แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี

บทที่ 83 เป็นพี่ชายแท้ๆ

กำลังคิดอยู่ เธอรู้สึกได้ถึงสายตาอาฆาตของเฉินเมิ่งฉีมองมายังเธอ

เยี่ยหวั่นหวันขมวดคิ้วเล็กน้อย พูดด้วยสีหน้าสบายไร้กังวล “เมิ่งฉี ฉันไม่รู้ว่าเรื่องจะกลายเป็นแบบนี้ เธอไม่โทษฉันใช่ไหม?”

เฉินเมิ่งฉีได้ยินเสียงซุบซิบที่หยาบคายดังอยู่รอบๆ เธอโมโหจนใกล้จะเป็นบ้าแล้ว เพียงแต่ต้องอดกลั้นไว้ ซ่อนแววตาอาฆาตไว้ ทำเป็นหัวเราะตอบ “หวั่นหวัน ได้ยังไง... ฉันจะโทษเธอได้ยังไง... เธอก็ไม่ได้ตั้งใจ...”

เฉินเมิ่งฉีกัดฟันพูดจนจบ กวาดตามองไปที่คนรอบๆ ที่ยังไม่ไป จากนั้นรีบพูดอธิบายกับเธอ “ที่จริงเยียนหรานเธอเข้าใจฉันผิดจริงๆ ฉันจะไปแย่งคนที่เธอชอบได้ยังไง!

ซ่งจื่อหางชอบฉันจริง และตามจีบฉันมาตลอด แต่ฉันไม่เคยตอบรับเขาเลย แล้วยังตั้งใจจะไปคุยกับเขาให้รู้เรื่องด้วย เป็นเขาที่ฉวยโอกาสตอนฉันไม่ทันระวังตัวมาจูบฉัน ฉันไม่ได้เป็นฝ่ายเริ่มก่อน ฉันนึกไม่ถึงเลย...

ฉันกลัวเยียนหรานจะเข้าใจผิด เลยปิดบังเธอมาตลอด ใครจะรู้หวั่นหวันเธอ...”

อาศัยที่เจียงเยียนหรานไปแล้ว ตัวซ่งจื่อหางก็ไม่อยู่ ไม่มีใครรู้เรื่องจริง เฉินเมิ่งฉีเลยบิดเรื่องทุกอย่าง แล้วผลักความรับผิดชอบไปที่เยี่ยหวั่นหวัน

เยี่ยหวั่นหวันกลับไม่เปิดโปงเธอ หน้าตาตกใจแล้วพูดขึ้นมา “ฉันว่าแล้ว คนที่เธอชอบก็คือพี่ชายของฉัน!”

เฉินเมิ่งฉีได้ยินก็ตกใจ จากนั้นก็รีบปรับสีหน้าให้ดูจริงจัง “หวั่นหวัน เธออย่าพูดมั่วๆ ฉันเห็นพี่มู่ฝานเป็นพี่ชายแท้ๆ มาตลอด ชอบก็แค่ชอบแบบพี่ชาย!”

ณ ปัจจุบันบริษัทจวี๋ซิงเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ภายใต้เครือของตระกูลเฉินกำลังเจริญรุ่งเรือง อนาคตเธอต้องเป็นดาราดัง มีอนาคตที่ดี ในบรรดาผู้ชายที่จีบเธอ ต่างมีคนที่ฐานะดีนับไม่ถ้วน เธอไม่อยากจะมีส่วนเกี่ยวข้องอะไรทั้งสิ้นกับขยะอย่างมู่ฝาน

ดังนั้นที่เธอยังยกยอปอปั้นเขาอยู่ ก็แค่เพราะเขายังมีประโยชน์ให้ใช้อยู่

ประโยคที่บอกว่าเห็นมู่ฝานเป็นพี่ชายที่แท้ๆ ทำให้เยี่ยหวั่นหวันกระอักกระอ่วนจนแทบสำลัก

ทำไมเธอจะไม่รู้ความคิดที่แท้จริงของเฉินเมิ่งฉี หัวเราะเย้ยหยันในใจ แกล้งทำเป็นถามอย่างสงสัย “จริงหรือ? ตอนนั้นเธอยังให้ฉันช่วยเธอส่งจดหมายรักให้พี่ชายฉันเลย! เนื้อหายังหวานเลี่ยน ประมาณว่าเจอพี่ครั้งแรกก็ชอบพี่เลย พี่เป็นคนที่สมบูรณ์แบบในใจเธอ...

ที่แท้ฉันเข้าใจผิดไปเอง นั่นเป็นเพียงความชอบแบบพี่ชายเหรอ? ฉันยังนึกว่าเป็นเพราะเรื่องพ่อฉัน เลยไม่ชอบพี่ชายฉันแล้ว!”

คนรอบๆ ฟังมาถึงตรงนี้ ก็สะอึกขึ้นมาทันที แสดงสีหน้าออกมา สายตาที่มองเฉินเมิ่งฉีมีแววดูถูก

เดิมทีพวกเขาเชื่อครึ่งเชื่อครึ่งกับคำอธิบายของเฉินเมิ่งฉีอยู่แล้ว ส่วนใหญ่ยังเข้าข้างเจียงเยียนหรานอยู่

ตอนนี้ได้ยินคำพูดของเยี่ยหวั่นหวัน ก็รู้สึกสงสัยว่าเฉินเมิ่งฉีเป็นพวกที่แบ่งชนชั้นรังเกียจคนจนจริงๆ ตอนแรกเยี่ยมู่ฝานพี่ชายของเยี่ยหวั่นหวันเป็นผู้มีอิทธิพลของชิงเหอ ไม่มีใครไม่รู้จัก เรื่องที่เฉินเมิ่งฉีตามจีบเยี่ยมู่ฝานอย่างใกล้ชิดเพื่อผลประโยชน์ก็มีคนไม่น้อยที่รู้

ตอนนี้ค่อยมาบอกว่าเห็นเป็นแค่พี่ชายแท้ๆ? ใครจะเชื่อ!

สีหน้าเฉินเมิ่งฉีแข็งทื่อ “หวั่นหวัน เรื่องนานขนาดนั้นแล้ว ตอนนั้นฉันยังเด็กไม่รู้เรื่อง รู้จักคำว่าชอบที่ไหน!

อีกอย่าง ฉันจะตีตัวออกห่างจากเธอและพี่มู่ฝานเพราะบ้านเธอเกิดเรื่องได้ยังไง? ถ้าฉันคิดอย่างนี้ ฉันจะยังทำดีกับเธออีกหรือ แล้วยังช่วยให้พี่ชายเธอได้เข้ามาทำงานที่บริษัทพ่อฉัน?”

พูดมาถึงตรงนี้ เฉินเมิ่งฉีมั่นใจขึ้นมาทันที ยิ้มแล้วพูด “นอกจากพี่มู่ฝานชอบเล่นการพนันแล้ว พี่เขาขยันทำงานมาก วันก่อนพ่อฉันยังชมเขาอยู่เลย! ขอแค่พี่มู่ฝานขยันทำงาน พ่อฉันไม่ให้เขาลำบากแน่!”