วิมานเมขลา
ตอนที่ 11
เมื่อเสี่ยส่งรู้จากแอนนี่ว่าเมขลาจะทวงป่าสายน้ำผึ้งคืน ก็พาทนายไปหาถึงเรือนใหญ่ไร่พญาอ้างว่าแอนนี่จ่ายไปห้าล้านซื้อป่าผืนนี้แล้วจะมาทวงคืนกันง่าย ๆได้อย่างไร เมขลาบอกว่าตนเป็นเจ้าของตัวจริง
เสี่ยอ้างว่าตนเพิ่งมารู้ทีหลังว่าเมขลาเป็นเจ้าของตัวจริง แอนนี่ก็เข้าใจว่าไข่มุกเป็นเจ้าของตัวจริงถึงได้ซื้อไว้ ทั้งยังพูดเอาบุญคุณว่าเห็นน้าของลาล่าเดือดร้อนเรื่องเงินจึงช่วยซื้อไว้ มองหน้าพญาตาหวานเยิ้มบอกว่า
“จะเก็บให้เราสองคนเอาไว้ปลูกเรือนหอกับ...”
“คุณโดนน้าฉันหลอกขายที่แล้วค่ะ แต่ละคนอยากได้ที่กันจั๊ง หลอกกันไป หลอกกันมา” เธอด่าทีเดียวโดนกันระนาว เพราะพญาโดนตวัดหางตาใส่ด้วย
อรัญบอกเสี่ยส่งว่าอย่าคิดว่าทำเรื่องตุกติกแบบนี้แล้วจะรอด เสี่ยสวนทันควันว่ายังไงก็ไม่มีทางจะซื้อคืน ร้อยล้านก็ไม่ขาย แล้วหัวเราะลั่น เพ็ญตบโต๊ะปังตวาดว่าอย่ามาหัวเราะเสียงดังบ้านตน พ่อลูกกันไม่รู้ได้ยังไง เสี่ยแกล้งยั่วจนเพ็ญโมโหไล่ออกจากบ้าน เสี่ยเดินหัวเราะร่าออกไปอย่างสะใจที่ยั่วโมโหเพ็ญได้
ระหว่างพญาเดินไปส่งแอนนี่ที่รถ เธอบอกเขาว่าระหว่างเรายังเหมือนเดิมอย่าให้ป่าสายน้ำผึ้งมาทำให้เราไม่เข้าใจกัน อ่อยว่า “ต่อไปถ้าเราแต่งงานกันป่าก็เป็นของเรา คุณก็เป็นเจ้าของร่วมด้วยอย่างที่คุณต้องการไงคะ”
“ผมไม่เคยคิดจะแต่งงานกับใครเพราะอยากได้ป่าสายน้ำผึ้ง”
“ฉันรู้ว่าคุณยังไม่ลืมเขา แต่ผู้หญิงคนนี้ไม่เหมาะกับคุณ เขาไม่มีวันมาอยู่ที่นี่ได้ ตัดใจเถอะค่ะ”
“เขาเป็นภรรยาผม คุณกลับไปเถอะ”
แอนนี่จ้องหน้าพญาอย่างแค้นใจสะบัดขึ้นรถไป มิ่งที่คอยเปิดประตูให้จ้องหน้าพญาแล้วอ้อมไปขึ้นรถขับออกไป
ooooooo
พญาเดินกลับมา เพ็ญ เมขลาและอรัญยังคุยกันอยู่ เพ็ญเจ็บใจที่เสี่ยกับแอนนี่สมรู้ร่วมคิดกันหลอกซื้อป่าสายน้ำผึ้งไป แต่เมขลากลับไม่ทุกข์ร้อนบอกว่าช่างเถอะคงเอาคืนยากแล้ว อรัญถามว่าจะฟ้องไหมตนช่วยหาทนายเก่งๆให้
“ไม่อยากขึ้นโรงขึ้นศาลค่ะ เสียเวลา ตามตัวน้าไข่มุกแล้วเอาเงินคืนง่ายกว่า” พญาถามว่าเธอไม่ห่วงป่า ไม่คิดจะเอาคืนหรือ “ฉันเฉยๆค่ะ ได้ก็ดี ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ถ้าคุณห่วงก็รีบแต่งงานกับเขาซะ อุตส่าห์เอาสิบล้อมาเปิดทางให้ขนาดนั้น ได้ทั้งป่าได้ทั้งคน โห...มีแต่ได้กับได้”
พญาทำเสียงเข้มว่าพูดอะไรไม่เข้าท่า เมขลาสวนไปอย่างไม่แคร์ว่าตนก็เป็นอย่างนี้แหละ ไม่อยากยุ่งแล้ว เอาเวลาไปเล่นละครดีกว่าได้ตังค์ดีกว่า” ว่าแล้วหันไปขอตัวกับเพ็ญและอรัญจะไปถ่ายละครต่อ ไม่วายชำเลืองมาทางพญาเหน็บว่า “อย่าทำเป็นคิดนานนะ ช้าเดี๋ยวเขาเปลี่ยนใจไม่รู้ด้วย รักป่ามากไม่ใช่เหรอ คุณน่ะ”
ฝ่ายเสี่ยส่งพอกลับไปก็เตือนแอนนี่ว่าอย่าไปเล่นกับพญามากตนไม่ชอบ ผู้ดีกว่ารวยกว่ามีถมไป เดี๋ยวเตี่ยหาให้
“แต่คนที่หนูจะแต่งงานด้วยคือพญาเท่านั้น อยากรู้นัก นางเอกเบอร์หนึ่งของช่องจะทำหน้ายังไงถ้าหนูแย่งพญาได้”
เสี่ยบ่นก่อนเดินไปว่าทำไมถึงชอบเอาชนะมันนัก ฟังเตี่ยบ้าง มิ่งได้ยินตลอดบอกแอนนี่ว่าพญาไม่คู่ควรกับคุณ ถูกแอนนี่ด่าว่า แส่ไม่เข้าเรื่อง
“ผมห่วงคุณนะครับ”
“ฟังแล้วจะอ้วก ก่อนพูดอะไรหัดเจียมกะลาหัวมั่ง จะไปไหนก็ไปให้พ้นๆ ไม่อยากเห็นหน้า” แล้วตัวเองก็ผละไป
“ฮึ อย่าคิดว่าจะอยู่กันอย่างมีความสุข” มิ่งมอง พึมพำอย่างแค้นใจ
ป้าแหวงรับแผนจากแอนนี่เอารูปที่เมขลาใกล้ชิดกับพญาในที่ต่างๆ หมายไปให้เจ๊มิ้วดูเพื่อทำลายชื่อเสียงของเมขลา แต่ป้าแหวงทำพลาดเอามะยมดองไปล่อเจ๊แล้วเอารูปพิงไว้ที่ถุงมะยมดอง เจ๊กำลังแต่งหน้าเอื้อมมือหยิบมะยมดองทำให้รูปหล่นลงถังขยะพอดิบพอดี
ป้าแหวงกลับไปรายงานแอนนี่ ถูกแอนนี่ด่าว่างานง่ายๆ ก็ยังทำพลาด เลิกจ้างเป็นสายแต่จะลงมือทำเอง
ป้าแหวงบ่นว่ารับใช้มาตั้งนานไม่เห็นความดีกันเลย พอเดินออกมาก็เจอทองหลางกับเทิดจ้องเขม็งอยู่ ป้าแหวงหน้าถอดสี เมื่อถูกพาตัวไปนั่งชำระความกับเพ็ญ ป้าแหวงสารภาพผิด แต่พูดให้โทษหนักเป็นเบาว่าตนไม่ได้เอาความลับอะไรไปบอกฝั่งโน้นเลย แค่บอกข่าวคนนั้นคนนี้มาที่ไร่เท่านั้นเหมือนเล่าให้ฟังเฉยๆ เพ็ญบอกว่าจะข่าวใหญ่หรือข่าวเล็กก็คือทำตัวเป็นไส้ศึกเหมือนกัน ถามว่าให้ไปอยู่กับเสี่ยส่งเสียดีไหม
“อย่าทำแบบนั้นเลยค่ะ ต่อไปกุ้งจะคอยช่วยเตือนแกเอง” กุ้งสงสารช่วยพูดให้ ป้าแหวงยกมือท่วมหัวขอบคุณกุ้ง
ooooooo
เมื่อแอนนี่ไม่ได้ดั่งใจ ก็ลงมือทำเองโดยเอารูปที่เมขลาใกล้ชิดหวานแหววกับพญาไปปล่อยลงเน็ตของตัวเอง เมขลาเลยถูกผู้บริหารเรียกตัวไปเคลียร์ด่วน
ผู้บริหารเกรงว่าถ้านักข่าวเอาไปเล่นต่อ แล้วทางสถานีจะทำอย่างไร เจ๊มิ้วเสนอว่าเราต้องหาทางแก้ข่าวให้ออกมาดูดีที่สุด ผู้บริหารบ่นว่า
“พยายามให้เกิดภาพเป็นนางเอกรักป่า ดันมีข่าวฉาวกับคนปลูกป่า ไม่รู้กระแสแฟนคลับจะเป็นยังไงบ้าง ถ้านักข่าวโทร.มาซักก็อย่าเพิ่งตอบอะไรทั้งนั้น ให้เงียบที่สุดเข้าใจไหม”
เมื่อตั้งโต๊ะแถลงข่าว ผู้บริหารกล่าวเกริ่นว่า
“ละครเกี่ยวกับการอนุรักษ์ป่าที่กำลังถ่ายทำที่ไร่ภูพญาขณะนี้ ส่วนหนึ่งมาจากความตั้งใจจริงของคุณลาล่า ทางช่องสนับสนุนเต็มที่”
“ละครเรื่องนี้สนุกมากนะคะ ลาล่าตั้งใจแสดงเต็มที่ ผู้ชมจะได้เรื่องการอนุรักษ์ป่าเพิ่มมากขึ้น” เมขลาพูดต่อยิ้มแย้ม
แต่นักข่าวไม่สนใจเรื่องนี้ ถามกันถึงเรื่องรูปที่แชร์ในเน็ตว่าดูลาล่าสนิทกับพญาจริงๆ รู้จักกันมาก่อนไหม อีกคนถามว่ารู้จักกันตอนไหน จะทำให้เกิดกระแสไม่ดูละครหรือเปล่า อีกคนจี้ถามว่า เป็นคู่จิ้นที่ทางช่องโปรโมตหรือว่าคู่จริง
“สต๊อป!” เจ๊มิ้วยกมือขึ้น ลอยหน้าจีบปากจีบคอบอกว่า “ถามกันทีละคนสิฮ้า ตอบไม่ทัน เอาเป็นว่าเราตามลุ้นกันต่อไปดีไหมฮ้า คู่จิ้นเคมีเข้ากันขนาดนี้ จะเป็นคู่จริงหรือเปล่า”
ผู้บริหารดูไอแพดแล้วยิ้ม ส่งให้นักข่าวดู บอกว่าเลขาตนเพิ่งส่งข้อมูลนี้มา พูดอย่างพอใจว่า
“ความฮิตของสองคนนี้ยิ่งเพิ่มครับ กระแสกลายเป็นบวก ยิ่งส่งผลเพิ่มเรตติ้งให้ละครของลาล่า”
“โอ้มายก๊อด กระแสตีกลับ สงสัยเธอกับคุณพญาคงต้อง...จูบุ จูบุ จิ๊ดจิ๊ดกันจริงๆแล้วแหละฮ้า” เจ๊มิ้วผสมโรงสร้างบรรยากาศอย่างมืออาชีพจนนักข่าวหลงประเด็นสาดแฟลตกันไม่ยั้ง
บรรยากาศพลิกกลับทันที เมขลาเซ็งยิ้มไม่ออก ยิ่งอยากอยู่ห่างจากพญาก็เหมือนยิ่งถูกกระแสผลักให้ใกล้ชิดกัน
ooooooo
เพราะฝืนใจเล่นละคร เมขลาอารมณ์ไม่ดีเหวี่ยงใส่ทีมงานที่มาดูแลจนไม่มีใครเข้าหน้าติด พญาเตือนว่าถ้าโกรธตนก็อย่าไปลงที่คนอื่น เลยถูกเธอเหวี่ยงเข้าเต็มๆ ทั้งด้วยอารมณ์โกรธและหึงไม่รู้ตัว
“ถ้าห่วงป่ามากนัก ก็ไปอยู่กับแอนนี่โน่น เขาเป็นเจ้าของสายน้ำผึ้งคนใหม่แล้ว ไม่ต้องมาวุ่นวายกับฉัน”
“ที่พยายามคุยกับคุณ ไม่เกี่ยวกับป่า แต่เป็นเรื่องของเราสองคน...ความรู้สึกที่เรามีต่อกัน ไม่มีความหมายเลยรึไง”
“ความรู้สึกอะไร ไม่รู้ ลืมหมดแล้ว จำได้อย่างเดียวก็เรื่องที่คุณหลอกฉัน”
“ถ้าเห็นว่าผมเลวนัก ก็จะไม่ยุ่งกับคุณแล้ว จะได้ไม่ต้องห่วงว่าจะมาหาประโยชน์อะไรอีก”
“เออ ดี ไปเลย ไปแล้วไม่ต้องกลับมาอีกเลยนะ”
พญาหันเดินออกไปไม่เหลียวหลัง เมขลาอึ้ง พูดไม่ออก ได้แต่มองตามไปอย่างหงุดหงิด คนบ้าอะไรแกล้งไล่กลับไปจริงๆ
วันนี้จ๊ะเอ๋กับนักข่าวมาถึงไร่ภูพญา เพ็ญจัดปาร์ตี้บาร์บีคิวเล็กๆต้อนรับ จ๊ะเอ๋เห็นความหล่อของพญาก็ปลื้มสุดๆ พยายามกระแซะเข้าใกล้ชิด จนเมขลาหึงออกนอกหน้า ศนิหันไปยิ้มกับอรัญอย่างดูอาการของเพื่อนออก
ป้าแหวงขอบคุณเพ็ญที่ให้ทำงานที่บ้านไร่ภูพญาอีก เพ็ญบอกว่าครั้งเดียวเท่านั้น ถ้าทำอีกก็เก็บกระเป๋าออกไปได้เลย
“ไม่มีอีกแล้วค่ะ ไม่กล้าแล้ว” ป้าแหวงรีบบอก
ในงานปาร์ตี้นี้ นักข่าวสัมภาษณ์พญา เขาพูดให้เห็นความสำคัญของการรักษาป่า แต่นักข่าวกลับถามถึงเรื่องความสัมพันธ์ของเขากับเมขลา บอกว่าสองคนดูเหมาะสมกันดี ชมเมขลาว่า
“ตั้งแต่มาจิ้นกับคุณพญา ลาล่าดูเป็นนางเอกติดดิน รักธรรมชาติ ต่างจากเมื่อก่อนลิบลับ”
“โอ๊ย...ลืมไปเถอะค่ะ ลาล่าคนเก่าขาวีนคนนั้นเค้าหายไปกับสายลมแล้ว ตั้งแต่มีคุณพญาเข้ามา อะไรๆ ก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น” จ๊ะเอ๋ยชมประชด แย่งซีน
เมื่อแยกออกมา พญาปรารภกับอรัญว่านักข่าวไม่สนใจเรื่องป่าเท่าไหร่เลย ศนิพูดอย่างรู้แนวนักข่าวพวกนี้ว่าชอบเรื่องรักๆใคร่ๆของดาราเท่านั้นแหละ พออรัญกับศนิเดินออกไป จ๊ะเอ๋ก็แถเข้าหาพญาเจ๊าะแจ๊ะว่า
“คุณสองคนดูไม่เหมือนคู่รักแบบที่ข่าวบอกเลย เจอลาล่าวีนแตกมาใช่ไหมคะ ถึงได้ดูเซ็งแบบนี้ เขาก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ นิสัยคุณหนูเทวดา ใครทนไหวก็บ้าแล้ว”
พญาฟังนิ่งๆ พอจ๊ะเอ๋หันไปเห็นเมขลามองตาขวางมาก็หน้าเจื่อน
ooooooo
แจ๊คยังตามง้อขอให้เมขลากลับมาเหมือนเดิมกับตน บอกว่าเธอกับพญาไปกันไม่ได้หรอกเพราะเขาไม่จริงใจเป็นคนหลอกลวง ถูกเมขลาตอกหน้าว่าแล้วที่แจ๊คอ้างว่าเป็นบอสของเจด้าล่ะ มันก็หลอกเหมือนกัน
“ขอโทษ...ตอนนั้นเค้าทำเพราะจำเป็นจริงๆ เค้ายังรักตัวเองอยู่นะ”
“เพื่ออะไร เรื่องของเรามันจบไปเป็นชาติแล้วแจ๊ค ไอ้ที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม เลิกคิดได้เลย ไร้สาระ”
แจ๊คโดนตอกหน้าถึงกับเหวอที่มุมหนึ่งในงานปาร์ตี้ จ๊ะเอ๋เห็นพญายืนอยู่คนเดียวก็แถมาทัก ครู่เดียวแอนนี่ก็แทรกเข้ามา ทั้งคู่ทำท่า จะทะเลาะกัน เมขลามาจากไหนไม่มีใครเห็น โพล่งทะลุกลางปล้องว่า
“ถ้าหิวกันมากก็เชิญทางโน้นค่ะ อย่ามาลักกินขโมยกินแถวนี้” แล้วหางตาไปทางพญา “ของของใครให้มันรู้ซะบ้าง”
พอแอนนี่เห็นเมขลาก็ต่อว่า “ไหนพูดแล้วว่าจะไม่ยุ่งกับเขา” เมขลาทำไขสือถามว่าพูดเมื่อไหร่ “วันนั้นไง เธอผิดคำพูดของตัวเองเหรอ”
“แล้วทำไมต้องรักษาสัญญากับคนขี้โกงอย่างเธอด้วย ทีเธอยังหลอกเอาป่าสายน้ำผึ้งไปได้ ฉันทำนี่ยังไม่ได้สักเสี้ยวของเธอด้วยซ้ำ” พูดแล้วก็ล็อกคอพญาลากไปเลย พญาถลาตัวเอียงตามไป จ๊ะเอ๋กับแอนนี้เหวอไปทั้งคู่
เมื่อล็อกคอพญาออกมาแล้ว ก็จิกเขาว่าเสน่ห์แรงเหลือเกิน สาวๆรุมกันแย่ง พญาบอกว่าตนยังไม่ได้ยุ่งกับใครเลย ไม่อย่างนั้นไม่ปล่อยให้เธอล็อกคอลากออกมาอย่างนี้หรอก ถามอ้อนว่าหายโกรธตนแล้วใช่ไหม
“ใครว่า ยังโกรธย่ะ ที่พาออกมาก็แค่ไม่อยากให้ชะนีตีกัน” พญายิ้ม เธอถามเสียงเขียวว่ายิ้มอะไร
“ไม่มีอะไร ยิ้มเพราะอารมณ์ดี แค่นั้น” แล้วก็มองหน้าเธอยิ้มอยู่อย่างนั้น จนเมขลาเขินไปเอง
จ๊ะเอ๋จะสืบความสัมพันธ์ของพญากับเมขลา ทำเป็นตีสนิทถามดอกปีบ ก็ไม่ได้ความอะไร บัวผาดกำลังทำครัวรู้แกวแกล้งพัดควันไฟใส่จนจ๊ะเอ๋ต้องหนีไป ออกมาเจอป้าแหวงก็จะติดสินบนให้บอกข่าวความสัมพันธ์ของพญากับเมขลา ป้าแหวงเข็ดขยาดมาแล้วโวยวายว่าไม่เอ๊าไม่เอา ทำเอาจ๊ะเอ๋เหวอว่า ถามดีๆทำไมต้องโวยวายด้วย
ooooooo
ไข่มุกถูกแก๊งทวงหนี้ใช้นางนกต่อหลอกให้ทำธุรกิจขายตรง แรกๆก็ได้ค่าตอบแทนสูงและเร็วมาก ไข่มุกย่ามใจทุ่มเงินทั้งหมดมาทำ เลยถูกแก๊งทวงหนี้กวาดเงินไปจนหมดตัว ไข่มุกเลยคิดหันมาเกาะเมขลาที่กำลังโด่งดังอีกครั้ง
แอนนี่ยังวนเวียนตามตื๊อพญา แต่ถูกเขาปฏิเสธ บอกเธอว่าตนมีภรรยาแล้ว หวังว่าเธอจะได้เจอผู้ชายที่เหมาะสมกว่า
“ไม่ต้องมายุ่งกับผู้ชายของฉันแล้วนะ” เมขลาที่แอบฟังอยู่บอกแอนนี่ที่กำลังหน้าแตกหัวใจสลาย แล้วเดินผละไปก่อนที่จะถูกแอนนี่วีนใส่ พญาได้ยินตามไปถามว่าเมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ เมขลาทำไขสือบอกว่าไม่ได้พูดอะไร
“ไม่ต้องห่วงนะ ผู้ชายของคุณไม่ไปไหนหรอก” พญาพูดแล้วเดินไปปล่อยให้เธออยู่ในอารมณ์ของตัวเอง พอเขาเดินไป เมขลาก็แอบยิ้มอย่างพอใจ
ฝ่ายแอนนี่โมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยงกลับไปถึงบ้าน เจอมิ่งเข้ามาบอกว่าโดนพญาปฏิเสธขนาดนี้แล้วเลิกไปตามตื๊อเถอะ ถูกแอนนี่แว้ดใส่ว่าอย่ามายุ่ง มิ่งสารภาพว่า “ผมรักคุณ”
แอนนี่ด่าและดูถูกว่าไม่เจียมกะลาหัว เป็นแค่คนงานอย่าสะเออะ มิ่งทั้งรักทั้งแค้นพุ่งเข้าปล้ำ แอนนี่ตะโกนให้คนช่วย เสี่ยส่งผลักประตูผลัวะเข้ามา พอรู้ว่ามิ่งปล้ำแอนนี่ ก็สั่งไอ้ชิดกับไอ้หยอยที่ตามมาว่า “เอามันออกไป อย่าให้เหลือซาก”
แต่ไอ้มิ่งกับไอ้หยอยกลับถูกมิ่งที่ฝีมือและเจ้าเล่ห์กว่า พลิกสถานการณ์เตะปืนมันกระเด็นแล้วคว้าปืนยิงใส่มันทั้งสอง
คืนนี้พญาอยู่ที่กองถ่ายในป่า ได้ยินเสียงปืน คนในกองถ่ายแตกตื่นตกใจกันมาก เขาสั่งเทิดกับทองหลางให้ไปกับตน เมขลาจะไปด้วย พญาไม่ให้ไปฝากเจ๊มิ้วให้ดูแลเธอด้วย เมขลาเผลอบอกให้ระวังตัวด้วย พอพญามองหน้า เธอรู้สึกตัวมองไปทางเทิดกับทองหลางบอกว่าตนหมายถึงเทิดกับทองหลางน่ะ พญายิ้มอย่างรู้ทัน
แต่เมื่อพญา เทิด และทองหลางไปสำรวจก็ไม่พบอะไร เจอแต่กบตัวใหญ่ที่กระโดดผ่านไป ที่แท้มิ่งบาดเจ็บหนักอยู่แถวนั้น พยายามจะร้องขอความช่วยเหลือแต่หมดสติเสียก่อน
ooooooo
พญาพาเมขลาไปถวายสังฆทานอุทิศส่วนกุศลให้ครูปริม เมขลารู้สึกสบายใจขึ้น เปรยๆว่าไม่รู้ครูไปเกิดใหม่หรือยังบอกพญาว่าเขาต้องทำบุญให้ครูมากๆ แค่ถวายสังฆทานไม่พอหรอก
ขณะเดินผ่านม้าหินในวัด เมขลาเห็นที่ม้าหินเขียนไว้ว่า “อุทิศให้ น.ส.ปริมา บุญขาม” พอมองไปที่ประตูและกำแพงวัดก็เจอชื่อครูปริมเต็มไปหมด เธอถามอึ้งๆ ว่า
“คุณทำอุทิศให้เขาทั้งหมดเลยเหรอ” พญาบอกว่าแค่นี้ยังน้อยไป “ใช่...แค่นี้ยังน้อยไป ถ้าเทียบกับสิ่งที่คุณทำกับฉันกับครูปริมแล้ว จะทำดีมากแค่ไหนก็ทดแทนไม่ได้หรอก” พูดแล้วเมขลาอารมณ์ขึ้น หันเดินเชิดไปเลย
“กลับมางอนอีกแล้ว เชื่อเขาเลย” พญามองอย่างอ่อนใจ
ooooooo
แอนนี่ยังตามตื๊อพญา เมื่อรู้ว่าเรื่องขยายศูนย์เด็กเล็กทางการอนุมัติแล้ว แต่ครูปริมไม่อยู่แล้ว เธอจึงขอเข้ามาช่วยเขาดูแลตรงนี้แทนเพื่อให้พญาสบายใจเธอบอกว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเรื่องส่วนตัว ตนจะไม่ทำให้เขาลำบากใจ ไม่ต้องห่วง
“งั้นก็...ยินดีครับ” พญาตอบรับ เธอถามว่าแบบนี้ตนก็เข้าออกไร่เขาได้เหมือนเดิมใช่ไหม ดีใจที่ไม่รังเกียจตน “ไม่หรอกครับ ยังไงเราก็เป็นเพื่อนกัน” พญายืนยันความสัมพันธ์ฉันเพื่อน แอนนี่ยิ้ม แต่ในใจจะเอาชนะเขาให้ได้
เมื่อเข้ามาดูแลศูนย์เด็กเล็กแล้ว แอนนี่ดุและเข้มงวดกวดขันจนเด็กหงอ เมขลาทนไม่ได้บอกแอนนี่ว่าเธอไม่มีสิทธิ์อะไรมาบังคับเด็กแบบนั้น แอนนี่เย้ยว่ามีสิทธิ์หรือไม่ ให้ไปถามพญาดู แล้วบังคับเด็กให้เข้าห้องเรียน
“ครูปริม...” น้ำอ้อยเรียกเมขลาอย่างขอความช่วยเหลือ
“ที่นี่ไม่มีครูปริมอีกต่อไปแล้ว...มีแต่คุณแอนนี่ จำไว้” แอนนี่ดุเด็กๆจนหงอ
เมขลาหงุดหงิดมาก ไปหาพญาที่แปลงเพาะกล้าถามว่าเขาให้แอนนี่มาดูศูนย์เด็กเล็กหรือ เธอไม่รักเด็กเลย ทำไมถึงให้มาทำ พญาเหน็บว่าเพราะที่นี่ไม่มีครูปริมแล้ว เมื่อทางราชการอนุมัติให้ขยายศูนย์เด็กเล็กแล้วยังไงก็ต้องทำต่อ
เมขลาชี้ว่าแอนนี่ตั้งใจมาฟันเขา ถูกพญาหาว่าเธอเป็นนางเอกจอมมโน ไร้สาระ พูดแล้วเดินผละไป เมขลาโมโหเดินตามไปอย่างไม่ยอมให้ว่าตนฝ่ายเดียวถามว่าทำไมถึงชอบว่าตน ตัวเองดีตายละ!
เมขลาทั้งว่าและเถียงฉอดๆจนพญากอดไว้ขู่ว่าถ้ายังพูดมากจะไม่แค่กอดแล้วนะ เมขลาดิ้นจนหลุด วิ่งไปเจอทองหลางที่ขี่มอเตอร์ไซค์มาหยุดดูงงๆ ก็เข้าไปผลักทองหลางออกจากรถ บอกว่ายืมรถหน่อยแล้วโดดคร่อมขี่ไปเลย พญาหันมองหามอเตอร์ไซค์พอเจอก็ขี่ตามไปทันที
เมขลาขี่มอเตอร์ไซค์หนีเข้าไปในป่า เมื่อลุยเข้าป่าจนมอเตอร์ไซค์เข้าไม่ได้ก็ลงเดินไปด้วยความทิฐิ ระหว่างนั้นรู้สึกว่ามีคนตาม เหลียวมองก็ไม่เห็น ถามก็ไม่ตอบ ความกลัวเข้าแทนที่ทิฐิ เริ่มใจเสีย ดีที่พญาตามไปทันและพาตัวออกมา
ที่แท้มิ่งในสภาพที่แผลยังไม่หายตามมาอย่างมุ่งร้าย เมื่อพญาพาเธอออกไป มิ่งจึงได้แต่มองอย่างมุ่งร้าย
ooooooo
เมื่อพญาพาเมขลากลับถึงบ้าน เจอไข่มุกกับมาการีนอยู่ที่บ้านแล้ว เขาถามว่ามาที่นี่ทำไม ไข่มุกอ้างว่ามาหาหลานสุดที่รักของตน
เมขลาทวงเงินค่าขายป่าสายน้ำผึ้ง ไข่มุกทำหน้าตายถามว่าเงินอะไรไม่มี เมขลาเลยแย่งกระเป๋าถือไปเปิดดู เห็นมีแต่แบงก์พันสองสามใบ ถามว่าเงินของตนอยู่ไหน ไข่มุกบอกว่าหมดแล้ว ถูกพวกแก๊งตัดหูแฮปไปหมด
ไข่มุกคร่ำครวญว่าตนไม่มีที่ไปแล้วจึงต้องบากหน้ามาที่นี่ บอกเมขลาให้พาไปจัดที่นอนเถอะอยากอาบน้ำ เพราะเหนียวตัวไปหมดแล้ว เพ็ญดูอยู่นานถามว่าจะมาอยู่ที่นี่หรือ ใครอนุญาต ไข่มุกอ้างหน้าตาเฉยว่าหลานมาถ่ายละครที่นี่ตนจะมาอยู่ด้วยก็ไม่แปลก
พอดีแจ๊คเดินมาเจอมาการีนก็ดี๊ด๊าโดดกอดกัน เมขลาถามว่าแจ๊คเป็นคนบอกให้สองคนนี้มาใช่ไหม
“เปล่านะตัวเอง เค้าไม่รู้เรื่อง ก็แค่บอกมาการีนว่าเรามาถ่ายละครที่นี่เท่านั้นแหละ”
พญาปรามว่าอย่าโวยวายกันนักทีมงานคนอื่นมาเห็นจะเป็นเรื่องใหญ่ เมขลาจึงพาไข่มุกแยกไปคุยกัน
เมขลาถามว่าหักหลังตนขนาดนี้แล้วยังกล้ามาหาตนอีกหรือ ไข่มุกโอดครวญว่าตอนนี้ลำบากจริงๆ ไม่เหลืออะไรเลย
“นั่นเป็นเรื่องของน้าไม่ใช่เรื่องของหนู” เมขลาเสียงแข็ง
“ฮึ ตอนนี้ฉันก็เหมือนคนจนตรอก วันนึงอาจจะเศร้าจนสติแตกพูดเรื่องอะไรหลุดไปแบบไม่รู้ตัวก็ได้ โดยเฉพาะความลับของลาล่า...นางเอกชื่อดังโดนหลอกให้เป็นครูปริม จนกระทั่งมีอะไรกับเจ้าของไร่ ถ้านักข่าวรู้ ตำแหน่งเบอร์หนึ่งได้หลุดกระเด็นแน่”
“น้าขู่หนูเหรอ”
“ไม่ได้ขู่ แค่พูดให้ฟังเฉยๆ” ไข่มุกพูดหน้าตาเฉย แล้วถามหยั่งเชิงว่าตกลงจะให้ตนกับมาการีนอยู่ที่นี่ใช่ไหม เห็นเมขลาไม่ตอบ ก็โมเมว่าไม่ตอบแปลว่าโอเค เพ็ญเห็นเมขลาอึกอัก เลยพูดแทรกว่า
“ไม่เป็นไรหรอกหนู เขาอยากอยู่นักก็ให้อยู่ไป แต่ห้องนอนเต็มหมดแล้วนะ”
ไข่มุกรีบบอกว่าไม่เป็นไรตนนอนไหนก็ได้ กินง่ายอยู่ง่าย เพ็ญตอบสบายๆว่างั้นเดี๋ยวจะสงเคราะห์ให้
เพ็ญแก้เผ็ด จัดให้ไข่มุกกับมาการีนไปกางเต็นท์นอนใต้ต้นไม้ เอาเต็นท์ให้แจ๊คช่วยกางให้ แจ๊คเงอะงะกางไม่เป็นต้องเปิดคู่มือดูไปทำไป ไข่มุกบ่นว่าแค่กางเต็นท์ก็ทำไม่เป็น มาการีนปกป้องแจ๊คว่าเขามาช่วยก็ดีเท่าไหร่แล้ว
แอนนี่มาเจอ ถามไข่มุกว่ายังกล้ากลับมาที่นี่อีกหรือ ไข่มุกโทษว่าถ้าเธอไม่กดราคาที่ป่าสายน้ำผึ้ง ตนก็คงไม่ลำบากขนาดนี้หรอก แอนนี่ถามว่าลำบากมากหรือ อยากได้เงินไหมล่ะ ตนมีงานให้ทำนิดๆหน่อยๆ ถ้าทำได้ก็จะให้สักสามสี่หมื่น มาการีนตาโตบอกแม่ว่าสามสี่หมื่นก็ใช้ได้หลายวัน
แต่ไข่มุกยักท่าบอกว่าขอคิดดูก่อนแล้วกันแอนนี่ยิ้มอย่างรู้ทันลีลาจมไม่ลงของไข่มุก ยิ้มอย่างมีแผน
ooooooo
วันนี้พญา อรัญ ศนิ และเมขลาไปเที่ยวตลาด ต่างซื้อของถือเต็มสองมือกะไปฝากคนที่กองถ่าย เมขลาพาศนิไปซื้อขนมเจ้าอร่อย แม่ค้าเจ้าประจำที่เธอเคยซื้อทักว่า
“อ้าว ครูปริม ไม่ได้มาซื้อเสียนาน เกือบจำไม่ได้ แหม..แต่งหน้าสวยอย่างกับดาราเลย”
เมขลาขอบคุณแม่ค้าแล้วชวนศนิซื้อขนมบอกว่าเจ้านี้ก็เด็ด ศนิชมว่าเธอนี่อย่างกับเจ้าถิ่นพาไปแต่ร้านอร่อยทั้งนั้น
“เมื่อก่อนมาที่นี่ ได้กินของดีๆถูกๆ แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว”
“แต่นี่อาจจะเป็นความสุขที่แท้จริงก็ได้นะครับ ชีวิตในเมืองที่ต้องเดินห้าง กินมื้อหรู แข่งกันอวดรวย มันก็แค่ความสุขฉาบฉวยหรือเปล่า” อรัญสะกิดให้คิด
“แล้วถ้าต้องกลับมาใช้ชีวิตแบบนี้อีกครั้ง คุณจะมีความสุขไหม” พญาถามหยั่งท่าที
“ใครบอกว่าจะกลับมา นี่ลาล่านะ ไม่ใช่ครูปริม” เมขลาเหวี่ยงใส่ทันที
เดินไปอีกครู่หนึ่งศนิถามว่าเรื่องน้าไข่มุกเธอจะเอาอย่างไร เมขลาบอกว่ายังไม่รู้เลย ศนินึกได้ถามว่า
“ถ้าน้าไข่มุกช่วยเป็นพยานได้ว่าแอนนี่รู้ความจริงที่เธอเป็นเจ้าของป่าสายน้ำผึ้งยังไม่ตาย การซื้อขายป่าจะเป็นโมฆะได้ไหม” อรัญเสริมว่าถ้าเขายอมรับว่ารู้ เรื่องก็จบง่าย เมขลาพูดเสียงดังจงใจให้พญาได้ยินว่า
“เขาจะรู้หรือไม่ก็ช่างเถอะ คิดซะว่าทำบุญ ตอนนี้ฉันไม่ลำบากเรื่องเงิน ขายแล้วก็ขายเลย ก็แค่ป่าเล็กๆ ไม่แน่หรอก ต่อไปถ้าใครได้เป็นแฟนกับแอนนี่ เสี่ยส่งเขาอาจจะยกป่าสายน้ำผึ้งให้รับไหว้ลูกเขยก็ได้”
พญาเหล่เมขลาอย่างรู้ว่าถูกพูดกระทบ เร่งฝีเท้าเดินขึ้นหน้าไป จนอรัญร้องบอกให้รอด้วย
ศนิติงเพื่อนรักว่าทำไมพูดแบบนั้น พญาเสียใจแย่
“อะไร ฉันไม่ได้พูดชื่อเลยนะ ใครอยากร้อนตัวก็เรื่องของเขา” เมขลาตะแบงหน้าตาเฉย
ความที่ปากไม่ตรงกับใจ ต่อภายนอกเมขลาทำเป็นไม่แยแสพญา แต่กลับคอยมอง สังเกตเขาตลอดเวลา จนศนิบอกว่าให้หยุดหลอกตัวเองเสียทีเถอะ เมขลาโต้ว่าตนไม่ได้หลอกตัวเอง แต่เขานั่นแหละหลอกตนมาตลอด
“ตอนนั้นเขาคงจำเป็น ทำเพราะจะรักษาป่า ปกติคงไม่เป็นอย่างนี้หรอก ให้อภัยแล้วมองเขาใหม่เถอะ ฉันเชื่อนะว่าผู้ชายคนนี้จริงใจกับเธอจริงๆ”
“เธอเพิ่งเห็นเขา จะไปรู้ฤทธิ์อะไร”
“เปิดตาให้กว้างๆ แล้วก็เปิดใจด้วย แล้วจะรู้เองว่าคนที่ดีที่สุดสำหรับเธอ อยู่ใกล้แค่นี้เอง...”
ศนิยิ้มให้เพื่อนรัก เมขลาฟังแล้วนิ่งคิด
ooooooo
แอนนี่จ้างไข่มุกให้หลอกเมขลาเข้าป่า ทำทีว่ามีเรื่องจะคุยด้วย แล้วให้ไอ้ชิดกับไอ้หยอยมาฉุดไปจับมัดติดกับเสาในกระท่อม เมขลาถามว่าจะทำอะไรตน ทั้งด่าและขู่ว่าจะให้ตำรวจมาลากคอเข้าคุกโดนข้อหาหลายกระทงติดคุกหัวโตแน่ ทั้งค้ามนุษย์ ปล้นจี้ ชิงทรัพย์ กักขังหน่วงเหนี่ยว
ไอ้ชิดกับไอ้หยอยทำท่าหื่นเข้าหา เมขลาเหลือบไปเห็นมือที่ยื่นมาถ่ายคลิป เธอตะโกนถามว่านั่นใคร แอนนี่โผล่มาแสยะยิ้ม บ่นว่ารู้ตัวเสียก่อน กะจะเซอร์ไพรส์สักหน่อย เมขลาถามว่านี่เป็นแผนเธอใช่ไหม
“ใช่ ถ้าเรื่องไปถึงนักข่าวว่านางเอกชื่อดังถูกฉุดไปข่มขืน อนาคตของเธอดับแน่ ไม่มีหน้าอยู่ในวงการได้อีกแล้ว พญาก็คงรับเดนคนอื่นไม่ไหวเหมือนกัน”
แอนนี่สั่งให้ไอ้ชิดกับไอ้หยอยจัดการเลย ตัวเองก็เตรียมถ่ายคลิป วายร้ายทั้งสองพุ่งเข้าไปอย่างหื่น เมขลาหลับตาร้องกรี๊ด พลันก็ได้ยินเสียง
“โพละ!” พอลืมตาดูเห็นไอ้ชิดกับไอ้หยอยโดนฟาดหัวอย่างแรง มองไปเห็นมิ่งถือไม้จังก้าอยู่
“ไอ้มิ่ง แกยังไม่ตาย” แอนนี่ตกใจ มิ่งบอกว่าคนอย่างตนไม่ตายง่ายหรอก แล้วพุ่งเข้าจับแขนแอนนี่ แอนนี่ตกใจทำมือถือตก ไอ้ชิดกับไอ้หยอยรุมกันเข้าเล่นงานมิ่ง พลางตะโกนบอกให้แอนนี่หนีไป แอนนี่ถือโอกาสนั้นวิ่งหนีไป
แอนนี่วิ่งมาถึงรถกำลังจะสตาร์ทรถ มิ่งก็ตามมาถึง เธอหยิบปืนที่ล็อกเกอร์ในรถยิงมิ่ง แต่มิ่งหลบทัน ปัดปืนทิ้งแล้วลากเธอลงจากรถ
เมขลาแกะเชือกที่มัดตัวเองได้สำเร็จ เห็นมือถือแอนนี่ตกอยู่ก็หยิบขึ้นมาถอดซิมแล้วกระทืบเครื่องจนพัง พึมพำสะใจ
“อย่าหวังว่าจะได้คลิปหลุดของฉัน”
เมขลาต่อสู้กับไอ้ชิดที่โงนเงนลุกขึ้นมาต่อยจนมันสลบ ไอ้หยอยเห็นดังนั้นมันแกล้งตายแต่ก็ไม่รอด
เมขลาวิ่งออกไปได้ยินเสียงแอนนี่ร้องขอความช่วยเหลือ เธอชะงัก ตัดสินใจวิ่งไปช่วยแอนนี่ คว้าไม้ฟาดมิ่ง แต่ฝีมือและแรงสู้มันไม่ได้ แอนนี่ได้โอกาสจะวิ่งหนี มิ่งเห็นจึงผละจากเมขลาพุ่งไปจับแอนนี่ เมขลาคว้าไม้ฟาดที่แขนมิ่ง เห็นเลือดซึมออกจึงตีซ้ำจนมิ่งทรุดลง เธอวิ่งไปฉุดแอนนี่ตะโกน
“หนีเร็ว”
พาแอนนี่วิ่งไปถึงชายป่า ต่างเหนื่อยหอบทุลักทุเล เมขลาปล่อยมือแอนนี่บอกว่า
“คราวนี้ก็ตัวใครตัวมันแล้วกัน” แอนนี้ขอว่าไหนๆก็ช่วยตนแล้วก็ช่วยพาไปให้ตลอด
พอดีมิ่งวิ่งตามมาทัน ถามเย้ยว่าจะหนีไปไหน แอนนี่กับเมขลาชะงัก
“อยากได้ฉันมากใช่ไหม เอายัยนี่ไปแทนแล้วกัน” แอนนี่ผลักเมขลาไปกระแทกมิ่งทำให้มิ่งเสียจังหวะ พอมองไปอีกทีแอนนี่ก็หนีหายไปแล้ว
เมขลาข้อเท้าแพลงวิ่งไม่ไหว มิ่งมองเธอแววตาเหี้ยม เมขลาถามว่า
“แกจะทำอะไรฉัน...” มิ่งย่างสามขุมเข้าหา เมขลาร้องกรี๊ดกลัวสุดขีด
ooooooo
