การจากไปของ 'วัฒน์ วรรลยางกูร' นักเขียนรางวัลศรีบูรพา ขณะลี้ภัยในฝรั่งเศส ทำให้แวดวงวรรณกรรมไทย สูญเสียนักเขียน ที่มีผลงานหลากหลาย โดยหลังมีพิธีฌาปนกิจแล้ว ทางครอบครัวได้นำอัฐิ กลับมายังประเทศไทย และมีพิธีรำลึก ในวันอาทิตย์ที่ 24 เมษายน 2565 ที่อนุสรณ์สถาน 14 ตุลา สี่แยกคอกวัว กรุงเทพฯ
สำหรับบทบาทในฐานะนักเขียน "ผศ.สกุล บุณยทัต" นายกสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย เล่าถึงงานวรรณกรรมของ “วัฒน์ วรรลยางกูร” เป็นภาพสะท้อนสังคม ตัวละครส่วนใหญ่เป็นคนชั้นล่าง มีชีวิตไม่สมหวัง และไม่มีโอกาสในสังคม
วัฒน์ มีงานเขียนสร้างชื่อตั้งแต่อายุ 20 ปี ในเรื่อง “ตำบลช่อมะกอก” เนื้อหาเชิงวรรณศิลป์อาจไม่กลมกลืน แต่สาระของเรื่องมีความแหลมคม เพราะยุคนั้นผู้นำชาวนา ถูกทำร้าย เลยทำให้เกิดความขัดแย้งระหว่างชนชั้นล่าง กับเจ้าหน้าที่รัฐ เป็นที่มาของเนื้อหาในเรื่องนี้
...
นวนิยาย “มนต์รักทรานซิสเตอร์” เป็นภาพสะท้อนสังคมไทย ที่พระเอกชื่อ “ไอ้แผน” ทำงานขยันขันแข็ง แต่ไม่ประสบความสำเร็จ เพราะมีชะตากรรมบางอย่างเข้ามาพลิกผันชีวิต เช่น ไปเผลอฆ่าคน ทำให้ตัวละครที่นักเขียนสร้างขึ้น มักจบลงแบบไม่งดงาม
แต่จุดเด่นของงานคือ จะซ่อนสัญลักษณ์ เช่น มนต์รักทรานซิสเตอร์ ใช้วิทยุทรานซิสเตอร์ เป็นตัวแทนยุคสมัยของ “จอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์” ที่ส่งเสริมให้ชาวบ้านฟังเพลง ฟังละคร เพื่อไม่ให้ได้ยินเสียงวิทยุ ที่ปลุกเร้าความเห็นต่างทางการเมือง
ในเรื่องมนต์รักทรานซิสเตอร์ จะเห็นความเศร้าของนางเอกชื่อ “สะเดา” สะท้อนความเป็นผู้หญิงชนชั้นล่าง เมื่อพระเอก ไม่ประสบความสำเร็จในชีวิต จนต้องเลิกรากัน ทำให้ต้องเลี้ยงลูกเพียงลำพัง ต่อมาเจอคนฉายหนังเร่ ที่มีลูกด้วยกันอีกคน ก็ทิ้งไปอีก สิ่งนี้สะท้อนถึงชีวิตสาวชนบท ที่ยุคอดีต จะเห็นเด็กถูกทอดทิ้งไว้ในชนบทจำนวนมาก
การจากไปของวัฒน์ ส่งผลต่อแวดวงวรรณกรรม เพราะเขาคือของจริง ทั้งชีวิตและงานเขียน ต้องต่อสู้บนเส้นทางอุดมการณ์ แม้จะจากไปแล้ว แต่งานเขียนหลายๆ ชิ้นยังสร้างความประทับใจให้กับนักอ่าน สะท้อนถึงตัวตนของนักเขียน ภายในสังคมที่เกิดความแตกแยกทุกยุคสมัย.