ตอนที่ 34
ตอนที่ 34 อดีตที่เราเคยมี (4)
ซ่งชิงชุนไล่ตามความฝันของเธอตามแบบของตัวเอง เธอต้องเรียนหนังสือหนักเป็นพิเศษและสละอะไรหลายอย่าง เพื่อให้ได้เข้าโรงเรียนมัธยมต้นและมัธยมปลายเดียวกับฉินอี่หนาน เธอถึงขนาดวางแผนจะสมัครเข้ามหาวิทยาลัยเดียวกับเขาด้วย
เธอเป็นคนที่มักกระตือรือร้นต่อทุกสิ่งทุกอย่างได้เพียงชั่วครู่ชั่วยาม แต่ฉินอี่หนานเป็นข้อยกเว้น เธอไม่เคยถอดใจเรื่องเขา ที่ผ่านมา การไล่ตามเขาไร้อุปสรรคราวกับการแล่นเรือ เธอจึงคิดว่ามันจะยังคงเป็นเช่นนั้นต่อไป จนกระทั่งได้แต่งงานกับเขา
แน่นอน โชคชะตากลับพลิกผันเส้นทางของเธอ บนหนทางในการพิชิตใจฉินอี่หนาน จู่ๆ ก็มีผู้บุกรุกตระกูลซูเข้ามาคว่ำเรือของเธอ และกวนน้ำให้ขุ่น ผู้บุกรุกคนนี้เป็นทั้งอุบัติเหตุและละครตอนหนึ่งที่เธอไม่เคยต้องการให้เกิดขึ้น และแน่นอน ผู้บุกรุกคนนี้เป็นใครไปไม่ได้เลย นอกจากซูจือเนี่ยน
ซูจือเนี่ยนรุ่นราวคราวเดียวกับซ่งเฉิงและฉินอี่หนาน เนื่องจากมารดาของเขาป่วย เขาจึงย้ายมาปักกิ่งและเข้ามาเรียนโรงเรียนเดียวกับพวกเขา ชั้นเดียวกับซ่งเฉิงและฉินอี่หนาน
ผู้บุกรุกคนนี้ไม่เพียงเข้ามาทำให้ชีวิตของซ่งชิงชุนปั่นป่วน ชีวิตของซ่งเฉิงกับฉินอี่หนานก็ไร้ความสงบด้วยเช่นกัน หากความหล่อเหลาสามารถวัดกันได้ ซ่งเฉิงกับฉินอี่หนานนั้นคงหล่อพอๆ กัน แต่ผู้บุกรุกคนนี้เป็นอีกระดับที่เหนือขึ้นไปเลย การมาของเขาทำให้การแข่งขันเรื่องความหล่อสลายวับไป มงกุฎในฐานะนักเรียนหล่อเหลาที่สุดของโรงเรียนซึ่งเคยถูกเปลี่ยนมือมาหลายครั้งในช่วงหลายปีมานี้ กลับถูกสวมลงบนหัวของซูจือเนี่ยนอย่างง่ายดาย ไม่เพียงเท่านั้น แม้แต่ตำแหน่งนักเรียนดีเด่นยังตกเป็นของเขาด้วย
ซูจือเนี่ยนกลายเป็นหัวข้อสนทนาเดียวของโรงเรียน ไม่ว่าชายหรือหญิงก็ล้วนแต่พูดถึงเขาทั้งนั้น ในตอนนั้นซ่งชิงชุนเป็นเพียงนักเรียนปีสอง แม้เธอจะไม่เคยเจอซูจือเนี่ยน แต่ก็มักได้ยินเรื่องของเขาอยู่บ่อยๆ
แม้แต่ราชินีน้ำแข็งที่เรียนปีเดียวกับเธอ ก็เคยสารภาพกับเขาอย่างเปิดเผยที่สนามโรงเรียน เจ้าหล่อนสาธยายความรักที่มีต่อเขาออกมายืดยาว แต่สิ่งที่ได้รับกลับมา เป็นเพียงคำสั้นๆ สามพยางค์คือ “ไปให้พ้น”
บรรดานางฟ้าของนักเรียนชายทุกคนในโรงเรียน ล้วนแต่เคยสารภาพรักกับเขา และบางคนถึงกับขู่จะฆ่าตัวตายถ้าเขาไม่รับรัก ทว่าเขาเพียงตอบกลับมาด้วยคำพูดรุนแรงยิ่งกว่าว่า “งั้นก็ไปตายซะ”
ข่าวคราวของซูจือเนี่ยนไม่ได้มีเพียงเรื่องรักเท่านั้น ยังมีข่าวเรื่องพฤติกรรมร้ายกาจของเขาอีกด้วย
เป็นเพราะซูจือเนี่ยนเด่นดังเกินไป จึงไปเตะตาพวกเด็กเกเรในโรงเรียนเข้า พวกนั้นอยากข่มเหงรังแกเขา แต่โชคร้ายที่กลับกลายเป็นว่าตนเป็นฝ่ายถูกข่มเหงเสียเอง คนเหล่านั้นไม่คณนามือของซูจือเนี่ยนเลยสักนิด พวกแก๊งเด็กเกที่เคยคุมโรงเรียนต่างก็วิ่งแจ้นเตลิดไปคนละทิศคนละทางทุกครั้งที่ซูจือเนี่ยนเข้าใกล้
เมื่อข่าวลือเหล่านี้มาถึงหูของซ่งชิงชุน เธอจึงได้ข้อสรุปเพียงว่าซูจือเนี่ยนเป็นคนโหดร้าย อันธพาล จองหองและใจดำ
แต่แม้ว่าในสายตาของซ่งชิงชุนจะคุณสมบัติเหล่านี้เป็นข้อเสียร้ายแรง แต่สำหรับนักเรียนหญิงคนอื่นๆ กลับเห็นว่ามันทำให้เขาน่าหลงใหลยิ่งขึ้น ซูจือเนี่ยนเท่มาก ซูจือเนี่ยนหล่อสุดๆ เลยละ ซูจือเนี่ยนร้ายกาจมากเลย ซูจือเนี่ยนเหมือนแบดบอยในหนังที่เธอไม่มีวันได้ควงเลยละ...
ซ่งชิงชุนไว้อาลัยให้กับสมองของสาวๆ พวกนี้แล้วสลัดเรื่องของซูจือเนี่ยนออกจากหัว เธอสนใจเพียงฉินอี่หนานเพียงคนเดียว
ซ่งชิงชุนเคยคิดว่าเส้นทางของเธอจะไม่มีวันพาดผ่านกับซูจือเนี่ยน และไม่เคยคิดอยากให้ชีวิตของเธอต้องไปพัวพันกับเขา แต่ชีวิตไม่เคยเป็นไปตามที่เธอต้องการ วันหนึ่งตอนกลับมาบ้าน เธอเปิดประตูหน้าเข้าไป แล้วก็เจอกับผู้ต้องสงสัยคนนี้ในห้องนั่งเล่นของเธอ ไม่เพียงเท่านั้น เธอยังได้รู้อีกว่า ตั้งแต่นั้นเป็นต้นไป ซูจือเนี่ยนจะมาอยู่ที่บ้านของเธอ!
...
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นปลูกซ่งชิงชุนจากภวังค์ เธอมองไปรอบๆ อย่างง่วงงุนเพื่อหาโทรศัพท์ก่อนจะกดรับสายโดยไม่ได้ดูว่าผู้โทรเป็นใคร แล้วเสียงเย็นชาที่เธอเริ่มคุ้นชินอย่างโชคร้าย ก็เปล่งออกมาจากปลายสาย “วันนี้เป็นวันแรก อย่าลืมข้อตกลงที่คุณต้องมาถึงก่อนหนึ่งทุ่ม”