ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น

ตอนที่ 8 พี่ชาย แบกฉันทีได้ไหม

เหยียนหมิงซุ่นกับเหยียนหมิงต๋าเป็นพี่น้องพ่อเดียวกันแต่คนละแม่ ตระกูลเหยียนนับว่าเป็นตระกูลที่มีการศึกษาดีเช่นเดียวกัน ปู่ย่าตายายตระกูลเหยียนล้วนทำงานอยู่ในโรงเรียนอี้จง คุณย่าหยางที่ตาดีประจำห้องพยาบาลคนนั้นหมายถึงคุณย่าเหยียนนั่นเอง ส่วนคุณพ่อเหยียน หรือเหยียนโฮ่วเต๋อเป็นถึงหัวหน้าแผนกในทบวงศึกษาธิการ ไม่ใช่ตำแหน่งธรรมดา แต่มีอำนาจควบคุมดูแลคุณครูทั้งเมืองจินเสียด้วย

แม้ชื่อ ‘เหยียนโฮ่วเต๋อ’ จะมีความหมายว่า ‘คุณธรรมดี’ แต่อู่เหมยกลับคิดว่าบุคคลนี้คุณธรรมไม่ค่อยดีสมชื่อนัก คุณแม่ของเหยียนหมิงซุ่นเป็นหญิงงามจากชนบทแห่งหนึ่ง แต่เหยียนโฮ่วเต๋อไม่ได้รักผู้หญิงคนนี้ ที่แต่งงานกับเธอเพราะเป็นคำสั่งจากบุพการี เนื่องด้วยคุณตาของเหยียนหมิงซุ่นมีบุญคุณต่อท่านผู้เฒ่าเหยียน ท่านผู้เฒ่าต้องการตอบแทนบุญคุณ จึงให้เหยียนโฮ่วเต๋อผู้เป็นลูกชายแต่งงานกับลูกสาวของเขา

อู่เหมยรู้สึกว่าท่านผู้เฒ่าเหยียนก็ไม่ใช่คนจริงใจ ถ้อยคำจากปากที่หวานยิ่งกว่าน้ำผึ้งได้หลอกล่อจนได้แต่งงานกับลูกสาวเขาและลบล้างบุญคุณที่ติดค้างไว้อย่างง่ายดาย หากคุณทำดีกับลูกสาวเขาก็แล้วไป แต่เหยียนโฮ่วเต๋อกลับไม่ชอบคุณแม่เหยียนหมิงซุ่นเลยสักนิด รังเกียจที่เธอไร้การศึกษา จิตใจคับแคบ

สาเหตุสำคัญอยู่ที่เหยียนโฮ่วเต๋อนั้นมีคู่หมั้นคู่หมายอยู่แล้ว อีกฝ่ายคือ ‘ถานซูฟาง’ คุณแม่ของเหยียนหมิงต๋า เธอเป็นคุณหมอแผนกกุมารเวชประจำโรงพยาบาลอันดับหนึ่งของเมือง แม้ไม่ได้งดงามมากเท่าแม่ของเหยียนหมิงซุ่นแต่อีกฝ่ายก็ขึ้นชื่อว่าเป็นหญิงที่ได้รับการศึกษาและมีความรู้ตามยุคสมัยใหม่ ดึงดูดใจเหยียนโฮ่วเต๋อได้เป็นอย่างดี

เพียงแต่เหยียนโฮ่วเต๋อนั้นเชื่อฟังคำสั่งของคุณพ่อมาตลอด แม้จะรักเดียวใจเดียวต่อถานซูฟางแต่ก็แต่งงานกับแม่ของเหยียนหมิงซุ่นอย่างไม่ยิมยอมพร้อมใจนัก จากนั้นชีวิตของผู้หญิงแสนน่าสงสารคนนี้ก็ได้เริ่มต้นขึ้น

อาจเป็นเพราะโรคซึมเศร้าที่ทำให้คุณแม่เหยียนหมิงซุ่นได้ลาจากโลกนี้ไปหลังคลอดเด็กชายได้ไม่กี่เดือน ฟังจากคนตระกูลเหยียนว่านั้นเป็นอาการหลังคลอด แต่อู่เหมยกลับคิดว่าหัวใจของผู้หญิงคนนี้ได้ตายไปแล้วและความเสียใจที่มีมากกว่านั้น ทำให้ผู้หญิงที่เห็นสามีสำคัญกว่าสิ่งใดต้องตรอมใจตายสินะ!

หลังแม่เหยียนหมิงซุ่นเสียชีวิตไปไม่ถึงปี เหยียนโฮ่วเต๋อได้แต่งงานกับถานซูฟางและได้ทะเลาะกับคุณพ่อของตนจนความสัมพันธ์สั่นคลอน แต่เมื่อถานซูฟางคลอดเหยียนหมิงต๋าแล้วถึงค่อยๆ กลับมาดีขึ้นเรื่อยๆ

อย่างไรเสียเลือดย่อมข้นกว่าน้ำ จะเป็นศัตรูกันไปตลอดชีวิตได้หรือ?

กลับเป็นเหยียนหมิงซุ่นที่ตกที่นั่งลำบาก อู่เหมยเคยมีปฏิสัมพันธ์กับถานซูฟางหลายครั้งเมื่อชาติก่อน รู้สึกว่าไม่ใช่ผู้หญิงใจกว้างอะไร พอมาคิดๆ ดูตอนนี้แล้ว การที่เหยียนหมิงซุ่นอาศัยอยู่กับคุณปู่คุณย่ามาตั้งแต่เด็กต้องเกี่ยวข้องกับถานซูฟางเป็นแน่แท้

แต่ต่อให้เหยียนหมิงซุ่นจะไม่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับคุณพ่อและแม่เลี้ยง ความสัมพันธ์ของเขากับเหยียนหมิงต๋ากลับดีไม่น้อย ชาติก่อนเหยียนหมิงซุ่นได้ยศตำแหน่งในกองทัพทำให้เขาได้ดูแลน้องชายคนนี้อย่างดี ไม่อย่างนั้นจากประสบการณ์และความสามารถของเหยียนหมิงต๋าแล้ว เส้นทางสายงานราชการจะราบรื่นได้อย่างไร?

 เริ่มแรกเหยียนหมิงซุ่นเข้ากองทัพเพียงลำพัง ไร้ที่พึ่ง แต่ภายในเวลาอันสั้นเพียงสิบกว่าปีก็ใช้สองมือสร้างอาณาจักรของตัวเองขึ้นมาได้ กลายเป็นแม่ทัพผู้แข็งกล้าที่มีชื่อเสียงเลื่องลือไปทั่วอาณาบริเวณ เรียกได้ว่าเหยียนหมิงซุ่นเป็นบุคคลที่มากความสามารถอย่างแท้จริง!

แต่ปัจจุบันคนนี้ยังเป็นเพียงหอยทากตัวอ่อน เป็นเด็กที่คุณพ่อไม่รัก อู่เหมยมองว่าที่ผู้นำอย่างเคลิบเคลิ้ม ชาติก่อนเธอเสียโอกาสที่จะได้รู้จักกับที่พึ่งสำคัญคนนี้ ชาตินี้เธอจะพลาดไม่ได้อีกเด็ดขาด

ต่อให้ไม่ได้เป็นมิตรสหายที่สนิทก็ตาม แต่อย่างน้อยต้องให้เหยียนหมิงซุ่นเกลียดอู่เยวี่ย จะให้อู่เยวี่ยมีชีวิตแสนสุขสบายเพราะพี่ชายสามีผู้เก่งกาจคนนี้ไม่ได้!

เหยียนหมิงซุ่นรอน้องชายอย่างไม่สบอารมณ์และไม่ปรายตามองมาที่อู่เหมยสักนิด เขาได้วางแผนชีวิตตัวเองไว้นานแล้ว เขาจะไม่เสียสายตามองบุคคลที่ไม่เกี่ยวข้องหรือไร้ความสำคัญต่อเขาแม้แต่หางตา

“พี่หมิงซุ่น พี่ช่วยแบกฉันทีได้มั้ย?” อู่เหมยเรียกขานอีกที น้ำเสียงวิงวอนและอ่อนนุ่มมากขึ้น จู่ๆ เหยียนหมิงซุ่นก็รู้สึกคันยิบๆ ตรงส่วนหู