ตอนที่ 19
ตอนที่ 19 ความลับทั้งสามข้อ (9)
ซูจือเนี่ยนเพิ่งรู้สึกตัวและตอบเสียงเบาว่า “ไม่มีอะไร”
จากนั้นเขากลับมาตั้งใจฟังอีกครั้ง เขาได้ยินเสียงลมพัดโหยหวน เสียงคนเดินย่ำไปบนหิมะ เสียงบีบแตรรถยนต์และ...เสียงลมหายใจของเธอขณะเป่าลมใส่มือเพื่อทำให้มืออุ่นขึ้น
หลังจากพนักงานเติมเครื่องดื่มในแก้วของถังนั่วเสร็จเรียบร้อย เขาก็เหลือบดูเวลา แล้วรีบลุกไปที่หน้าต่าง เลิกผ้าม่านขึ้นเพื่อมองออกไปด้านนอก “หิมะยังไม่หยุดตกเลยหรือนี่”
ถังนั่วบ่นพึมพำเรื่องอากาศที่แสนจะย่ำแย่ แล้วอุทานขึ้นมาด้วยความตกใจ “ซ่งชิงชุนทำไมยังยืนอยู่ตรงนั้นล่ะ บ้าไปแล้วหรือไง มายืนรอนายอยู่กลางหิมะหนักขนาดนี้ ฉันละประทับใจกับความอดทนและความตั้งใจจริงของเจ้าหล่อนจริงๆ…”
ในทันทีที่ถังนั่วพูดจบ เสียงจามอย่างแรงของซ่งชิงชุนก็ดังเข้าหูซูจือเนี่ยนอย่างชัดเจน มือของเขากำเอกสารไว้แน่น
ถังนั่วถอนใจอย่างแรง ปล่อยมือจากผ้าม่านแล้วส่ายหน้าไปมา เขารู้สึกสงสารหญิงสาว จึงอดถามไม่ได้ “ทำไมนายถึงไม่ช่วยเธอล่ะ”
วินาทีที่เขาพูดออกไป เขาก็นึกถึงสีหน้าถมึงทึงของซูจือเนี่ยน ยามที่เขาเอ่ยถึงซ่งชิงชุนเมื่อสองสามวันก่อน เขาตระหนักในทันทีว่าตนได้ล้ำเส้นเผลอพูดถึงหัวข้อต้องห้ามของซูจือเนี่ยนเสียแล้ว เขาส่งยิ้มอย่างประจบเอาใจ แล้วพลันสังเกตเห็นเอกสารในมือของซูจือเนี่ยน จึงรีบเฉไฉเปลี่ยนเรื่อง “นั่นเอกสารอะไรน่ะ ฉันเห็นนายอ่านมาหลายวันแล้ว...” กล่าวจบ ถังนั่วก็ชะโงกหน้าเข้าไปดู แต่ก่อนจะทันเห็นตัวอักษรสักตัว เขาก็รู้สึกเหมือนตัวเองถูกไฟฟ้าช็อต จากนั้นซูจือเนี่ยนก็ปิดแฟ้มลงอย่างแรง ลุกขึ้นยืนโดยไม่พูดไม่จา เดินลงส้นเท้าจากไปทันที
เมื่อซูจือเนี่ยนก้าวออกมาข้างนอก ก็โทรศัพท์ให้รถมารับที่หน้าบริษัท แล้วจึงเดินผ่านโถงรับรองออกจากบริษัทไป
…
ซ่งชิงชุนผู้ซึ่งคอยจับตามองอยู่ที่หน้าประตูทางเข้าของบริษัท รีบเรียกแท็กซี่ในทันทีที่เห็นซูจือเนี่ยนก้าวขึ้นรถ
ถึงแม้จะไม่ใช่ชั่วโมงเร่งด่วน แต่การจราจรก็ยังเป็นไปอย่างเชื่องช้าเนื่องจากหิมะตก ดังนั้นซ่งชิงชุนจึงตามรถของซูจือเนี่ยนทัน และในที่สุดรถของเขาก็หยุดตรงหน้าสโมสรส่วนตัวแห่งหนึ่ง สโมสรแห่งนี้เป็นสโมสรระดับสูงของปักกิ่ง เป็นอาคารสถาปัตยกรรมแบบยุโรป ซึ่งดูสง่างามน่าทึ่งพอๆ กับค่าสมาชิก เมื่อก่อนนี้เธอเคยเป็นสมาชิกวีไอพีของที่นี่ เคยเข้าออกที่นี่มานับร้อยๆ ครั้ง
ถ้าเป็นเมื่อสองสามปีก่อน เธอคงจะเดินตรงเข้าไปหาซูจือเนี่ยนได้โดยไม่มีปัญหา แต่ตอนนี้เธอไม่ใช่สมาชิกวีไอพีอีกต่อไปแล้ว หลังจากการฆ่าตัวตายของพี่ซ่งเฉิง ซ่งเอ็มไพร์ก็เริ่มย่ำแย่ เธอจะไปหาเวลากับเงินที่ไหนมาพักผ่อนหย่อนใจในสถานที่แบบนี้ได้ล่ะ ดังนั้นเมื่อเดือนที่แล้ว ตอนสโมสรแจ้งให้ต่ออายุสมาชิกประจำปี เธอจึงปฏิเสธไป
ซ่งชิงชุนคอยจนกระทั่งซูจือเนี่ยนเดินเข้าสโมสรไปก่อน เธอจึงลงจากแท็กซี่ สัปดาห์หน้าซ่งเอ็มไพร์จะมีการประชุมผู้ถือหุ้น หากเธอหาคนที่มีความสามารถไปบริหารซ่งเอ็มไพร์ไม่ได้แล้วละก็ บริษัทคงจะหายไปจากโลกนี้เฉกเช่นเดียวกับท่านประธานคนก่อน
ฉะนั้นไม่ว่าจะต้องทำอะไรก็ตาม วันนี้เธอจะต้องพบซูจือเนี่ยนให้ได้ ซ่งชิงชุนสูดหายใจเข้าลึกๆ อย่างฮึดสู้ จากนั้นเดินไปรอเขาอยู่ที่ข้างรถของเขา เพราะเขาขับรถมา เวลากลับก็ต้องขับรถกลับ ถ้าเธอปักหลักอยู่ตรงนี้แล้ว อย่างไรก็ต้องได้พบเขาแน่นอน