เหตุกราดยิงหนองบัวลำภูจากฝีมืออดีตตำรวจ สร้างความสะเทือนใจไปทั่วโลก เพราะผู้เสียชีวิตส่วนใหญ่เป็นเด็กเล็ก ภายในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กอุทัยสวรรค์ อ.นากลาง จ.หนองบัวลำภู ซึ่งสถานแห่งนี้ควรมีความปลอดภัยสำหรับเด็กในการเรียนรู้ และเล่นกับเพื่อนๆ ในช่วงเวลากำลังเติบโตของพวกเขา
เด็กเล็กวัยบริสุทธิ์ไร้เดียงสาต้องตกเป็นเหยื่อการใช้ความรุนแรงอย่างเหี้ยมโหดของอดีต ส.ต.อ.ที่ถูกไล่ออกจากราชการ เพราะยาเสพติดจนเกิดการเคียดแค้นไปก่อเหตุ กระทั่งจบชีวิตตัวเองพร้อมลูกเล็กและภรรยา ตามมาด้วยการรุมประณามของคนในสังคม กับคำถามซ้ำๆ ถึงการปล่อยปละละเลยให้ยาเสพติดระบาดอย่างดาษดื่น
ไม่น่าจะเกี่ยวกับประเด็นว่าศูนย์เด็กเล็กมีความปลอดภัยมากพอหรือไม่ ในความเห็นของ “รศ.นพ.อดิศักดิ์ ผลิตผลการพิมพ์” ผอ.สถาบันแห่งชาติเพื่อการพัฒนาเด็กและครอบครัว มหาวิทยาลัยมหิดล มองว่า ศูนย์เด็กเล็กเปรียบเสมือนบ้านหลังที่ 2 ของเด็ก และเหมือนโรงเรียน สร้างพัฒนาการให้กับเด็ก สร้างความอบอุ่น สร้างความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง เพื่อให้เป็นทรัพยากรมนุษย์ที่สมบูรณ์แบบ จะต้องออกแบบทางกายภาพตามวัยของเด็กเล็กก่อนวัยเรียน และครูต้องดูแลอย่างใกล้ชิด
...
“ศูนย์เด็กเล็กต้องเป็นบ้าน ไม่ใช่ห้องขัง ไม่ใช่กรงเหล็ก ต้องใกล้ชิดมีปฏิสัมพันธ์กับชุมชน หน่วยงานท้องถิ่น และตำรวจ ซึ่งเคสที่เกิดเหตุกราดยิง มีความสมบรูณ์แบบเกือบ 100% ในการเป็นศูนย์เด็กเล็กในท้องถิ่น มีสิ่งแวดล้อมดี มีคุณครูดูแลใกล้ชิดเฝ้าดู จนครูเสียชีวิตไปด้วยเพราะดูแลเด็กๆ พยายามดันประตูไม่ให้คนแปลกหน้าเข้ามา ทำให้เชื่อแน่ว่าสมบรูณ์แบบในการเป็นศูนย์เด็กเล็ก”
เหตุที่เกิดขึ้นมาจากคนคลุ้มคลั่ง ซึ่งชุมชนต้องดูแลให้มีมาตรฐาน เพราะอดีตตำรวจผู้ก่อเหตุ มีการแสดงอาการออกมาก่อนแล้ว ควรนำตัวไปคัดกรองจับตัวไปรักษาอาการทางจิต แต่ไม่มีใครทำ ทั้งๆ ที่มีพฤติกรรมเสี่ยงเป็นอันตราย จนมาก่อเหตุ เป็นสิ่งที่ชุมชนควรช่วยกันดูคนที่มีพฤติกรรมน่าสงสัยว่ามีอาการทางจิตเวช หรือเจอคนบ้าในท้องถนน ก็ไม่มีใครจับไปรักษา จนกว่าจะก่อเหตุร้ายแรงขึ้นมา
อีกทั้งขณะนี้ยาเสพติดระบาดไปทั่ว ไม่สามารถจัดการได้ และอดีตตำรวจที่คลุ้มคลั่งก็คงเกิดจากยาเสพติด จนทำลายสมอง เพราะก่อนหน้าติดยามาตั้งแต่เรียนมัธยม จนมาเรียนโรงเรียนนายสิบและรับราชการเป็นตำรวจ ซึ่งอยู่ในระบบทั้งหมด และเมื่อมีอาการให้เห็นผู้เกี่ยวข้องไม่นำตัวไปรักษา ไม่ให้เป็นภัยกับสังคม
“ความปลอดภัยภายในศูนย์เด็กเล็ก ไม่ใช่ประเด็น ต้องย้อนไปในสมัยอดีตตำรวจคนนี้ติดยาตั้งแต่เรียนมัธยมจนทำงานเป็นตำรวจ ตรงนี้มากกว่าทำไมไม่ถูกนำไปรักษา ควรมีมาตรการดูแลผู้ป่วยที่แสดงออกทางจิตเวช คิดว่าผู้เกี่ยวข้องต้องเห็นอาการอยู่แล้ว เพราะคนติดยาเสพติดจะมีอาการทางสมองระยะยาว จนลงเอยมาก่อเหตุแบบนี้ อยากให้เอาจริงในการปราบปรามยาเสพติด และอย่าปล่อยเสรีกัญชา”
สรุปแล้วยาเสพติดเป็นต้นตอก่อเหตุกราดยิง และทุกภัยพิบัติเด็กเล็กมักเป็นกลุ่มเสี่ยงอยู่แล้ว หากอยู่ในชุมชนที่เต็มไปด้วยโจรผู้ร้าย และศูนย์เด็กเล็กแห่งนี้มีมาตรฐานอยู่แล้ว มีรั้วรอบขอบชิด การจะเพิ่ม รปภ.มาดูแล หรือสร้างประตูสองชั้น ไม่ควรทำ เพราะปัญหาอยู่ที่บุคคลกลุ่มเสี่ยงในชุมชน ควรจับตัวไปรักษาโดยชุมชนต้องมีส่วนร่วมในการดูแลความปลอดภัยศูนย์เด็กเล็กที่เป็นเหมือนบ้านของเด็กมากกว่า
...
“ตราบใดที่ยาเสพติดยังระบาด เชื่อแน่ว่าเหตุกราดยิงจะเกิดขึ้นอีก เพราะไม่มีหน่วยฉุกเฉินดูแลในการคัดกรองกลุ่มเสี่ยงนำไปบำบัด ทำให้ยากจะควบคุม เช่นเดียวกับเหตุกราดยิงที่โคราช และเคสล่าสุดต่อให้ล่ามโซ่ ทำประตูสองชั้นในศูนย์เด็กเล็ก ก็เข้ามาได้อยู่ดี เพราะคลุ้มคลั่งไปแล้ว เมื่อเข้าประตูไม่ได้ก็เข้าหน้าต่าง เพื่อจะมายิงเด็กอย่างเดียว”
หากย้อนประวัติผู้ก่อเหตุในวัยเด็ก อาจถูกตีถูกกระทำจากคนในครอบครัว จนเกิดปมลึกฝังในจิตใจ กระทั่งติดยาตั้งแต่เรียนระดับมัธยม ซึ่งมีอีกกี่คนในสังคม และคนเหล่านี้ควรได้รับการดูแลบำบัด เพื่อไม่ให้ก่อเหตุเช่นนี้อีก.
