นับตั้งแต่การค้นพบซากดึกดำบรรพ์หรือฟอสซิลไดโนเสาร์สไปโนซอรัส (Spinosaurus) ไดโนเสาร์กินเนื้อขนาดยักษ์เมื่อกว่าร้อยปีก่อนในอียิปต์ ก็ทำให้นักบรรพชีวินวิทยาทั่วโลกรู้สึกพิศวง และเมื่อไม่นานมานี้มีการถกเถียงกันว่าไดโนเสาร์ส่วนใหญ่เป็นนักล่าในน้ำ โดยมันจะใช้หางขนาดใหญ่ช่วยในการว่ายน้ำและไล่ล่าปลาอย่างดุเดือด
การศึกษาใหม่จากทีมวิจัยของมหาวิทยาลัยควีนแมรีแห่งลอนดอน ในอังกฤษ และมหาวิทยาลัยแมรีแลนด์ ในสหรัฐอเมริกา ได้เปรียบเทียบลักษณะของสไปโนซอรัสกับกะโหลกและโครงกระดูกของไดโนเสาร์ตัวอื่น รวมถึงเปรียบเทียบกับสัตว์เลื้อยคลานที่ยังมีชีวิตและที่สูญพันธุ์ไปแล้วหลายชนิด ซึ่งอาศัยอยู่บนบก ในน้ำ หรือทั้งสองแห่ง หนึ่งในหลักฐานสำคัญของสไปโนซอรัสที่นักวิจัยค้นพบ นั่นคือความสามารถในการว่ายน้ำของมัน ที่ได้แสดงให้เห็นแล้วว่ามันเป็นนักว่ายน้ำที่เก่งน้อยกว่าจระเข้ แต่มีกล้ามเนื้อหางน้อยกว่าจระเข้ จึงยากที่จะเห็นว่าไดโนเสาร์เหล่านี้ไล่ล่าปลาในแบบที่จระเข้ไม่สามารถทำได้อย่างไร
ครั้งแรกที่ค้นพบสไปโนซอรัส นักวิจัยเชื่อว่านี่เป็นหนึ่งในไดโนเสาร์กินเนื้อที่ใหญ่ที่สุด อาจมีความยาวได้มากกว่า 15 เมตร ซากฟอสซิลสไปโนซอรัสที่ปรากฏครั้งแรก มีความเสียหายจากการระเบิดของฝ่ายสัมพันธมิตรในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ทำให้ขัดขวางความพยายามของนักบรรพชีวินวิทยาที่จะเข้าใจสิ่งผิดปกติเหล่านี้.