ใต้ชายคารัก
ตอนที่ 81
บทที่ 81 กรรมตามสนอง (1)
ซ่งชิงชุนเหม่อมองไปบนเพดาน ครุ่นคิดใคร่ครวญอยู่นาน สุดท้ายก็ดึงแผ่นมาสก์พอกหน้าออก เดินเข้าห้องน้ำไปล้างหน้า จากนั้นหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาโทรออก
...
ระหว่างที่ซูจือเนี่ยนอาบน้ำอยู่นั้น เขาก็ได้ยินบทสนทนาทางโทรศัพท์มือถือของซ่งชิงชุนอย่างกระท่อนกระแท่น แต่เรื่องหนึ่งเขาสังเกตพบคือสายของเธอถูกตัดบทวางสายไป
หลังจากเขาเช็ดหน้าเสร็จเรียบร้อย และล้มตัวลงนอนบนเตียง เตรียมจะปิดไฟเข้านอน เขาได้ยินเสียงดังก้องมาจากห้องนอนที่อยู่ติดกัน เสียงนั้นฟังดูเหมือนมีคนกดมือถือโทรออกอยู่ ข้อสังเกตของเขาได้รับการยืนยัน เมื่อได้ยินเสียงสัญญาณบ่งบอกว่าโทรติดดังขึ้นในเวลาต่อมา เสียงสัญญาณนั้นดังอยู่นานกว่าจะมีคนรับสาย เขาได้ยินเสียงผู้หญิงดังออกมาจากโทรศัพท์ “สวัสดีค่ะ”
“สวัสดีค่ะ พี่เจียง ชิงชุนเองค่ะ” ซ่งชิงชุนแนะนำตัวเองเสียงเบา และเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงขออภัย “โทษทีค่ะพี่ ที่โทรมารบกวนซะดึก”
“ไม่เป็นไร...” เสียงของหญิงสาวในโทรศัพท์ฟังดูลังเลเล็กน้อย ก่อนจะถามต่อ “โทรหาพี่ทำไมหรือ”
“คืออย่างนี้ค่ะพี่ หนูโทรมาขอข่าวดาราในสังกัดของบริษัทพี่หน่อยได้ไหมคะ”
“น้องซ่งคะ ต้องขอโทษด้วย ตอนนี้พี่ยุ่งมากเลย เอาไว้พี่โทรกลับก็แล้วกันนะคะ” จากนั้นโทรศัพท์ก็ถูกตัดสายอย่างไร้มารยาท ซูจือเนี่ยนซึ่งกำลังฟังบทสนทนาทั้งหมดอยู่นั้น เริ่มทำหน้านิ่ว
นี่เธอกำลัง... โทรไปขอข้อมูลจากแหล่งข่าวมาเขียนอย่างนั้นหรือ
ก่อนซูจือเนี่ยนจะแน่ใจในสิ่งที่เขาคิด เขาก็ได้ยินเสียงซ่งชิงชุนต่อโทรศัพท์อีกครั้ง
“ผู้กำกับจังคะ ดิฉันเองค่ะ ซ่งชิงชุน ภาพยนตร์เรื่องใหม่ของผู้กำกับเป็นยังไงบ้างคะ ไม่ทราบผู้กำกับมี...”
“ฮัลโหล ขอโทษครับ นั่นใครครับ สัญญาณไม่ค่อยดีเลย...” จากนั้นโทรศัพท์ก็ถูกวางสายไปอีกครั้ง
...
ซ่งชิงชุนโทรออกไปอีกหลายสาย ทว่าในแต่ละสายนั้น หากไม่มีคนรับสาย สายก็ถูกตัดบทวางสายในทันทีเหมือนกับสองสายแรกที่เธอโทรออกไปก่อนหน้านี้ อันที่จริง ก่อนสายสุดท้ายจะวางนั้น เขาบ่นพึมพำว่า “ตอนนี้สกุลซ่งหมดประโยชน์กับผมแล้ว คุณยังคิดว่าผมจะให้ข่าวคุณอีกอย่างนั้นหรือ”
หลังจากสายสุดท้ายตัดไป ห้องนอนของซ่งชิงชุนตกอยู่ในความเงียบ จากนั้นสักพักใหญ่ เสียงของซ่งชิงชุนก็ดังขึ้น “ตอนนี้ถังหน่วนก็ฉกแหล่งข่าวที่เธอสั่งสมมาตลอดสองปีไปหมดแล้ว นี่เธอยังจะปล่อยให้เจ้าหล่อนได้ลงข่าวหน้าหนึ่งอีกงั้นรึ เอาเถอะ ไม่เป็นไร ยังไงครั้งนี้ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่ถูกคนอื่นเขาดูถูกเอา ซ่งชิงชุน... พอสกุลซ่งหมดบารมี เธอมันก็ไร้อำนาจไร้คนยำเกรงอยู่แล้ว ฉะนั้นเจอแบบนี้เข้า ก็ไม่เห็นต้องแปลกใจอะไรนี่!”
ถึงแม้เธอจะพูดให้ฟังดูเหมือนกำลังล้อเลียนตัวเอง แต่ซูจือเนี่ยนยังได้ยินความหงุดหงิดและผิดหวังแฝงอยู่ในน้ำเสียงของเธอ
แหล่งข่าวตลอดสองปีของเธอ ถูกถังหน่วนขโมยไปเช่นนั้นหรือ
เขาพลันนึกถึงคำพูดของถังหน่วนที่เขาได้ยินขณะอาบน้ำอยู่
“ไม่มีข่าวน่าสนใจหรอก ก็แค่ข่าวของเซี่ยจี้เอง”
“แล้วเธอล่ะ ชิงชุน ข่าวของเธอเป็นยังไงบ้าง”
ซูจือเนี่ยนค่อยๆ ตระหนักถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างช้าๆ ทั้งที่ ถังหน่วนขโมยแหล่งข่าวของซ่งชิงชุนไปแล้ว หล่อนยังจะมีหน้ามายกตนข่มซ่งชิงชุนอีก
ซูจือเนี่ยนหลุบตาลง รัศมีความเย็นชาแผ่ซ่านออกจากตัวเขา ไม่กี่วินาทีต่อมา เขาดึงผ้าห่มออก ก้าวลงจากเตียง เดินไปยังหน้าตู้ เปิดลิ้นชัก แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือเครื่องหนึ่งขึ้นมา
ซูจือเนี่ยนเปิดเครื่องมือถือ แล้วกดเข้าไปในรายชื่อผู้ติดต่อของเครื่อง ในเครื่องนั้นมีรายชื่อบันทึกไว้อยู่เพียงชื่อเดียว เขาพิมพ์ข้อความแล้วกดส่งไปยังมือถือเบอร์นั้นทันที
...
เพราะเห็นแก่พี่ซ่งเฉิง คนเหล่านี้ล้วนเคยเกรงอกเกรงใจเธอ แต่ตอนนี้พี่จากไปแล้ว แถมสกุลซ่งก็อยู่ในช่วงขาลง พวกเขาจึงพากันหลบลี้หนีหน้าเธอไปกันหมด นี่แหละธรรมชาติของมนุษย์
