ใต้ชายคารัก

บทที่ 115 ไม่มีใจให้เขาแล้ว (5)

เขาถึงขนาดถูกพาตัวไปโรงพักเพราะซ่งชิงชุน…

ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยขอให้เขายกโทษให้ เธอสัญญาว่าจะทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อตอบแทนซ่งชิงชุน คืนนั้นที่วิ่งหนีออกมาคนเดียว เพราะเธอกลัวมาก เธอบอกเขาด้วยซ้ำว่าซ่งชิงชุนเป็นคนบอกให้หนีไป...

ในตอนนั้น ถังหน่วนไม่ได้เกลียดซ่งชิงชุนเลย เธออยากเป็นเพื่อนด้วยจริงๆ ไม่คิดเลยว่าซ่งชิงชุนจะทำตัวเป็นนางเอกแบบนี้ และถ้าถังหน่วนไม่เจอซูจือเนี่ยนเสียก่อน เธอก็จะไปแจ้งตำรวจแน่ๆ อยู่แล้ว...

แต่ก่อนที่เธอจะทันได้ทำอะไร เหตุการณ์ก็จบลงเสียก่อน

เขาโหดร้ายเหลือเกิน เธอเพียรขอโทษตั้งมากมาย แต่เขาก็ยังนิ่งเฉย เธอยืนอยู่กลางสายฝนทั้งคืน อ้อนวอนให้เขายกโทษให้ แต่เขา... เพราะเขาบอกว่าไม่อยากเห็นหน้าเธออีก เขาก็เลยทำราวกับเธอเป็นอากาศธาตุ เมื่อเขาออกมาข้างนอกตอนฝนตกเพื่อซื้ออาหารเย็นให้ซ่งชิงชุน ชายหนุ่มเห็นถังหน่วนยืนหน้าขาวเผือดจากฝนรอเขาอยู่ แต่เขากลับวิ่งผ่านเธอไปราวกับมองไม่เห็น

และท้ายที่สุด พวกเขาก็เป็นแค่คนเคยรู้จัก เมื่อเขากลับมาและเห็นเธอหมดสติอยู่บนพื้น เขาไม่เรียกรถพยาบาลให้ด้วยซ้ำ ท้ายที่สุดกลับเป็นคนแปลกหน้าที่เดินผ่านมา ที่พาเธอไปโรงพยาบาล...

ตอนนั้นเองที่เธอสาบานว่า จะทำให้ซ่งชิงชุนเจ็บปวดเท่ากับที่เธอต้องเจอในคืนนั้น แต่ด้วยประโยคเดียวว่า “ฉันจะตัดใจจากฉินอี่หนาน” ซ่งชิงชุนก็ได้หลุดพ้นจากอดีตและความทุกข์ที่เกิดขึ้น แต่เธอเล่า ถึงจะเกิดเรื่องเหล่านั้นขึ้น เธอยังคงรักผู้ชายคนนั้นอย่างลึกซึ้ง เธอไม่อาจหลุดพ้นได้แม้จะอยากทำก็ตาม...

ซ่งชิงชุนอยากเป็นแค่น้องสาวของฉินอี่หนานอย่างนั้นเหรอ แล้วต่อไปนี้ฉันจะยังทำอะไรได้

แววตาของถังหน่วนปรากฏความชั่วร้ายแวบหนึ่ง มือเธอกำแน่นเป็นหมัด เมื่อตัดสินใจหนักแน่นแล้ว เธอก็ตะโกนว่า “ช่วยด้วย” ออกมาสุดเสียง ก่อนหันหลังเดินไปสองก้าว แล้วตกลงไปในทะเลสาบน้ำแข็ง

…

ซูจือเนี่ยนเอนตัวอยู่บนโซฟา และอยู่ในภวังค์ของตนเองราวกับการสนทนารอบตัวไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเขา 

ที่จริงเขาอยากกลับตั้งนานแล้ว แต่พอเหลือบมองนาฬิกา ก็รู้ว่ายังไม่สี่ทุ่มเลย ยังเหลือเวลาอย่างน้อยอีกสองชั่วโมงก่อนซ่งชิงชุนจะกลับบ้าน เขาจึงยังไม่อยากกลับไปที่นั่น

เขาค่อนข้างประทับใจในความสามารถของคนพวกนี้ ที่สรรหาเรื่องมาคุยได้ไม่จบไม่สิ้น พวกเขาคุยเรื่องสินค้าตัวใหม่ล่าสุดของบริษัท หรือไม่ก็อวดเรื่องการลงทุนล่าสุด ท้ายที่สุดการสนทนาก็เปลี่ยนไปเป็นหัวข้อที่มีมาตั้งแต่มนุษย์เกิดขึ้นบนโลก นั่นคือเรื่องหนุ่มๆ สาวๆ

ก็ไม่ใช่ว่าผู้ชายทุกคนบนโลกเป็นเสือผู้หญิงหรอก แต่สำหรับคนที่มีเงินในกระเป๋ามากพอ ผู้ชายคนนั้นมักทำเหมือนผู้หญิงเป็นกระเป๋าแบรนด์เนม หรือสินค้าฟุ่มเฟือยรูปแบบหนึ่ง

และแน่ละ ความฟุ่มเฟือยเป็นสิ่งที่ต้องใช้เงินจำนวนมากในการลงทุน

จากนั้นพวกเขาก็เริ่มซุบซิบว่าใครซื้อบ้านในเมียน้อย และใครเป็นสปอนเซอร์ให้ดาราสาวที่ถูกใจ...

หัวข้อหลากหลายที่คนพวกนี้เห็นว่าน่าสนใจมาก ซูจือเนี่ยนกลับอธิบายมันด้วยคำคำเดียว น่าเบื่อ เขาคิดว่าเสียงหายใจของซ่งชิงชุนน่าสนใจมากกว่าตั้งเยอะ

ดังนั้นเมื่อซูจือเนี่ยนจับตำแหน่งเสียงของซ่งชิงชุนได้ในที่สุด เขาก็รู้ว่าหญิงสาวกำลังเอาตัวเองไปอยู่ในการทะเลาะอันร้อนแรงอีกแล้ว...

“หุบปากแล้วฟังฉันนะ ใช่ ฉันเสียใจแทนพี่อี่หนานที่ถูกหลอกใช้ในเรื่องนี้ แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันกำลังจะบอก นั่นก็เพราะ...”

ขนาดซูจือเนี่ยนจับชื่อคนที่หญิงสาวโต้เถียงด้วยไม่ได้ เขายังเดาได้เลยว่าเธอกำลังทะเลาะกับถังหน่วน