เชิดหน้าสู้ต่อไปนะพ่อหนุ่ม!!

ก่อนที่จะไปถึงเนื้อหาข้างใน ผมขออนุญาตใช้พื้นที่ตรงนี้ในการแสดงความเสียใจต่อการจากไปของเจ้าสัววิชัย ศรีวัฒนประภา ประธานสโมสรเลสเตอร์ ซิตี้ ผู้ล่วงลับ....
การจากไปของท่าน แม้จะสร้างความโศกเศร้าให้กับทั้งครอบครัว แฟนบอล และทุกคนที่ทราบข่าว แต่อย่างน้อยท่านเจ้าสัวก็ได้ทิ้งอะไรหลายอย่างให้คนรุ่นหลังได้ดูเป็นแนวทาง และเดินตาม โดยเฉพาะในมิติของกีฬา
ข่าวแนะนำ
สิ่งที่เจ้าสัววิชัย และคิง เพาเวอร์ ให้การสนับสนุนนั้น ถ้าเอาที่แฟนกีฬารู้จักกันดี น่าจะเป็นการส่งเสริมเยาวชนลูกหนัง ให้ไปฝึกวิชาทั้งด้านฟุตบอลและการใช้ชีวิตที่ประเทศอังกฤษ
นี่ยังไม่รวมการส่งเสริมกิจกรรมคลินิกฟุตบอล ให้กับเด็กตามต่างจังหวัด และการแจกอุปกรณ์กีฬาด้วย ซึ่งรวมมูลค่าแล้วอาจจะตั้งบริษัทมหาชนได้อีก 1 องค์กรเลยทีเดียว
แต่อย่ามาพูดเรื่องเงินกับคนใจบุญเลยครับ มันวัดค่าไม่ได้หรอก ความสุขเท่านั้นคือดัชนีชี้วัดของทุกสิ่งที่เกิดขึ้น
ย้อนกลับมาที่ผลงานของทัพนักเตะ “ช้างศึก” ทีมชาติไทยยู-19 กันบ้าง ที่เล่นเอาพี่ๆ น้าๆ อาๆ ร่วมชาติ เกือบดีใจกันทั้งประเทศแล้ว
เพราะในรอบ 8 ทีมสุดท้าย พลิกนรกจากตามกาตาร์ 2-0 ขึ้นไปนำ 3-2 ในช่วงท้ายเกม แต่สุดท้ายกลับไม่สามารถต้านความเฉียบคมของทีมดังจากย่านอาหรับได้ โดนตีเสมอก่อนพ่ายไปอย่างน่าเจ็บใจ 3-7
ว่ากันจริงๆ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกนะครับ ที่ทีมชาติไทยทำตั๋วลุยฟุตบอลโลกยู-20 ลื่นหลุดมือในนาทีสุดท้าย
เท่าที่จำได้ ย้อนกลับไปเมื่อปี 1998 ที่เชียงใหม่ โดนคูเวตทำแสบไล่ตีเสมอในช่วงท้าย 1-1 ในเกมนัดสุดท้าย หล่นลงไปจบที่ 3 ของกลุ่ม โดนคาซัคสถานแซงคว้าตั๋วแบบสุดช้ำ ด้วยการเฉือนไปแค่แต้มเดียวเท่านั้น
จากนั้นปี 2014 ที่เมียนมา แม้จะจบรอบแรกในฐานะแชมป์กลุ่ม พร้อมกับเขี่ยทั้ง อิหร่าน กับ เยเมน ร่วง แต่กลับไปเจอตออย่าง อุซเบกิสถาน ในรอบ 8 ทีมสุดท้าย ก่อนจะแพ้ไปอย่างน่าเสียดาย 1-2
นั่นคือ 2 ครั้งที่ไทยชวดตั๋วไปลุยฟุตบอลโลกยู-20 แบบห่างกันแค่เอื้อมมือเท่านั้น แต่เส้นทางของนักเตะชุดนี้ยังไม่จบลง แถมยังน่าผลักดันต่อด้วยซ้ำ
ไล่เรียงชื่อแล้วมีหลายคน ที่น่าจะแจ้งเกิดและก้าวขึ้นเป็นแกนหลักของทีมชาติไทยในอนาคต ไม่ว่าจะเป็น กฤษดา กาแมน, เอกนิษฐ์ ปัญญา, ศุภณัฏฐ์ เหมือนตา, กรวิชญ์ ทะสา และอีกหลายรายที่ไม่ได้เอ่ยชื่อ
พวกเขาเหล่านี้ อาจจะเสียใจกับผลการแข่งขันบนสกอร์บอร์ด อาจจะเสียใจกับเสียงวิจารณ์จากเกรียนคีย์บอร์ด อาจจะเสียใจกับฟอร์มที่ไม่เป็นดั่งใจ
แต่อย่างน้อยควรรู้เอาไว้ว่า พวกนายไม่ได้สู้เพียงลำพัง ยังมีแฟนบอลชาวไทยทั้งประเทศที่คอยเคียงข้าง และเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไป
ขอเพียงอย่างเดียว แค่ให้เก็บเอาข้อผิดพลาดต่างๆ ไปปรับปรุงแก้ไข อย่าหลงไปกับสิ่งยั่วยุรอบข้างเท่านั้น
เพราะอนาคตยังอีกยาวไกล ไทยอาจจะไม่เคยไปฟุตบอลโลกยู-20 เหมือนเพื่อนบ้านร่วมอาเซียน แต่นั่นก็ไม่ได้แปลว่า เราจะสู้เพื่อคว้าโควตาฟุตบอลโลกในอนาคตไม่ได้
อย่างน้อย พวกนายก็พิสูจน์ให้พี่ป้าน้าอาเห็นแล้วว่า ไม่ได้แสดงความใจเสาะบนสนาม ซึ่งผลงานในชิงแชมป์เอเชียที่ผ่านมา พิสูจน์แล้วว่าพวกนายทำได้ และเกือบสร้างประวัติศาสตร์ได้ด้วย
เชิดหน้าสู้ต่อไปพ่อหนุ่ม อนาคตที่สดใสกำลังรอพวกนายอยู่ข้างหน้า...
-Lemon Juice-