การแก้ปัญหาสารพัดเรื่องในบ้านเรามักไปไม่ถึงไหน ส่วนหนึ่งเกิดจากการยึดกฎหมายล้าสมัย ใช้มาร่วมร้อยปี ยังคงใช้ต่อๆกันมา ไม่มีการปรับปรุงแก้ไขให้ทันยุคสมัย จนกลายเป็นต้นเหตุของความขัดแย้งระหว่างประชาชนกับเจ้าหน้าที่รัฐ...โดยเฉพาะเรื่องป่าไม้กับการรุกที่ทำกินของชาวบ้าน
ตกมาถึงรัฐบาลนี้ กฎหมายที่เป็นอุปสรรคต่อการทำมาหากินของเกษตรกร กำลังได้รับการแก้ไข 2 ฉบับ ...พ.ร.บ.ป่าไม้ พ.ศ.2484 และ พ.ร.บ.อุทยานแห่งชาติ พ.ศ.2504
พ.ร.บ.ป่าไม้ พ.ศ.2484 เดิมห้ามเกษตรกรปลูก ใช้ประโยชน์ ห้ามตัดทำลายไม้ป่าไม้เศรษฐกิจทุกชนิด แม้จะขึ้นในที่ดินของตัวเองยังต้องขออนุญาต...อย่างกรณีข่าวไม้พะยูงล้มขวางที่นาชาวบ้าน แจ้งเจ้าหน้าที่ให้มาจัดการ แต่ไม่มีใครมา ทำนาก็ลำบาก กระทั่งเก็บเกี่ยวผลผลิตก็ยังไม่มีใครมาจัดการ ชาวบ้านเลยตัดสินใจเลื่อยตัดเอง กลับถูกจับติดคุก ต้องวุ่นวายให้ผู้ใหญ่บ้านมาประกันตัว
แต่ฉบับแก้ไข เกษตรกรสามารถปลูก ใช้ประโยชน์ ตัด ทำลาย ไม้ป่าในที่ดินของตัวเองได้ทุกชนิด แถมใช้ประโยชน์ได้อย่างเสรี จะตัดฟัน แปรรูป ขาย ยังไงก็ได้ โดยมีเจ้าหน้าที่ป่าไม้คอยอำนวยความสะดวก
ทางหนึ่งลดความขัดแย้งระหว่างชาวบ้านกับเจ้าหน้าที่ แถมเพิ่มรายได้ให้เกษตรกรอีกทาง...ที่สำคัญยังเป็นหนทางช่วยเพิ่มต้นไม้ให้กับป่าได้ในทางอ้อมด้วย
อีกฉบับ พ.ร.บ.อุทยานแห่งชาติ พ.ศ.2504 เดิมการบุกรุกถากถางเขตอุทยานเพื่อทำเกษตร เกษตรกรจะไม่สามารถใช้ประโยชน์จากพืชผลได้ แถมถูกจับข้อหาบุกรุกที่อุทยาน มีหลายครั้งเกษตรกรได้แต่นั่งน้ำตาคลอ มองต้นไม้ที่ตัวเองปลูกมาตั้งนาน ถูกเจ้าหน้าที่โค่นทิ้งต่อหน้าต่อตา
แต่ฉบับแก้ไข ดึงชาวบ้านมาเป็นพวก ไหนๆก็บุกรุกไปแล้ว ควรให้เขาได้ใช้ประโยชน์จากสิ่งที่ปลูกในพื้นที่ที่กำหนดน่าจะดีกว่า...พูดง่ายๆ ทำกิน เก็บกินได้ในพื้นที่ที่กำหนด แต่ห้ามรุกเพิ่ม
...
แต่ปัญหา...บุกรุกป่าจนกลายเป็นดินเสื่อมโทรมแทบปลูกอะไรไม่ได้ จะทำยังไง พรุ่งนี้ไปดูความร่วมมือแบบบูรณาการระหว่างกรมอุทยานฯกับกระทรวงเกษตรฯ.
สะ–เล–เต