ตอนที่ 109
ตอนที่ 109 ฝ่าฝืนข้อห้าม
หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง ที่บาร์เฉียหลาน
หน้าประตูชั้นดาดฟ้าจองไว้ให้สำหรับแขก VIP ที่เหมาไว้เท่านั้น เยี่ยหวั่นหวันหยุดฝีเท้า สูดหายใจลึก บอกตัวเองว่าอีกเดี๋ยวไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นต้องใจเย็น
“คุณหนูเยี่ย เข้าไปเถอะครับ!”
สวี่อี้กำลังจะผลักประตู เยี่ยหวั่นหวันก็รีบห้ามเขา “เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งเปิดประตู ให้ฉันฟังบรรยากาศข้างในก่อน!”
เยี่ยหวั่นหวันพูดจบก็ค่อยๆ ผลักเปิดประตู จากนั้นเดินเข้าไปด้านในด้วยความระมัดระวัง
ด้านหลัง สวี่อี้เห็นท่าทางเยี่ยหวั่นหวันเหมือนขโมย มุมปากก็อดยิ้มขึ้นมาไม่ได้ แต่ขอแค่เธอยอมให้ความร่วมมือ เขาก็ขอบคุณสวรรค์แล้ว
ถึงแม้จะเตรียมใจมาไว้บ้างแล้ว ตอนที่เยี่ยหวั่นหวันแง้มประตูออก บรรยากาศข้างในก็ยังทำให้ตกใจได้
คนข้างในห้องไม่เยอะ เธอรู้จักแค่หลินเชวีย อีกหลายคนในนั้นน่าจะเป็นเพื่อนในแวดวงสังคมของซือเยี่ยหาน
เวลานี้ ซือเยี่ยหานกำลังนั่งอยู่ที่มุมหนึ่งของโซฟา ระหว่างนิ้วมีทิชชูเปียก เขาเช็ดหลังมืออย่างช้าๆ หลังมือถูกเช็ดจนแดงเป็นวงกว้าง ผิวแทบจะถลอกอยู่แล้ว แต่ชายหนุ่มก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
ส่วนสีหน้าของเขาเวลานี้ดูมืดมนและเยือกเย็นถึงขีดสุด ทั้งตัวเหมือนโดนกลางคืนที่มืดมิดห่อหุ้มอยู่ ไม่มีช่องว่างให้ทะลุผ่านได้เลย
ฝั่งตรงข้ามซือเยี่ยหาน มีผู้หญิงคนหนึ่งหน้าขาวซีด ยืนตัวสั่นงันงกอยู่ตรงนั้น เหมือนกับว่าวินาทีต่อมาจะโดนโทษประหารตัดหัว
ผู้หญิงหน้าตาดีมาก ดวงตาแดงก่ำ ท่าทางที่สะอื้นอยู่ดูแล้วยิ่งน่าสงสาร
แต่ว่า อยู่ต่อหน้าสาวสวยที่ดูบอบบางและมีเสน่ห์ขนาดนี้ สีหน้าซือเยี่ยหานยังคงเย็นชาเหมือนก้อนน้ำแข็ง
เห็นสถานการณ์ที่น่าประหลาดนี้แล้ว เยี่ยหวั่นหวันอดตกใจไม่ได้
นี่เกิดเรื่องอะไรขึ้น?
ขณะที่กำลังสับสนอยู่ ก็เห็นเพียงร่างของชายหนุ่มวัยรุ่นรูปร่างท้วมคนหนึ่งในนั้นเหงื่อท่วมหน้าพูดไกล่เกลี่ยให้ “คุณชายเก้า ยัยนี่ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ คุณเป็นผู้ใหญ่อย่าถือสาเด็กเลย...”
หึ ไม่ได้ตั้งใจ?
ซือเยี่ยหานตวัดสายตา มองมาที่ชายหนุ่มคนนั้น
ความรู้สึกกดดันที่น่ากลัวจนทำให้หายใจลำบากจู่โจมเข้ามาแบบมืดฟ้ามัวดิน ชายหนุ่มตกใจจนหัวใจเกือบจะหยุดเต้น รีบก้มหน้าหลบสายตาที่น่ากลัว หันไปขอให้หลินเชวียที่อยู่ข้างๆ ช่วย “คุณชายหลิน คุณดูนี่...”
หลินเชวียก็รู้สึกว่าซือเยี่ยหานนายโรคจิตไปแล้ว ผู้หญิงเขาแค่แตะโดนตัวนิดเดียวเอง ท่าทางเขากลับดูเหมือนรังเกียจทนไม่ไหวจะต้องตัดมือตัวเองทิ้ง แล้วยังต้องเอาเลือดมาล้างอีกรอบ
แต่จะช่วยอะไรได้ ซือเยี่ยหานเกลียดผู้หญิงเป็นเรื่องที่รู้กันไปทั่วในแวดวงสังคม ใครใช้ให้เธอไปละเมิดข้อห้ามเขาล่ะ
หลินเชวียรู้สึกหงุดหงิดใจ จ้องไปที่ฝั่งตรงข้ามอย่างอารมณ์เสีย “ไม่ต้องมามองฉัน กฎของพี่เก้าไม่ใช่ว่านายไม่รู้ นายเรียกผู้หญิงเข้ามาหมายความว่ายังไง? จงใจรนหาที่เอง!”
คิดแล้วก็โมโห งานนี้เขาเป็นพ่องาน วันนี้เดิมทีอารมณ์ของซือเยี่ยหานก็ไม่ปกติอยู่แล้ว ดันมาเล่นผิดกฎละเมิดข้อห้ามของซือเยี่ยหานแบบนี้อีก ทำให้เขาติดร่างแหไปด้วยเลย
ราวกับว่ามีลมหายใจของความตายห่อหุ้มอยู่ คนทั้งห้องกลัวตัวสั่นไม่มีใครกล้าพูดอะไร
ซุยเฮ่ายิ่งรู้สึกผิดจนลำไส้จะเปลี่ยนเป็นสีเขียวแล้ว เรื่องนี้ถ้าคิดเป็นเรื่องเล็กก็แค่เรื่องของผู้หญิงคนเดียว แต่ถ้าทำเป็นเรื่องใหญ่คือเรื่องของตระกูลซุยเลยทีเดียว
ว่ากันว่าครั้งที่แล้วตระกูลหวางวางแผนให้ลูกสาวตัวเองเข้าใกล้ซือเยี่ยหาน ภายในคืนเดียวก็โดนลบชื่อออกจากทำเนียบเลย
ผู้หญิงคนนี้ที่เขาเตรียมมาไม่สามารถเข้าใกล้ซือเยี่ยหานได้ แค่ตอนที่ยื่นเหล้าให้ไม่ทันระวังไปแตะถูกมือเข้าเท่านั้น เพียงแต่คนตรงหน้านี้คือที่สุดของความโหดร้ายและไร้มนุษยธรรม ไหนเลยจะฟังคำอธิบายของนาย!