แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี
ตอนที่ 89
บทที่ 89 ถ้ายังไม่มาอีกจะเสียแฟนแล้ว
เวลาผ่านไปจากวินาทีเป็นนาที เพียงพริบตาก็ผ่านมายี่สิบนาทีแล้ว
แต่ว่า ถึงเวลาแล้ว ซือเยี่ยหานก็ยังไม่มา
เพียงแต่พอยี่สิบนาทีเป๊ะ สวี่อี้ก็โทรมาหาเธออย่างตรงเวลา
“ฮัลโหล คุณหนูเยี่ยครับ ต้องขออภัยจริงๆ คุณชายเก้ามีเรื่องนิดหน่อยทำให้ล่าช้าไปบ้าง ต้องให้คุณรออีกสักครู่นะครับ”
“อ่า...มีเรื่องด่วนอะไรหรือเปล่า?” เยี่ยหวันหวั่นรีบเอ่ยถาม
ทำไมฟังน้ำเสียงของสวี่อี้แล้วคล้ายกับมีอะไรผิดปกติ อึกอักอยู่นานกว่าจะเอ่ยตอบมาว่า “ไม่...ไม่มีครับ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร คุณรออีกสักครู่ก็พอแล้วครับ”
“อ้อ งั้นก็ได้” เยี่ยหวันหวั่นจึงสบายใจขึ้นมา
หลังจากวางสาย เยี่ยหวันหวั่นมองหลิงตงที่นั่งอยู่ตรงหน้า พลางเอ่ย “แฟนฉันติดธุระนิดหน่อยทำให้ล่าช้า อาจมาสายหน่อยนะ”
หลิงตงสองแขนกอดอก ทำท่าทางเดาได้แต่แรกแล้วว่าเธอต้องพูดแบบนี้ จึงเอ่ยตอบไปอย่างไม่รีบร้อน “ไม่เป็นไร ฉันรอได้”
ปกติซือเยี่ยหานก็งานยุ่งมาก มีงานเข้ามาทำให้ล่าช้าเป็นเรื่องปกติ เยี่ยหวันหวั่นไม่ได้คิดมากอะไร ยังคงรอต่อไป
เพียงพริบตาเวลาได้ผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้ว
ซือเยี่ยหานก็ยังไม่มา
มีเพียงสวี่อี้โทรศัพท์เข้ามาอีกครั้ง แจ้งกับเธอด้วยน้ำเสียงลำบากใจ “คุณหนูเยี่ยครับ คือว่าคุณชายเก้ายังจัดการธุระไม่เรียบร้อย คิดว่าคุณยังต้องรออีกสักหน่อย...”
“อ้อ ไม่เป็นไร คุณให้เขาจัดการงานให้เรียบร้อยก่อนเถอะ!” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยไปอย่างไม่ติดใจ
หลิงตงที่นั่งอยู่ตรงข้ามเห็นสถานการณ์เช่นนี้ เหลือบมองเยี่ยหวันหวั่นไปที “อะไรเหรอ? เลื่อนอีกเหรอ?”
เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้า “ขอโทษนะ งานเขาค่อนข้างยุ่งน่ะ”
หลิงตงก็ไม่ได้เปิดโปง “ไม่เป็นไร อย่างไรแล้วฉันก็ไม่ได้มีอะไรทำ ค่อยๆ รอไปก็ได้!”
ผ่านไปแบบนี้นานหนึ่งชั่วโมงเต็ม คนในร้านอาหารน้อยลงเรื่อยๆ
หลังจากหนึ่งชั่วโมงผ่านไป สวี่อี้โทรเข้ามาเป็นครั้งที่สาม
ครั้งนี้ จากน้ำเสียงของสวี่อี้แล้วฟังดูผิดปกติขึ้นไปอีก หรือว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น? หรือว่าความจริงแล้วซือเยี่ยหานไม่อยากมา?
แต่ว่าไม่ถูกต้องสิ หากซือเยี่ยหานไม่อยากมา ก็คงปฏิเสธเธอไปตรงๆ แล้ว ไม่จำเป็นต้องรับปากเธอ แล้วยังให้สวี่อี้โทรมาแจ้งเธอบ่อยขนาดนี้
“งั้น...เปลี่ยนวันไหม?” เยี่ยหวันหวั่นเสนอความเห็น
สวี่อี้ได้ฟังแล้วตื่นตระหนกขึ้นมาทันที “ไม่ได้ครับ! ไม่ได้เด็ดขาด! ต้องขอโทษคุณหนูเยี่ยจริงๆ ครับ คุณชายเก้าปลีกตัวออกไปไม่ได้จริงๆ แต่ไม่ว่าจะอย่างไรคืนนี้เขาต้องไปแน่นอน คุณได้โปรดรออีกหน่อย ผมขอร้องล่ะครับ!”
“อ่า งั้นก็ได้!”
สวี่อี้พูดขนาดนี้ เยี่ยหวันหวั่นทำได้เพียงตอบตกลงแล้ว แต่ใจก็ยิ่งอยากรู้มากขึ้นว่าทางด้านซือเยี่ยหานเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?
หลังจากเยี่ยหวันหวั่นวางสายครั้งที่สามลง หลิงตงก็มองเวลาบนหน้าจอมือถือ จดจ้องเธอพลางเอ่ย “หวันหวั่น หากว่าเลยเที่ยงคืนไปแล้ว คนที่เธอบอกยังไม่มา ก็จะถือว่าเธอหลอกฉันได้ใช่ไหม?”
เยี่ยหวันหวั่นคิดถึงประโยคนั้นของสวี่อี้ ไม่ว่าอย่างไรคืนนี้ซือเยี่ยหานจะต้องมาแน่นอน สุดท้ายก็พยักหน้าตกลง “ได้”
หลิงตงได้ฟังก็มีสีหน้าดีใจขึ้นมา พลันรู้สึกไม่รีบร้อนเลยสักนิด ในทางกลับกันเขาเฝ้ารอให้เวลาผ่านไปทีละนิดๆ
ขณะนี้เหลือเวลาอีกหนึ่งชั่วโมงกว่าจะถึงเที่ยงคืน อีกหนึ่งชั่วโมงกว่า ผู้หญิงตรงหน้าจะเป็นแฟนของเขาแล้ว!
