นิยายไทยรัฐ
ตะวันอาบดาว
ดาวประดับพยายามปิดข่าวงานแถลงข่าวล่มเพราะไม่อยากให้พ่อบุญธรรมคิดมาก แต่เมทินีก็ทำให้เสียแผนแวะมาบอกเรื่องผลกระทบของคลิปเจ้าปัญหา
ปราณนท์หน้าเสียเพราะพอเดาได้ ดาวประดับกลัวพ่ออาการกำเริบ โพล่งห้ามเมทินี
“อาเม...เราคุยกันแล้วไม่ใช่เหรอคะว่าจะบอกพ่อหลังออกจากโรงพยาบาลแล้ว”
“บอกตอนนี้หรือหลังจากนี้ก็เหมือนกัน พรุ่งนี้พ่อก็กลับบ้านได้แล้ว”
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะพ่อ คือคุณโรสเข้าใจว่าเป็นอุบัติเหตุ เรายังได้ทำเดอะเทรนต่อค่ะ”
“ดาว...พ่อไม่ใช่เด็กแล้วนะ”
“ดาวไม่ได้โกหกพ่อนะคะ ที่ดาวไม่อยากให้อาเมบอกเพราะไม่อยากให้พ่อดีใจต่างหาก พ่ออย่าลืมสิคะว่าหมอวีระบอกว่า...ไม่ว่าจะดีใจหรือเสียใจมันก็ไม่ดีต่อหัวใจพ่อนะคะ ตอนนี้พ่อต้องทำอย่างเดียวคือพักผ่อนเยอะๆค่ะ”
ดาวประดับปลอบพ่อบุญธรรมทั้งที่ใจไม่ดี แล้วก็จริงดังคาด...เมทินีแจ้งว่ารัฐมนตรีวริศเพิ่งสั่งระงับโครงการประมูลสถานีรถไฟฟ้าความเร็วสูงไว้ก่อน ซึ่งนั่นกระทบกับโครงการเดอะเทรนอย่างเลี่ยงไม่ได้
ปราณนท์หัวเสียมาก เรียกศักดิ์คนสนิทอีกคนมารับคำสั่ง ศักดิ์เป็นหนึ่งในกลุ่มชายชุดดำที่ทำร้ายศิวกรนั่นเอง และวันนี้เขาก็ได้รับคำสั่งจากปราณนท์ให้หาทางเอาของของศิวัชมาให้ได้
ศิวกรแค้นที่ช่อแพรไปเผยความลับกับสีดาเรื่องเป็นชู้กับศิวัช ตัดสินใจเอาแฟลชไดรฟ์ที่มีคลิปตัวจริงไปฝากเมฆ ส่วนตัวเองไปสั่งสอนช่อแพรที่คิดลองดีกับเขา
ช่อแพรยังไม่รู้ตัวจะถูกเอาเรื่อง ยิ้มหน้าบานต้อนรับปราณนท์กลับบ้าน แถมชวนธาดามาให้ดาวประดับอึดอัดใจเล่น ธาดาเห็นดาวประดับไม่ใส่สร้อยของขวัญวันเกิดที่ตนซื้อให้ก็หน้าเสีย แต่ไม่ได้พูดอะไรมากนอกจากคุยกับเธอเรื่องที่มาของคลิปเจ้าปัญหาในงานแถลงข่าวเดอะเทรน
“ตอนนี้เท่าที่ดูไม่พบอะไรผิดปกตินะ แต่เราเชื่อว่ามันต้องมีใครแอบทำอะไรกับระบบภายในบ้านนี้”
คำพูดของสารวัตรหนุ่มทำให้ทุกคนในบ้านเขมวัฒน์รู้สึกเหมือนโดนคุกคาม แต่ไม่ทันซักไซ้
ศิวกรในคราบศิวัชก็โผล่มาเซอร์ไพรส์ทุกคนพร้อมถุงกับข้าวมากมาย
ดาวประดับทักเสียงห้วน “นายมาที่นี่ทำไม”
“พอดีเมื่อวานคุณช่อแพรไปเยี่ยมคุณแม่ผมที่บ้าน ผมก็เลยซื้อกับข้าวพวกนี้มาให้เพื่อมาขอบคุณน่ะครับ”
ศิวกรตอบคำถามยิ้มๆ ช่อแพรช็อกมาก ไม่คิดมาก่อนเลยว่าศิวัชจะกล้าบุกมาแบบนี้
ooooooo
อาการตะลึงงันของช่อแพรทำให้ศิวกรสะใจ สาธยายอาหารที่ตนหอบหิ้วมาให้ทุกคนที่บ้าน
เขมวัฒน์ โดยเฉพาะผู้บริหารสาวที่เขาแกล้งพูดว่าน่าจะชอบอาหารฝรั่งอย่างแซนด์วิชเป็นพิเศษ
“นี่รู้ไหมครับว่าแซนด์วิชเนี่ย ถ้าอยู่บนโต๊ะมันคือชื่อเรียกของอาหาร แต่ถ้าอยู่บนเตียง...มันคือ...”
ศิวกรจงใจยั่วประสาทช่อแพร แต่คนเต้นผางก่อนคือดาวประดับ
“ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้!”
“อะไรกันคุณ ผมอุตส่าห์ตั้งใจซื้ออาหาร
มาทานด้วยกัน ไล่แขกอย่างนี้มันเสียมารยาทนะคุณ”
“มารยาทน่ะมีไว้ใช้กับคนที่สมควรใช้ ฉันไม่รู้ว่านายต้องการอะไร แต่พ่อฉันเพิ่งออกจาก
โรงพยาบาล คงไม่ใช่เวลามานั่งกินข้าวฟังนายพูดจา ไร้สาระ”
“เหรอ ลืมไปว่าพวกคุณเป็นพวกมีสาระมาก... สารเลว!”
ช่อแพรถึงกับสะดุ้งเมื่อได้ยินคำพูดรุนแรง ปราณนท์หอบหายใจถี่เพราะสถานการณ์ตึงเครียดและชวนอึดอัดตรงหน้า ดาวประดับเห็นท่าไม่ดีรีบบอกให้เดชาพาปราณนท์ขึ้นห้อง ส่วนตัวเองหันไปแหวใส่ศิวัช
“ต้องการอะไร อยากให้พ่อฉันตายจริงๆใช่ไหม”
