ใต้ชายคารัก

ตอนที่ 4 ร่วมชายคาเดียวกัน (4)

ซูจือเนี่ยนไม่ตอบอะไร แล้วเดินจากไปพร้อมกับผู้ติดตามของเขา

...

ล้มเหลวอีกแล้ว...

ซ่งชิงชุนนั่งอยู่ในรถของเธอ มือเสยผมตัวเองอย่างหงุดหงิดก่อนถอนหายใจ ดวงตาหลับตาลงพลางเอนตัวพิงเบาะรถ เขากับเธอไม่ได้พบกันนานแล้ว และตอนนี้เขากลายเป็นคนที่สมบูรณ์แบบยิ่งกว่าเดิม

เปี่ยมเร้าไปด้วยพลังหนุ่ม มั่งคั่งร่ำรวยนับหมื่นล้าน จอมอัจฉริยะทางธุรกิจ ซีอีโอผู้หล่อเหลา ช่างเหมาะเจาะกับฉายาทั้งหลายที่สาธารณะชนตั้งให้เขา เทียบกับเมื่อก่อนแล้ว ตอนนี้เขาหล่อเหลาน่าดึงดูดใจยิ่งกว่าเดิม

เธอยังจำได้ว่าความหล่อของเขาทำเอาสาวๆ กรี๊ดสนั่นไปทั้งโรงเรียน แม้จะผ่านมาหลายปีระดับความหล่อของเขามีแต่เพิ่มขึ้นไม่ลดลงแม้แต่น้อย ถ้าจะให้ซ่งชิงชุนนึกถึงเรื่องแย่ๆ ของเขาละก็ คงมีแค่เพียงเรื่องเดียวก็คือบุคลิกท่าทางของเขานั่นแหละ

ถึงแม้ผ่านมาหลายปี เขาก็ยังคงเหมือนเดิม ยังคงแผ่รัศมีแห่งความเย็นชา ห้ามใครเข้าใกล้เช่นเดิม ตามข่าวในคอลัมน์ซุบซิบทั้งหลายทั้งปวง ไม่ว่าจะเป็นภาพนิ่งหรือวิดีโอของซูจือเนี่ยนตามกิจกรรมและงานอีเวนต์ต่างๆ ไม่เคยมีสักครั้งที่เขาจะยิ้ม แม้เพียงนิดเดียวก็ไม่มี

ข้อสังเกตอีกอย่างคือ ในบรรดาวีดีโอและรูปถ่ายเหล่านั้น ไม่เคยมีผู้หญิงเคียงข้างเขาสักครั้ง เปรียบประหนึ่งว่ามนุษย์ผู้หญิงไม่มีตัวตนในสายตาเขา ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลบ้าบออะไรก็ตาม บุคลิกอันเย็นชาของเขากลับดึงดูดแฟนๆ ทางออนไลน์ผู้หลงใหลความเฉยเมยของเขายิ่งนัก เปรียบเสมือนเขาเป็นผลไม้ต้องห้ามก็มิปาน

ซ่งชิงชุนอดคิดเย้ยหยันตนเองไม่ได้ที่มัวมาเพ้อเจ้อเรื่องไร้สาระพวกนี้ จู่ๆ โทรศัพท์เธอก็ดังขึ้น เธอรีบหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋ากดรับสายเมื่อเห็นชื่อคนที่โทรเข้ามา เสียงนุ่มๆ ดังตอบกลับมา “ชิงชุนจ๊ะ”

“คะ พี่สะใภ้ใหญ่”

ซ่งชิงชุนเอ่ยทักทายพี่สะใภ้คนโต แล้วถามว่า “พ่อเป็นยังไงบ้างคะ”

“อาการทรงตัวอยู่ เพิ่งกินยาและหลับไป” ฟางโหรว พี่สะใภ้เธอตอบ เธอรับมือกับทุกเรื่องอย่างสุขุมนุ่มนวลสมชื่อเสมอ ถึงแม้ว่าจะเป็นคำถามที่โหดร้าย เธอก็จะค่อยๆ ถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล “ชิงชุนจ๊ะ น้องได้เจอซูจือเนี่ยนหรือยัง”

ซ่งชิงชุนเงียบไปครู่หนึ่งก่อนตอบตรงๆ ว่า “เจอแล้วค่ะ”

“เป็นอย่างไรบ้างล่ะ เขาตกลงกับข้อเสนอของเราหรือเปล่า” ถึงฟางโหรวจะถามช้าๆ ในแบบของเธอ แต่ครั้งนี้มีน้ำเสียงตื่นเต้นแฝงอยู่ด้วย

“หนูยังไม่...” ซ่งชิงชุนเบ้ปากเมื่อนึกถึงสีหน้าเย็นชาของซูจือเนี่ยนตอนที่พบกัน เธออดถามพี่สะใภ้ไม่ได้ว่า “พี่คะ มีนักธุรกิจเก่งๆ อีกตั้งหลายคน ทำไมพ่อถึงอยากให้เขามาคุมธุรกิจตระกูลซ่งนักล่ะคะ”

“ถึงจะมีนักธุรกิจเก่งๆ อีกมาก แต่ซูจือเนี่ยนคือตำนาน เขาเป็นปาฏิหาริย์หนึ่งเดียว อีกอย่างตอนนี้ตระกูลซ่งไม่มีงบที่จะไปจ้างนักบริหารหรอกนะ เขาเคยอาศัยอยู่กับเรามาก่อน นั่นอาจเรียกได้ว่าเขาเป็นคนในครอบครัว ซึ่งไม่ว่าจะมองในแง่มุมไหน เขาเหมาะเป็นผู้บริหารธุรกิจตระกูลซ่งที่สุด มาเป็นประธานของเรา” ฟางโหรวอธิบายเสียงนุ่ม ก่อนเสริมต่อว่า “ชิงชุน เธอจะชักชวนซูจือเนี่ยนให้มาคุมซ่งเอ็มไพร์ได้ใช่ไหมจ๊ะ”