ใต้ชายคารัก
ตอนที่ 89
ตอนที่ 89 กรรมตามสนอง (9)
หลังจากซ่งชิงชุนได้พูดสิ่งที่อยากพูดออกไปจนหมดแล้ว เธอก็ส่งสายตาจ้องมองถังหน่วนก่อนจะก้าวออกจากห้องน้ำ
ทว่าจู่ๆ เธอก็รู้สึกอัดอั้นคับข้องใจขึ้นมาเสียอย่างนั้น จึงหยุดเดิน และถึงเธอจะมีข้อตกลงอย่างลับๆ กับซูจือเนี่ยน แต่เธอก็ไม่ได้ข่าวนี้มาอย่างผิดกฎหมาย
ก่อนหน้านี้ ยามที่ซ่งเอ็มไพร์ยังทรงอำนาจอยู่นั้น ถังหน่วนมักพูดในทำนองว่าซ่งชิงชุนประสบความสำเร็จได้ก็เพราะอิทธิพลของครอบครัวเธอ และพอมาตอนนี้ เมื่อซ่งเอ็มไพร์สิ้นอำนาจแล้ว ถังหน่วนก็มักแดกดันว่าเธอสำเร็จได้เพราะรูปร่างหน้าตา...
ซ่งชิงชุนรู้ดีว่าเธอไม่ควรลดตัวเองไปอยู่ระดับเดียวกับถังหน่วน แต่เธอรู้สึกเต็มกลืนเหลืออดกับการที่ถังหน่วนพูดจาใส่ร้ายป้ายสีเธออยู่เสมอ
ซ่งชิงชุนเบือนหน้าหนีถังหน่วนไปอีกด้านสักพัก ก่อนจะหมุนตัวเดินตรงไปหา ในตอนแรกเธอจ้องมองบนใบหน้าของถังหน่วน ก่อนจะค่อยๆ เลื่อนสายตาลงไปมองที่เท้าของถังหน่วนซึ่งกำลังสวมรองเท้ามีส้นสูงสิบเซนติเมตร
“ถังหน่วน ฉันได้ยินว่าเธอข้อเท้าเคล็ดนี่นา”
ถังหน่วนทำหน้างุนงงกับข้อสังเกตของซ่งชิงชุน เธอจ้องตอบซ่งชิงชุนอย่างเงียบๆ
“คืออย่างนี้นะ เธอไม่ควรใส่รองเท้าที่มีส้นสูงขนาดนี้ เอ๊ะ หรือว่าเธอหายแล้ว หายเร็วดีนะ” ซ่งชิงชุนถาม พร้อมกับยิ้มเยาะ
เธอเหลือบตาขึ้นมองถังหน่วน ก่อนจะเปิดโปงความลับของเจ้าหล่อนออกมา
“เธอนี่ควรระมัดวังมากกว่านี้นะ ไม่กลัวหรือว่า ตอนฉินอี่หนานมารับเธอคืนนี้ เขาจะสังเกตเห็นว่าเธอสวมรองเท้าส้นสูงลิ่วขนาดนี้ คนข้อเท้าเพิ่งเคล็ดอย่างเธอสมควรจะใส่งั้นรึ อีกอย่างนะถังหน่วน ถ้าฉันเป็นเธอละก็ ฉันจะรีบไปห้างข้างๆ นี้ ไปซื้อรองเท้าไม่มีส้นมาสักคู่ ถ้าไม่ระวัง ภาพลักษณ์ใสซื่อแอ๊บแบ๊วของเธอจะหายไปเร็วกว่าที่คิดนะ! นี่เป็นคำแนะนำจากก้นบึ้งของหัวใจของฉันเชียว ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก”
จากนั้นซ่งชิงชุนก็ฉีกยิ้มกว้างจนเห็นฟันให้ถังหน่วน ขณะกำลังจะหมุนตัวจากมา บทสนทนาที่เธอคุยกับฉินอี่หนานเมื่อวานเช้านี้พลันผุดในใจเธอ เธอจึงเหลียวหลังไปมองถังหน่วน แล้วกล่าวโจมตีเจ้าหล่อนต่อ “เป็นเธอเองใช่ไหม ที่ขโมยมือถือของฉินอี่หนานไปทิ้ง ตอนเขาพาเธอไปโรงพยาบาล”
ก่อนถังหน่วนจะหาข้อแก้ตัวได้ทัน ซ่งชิงชุนก็กล่าวต่อโดยไม่เว้นช่วง “เธอไม่จำเป็นต้องโกหกฉันหรอกนะ หรือจะให้ฉันหาหลักฐานมายืนยัน คงไม่ต้องหรอก เพราะระหว่างเราสอง ก็มักเป็นเช่นนี้มาตลอดหลายปี เราทั้งคู่ต่างรู้เท่าทันลูกไม้ของกันและกันเป็นอย่างดีไม่ใช่หรือ หรือเธอว่าไงล่ะ”
“ฉะนั้น ถังหน่วน เธอเลิกอ้างซะทีว่า ฉันเอาชนะเธอได้ก็เพราะพึ่งพาอาศัยตระกูลซ่ง หรือเพราะเอาตัวเข้าแลกมา เธอรู้ไหมว่า เวลาเธอพูดอยู่ เสียงของเธอฟังดูอิจฉาตาร้อนฉันขนาดไหน ลองคิดดูสิ ภาพลักษณ์เธอในสายตาคนอื่นจะเป็นอย่างไร”
“เอาตามความสัตย์จริงนะ เธอไม่เห็นต้องมาอิจฉาอะไรฉันเลย เพราะว่าสองข้อที่ฉันยกมานั้น แสดงให้เห็นว่า...” ซ่งชิงชุนสบสายตากับถังหน่วนตรงๆ แล้วพูดโพล่งออกมา “ถ้าพูดถึงเรื่องไร้ยางอายแล้วละก็ ฉันเทียบเธอไม่ได้สักกระผีก ถังหน่วน!”
ระหว่างที่ซ่งชิงชุนกล่าวออกมาเป็นชุดอยู่นั้น มือของถังหน่วนค่อยๆ กำแน่นขึ้นเรื่อยๆ จนนิ้วจิกลึกลงบนฝ่ามือ
พอเธอได้ยินประโยคสุดท้าย ถังหน่วนสติหลุดขึ้นมาในทันที เธอตวัดมือ ยกขึ้นหมายจะตบหน้าซ่งชิงชุน
ซ่งชิงชุนสะดุ้งตกใจกับท่าทีก้าวร้าวที่เกิดขึ้นทันควันของถังหน่วน ไม่มีโอกาสเลยที่เธอจะตอบสนอง หลบเลี่ยง หรือต่อสู้ตอบโต้กลับได้ทัน ในจังหวะที่มือของถังหน่วนอยู่ห่างจากใบหน้าของซ่งชิงชุนเพียงไม่กี่นิ้วนั้น...
