ใต้ชายคารัก

ตอนที่ 15 ความลับทั้งสามข้อ (5)

ซูจือเนี่ยนเหลือบมองถังนั่วก่อนหยิบซองเอกสารขึ้นมา เขาดึงแฟ้มเอกสารข้างในออกมา สีหน้าเขาแปรเปลี่ยนเมื่อเห็นคำว่า “ซ่งเอ็มไพร์” บนหน้าปก 

ถังนั่วนั่งหาวอย่างเกียจคร้านบนโซฟา มือหยิบแอปเปิลบนโต๊ะเตี้ยๆ ขึ้นมา แล้วกัดคำโตโดยไม่ขออนุญาต จากนั้นถามว่า “ไง ประทับใจใช่ไหมล่ะ”

ซูจือเนี่ยนไม่ตอบ เอาแต่จ้องมองแฟ้มอย่างเดียว

ถังนั่วชื่นชมตัวเองต่อ “เพราะฉันรู้ดีว่า สุดท้ายนายก็ต้องยอมทำตามคำขอของซ่งชิงชุนอยู่ดี ก็เลยรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับซ่งเอ็มไพร์มาให้ก่อนที่นายจะขอ เป็นไงล่ะ ฉันฉลาดใช่ไหม…”

ถังนั่วไม่ตระหนักถึงสีหน้าที่เปลี่ยนไปของซูจือเนี่ยนแม้แต่น้อย เขาเอ่ยต่ออย่างกล้าหาญชาญชัย “ถ้าเป็นเรื่องอื่นฉันอาจไม่รู้ใจนาย แต่ถ้าเป็นเรื่องซ่งชิงชุนแล้วละก็ นายปิดบังฉันไม่ได้หรอก อย่างไรเสียตั้งแต่เล็กจนโต เธอก็เป็นผู้หญิงคนเดียวที่สามารถเข้ามาและสั่นคลอนโลกของนายได้…”

“เฮ้ย ทำอะไรน่ะ!” ถังนั่วกระโดดลุกขึ้นจากโซฟาในทันที เมื่อเห็นซูจือเนี่ยนเดินไปยังเครื่องทำลายเอกสารและใส่เอกสารของเขาลงไป เขารีบรุดเข้าไปหาพลางตะโกนว่า “ซูจือเนี่ยน ฉันใช้เวลาทั้งคืนช่วยนายรวบรวมข้อมูลพวกนั้นนะ นี่นายจะทำลายมันโดยไม่อ่านเลยอย่างนั้นหรือ รู้บ้างไหมว่าฉันใช้เซลล์สมองไปมากขนาดไหน…”

ซูจือเนี่ยนไม่สนใจเสียงร้องเอะอะไม่พอใจของถังนั่ว เขาจัดการใส่เอกสารลงเครื่องทำลายทีละแผ่นทีละแผ่นจนกระทั่งเอกสารที่ถังนั่วตรียมมาป่นปี้ไม่มีเหลือ ซูจือเนี่ยนจึงยอมเปิดปาก “ถ้าไม่มีอะไรแล้ว นายกลับไปได้”

ถังนั่วจ้องมองเศษกระดาษชิ้นเล็กชิ้นน้อยกองนั้น แล้วหันมามองซูจือเนี่ยน จากนั้นก็อ้าปากค้างเมื่อถึงบางอ้อเข้าใจขึ้นมาทันที “ซูจือเนี่ยน นี่นายไม่รับข้อเสนอเข้าบริหารซ่งเอ็มไพร์ของซ่งชิงชุนอย่างนั้นหรือ”

ซูจือเนี่ยนพึมพำยอมรับ

“นายรู้ใช่ไหมว่าซ่งเฉิงฆ่าตัวตาย ส่วนพ่อเธอก็อยู่ในโรงพยาบาล ตัวซ่งชิงชุนเองไม่ได้เรียนจบด้านธุรกิจมา ซ่งเอ็มไพร์กำลังจะล้มละลายเพราะขาดผู้นำแล้ว”

ซูจือเนี่ยนไม่ตอบ แต่ใช้เมาส์กดปิดคอมพิวเตอร์แทน เมื่อเผชิญกับความเงียบของซูจือเนี่ยน ถังนั่วจึงกล่าวต่อ “จะอย่างไรก็เป็นเพื่อนกัน นี่นายจะเมินเฉยคำขอร้องของเธองั้นหรือ”

พอปิดคอมพิวเตอร์เสร็จ ซูจือเนี่ยนลุกขึ้นยืนถือเสื้อคลุมติดมาด้วย

“นี่นายจะไม่ช่วยซ่งชิงชุนกับซ่งเอ็มไพร์จริงๆ น่ะ”

มือที่ยื่นออกไปหยิบกุญแจรถชะงักกึก ซูจือเนี่ยนหันมามองหน้าถังนั่ว เขาพยักหน้าและเอ่ยอย่างไม่อ้อมค้อมว่า “ใช่ ฉันไม่คิดจะช่วยทั้งซ่งชิงชุน ทั้งซ่งเอ็มไพร์”

“เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมนายถึงโหดร้ายกับเธออย่างนี้” ถังนั่วกล่าวเสียงเข้ม ชะงักนิดหนึ่งก่อนเสริมต่อ “อีกอย่าง หากข่าวลือไม่ได้มั่ว แสดงว่านายนอนกับเธอจริงๆ แล้วต่อมานายก็ย้ายออกจากบ้านตระกูลซ่งอย่างเงียบๆ ถามตรงๆ นะ ระหว่างนายสองคนมีปัญหาอะไรกัน”

ถังนั่วมีคำถามในใจอีกหลายข้อ แต่ฉลาดพอที่จะหุบปากสนิทเมื่อเห็นสีหน้าของซูจือเนี่ยน เขารีบล่าถอยโดยเร็วไปที่ประตูพร้อมกล่าวว่า “เพิ่งนึกได้ว่ามีธุระต้องไปจัดการ ฉันไปก่อนแล้วกัน”

เสี้ยววินาทีต่อมา ประตูเปิดออกอีกครั้ง ถังนั่วโผล่หน้ามาบอกว่า “เออใช่ ลืมบอกนายไปอีกเรื่อง…”