อิกทิโอซอรัส (ichthy osaurus) เป็นกลุ่มสัตว์เลื้อย คลานทางทะเลที่รุ่งเรืองในยุคไดโนเสาร์ บางตัวยาวได้ถึง 21 เมตร ต้นกำเนิดของพวกมันค่อนข้างลึกลับ แต่ซากดึกดำบรรพ์หรือฟอสซิลอิกทิโอซอรัส อายุราว 250 ล้านปีที่ขุดพบเกาะสปิตส์เบอร์เกนในแถบอาร์กติกของนอร์เวย์ ดูจากข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับการเพิ่มขึ้นของอิกทิโอซอรัส นักวิจัยด้านซากดึกดำบรรพ์สัตว์มีกระดูกสันหลังของพิพิธภัณฑ์วิวัฒนาการแห่งมหาวิทยาลัยอุปซอลาในสวีเดน เผยว่า ซากอิกทิโอซอรัสตัวนี้มีชีวิตอยู่ราว 2 ล้านปี หลังจากการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ที่สุดของโลกนั่นคือช่วงสิ้นสุดยุคเพอร์เมียนที่คร่าชีวิตสัตว์โลกไปถึง 90% จากการปะทุของภูเขาไฟใหญ่ในไซบีเรีย กระดูกสันหลังส่วนหาง 11 ชิ้น ที่ค้นพบบ่งชี้ว่าอิกทิโอซอรัสตัวนี้มีความยาว 3 เมตร ทำให้มันเป็นสัตว์นักล่าอันดับต้นๆของยุค และอิกทิโอซอรัสก็ไม่ต่างจากวาฬที่เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม หรือสัตว์เลื้อยคลานอื่นๆ ที่อาศัยอยู่ในมหาสมุทรของโลก โดยมีวิวัฒนาการมาจากบรรพบุรุษที่อยู่บนบกและต่อมาก็ลงจากบกสู่ทะเล นักวิจัยคิดว่าอิกทิโอซอรัสที่มีชีวิตอยู่เมื่อ 250 ล้านปีก่อนจะมีลักษณะรูปแบบดึกดำบรรพ์ ไม่ต่างไปจากบรรพบุรุษที่อาศัยอยู่บนบกมากนัก สิ่งที่น่าประหลาดใจก็คือหลังวิเคราะห์ทางธรณีเคมี ตรวจด้วยเครื่องเอกซเรย์คอมพิวเตอร์ที่โครงสร้างจุลภาคของกระดูกสันหลัง พบว่ามันเป็นสัตว์ที่มีการพัฒนาสูง โตเร็ว น่าจะเป็นพวกเลือดอุ่น อาศัยอยู่ในมหาสมุทรอย่างเต็มรูปแบบ และอาจเป็นไปได้ว่าต้นกำเนิดของอิกทิโอซอรัสจะเกิดขึ้นก่อนเหตุการณ์การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ถึง 20 ล้านปี อย่างไรก็ตาม จนถึงขณะนี้ อิกทิโอซอรัสที่เก่าแก่ที่สุดคือคาร์โตรินคัส (Cartorhynchus) ขนาดยาว 40 เซนติเมตร มีชีวิตอยู่เมื่อ 248 ล้านปีก่อนในจีน.
