แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี
ตอนที่ 100
บทที่ 100 ฟ้าดินผสานกันฉันก็ไม่มีวันเปลี่ยนใจ
เยี่ยหวั่นหวันรีบถอยไปข้างหลัง ดึงขากลับไป
เห็นแค่เชือกรองเท้าที่หลุดนั้นโดนมือเรียวยาวของชายหนุ่มผูกเป็นโบว์เรียบร้อยแล้ว
“ไม่ต้องตกใจ ฉันไม่ได้มีเจตนาร้ายกับเธอ เพียงแต่...” ซือเซี่ยพูดมาถึงตรงนี้กลับหยุดไปไม่ได้พูดต่อ
เยี่ยหวั่นหวันส่งสายตาสงสัย “เพียงแต่อะไร?”
“เพียงแต่...คิดแค่อยากจะอยู่ข้างเธอ...”
เยี่ยหวั่นหวัน “...”
เป็นตัวเองอยู่ดีๆ จู่ๆ ทำไมเปลี่ยนไปล่ะหนุ่มน้อย!
ถ้าความสามารถให้การเข้าใจของเธอไม่ได้มีปัญหา คำพูดนี้ของซือเซี่ยเทียบเท่ากับสารภาพรักไหม?
เยี่ยหวั่นหวันยืนว้าวุ่นใจอยู่ที่เดิม ในสมองมีเพลงหนึ่งลอยขึ้นมา: ดอกท้อผลิบานอยู่ตรงนั้น...
โลกที่เธอมาเกิดใหม่นี่มันมีปัญหาอะไรกัน...
ถ้าบอกว่าก่อนเกิดใหม่นั้นอยู่ในโหมดลำบากแล้ว หลังเกิดใหม่นั้นอัปเลเวลขีดสุดไปอยู่ในโหมดนรกเลย!
กลัวอะไรได้อย่างนั้น ผู้ชายเข้ามาคนแล้วคนเล่า แล้วแต่ละคนยิ่งน่ากลัวเข้าไปใหญ่! คนตรงหน้านี่ถือว่าเป็นรุ่นใหญ่หายากเลย!
หรือว่าซือเซี่ยเห็นใบหน้าที่แท้จริงของเธอเหมือนกับหลิงตง?
ใบหน้านี้ของเธอนี่ช่างเป็นบ่อเกิดหายนะที่เคลื่อนไหวได้จริงๆ!
แต่เธอแน่ใจว่าหลายวันนี้เธอระมัดระวังตัวมาก นอกจากหอพักแล้วไม่มีที่ไหนที่เธอไม่ได้แต่งหน้าเลย อีกทั้งซือเซี่ยไม่เหมือนหลิงตง ด้วยฐานะและมุมมองเขาแล้ว ไม่น่าจะเพราะเรื่องแค่นี้แล้วอยู่ๆ มาเปลี่ยนท่าทีที่มีต่อเธอมากขนาดนี้
นอกจากนี้แล้ว เยี่ยหวั่นหวันยังนึกได้อีกความน่าจะเป็นหนึ่ง ถึงแม้ชาติที่แล้วเธอจะไม่ค่อยรู้จักซือเซี่ยดีนัก แต่ก็รู้ว่าความสัมพันธ์ของเขาและซือเย่หานไม่ได้ดูปรองดองกันเหมือนฉากหน้าจริงๆ
อีกทั้งเธอยังได้ยินข่าวลือที่น่าสงสัยมากอีกด้วย ซือเซี่ยนี้ไม่รู้เป็นโรคอะไร ขอแค่มีผู้หญิงมาอยู่ใกล้ซือเย่หาน เขาจะต้องไปแย่งมาให้ได้
หรือว่าซือเซี่ยรู้เรื่องความสัมพันธ์ของเธอและซือเย่หานแล้ว จากนั้นจะจัดฉากแย่งผู้หญิงของศัตรูมาอย่างนั้นหรือ?
คิดอย่างละเอียดแล้ว ซือเย่หานเพิ่งมาที่โรงเรียนเมื่อคืน แล้ววันต่อมาท่าทางของซือเซี่ยที่มีต่อเธอก็เปลี่ยนไป
ถ้าเป็นแบบนี้จริง นายคนนี้นี่โกรธเกลียดซือเย่หานมากเท่าไหนเนี่ย แม้แต่เธอก็ยังจีบลง!
เยี่ยหวั่นหวันถามสีหน้าจริงจัง “เพื่อนนักเรียนซือเซี่ย ไม่ว่าคุณจะมีจุดประสงค์อะไร ก็ไม่จำเป็นต้องทำร้ายตัวเองหรือเปล่า? กรุณาดูใบหน้าฉันให้ดีๆ แล้วลองพิจารณาดูอีกครั้ง! ฉันจะบอกคุณให้ ขนาดแต่งหน้ายังเป็นแบบนี้ ตอนล้างเครื่องสำอางออกนั้นสภาพเหมือนผีเห็นแล้วช็อค!
ซือเซี่ยจ้องหน้าเธอ มุมปากยกขึ้น เหมือนว่าผ่านการต่อสู้อย่างรุนแรงมา จากนั้นสูดหายใจลึกอย่างแรง สีหน้ากลับมาอ่อนโยนเหมือนเดิมแล้วพูดขึ้นมา “ไม่เป็นไร เห็นจนชินแล้ว”
เยี่ยหวั่นหวันยอมแพ้ ปวดหัวขมวดคิ้วขึ้นมา พูดทีละคำอย่างจริงจัง “ความรักของฉันและแฟนมั่นคงแข็งแกร่ง รักหนักแน่นดั่งก้อนหิน ถึงแม้ภูเขาจะไม่มียอดเขา น้ำในแม่น้ำเหือดแห้ง ฟ้าร้องในฤดูหนาว หน้าร้อนมีหิมะ ฟ้ากับพื้นดินผสานกัน ฉันก็จะไม่มีวันเปลี่ยนใจ! ดังนั้น คุณตัดใจเสียเถอะ!”
ถ้าคนที่ซือเซี่ยเจอไม่ใช่เธอ ด้วยฐานะของเขารวมทั้งลูกไม้และทักษะการแสดงนี้ คิดว่าคงไม่มีหญิงสาวคนไหนสามารถต้านทานไหว
แต่ตอนนี้ ไม่สนว่าซือเซี่ยมีจุดประสงค์อะไร เกรงว่าเขาจะต้องผิดหวังแล้ว คำว่าหื่นนั้นด้านบนมีมีดอยู่ เธอไม่มีทางเอาชีวิตเล็กๆ ของตัวเองมาล้อเล่นหรอก
พูดจบก็ไม่สนใจว่าซือเซี่ยจะมีปฏิกิริยายังไง รีบเดินหนีไป
ต้องรักษาระยะห่างไว้!
จนวิ่งหนีมาไกล เยี่ยหวั่นหวันค่อยถอนหายใจออกมา
ใครจะรู้ว่าพอเงยหน้าขึ้นก็เจอกับคนที่ไม่อยากเจอยิ่งกว่าซือเซี่ยอีก
เฉินเมิ่งฉีวิ่งมาหาเธอด้วยสีหน้าเร่งรีบ “หวั่นหวัน! ในที่สุดก็หาเธอเจอ!”
“หาฉันมีเรื่องอะไร?”
เฉินเมิ่งฉีพูดด้วยความตกใจ “เธอยังไม่รู้อีกเหรอ? รีบไปดูที่กระทู้แสดงความคิดเห็นโรงเรียนสิ! เรื่องของเธอกับซือเซี่ยแพร่กระจายไปทั่วแล้ว!”
