ตอนที่ 117
ตอนที่ 117 ยกเลิกสัญญาแต่งงาน
หลังวางสาย เยี่ยหวั่นหวันกดเข้าไปดูกระทู้นั้น เหมือนอย่างที่เธอเดาไว้เลย ซ่งจื่อหังขี่ม้าขาวออกมาช่วยนางเอกด้วยตัวเอง
เฉินเมิ่งฉีได้รับการช่วยชีวิตแล้ว แต่เจียงเยียนหรานกลับกลายเป็นที่หัวเราะเยาะของทุกคน ตอนนี้ทั้งโรงเรียนรู้แล้วว่าเธอจีบผู้ชายไม่ติด แล้วยังลงมือกับเพื่อนรักเพราะหึงด้วย...
หึๆ เพื่อคนที่ตัวเองชอบ ช่างกล้าพูดจริงๆ แม้แต่สัญญาแต่งงานของสองตระกูลยังกล้าผลักไส
เสียงเคาะประตูดังขึ้นอย่างรวดเร็ว
“มาแล้ว!” เยี่ยหวั่นหวันลุกขึ้น เดินไปเปิดประตู
“เยี่ย...” หลังเห็นหน้าคนที่เปิดประตูให้อย่างชัดเจนแล้ว เจียงเยียนหรานเงียบลงทันที
“เข้ามาเถอะ!”
ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยของฝั่งตรงข้าม สีหน้าเจียงเยียนหรานเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ “เธอ... เธอ... เธอคือเยี่ยหวั่นหวัน?”
เธอจำได้ว่าเยี่ยหวั่นหวันอยู่คนเดียว ห้องนี้นอกจากเธอแล้ว ไม่มีคนอื่นอีก
แต่... แต่ผู้หญิงตรงหน้าที่สวยกว่าเฉิงเสวี่ยดาวโรงเรียนคนนี้จะเป็นยัยอัปลักษณ์เยี่ยหวั่นหวันได้ยังไง?
ว่ากันว่าเยี่ยหวั่นหวันก่อนหน้านี้ไม่ได้แต่งหน้าทั้งอ้วนทั้งน่าเกลียด ต่อมาผอมลงมาหน่อย เหลือแค่หน้าตาอัปลักษณ์
ทุกคนรวมทั้งเธอ ต่างคิดว่าเยี่ยหวั่นหวันแต่งหน้าหนาขนาดนี้เพราะน้อยใจต้องการปกปิดโฉมหน้าที่อัปลักษณ์ หรือว่าประชดตัวเอง
ชิงเหอเป็นโรงเรียนสำหรับชนชั้นสูงที่ดีที่สุดในปักกิ่ง มีรูปแบบการเรียนที่เข้มงวด แต่สิ่งแวดล้อมของโรงเรียนถือว่าปล่อยเป็นอิสระ ถือเอาต่างประเทศเป็นแบบอย่างส่งเสริมความหลากหลายของแต่ละคน ไม่มีข้อจำกัดเรื่องชุดนักเรียนและการแต่งหน้า แต่ทุกคนต่างพยายามสุดความสามารถที่จะแสดงออกถึงภูมิหลังของครอบครัวตัวเอง คนที่ปกปิดตัวเองอย่างเยี่ยหวั่นหวันก็มีเพียงเธอคนเดียว
เยี่ยหวั่นหวันเดินนำเจียงเยียนหรานเข้ามา รินน้ำให้เธอ “นั่งตามสบาย”
ยังไงก็เป็นพวกเดียวกันแล้ว แล้วเจียงเยียนหรานก็เป็นผู้หญิง เธอไม่มีแรงจะไปแต่งหน้าตอนกลางคืนอีกครั้งแล้ว
“เธอคือเยี่ยหวั่นหวันจริงหรือ?” เจียงเยียนหรานรู้สึกเหมือนตัวเองฝันไป
“ต้องการให้ฉันพิสูจน์ตัวตนด้วยการกลับไปเป็นแบบเดิมไหม?” เยี่ยหวั่นหวันหยิบวิกผมสีเขียวขึ้นมา
“ไม่... ไม่ต้องหรอก...” เจียงเยียนหรานรีบโบกมือ “แต่ว่า... ทำไมเวลาปกติเธอถึงต้องทำให้ตัวเองเป็นแบบนั้นด้วย?”
เยี่ยหวั่นหวันเลิกคิ้ว “เวลาปกติฉันทำไม? ไม่สวยหรือ?”
สำหรับความสวยของเยี่ยหวั่นหวัน เจียงเยียนหรานไม่มีอะไรจะพูด
คิดจะแต่งตัวยังไง ก็เป็นเรื่องของเยี่ยหวั่นหวัน เจียงเยียนหรานแค่ตกใจที่ใบหน้าเดิมของเยี่ยหวั่นหวันนั้นสวยขนาดนี้ แต่ก็ไม่มีสิทธิ์พูดอะไรมาก เธออดไม่ไหวหลังมองเยี่ยหวั่นหวันอยู่หลายที ก็พูดเข้าเรื่อง “เธอมีวิธีจริงหรือ?”
เยี่ยหวั่นหวันพยักหน้า และไม่อ้อมค้อม พูดเข้าเรื่องเลย “ถ้าเธอเชื่อฉัน แบบนั้นแล้ว ตอนนี้ก้าวแรกที่เธอต้องทำก็คือ ให้พ่อแม่เธอยกเลิกสัญญาแต่งงานกับตระกูลซ่ง!”
อีกทั้ง จำเป็นต้องรวดเร็วด้วย!
เธอจำได้ว่าในชาติที่แล้วช่วงเวลานี้ตระกูลเจียงแทบจะล้วงไส้ล้วงพุงของตัวเองมาสนับสนุนตระกูลซ่งอย่างเต็มที่ ตระกูลซ่งได้โครงการใหญ่จากรัฐบาลสำเร็จ ทำให้พุ่งทะยานขึ้นอย่างรวดเร็ว ไม่นานจากบริษัทเล็กๆ ก็พุ่งขึ้นมาจนก้าวทันตระกูลเจียง ภายหลังบริษัทของตระกูลซ่งก็ไล่ตามตระกูลเจียงขึ้นมาทุกปี.....
เจียงเยียนหรานได้ยินก็หน้าซีดทันที “อะไรนะ? ยกเลิกสัญญาแต่งงาน...”
เยี่ยหวั่นหวันเลิกคิ้ว “อย่าบอกฉันนะ ว่าจนถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่ตัดใจ ยังอยากแต่งงานกับเขาอยู่?”
“เป็นไปได้ยังไง! ตอนนี้ฉันคิดแต่จะทำให้เขาเสียใจ!” สีหน้าเจียงเยียนหรานดูสับสน “แต่ว่า เยี่ยหวั่นหวัน เรื่องมันไม่ได้ง่ายแบบที่เธอคิด บริษัทพวกเราสองตระกูลทำธุรกิจไปมาและมีหลายเรื่องที่ตกลงกัน ถ้าอยู่ๆ ฉันไปบอกพ่อแม่ว่าจะยกเลิกสัญญาแต่งงาน ผลที่ตามมาต้องใหญ่หลวงแน่นอน! เรื่องนี้จำเป็นต้องวางแผนระยะยาว...”