วเผากระดาษให้เป็นขี้เถ้า
สงสัยใคร ก็ให้กลืนเถ้านี้ลงไป คนทำผิดจริงมักไม่กล้ากลืน เพราะกลัวมาก บางคนกลืนเถ้านี้เข้าไป ถึงกับอาเจียนออกมาก็มี
อ่านมาถึงตรงนี้ พอประมวลได้ว่า กาเป็นสัตว์ปาฏิหาริย์ ส่งเสียงร้องเป็นลางสังหรณ์บอกดีร้าย
ลองย้อนไปอ่าน โหรในเรื่องสังข์ศิลป์ชัย ทำนายเสียงกา ข้อแรก การ้องอะแน คือคนเฒ่าแก่ เจรจามุสา ขุนนางนี้หนอ จักฉ้ออาณา...คำทำนายนี้ ตรงกับเรื่องราวในบ้านเมือง ที่กำลังเป็นห่วงกัน จะเกิดเรื่องร้ายๆตามมา
ผมไม่ได้กลับบ้านแม่กลอง ไม่ได้ยินเสียงการ้องมานาน...ใครได้ยินเสียงการ้อง แบบไหน ถ้าเป็นข่าวดี ก็ส่งข่าวมาบอกให้ชื่นใจกันบ้าง อยู่กรุงเทพฯตอนนี้หาข่าวดีๆฟังยาก.
กิเลน ประลองเชิง