แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี

บทที่ 104 ระเบิดเวลา

ผ่านไปไม่นาน หมายเลข ID ที่คุ้นเคยก็ปรากฎขึ้นมาอีกครั้ง

รักหานเยี่ยที่สุด: “เฉินเมิ่งฉีเป็นฝ่ายเริ่มจูบก่อนจริงหรือเปล่า พูดแบบนั้นจริงไหม ทั้งหมดเป็นเพียงคำพูดจากเจียงเยียนหรานฝ่ายเดียว เรื่องจริงหรือเท็จยังก็ไม่รู้? อีกอย่างต่อให้เฉินเมิ่งฉีทำแบบนี้จริง การชอบใครสักคนก็ไม่ใช่เรื่องผิด เจียงเยียนหรานก็แค่แอบรักซ่งจื่อหางข้างเดียว พวกเขาสองคนไม่ได้เป็นแฟนกันสักหน่อย ทำไมถึงมาพูดว่าเฉินเมิ่งฉีเป็นมือที่สามเสียบเท้าเข้ามา?”

เยี่ยหวันหวั่นกวาดข้าวคำสุดท้าย จากนั้นตอบกลับไปประโยคหนึ่งอย่างไม่รีบร้อน

กอสซิปพอร์เตอร์: “เหอะ คนมีสมองสักหน่อยก็รู้กันทั้งนั้น สิ่งที่เจียงเยียนหรานพูด แน่นอนว่าต้องเป็นซ่งจื่อหางบอกกับเธอเอง จะจริงจะเท็จยังต้องให้พูดอีกเหรอ?

อีกอย่าง เจียงเยียนหรานและซ่งจื่อหานโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก หมั้นหมายกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว หลายคนในแวดวงนี้ต่างรู้กันดี คุณคิดว่าเฉินเมิ่งฉีสนิทกับเจียงเยียนหรานสนิทกันขนาดนี้ อีกทั้งเวลาเจียงเยียนหรานมีเรื่องอะไรก็บอกเฉินเมิ่งฉีตลอด เฉินเมิ่งฉีจะไม่รู้เรื่องนี้เหรอ?

ต่อให้เธอไม่รู้เรื่องนี้ แค่รู้ว่าเจียงเยียนหรานชอบซ่งจื่อหาง ก็ไม่ควรแอบไปกิ๊กกับซ่งจื่อหางลับหลังเจียงเยียนหราน!

ที่บอกว่าความชอบไม่ผิด มันก็ใช่! ถ้าชอบก็ควรจะแข่งขันอย่างเปิดเผยกับเจียงเยียนหราน เชื่อว่าหากทำแบบนี้จะไม่มีใครว่าคุณเลย แต่มาเล่นเกมแบบนี้หมายความว่าอะไร? หรือว่าจะใช้ลูกไม้แบบเดียวกันนี้ มาตกอีกหลายคน?

รักหานเยี่ยที่สุด: “คอมเมนต์ด้านบนพูดไม่มีมูลความจริงเลย เป็นการใส่ร้ายป้ายสีชัดๆ! ขอให้ผู้ดูแลลบโพสต์ด้วย!”

กอสซิปพอร์เตอร์: “ฉันมีคลิปวิดีโอเป็นหลักฐาน จะไม่มีมูลความจริงได้อย่างไร? โพสต์เมื่อไม่นานมานี้ของคอมเมนต์ด้านบนก็เป็นกระทู้บอกเล่าทั้งนั้น ยังถล่มกันได้สำเร็จ แต่พอมาถึงกระทู้ของฉันกลายเป็นเรื่องไม่มีมูลซะแล้ว? คอมเมนต์ด้านบนสองมาตรฐานเกินไปหน่อยมั้ง?”

ฉันคือสาวน้อยน่ารัก123: “ฉันคิดว่าเจ้าของกระทู้พูดมีเหตุผล และคาดเดาได้สมเหตุสมผลมาก!”

อาโนเน๊ะ: “อยู่ข้างเจ้าของกระทู้! รักหานเยี่ยที่สุด ID นี้แปลกๆ นะ ทำไมเวลานินทาเยี่ยหวันหวั่นถึงได้คึกคักนัก บางทีมีคนพูดลอยๆ ไร้หลักฐานก็ยังมาถล่มอีกฝ่ายจนยับเยิน สักพักกลับมาช่วยพูดแก้ต่างแทนเฉินเมิ่งฉีในนี้เสียเอง?

ยังไงซะถ้าหากเป็นฉัน ถ้าผู้ชายที่ฉันชอบไปชอบเพื่อนสนิทของฉัน แล้วยังสารภาพรักกับเพื่อนสนิทฉันแล้ว เพื่อนสนิทฉันรู้ว่าฉันชอบผู้ชายคนนั้นมากขนาดตายแทนได้ ทว่ากลับปิดบังไม่ยอมบอกฉัน แล้วยังแอบนัดเขาออกไปตามลำพัง ฉันไม่มีทางให้อภัยเธอเป็นเด็ดขาด!

สิ่งสำคัญที่สุดระหว่างเพื่อนกันไม่ใช่ความจริงใจหรอกเหรอ? เรื่องแบบนี้ยังปิดบังกันได้ จะพูดว่าไม่มีเจตนานอกลู่นอกทาง ตีให้ตายฉันก็ไม่เชื่อ!”

...

น่าจะเพราะละอายใจ ID ของเฉินเมิ่งฉีจึงไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไรอีก คาดว่าคงไปคิดวิธีหาคนมาลบกระทู้นี้ไป

แม้ว่าจะมีผู้ชายบางส่วนที่ช่วยพูดแทนเฉินเมิ่งฉี แต่ในกระทู้สถานที่แบบนี้ กำลังโต้ตอบสูงสุดยังคงเป็นพวกผู้หญิง อย่างไรแล้วพวกผู้หญิงเกลียดเรื่องแบบนี้ที่สุด คนในกระทู้ส่วนมากต่างยืนอยู่ข้างเจียงเยียนหราน

เรื่องนี้ยังไม่พอที่จะโจมตีเฉินเมิ่งฉีให้ดับลงได้ แต่ลำพังแค่ล้างมลทินให้ตัวเองก็ทำให้เธอยุ่งวุ่นวายมากพอ เวลาที่เหลือเธอมักจะคอยจ้องหาเรื่องวุ่นวายมาให้ตนเอง

เลื่อนดูกระทู้ไปอีกสักพัก ก็เห็นว่าทุกคนต่างถกเถียงเรื่องของเฉินเมิ่งฉี กระทู้เกี่ยวกับเธอก็ค่อยๆ ตกอันดับลงไป เยี่ยหวันหวั่นจึงกลับโรงเรียน

หลังจากกลับมา เยี่ยหวันหวั่นไม่ได้กลับไปหอพักทันที แต่ไปเดินรอบริมสระเพื่อย่อยอาหารก่อน

ไม่รู้ว่าเธอรู้สึกไปเองหรือเปล่า ตั้งแต่เมื่อครู่นี้เธอก็จิตใจว้าวุ่น รู้สึกเหมือนจะมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้น

เรื่องของซือเซี่ยเป็นเหมือนระเบิดเวลาที่ปักอยู่ตรงนั้น

จัดการเรื่องหลิงตงไปได้แล้ว แต่กับซือเซี่ยจะทำอย่างไร?