ใต้ชายคารัก
ตอนที่ 85
ตอนที่ 85 กรรมตามสนอง (5)
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ซ่งชิงชุนก็ถามขึ้นว่า “พี่อี่หนาน พี่ยังชอบถังหน่วนอยู่ใช่ไหมคะ”
ราวกับรู้สึกแปลกใจที่ซ่งชิงชุนถามคำถามเช่นนี้ออกมา เสียงดื่มน้ำหยุดชะงัก ฉินอี่หนานเงียบไปพักใหญ่ บางทีอาจจะกำลังครุ่นคิดถึงคำถามนั้นอย่างจริงจัง ก่อนจะตอบว่า “ใช่”
ซ่งชิงชุนนิ่งเงียบไป
จากนั้นก็ได้ยินเสียงนุ่มๆ ดังผ่านสายโทรศัพท์มาเข้าหูของซ่งชิงชุน “อันที่จริง ตลอดหลายปีที่ผ่านมา พี่ไม่เคยลืมถังหน่วนเลย”
มือที่จับโทรศัพท์มือถือไว้ของซ่งชิงชุนนั้น กำแน่นจนซีดขาว เธอรู้สึกเหมือนกับหายใจไม่ออก แต่ก็เค้นเสียงตอบออกมาอย่างทีเล่นทีจริงว่า “ถ้าอย่างนั้น พี่อี่หนาน พี่ต้องพยายามมากกว่านี้นะคะ!”
ฉินอี่หนานไม่ตอบ แต่หัวเราะเบาๆ ใส่โทรศัพท์ ซ่งชิงชุนรีบหาเหตุผลเพื่อวางสาย น้ำตาที่เธอกล้ำกลืนฝืนเอาไว้นั้น ค่อยๆ หลั่งรินออกมา
อันที่จริง ในวันเกิดของเธอ เธอได้รับข้อความจากถังหน่วนแล้ว เธอรู้อยู่แก่ใจดีว่าฉินอี่หนานยังคงหลงรักถังหน่วนอยู่ไม่จืดจาง แต่ทว่า พอได้รับคำยืนยันตรงๆ จากฉินอี่หนาน เธอก็รู้สึกว่า นี่เป็นเรื่องที่ยากจะรับได้ ตอนเธอเป็นเด็ก ยังไม่เข้าใจว่าความรักคืออะไร เธอแค่อยากใช้เวลาทั้งชีวิตอยู่กับพี่อี่หนาน พอครอบครัวของเธอย้ายบ้าน เธอจึงไม่ได้พบพี่อี่หนานทุกวันเหมือนเดิม เธอร้องไห้เสียอกเสียใจยกใหญ่ แต่ไม่เคยสักครั้งที่เธอจะเลิกฝัน
พอเธอเข้าเรียนมัธยมต้น ฉินอี่หนานก็กลายเป็นรักแรกของเธอ เธอใฝ่ฝันว่าโตขึ้น เธอจะแต่งงานกับเขา จนกระทั่งเรียนจบมัธยมปลาย เธอจึงรวบรวมความกล้าจะไปสารภาพรักกับเขา แต่เขากลับไว้เนื้อเชื่อใจ เล่าความลับให้เธอฟัง บอกว่าเขาหลงรักถังหน่วน เธอในยามนั้นรู้สึกสิ้นหวัง หัวใจแหลกสลาย แต่เธอก็ยังไม่ยอมแพ้
หลายปีที่เรียนอยู่ในมหาวิทยาลัย เธอเฝ้ามองเขาคอยดูแลเอาใจถังหน่วนราวกับเทพธิดาก็ไม่ปาน คอยอยู่เคียงข้างเขาเวลาเขาดื่มเหล้าดับทุกข์เพราะถังหน่วน และอยู่ตรงนั้นเสมอ เวลาเขาถามความเห็นของเธอเรื่องของขวัญที่จะเตรียมให้ถังหน่วน... เธอฝืนยิ้ม ทั้งที่รู้สึกขมขื่น เพราะลึกๆ ในหัวใจเธอนั้น เธอยังมีความหวัง และไม่เคยยอมแพ้
เมื่อเขาไปเข้าร่วมกับกองทัพ และขาดการติดต่อกับถังหน่วน หัวใจของเขาแตกสลาย และเป็นเธอเองที่ช่วยให้เขาผ่านพ้นความโศกเศร้าระทมทุกข์นั้นมาได้ ทว่าเขาไม่รู้หรอกว่าในเวลานั้น เธอแอบดีใจนิดๆ เพราะในที่สุดโอกาสของเธอก็มาเยือน ถึงจะมีผู้ชายหลายคนเข้ารุมจีบ เธอก็ไม่หวั่นไหว เธอเฝ้ารอเขากลับมาจากกองทัพด้วยหัวใจอันรักมั่น ตลอดสองสามปีที่เขาอยู่ในกองทัพ เธอยังชอบเขาไม่แปรเปลี่ยน เธอคอยจนเขากลับมา และในตอนนี้ พอเขาบอกว่ายังชอบถังหน่วนอยู่ เธอคิดว่าตัวเองคงจะกลับเป็นเหมือนเก่าได้ ไม่ยอมแพ้ และจะชอบเขาต่อไป...
ทว่า เธอตระหนักว่าความเชื่อมั่นของเธอเริ่มสั่นคลอน นี่เธอจะใช้เวลาตลอดชีวิตที่เหลือมามัวเฝ้ารอให้พี่อี่หนานสนใจเธออย่างนั้นหรือ สมควรแก่เวลาแล้วกระมัง ที่จะยอมแพ้เสียที เธอไล่ตามเขามาหลายปีแล้ว อันที่จริง เธอเริ่มรู้สึกเหนื่อยล้าแล้วจริงๆ...
...
วันจันทร์ เวลาเก้าโมงเช้า การประชุมประจำสัปดาห์ของสถานีโทรทัศน์ทีดับเบิลยูกำลังจะเริ่มขึ้น
ในจังหวะที่ผู้จัดการสถานีก้าวเข้าห้องประชุม เขาก็บ่นพึมพำอย่างหงุดหงิดว่า “ทำไมแฟ้มบนโต๊ะถึงมีไม่ครบล่ะ ยังมีคนไม่ส่งอีกงั้นรึ”
ห้องประชุมตกอยู่ในความเงียบงัน ผู้จัดการสถานีเหลียวมองไปยังเลขานุการของเขา ผู้ซึ่งรีบตรวจสอบข้อมูลบนคอมพิวเตอร์ “ซ่งชิงชุนค่ะ”
“ซ่งชิงชุน...” ผู้จัดการสถานีเรียกชื่อนั้นลอดไรฟัน ขณะกวาดตามองไปยังผู้เข้าร่วมประชุมซึ่งนั่งอยู่รอบโต๊ะประชุม คิ้วของเขาขมวด เมื่อสังเกตเห็นเก้าอี้ว่างหนึ่งที่ “ซ่งชิงชุนไปไหน”
หลังจากนั้นพักหนึ่ง มีคนกระซิบขึ้นมาว่า “ซ่งชิงชุนยังไม่มาค่ะ”
“เกิดอะไรขึ้น เขาไม่รู้หรือไงว่าทุกวันจันทร์ เรามีประชุมกัน”
